Να σε φοβούνται όπως σε φόβισαν. Να "βρέχουν" τα παντελόνια τους εκλιπαρώντας σε όπως κι εσύ εκλιπαρούσες κάποτε για μια δίκαιη μεταχείριση όταν η ζωή σου κρέμονταν από μία υπογραφή τους. Εσύ ο κακομοίρης υποταγής που καθόσουν σαν κουνέλι φοβισμένο περιμένοντας το λεπίδι να σε γδάρει λιπόθυμο. Δεν τους βλέπεις; Αυτό τελικά που φοβούνται είναι ο ίδιος ο φόβος. Αυτόν που σου επέβαλλαν 365 ημέρες επί τα χρόνια που σου κλέψαν. Το πιο ωραίο ξύλο είναι το αλύπητο που ρίχνουν οι λυπημένοι της ζωής. ΠΗΓΗ:ohia1.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου