Η λάθος απάντηση φέρνει το ιστορικό μας τέλος!
Να συμπληρώσω το καλό άρθρο του ΣΤΑΘΗ στην Ελευθεροτυπία.
Η Τουρκία στα επόμενα 5 χρόνια θα είναι στρατιωτική δύναμη της Ανατολικής Μεσογείου.
Η Ελλάς στα επόμενα 5 χρόνια θα είναι μια καμμένη γη.
Το μόνο μας όπλο εδώ και 4.000 χρόνια ήταν η Παιδεία μας, η άλλη πρόταση πολιτισμού που κομίζαμε στην Οικουμένη.
Ο άλλος τρόπος ζωής.
Δηλαδή την Ελληνική νοοτροπία (τρόπος του νοειν).
Δηλαδή το κοινωνείν να υπερτερεί του ατόμου.
Δηλαδή το άτομο απελευθερώνεται όταν αυτοβούλως κι αυτοπροαιρέτως, ελεύθερα συμμετέχει κι ενεργεί στο κοινόν, στον Δήμο, στην Εκκλησία.
Καμία σκλαβιά ή φτώχια δεν μας νίκησε όσο είχαμε την Παιδεία, έστω κι αγράμματοι σαν τον Μακρυγιάννη.
Αυτό που αλλάζει στις μέρες μας είναι ότι με τον ΓΑΠ (Μνημόνιο), τον Πάγκαλο (Κοπρίτες), τον Ραγκούση (Ιθαγένεια) και την frau Diamantopoulou (κλειστά σχολεία), Βερέμη (ΕΛΙΑΜΕΠ) αντιμετωπίζουμε την κρίση χωρίς Παιδεία, δηλαδή το Ιστορικό μας τέλος
Το άρθρο του ΣΤΑΘΗ αφιερωμένο στον ΓΑΠ :
Είναι θαυμαστός!
Απεδείχθη απατεών – η υπόθεση Στρος-Καν όποιος λοξίας σοφιστής κι αν προσπαθήσει να τη μεθερμηνεύσει, ουδέν σιβυλλικόν διαθέτει· είναι στρέτη, ντουρά και ξεκάθαρα ντιπ κατά ντιπ βοά: ο άνθρωπος είναι απατεών!Ο Γιωργάκης ο Β’ Παπανδρέου ο Γ’ ο Ψευτοθόδωρος και Δόσων είναι αξιοθαύμαστος!
Τύλιξε τη χώρα σε μια κόλλα χαρτί, το Μνημόνιο, και (με κοινοβουλευτικό πραξικόπημα) την παρέδωσε στους Φράγκους έως επόμενης πανευρωπαϊκής επανάστασης – ποιος άλλος θα το κατόρθωνε; Είναι θαυμαστός!
Είναι απολύτως θρασύς! Ελαβε όλα τα οικονομικά μέτρα που έλεγε πως δεν θα λάβει και οδήγησε τη χώρα σε αργό (ή και γρήγορο, αλλά πάντως ασφαλή) θάνατο! Ποιος άλλος σοσιαλιστής θα μπορούσε να ‘ναι τόσο νεοφιλελεύθερος, χωρίς να τον δηλητηριάσει το σάλιο του; Μόνον αυτός!
Μόνον αυτός εξ όλων των Ελλήνων θα μπορούσε να τους οδηγήσει «στις κάλτσες» (για) να τους πάρει μετά και τα σώβρακα, μόνον
αυτός περιφρονεί τόσον τον λαό ώστε να τον διασύρει στο εξωτερικό για «διεφθαρμένο», «τεμπέλη» και «κοπρίτη» ενώ ταυτοχρόνως να «θρηνεί» μαζί του στο εσωτερικό για όσα ο ίδιος του κάνει, μόνον
αυτός θα μπορούσε να ‘ναι τόσον υποκριτής και να μην τον «παίρνουν με τις πέτρες» τα θύματά του. Απλώς από αηδία…
Απεδείχθη ότι το Μνημόνιο απέτυχε!
Ε και; άλλο Μνημόνιο θα βάλει στη θέση του, κι άλλο, κι άλλο, όπως θα έκανε κάθε δοτός αλλά και στούρνος, κάθε ανδρείκελο αλλά και τυχοδιώκτης διότι
τι άλλο από τυχοδιώκτης είναι ένας σοσιαλιστής όταν για την πολιτική του συμμάχους βρίσκει μόνον στους πατριδοκάπηλους του Καρατζαφέρη και τα απομεινάρια της Ντόρας;
Κι όμως! βαδίζει ακόμα.
Τυχάρπαστος, με την προσωπική του ατζέντα, πότε με τον Γκρούεφσκι, πότε με τον Ερντογάν, νομίζοντας ότι η εξωτερική πολιτική είναι θέμα προσωπικών σχέσεων, βαδίζει
ακκιζόμενος με τις κάμερες, δειλός με τις ΑΟΖ αλλά αδίστακτος με το fast track τεμάχισμα της πατρίδας, από το Ελληνικό έως το Ακρον Ταίναρο,
περίτρομος με τους Αμερικανούς και τους Ευρωπαίους, έχοντας υποθηκεύσει την περιουσία της χώρας, αλλά άτεγκτος με τις γερόντισσες και τη σύνταξή τους.
Ο άνθρωπος δεν παίζεται.
Είναι βεβαίως «από σπίτι», όλη του η οικογένεια είναι χωμένη στο κράτος και στις μη κυβερνητικές οργανώσεις· έχει καλούς τρόπους, ιδίως με τους διαπλεκόμενους κι όσους θησαύριζαν επί Σημίτη και Καραμανλή, όλοι μαζί τα φάγανε, αλλά
σε καθώς πρέπει ρεστοράν, με καλές παρέες, πρόθυμους δημοσιογράφους, γκόλντεν μπόις, πρασινοφρουρούς κι όλα τα άλλα γατόνια με τις μίζες τους, τα μέα τους και τα σέα τους, ποιος τον γαμεί τον κοσμάκη; – ούτε γάτα (σκάνδαλο) ούτε ζημιά (παραγραφή). Οχι! ο Γιωργάκης είναι αξιοθαύμαστος! Βαδίζει ακόμα!
Βαδίζει επί ερειπίων (ύφεση 6%, πληθωρισμός 4,5%, ανεργία 15%, κλειστά μαγαζιά 20%, χρεωμένα νοικοκυριά, απελπισμένοι νέοι, ημιθανή σχολεία), αλλά βαδίζει ακόμα!
Εχουμε φθάσει σε αδιέξοδο, αλλά αυτός βαδίζει.
Απατεών; ναι! ανίκανος; ναι! δοτός; ναι! Αλλά βαδίζει ακόμα! Δεν είναι αξιοθαύμαστο; Μόνο τα ζόμπι έχουν αυτή την ικανότητα! και νεκρά να βαδίζουν!
Εμείς όμως;
Ποιον ακολουθούμε; το φάντασμα του Ανδρέα στο πρόσωπο του γιού του;
Οσο κι αν πέφτουν τα ποσοστά του, όσο δεν πέφτει ο ίδιος, finis Graeciae…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου