Χρόνια πολλά στους εθελοντές κομμάντος του διαδικτύου

Του Φαηλου Μ. Κρανιδιωτη

ΧΑΙΡΕ, Ω ΧΑΙΡΕ ΙΣΤΟΛΟΓΕ
 
Ο κόσμος μας αλλάζει καλπάζοντας. Η «επανάσταση του πυριτίου», όπως ονόμαζε πριν πολλά χρόνια την πληροφορική ο Ζαν Ζακ Σρεμπέρ, οδήγησε στο διαδίκτυο. Κατόπιν γεννήθηκε ο ιστολόγος και οι τσάτσοι της καθεστωτικής δημοσιογραφίας έχουν πυρετό, μετράνε χρόνια.
Ξαφνικά η δικτατορία των Συγκροτημάτων στην πληροφόρηση έπαθε ρήξη χιαστών. Εξ ού και οι πρόσφατες παταγώδεις αποτυχίες χειραγώγησης. Ο Βαγγελάκης κι η Θοδωρούλα έμειναν με τις δημοσκοπήσεις στο χέρι και οι φιλοφρονήσεις των σιτιζομένων στο πρυτανείο ούτε για παρηγοριά δεν κάνουν. Πληρωμένος έρωτας, τι περιμένεις.
 Όποιος ήθελε μαγική εικόνα διάβαζε συγκροτήματα, έβλεπε τα δελτία ή τον Γιούρι Γκέλερ, αν και αυτός την έριξε τη μαχαιριά του προβλέποντας Αντώνη. Όποιος σερφάριζε στα μπλογκς έβλεπε την πραγματικότητα να ‘ρχεται με μεγάλες δρασκελιές. 
Μέσα σε λίγα χρόνια η «μαγκιά» του κάθε ντερμπεντέρη, η αλαζονεία της παρενδυτικής «προοδευτικάντζας», πάγωσαν. Τις φυλλάδες τους τις αγοράζουν πια πολλοί για τα dvd, τις τσάντες κι ότι άλλη μαλακία μοιράζουν για να βγάλουν κανά φράγκο και μπας και διαβάσει και κανας χριστιανός τις βαριές «αναλύσεις» του κάθε καθεστωτικού λακέ. Αν βαθύνει η κρίση θα βάζουν μαζί με την εφημερίδα και κανα πακέτο μακαρόνια, ελιές θρούμπες ή και λίγο κασέρι σε λαδόκολλα. Εδώ μέσα όμως, στο antinews και σε κάθε ιστολόγιο μπαίνει κανείς μόνο για να διαβάσει ή και να σχολιάσει. Συμφωνούν ή διαφωνούν, αυτοί που μπαίνουν είναι ενεργοί πολίτες, ενδιαφέρονται, είναι αυτοί που διαχέουν την πληροφορία στην κοινωνία και διαμορφώνουν και την γνώμη των υπολοίπων. Θα επιβιώσουν τιμητικές εξαιρέσεις, όπως το «ΠΑΡΟΝ», που δεν μοιράζουν αντηλιακά και τσόντες και διαχειρίζονται αξιοπρεπώς την πληροφορία, όμως πλέον η εποχή άλλαξε.
Προηγουμένως , δυο – τρεις οικογένειες με τις εφημερίδες τους, με την δύναμη της διανομής, του χρήματος και του ολιγοπωλίου παίζανε μόνες τους μπάλα. Την Χούντα τους την μεταφέρανε και στην ιδιωτική τηλεόραση και ραδιοφωνία. Η χειραγώγηση κι η μαύρη προπαγάνδα έγιναν κανόνας. Δεν υπήρχε άλλη γνώμη και πληροφορία απ’ αυτή που πούλαγαν οι παρφουμαρισμένες πουτάνες των συγκροτημάτων.
Η πολιτική εξουσία τους άφησε σε θεσμική εκκρεμότητα με την κουτοπονηριά να τους έχει ομήρους αλλά τελικά τα ιδιωτικά ηλεκτρονικά ΜΜΕ γιγαντώθηκαν και η πολιτική εξουσία κατέστη τελικά αυτή όμηρος τους. Όλο αυτό βέβαια δεν είναι παρά όπλο για τις κύριες δουλειές των αφεντικών: δημόσια έργα, προμήθειες του δημοσίου, όπλα, ευνοϊκές νομοθετικές ρυθμίσεις.
Σε λίγα χρόνια αυτοί οι πολυτελείς οίκοι διαφθοράς και εκμαυλισμού δεν θα υπάρχουν. Πολύ φοβάμαι πως η Όλγα δεν θα έχει φράγκα να πληρώσει το επόμενο μπότοξ και την ανόρθωση συνείδησης που θα χρειαστεί. Δύναμη τους παραμένει ακόμη η τηλεόραση αλλά ό,τι μας πασάρουν στις 8:00, το ξεφτιλίζουν οι εθελοντές κομμάντος του διαδικτύου.
Όλοι και όλα ακολουθούν το νόμο της ζωής: γέννηση, ακμή, παρακμή και θάνατος. Θα προσπαθήσουν να ελέγξουν και τα ιστολόγια αλλά δεν γίνεται. Ξέρετε γιατί; Γιατί πλέον δεν έχουν την αποκλειστικότητα κι είναι σχεδόν τζάμπα. Εδώ τα φράγκα τους δεν έχουν σημασία. Η γνώμη του καθενός από σας μπορεί να προβληθεί το ίδιο με του χλέμπουρα ή της παλιάς «αριστερής» κοκότας που σήκωναν το φρύδι και παπαγάλιζαν τις οδηγίες του κοντρόλ, ή τις έγραφαν σε μια εφημερίδα που μοιραζόταν σε όλη την Ελλάδα κι εσείς, εγώ, όλοι μας, δεν είχαμε άλλη επιλογή από απονενοημένα εκδοτικά διαβήματα ρομαντικών, περιθωριακά έντυπα και το στόμα με στόμα για να μάθουμε μισή, τόση δα αλήθεια.
Τώρα κάθε βράδυ σε χιλιάδες φωτεινές οθόνες και με ταχύτητα φωτός η αληθινή δημοκρατία βγάζει τη γλώσσα της στην καθεστωτική παραπληροφόρηση. Τα αφεντικά ανησυχούν και πλέον υπάρχει λόγος.
Μ’ έναν υπολογιστή και λίγη διάθεση, μόνος σου ή με δυο φίλους φτιάχνεις έναν ελεύθερο χώρο πληροφόρησης και συζήτησης και μάλιστα με αμφίδρομη επικοινωνία με τον αναγνώστη. Πόσες φορές θέλατε να «χέσετε» τον Richar τον Εξωμερίτη ή τους βάκιλους της ψευτοεπανάστασης; Έπρεπε να γράψετε επιστολές, να περιμένετε και τρέχα γύρευε. Τώρα επιτόπου, δυο γραμμές κι ένα κλικ στο πληκτρολόγιο. Ούτε δεντράκια να κόβονται για χαρτί, ούτε τυπογραφεία, ΙΚΑ, αγγελιόσημα. Οι απόψεις που κυριαρχούν στην κοινωνία έχουν πλέον ισχυρή φωνή. Λέει ο κάθε δοτός αλητάμπουρας τις εξυπνάδες του από την ναυαρχίδα του συγκροτήματος (ζωή σε μας), σε περνάει για κάφρο; Ε, φτιάχνεις μια ωραία καφεδιά, κάθεσαι στο πληκτρολόγιο και του αλλάζεις τα φώτα, τον κάνεις νούμερο επιθεώρησης. Αν το κείμενο είναι καλό θα το πάρουν δεκάδες εμπρηστές – ιστολόγοι και θα το διαδώσουν σαν πυρκαγιά στα ξερά χόρτα. Κανένας πούστης δεν μπορεί να πάρει τηλέφωνο και να κόψει το κείμενο. Τι μπορεί να κάνει η διαπλοκή; Το πολύ πολύ να φτιάξει κι αυτή ένα, δύο, δέκα ιστολόγια, πόσα; Θα μετράει ο ΛΟΓΟΣ, η ποιότητα του κειμένου. Το ρωμαλέο κείμενο που θα λέει αλήθεια, μια πραγματικά ανεξάρτητη, έστω και λαθεμένη, γνώμη θα έχει ίσα όπλα με την καθεστωτική παραπληροφόρηση. Το καλό κείμενο θα το αναρτούν πολλοί, το κακό θα το αγνοούν, αν δεν το φτύνουν κιόλας.
 Εδώ λοιπόν, στα μαρμαρένια αλώνια, στα ίσια, εμείς οι εθελοντές κι εσείς οι μισθοφόροι. Δεν είναι μόνο ότι στο τέλος θα νικήσουμε, θα το διασκεδάσουμε κιόλας.
Καλή Χρονιά αδέρφια και να ψοφήσουν οι οχτροί μας!