Κοινωνία ώρα μηδέν

Του Στέφανου Αγιάσογλου
Κανείς δεν μπορεί να παραβλέψει ότι η οικονομία βρίσκεται στη δυσχερέστερη θέση εδώ και πάρα πολλά χρόνια, γεγονός που ίσως για πρώτη φορά κυρίως μετά την μεταπολίτευση, επηρεάζει άμεσα τον κοινωνικό ιστό, διαμορφώνοντας νέες κοινωνικές συμπεριφορές το αποτέλεσμα των οποίων δεν είναι εύκολα προβλέψιμο και πολιτικά και κοινωνικά και ανθρώπινα.
Δύο περιστατικά άσχετα μεταξύ τους που όμως δείχνουν το μέγεθος του προβλήματος και πιστοποιούν τις παραπάνω διαπιστώσεις είναι που αξίζει να αναφερθούν για να μου δοθεί  η ευκαιρία να προτείνω θέσεις για την κοινωνικοοικονομική πολιτική που αυτήν την ώρα επιβάλλεται.
Πρώτο Περιστατικό. Σοβαρός και γνωστός στην περιοχή του επιχειρηματίας που παρά την κρίση έστω και με προβλήματα στέκεται στο ύψος των περιστάσεων και με χρηστή διαχείριση επιβιώνει, επιστρέφει το βράδυ στο σπίτι του.
Ανοίγοντας την πόρτα του βρίσκει ένα φάκελο στον οποίο περιέχεται ένας ληγμένος λογαριασμός ΔΕΗ κάποιου γειτονικού σπιτιού μαζί με ένα σημείωμα που λέει πως λόγω αδυναμίας πληρωμής το σπίτι θα μείνει χωρίς ρεύμα και τα παιδιά δεν θα μπορούν να διαβάσουν για τις εξετάσεις του σχολείου.
Πολλά θα μπορούσε να πει κανείς για αυτό το περιστατικό. Ότι ο ένας έπιασε κορόιδο τον άλλο ή ότι ο γείτονας φέρθηκε με αξιοπρέπεια απευθυνόμενος σε κάποιον που γνώριζε ότι ίσως ανταποκριθεί, ή ότι με τον τρόπο αυτό τουλάχιστον δεν είδαμε ακραίες και βίαιες καταστάσεις που θα μπορούσαν να συμβούν.
Ένα όμως είναι βέβαιο. Ότι μια τέτοια αντίδραση όπως και πολλές άλλες κοινωνικές συμπεριφορές είχαν ξεχαστεί από την κοινωνία μας για πάνω από 50 χρόνια.
Δεύτερο Περιστατικό. Επαγγελματίας οδηγός που πρόσφατα έχασε την δουλειά του, αδυνατεί να βρει άλλη αυτή την εποχή. Οι δυσκολίες είναι μεγάλες και γίνονται μεγαλύτερες γιατί αντιμετωπίζει και μόνιμο πρόβλημα υγείας, καθώς είναι διαβητικός και χρειάζεται ινσουλίνες. Συχνάζει σε γειτονική καφετέρια όπου ο ιδιοκτήτης που τον γνωρίζει χρόνια παρατηρεί ότι δύο ημέρες συνέχεια κουβαλάει ένα σακούλι με πάγο φεύγοντας. Νομίζοντας ότι χρειάζεται να δανειστεί τον πάγο για κάποια εκδήλωση στο σπίτι τον ρωτάει χαριτολογώντας και μένει άναυδος από την απάντηση. Λόγω αδυναμίας να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του τώρα που είναι άνεργος η ΔΕΗ έκοψε το ρεύμα στο σπίτι και στην προσπάθεια του να συντηρήσει τις ινσουλίνες χρησιμοποιεί τον πάγο που δανείζεται από το μαγαζί.
Τέτοια περιστατικά πριν από ένα χρόνο ήταν άγνωστα για την Ελληνική κοινωνία ή τουλάχιστον ήταν τόσο πολύ σπάνια που δύσκολα μπορούσε κανείς να μάθει για αυτά. Και το κυριότερο τις περισσότερες φορές, αν όχι όλες, την ευθύνη είχε ο πρωταγωνιστής ο ίδιος.
Σήμερα δυστυχώς τέτοιες καταστάσεις ολοένα και πληθαίνουν και συνεχώς μαθαίνουμε και περισσότερες. Και το κυριότερο την ευθύνη δεν την έχουν πια οι πρωταγωνιστές αλλά η τεράστια κρίση στην αγορά και η αλλαγή προοπτικής στην οικονομία σήμερα.
Κατά την άποψη μου έχει ήδη φανεί ότι η παρούσα οικονομική πολιτική αυτή καθαυτή αλλά και ο τρόπος που εφαρμόζεται είναι λάθος.
Οι περικοπές δαπανών πάντα σε περιόδους δύσκολες έχουν μία λογική αλλά είναι μέτρο με προϋποθέσεις. Τέτοια μέτρα στην οικονομία και την οικονομική πολιτική έχουν ταβάνι. Μέχρι ένα σημείο μπορούν να φθάσουν. Γι αυτό και θα το χαρακτήριζε κανείς άμυνα.
Άκρως απαραίτητο και μονόδρομος παράλληλα με ότι άλλη προσπάθεια γίνεται στην οικονομία, αλλά ιδιαιτέρως όταν αιχμή του δόρατος είναι οι περικοπές μισθών και δαπανών γενικότερα, είναι να προωθείται συγκεκριμένο σχέδιο αναπτυξιακής πολιτικής. Δηλαδή μέτρα για χρηματοοικονομική ενίσχυση της αγοράς και ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας για να κινηθούν τα γρανάζια και να υπάρξει ελπίδα προοπτικής. Αυτό είναι επίθεση και είναι απεριόριστο. Είναι δε βέβαιο ότι υπάρχουν συγκεκριμένα μέτρα για να συμβεί αυτό. Ενδεικτικά αναφέρω τους παρακάτω τρείς άξονες.
Ο Πρώτος άξονας αφορά την πολύπλευρη ενίσχυση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Πολύπλευρη γιατί πρέπει να έχει και χρηματοοικονομικό χαρακτήρα αλλά και θεσμικό χαρακτήρα. Χρηματοοικονομικά (όπως και στην σύμβαση του ΔΝΤ υπάρχει ειδικό κεφάλαιο και δικαίως για την διαφύλαξη και την ενίσχυση του τραπεζικού συστήματος) έτσι και στην οικονομική πολιτική πρέπει το κράτος και τα τραπεζικά συστήματα να φροντίζουν με τον ίδιο τρόπο να διαφυλάξουν και να ενισχύσουν τις μικρομεσαίες  επιχειρήσεις.
Επίσης θεσμικά με μία σειρά από ειδικά μέτρα απλοποίησης πολλών από τις διαδικασίες που αντιμετωπίζουν όταν θέλουν να αναπτυχθούν και να δημιουργήσουν.
Ο Δεύτερος άξονας αφορά την φορολογική νομοθεσία που πρέπει πρώτα από όλα να είναι μακροπρόθεσμη και σταθερή για τουλάχιστον μία δεκαετία. Για να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα της χώρας πρέπει να χαμηλώσουν οι φορολογικοί συντελεστές και να προωθηθούν οι φορολογικές απαλλαγές με στόχο την μεγαλύτερη προσέλκυση επενδυτών.
Ο Τρίτος άξονας αφορά την άμεση προώθηση όλων των έργων ΣΔΙΤ χωρίς καθυστερήσεις και γραφειοκρατική αλαζονεία. Πρέπει να ολοκληρωθούν άμεσα όλοι οι διαγωνισμοί που βρίσκονται σε εξέλιξη ενώ παράλληλα είναι άκρως σημαντικό να ακουστεί η αγορά των ΣΔΙΤ που πίστεψε στο θεσμό στην χώρα μας, αφού μόνον έτσι θα διατεθούν τα κεφάλαιο του ιδιωτικού τομέα απευθείας στην παραγωγή που θα κινήσει τα γρανάζια της οικονομίας.
Οι καιροί άλλαξαν και τα δεδομένα του παρελθόντος δεν ισχύουν για τον σχεδιασμό του μέλλοντος. Οι υπεύθυνοι της οικονομικής πολιτικής εθελοτυφλούν γιατί δεν έχουν καμία επαφή με την κοινωνία και την αγωνία της για το μέλλον των παιδιών μας.
Έχουν γνώση όμως οι φύλακες. Γιατί ο λαός μας έχει στο γενετικού του υλικό στοιχεία ισχυρά που ενισχύουν την ψυχή του και την καρδιά του που στις κρίσιμες στιγμές κάνουν την διαφορά και που για χιλιάδες χρόνια αντιμετώπισαν καταστροφές και δυσκολίες και πάντα ανταπεξήλθε. Ο λαός μας διαθέτει τα στοιχεία αυτά αλλά η κυβέρνηση τους τα απώλεσε.                                                                 ΠΗΓΗ:www.antinews.gr