Ανά τον δυτικό κόσμο, όταν το θέμα είναι η επιθετική συμπεριφορά, η παραβατικότητα, η βία και τα εγκλήματα αλλοφύλων, οι αντιρατσιστές κάθε πολιτικής απόχρωσης έχουν έτοιμο ένα σετάκι δικαιολογιών, με πρώτη και καλύτερη «φταίμε εμείς, σαν λαός και σαν κράτος, που τους φερόμαστε ρατσιστικά και είναι οργισμένοι - εμείς προκαλούμε αυτή τη συμπεριφορά εναντίον μας». (Όπου το «ρατσιστικά» σημαίνει ότι δεν τους υποδεχόμαστε με ανοιχτές αγκάλες και δεν ενθουσιαζόμαστε με τις πολιτισμικές τους ιδιαιτερότητες.)
Όταν οι αυτόχθονες αντιδράσουν, φυσιολογικά και αναμενόμενα, στην επαναλαμβανόμενη καθημερινά βία και τρομοκρατία που υφίστανται από τους εισβολείς που κατέλαβαν τις γειτονιές τους όμως, τότε οι ίδιοι αντιρατσιστές κάθε πολιτικής απόχρωσης ωρύονται, αγανακτούν, καταδικάζουν τους συμπατριώτες τους, αγνοώντας τα «περί ίσης αντιμετώπισης» που ευαγγελίζονται. Οι εισβολείς είναι ΠΑΝΤΑ δικαιολογημένοι, οι συμπατριώτες τους είναι ΠΑΝΤΑ αδικαιολόγητοι.
Αυτή η ξεκάθαρα ρατσιστική αντιμετώπιση, αυτές οι ρατσιστικές διακρίσεις, εναντίον των συμπατριωτών τους και υπέρ των εισβολέων στην πατρίδα τους, είναι κοινές σε όλο το συστημικό πολιτικό φάσμα. Από την άκρα αριστερά μέχρι την πολιτικώς ορθή «άκρα δεξιά» και βέβαια σε όλα τα καθεστωτικά μέσα. Και όχι μόνο. Ακόμη και «υπερεπαναστικές» «πατριωτικές» γκρούπες κατηγορούν τις αντιδράσεις των συμπατριωτών τους ως «συμφέρουσες το καθεστώς» και απαιτούν να κατευθυνθούν αυτές εναντίον των πολιτικών. Απαιτούν δηλαδή το εντελώς αφύσικο από τον απλό εξοργισμένο όμαιμό τους: ν’ αγνοήσει την πρόκληση έξω απ’ το σπίτι του στην υποβαθμισμένη περιοχή του και να πάει να βρει τον υπερπροστατευμένο πολιτικό στην χλιδάτη δική του περιοχή!
Παρατηρείται σε όλο τον κόσμο, όπου υπάρχουν ευρωπαϊκοί λαοί, μια κοινή γραμμή του συνόλου σχεδόν των καθοδηγητών γνώμης: «Εμείς είμαστε πολιτισμένοι-σκεπτόμενοι-δίκαιοι. Δεν πρέπει να φερόμαστε όπως μας φέρονται».
Παρένθεση:
Μιλούσα πριν χρόνια με έναν Αλβανό λαθρομετανάστη στην Ελλάδα ο οποίος μου είπε επί λέξει «Οι Έλληνες είναι όλοι γυναικούλες, εκτός τους Κρητικούς που είναι άντρες». Και διευκρίνισε γιατί: «Δούλευα σ’ ένα χωριό στην Κρήτη και όταν κάποιοι Αλβανοί έκαναν μια καλή …ζημιά, δεν τους ξαναείδε ποτέ κανένας μας και αναγκαστήκαμε να φύγουμε όλοι απ’ το χωριό. Οι άλλοι ανέχεστε τα πάντα σαν τις γυναικούλες». Μιλούσε για τους Κρητικούς με ΣΕΒΑΣΜΟ. Επειδή, στο χωριό που βρέθηκε, φέρθηκαν με τον τρόπο που πολιτισμικά κατανοούσε. Και δεν του είχε τύχει κάπου αλλού.
Όλοι οι καθοδηγητές γνώμης ζητούν από τους λαούς τους να φέρονται «πολιτισμένα» σε ανθρώπους που αντιλαμβάνονται το «πολιτισμένα» ως αδυναμία, κατωτερότητα, φυχομαχία, μαλθακότητα, ΠΡΟΚΛΗΣΗ για εκμετάλλευση.
Ο πανάρχαιος κανόνας που εφαρμόζει ο ισχυρός και κατανοεί ο αδύναμος είναι πολύ απλός: ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΣΕΒΕΤΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΦΟΒΑΤΑΙ. Αυτόν τον κανόνα δεν τον εφαρμόζουν μόνο «βάρβαροι», όπως θέλει να μας πείσει το σύστημα. Είναι αυτός στον οποίο στηρίχθηκε η δημιουργία των ανθρώπινων κοινωνιών, στον οποίο στηρίζεται εύρυθμη λειτουργία των κρατών, στον οποίο στηρίζεται η ίδια η ύπαρξη του Νόμου. Το παγκόσμιο σιωνιστικό καθεστώς τον εφαρμόζει επίσης διεστραμμένα και επιλεκτικά εναντίον μας προς όφελός του. Και τα κάθε είδους φερέφωνα του καθεστώτος προσπαθούν να πείσουν τους λαούς τους να τον ξεχάσουν. Οι Έλληνες οφείλουν να τον θυμούνται. Εάν θέλουν να επιβιώσουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου