Αναζητώντας πληροφορίες στο διαδίκτυο για τους όρους εθνικισμός και ακροδεξιά, αλλά και συγκρίσεις των αμφοτέρων, παρατηρεί κανείς ότι υπάρχει σωρεία πληροφοριών. Επομένως, είναι άτοπο να γραφτεί άλλο ένα άρθρο, το οποίο θα αναμοχλεύσει γνωστές θέσεις και θα κουράσει τους αναγνώστες. Αρκεί λοιπόν, μία εισαγωγική νύξη επί του θέματος.
Άλλο ο εθνικισμός και άλλο η ακροδεξιά. Όπως φανερώνεται και από την ετυμολογία της λέξης, η ακροδεξιά είναι η άκρη / η ουρά της δεξιάς. Όντας λοιπόν, το μακρύ χέρι της αστικής δεξιάς πάντα δημιουργούσε προβοκάτσιες και προβλήματα στο εθνικιστικό κίνημα. (Ξεχάσαμε ότι στη δεκαετία του 80΄, κάθε εθνικιστής αποκαλούνταν και χουντικός; Γνωστό είναι επίσης ότι, ο εθνικισμός συγχέεται με άλλες έννοιες, εξυπηρετώντας έτσι τους προδότες του έθνους και τους κίβδηλους.
Αν δεν αποβάλλουμε οι ίδιοι τα φθοροποιά στοιχεία από την ιδιοσυγκρασία μας, πώς θα πάψουν οι δημαγωγοί να μας χαρακτηρίζουν, χουντικούς, φασίστες και κάθε άλλο αποκύημα της φαντασίας τους; «Δεξιά= Συντήρηση», άρα «Ακροδεξιά= Υπερσυντήρηση», στείρα από ιδέες, δίχως όραμα και δίχως προοπτική, τι σχέση μπορεί να έχει με τον εθνικισμό που βρίσκεται στον αντίποδα;
Μιας και έχει γίνει λόγος όμως, τις τελευταίες ημέρες περί δικτατορίας 21ης Απριλίου, ας συγκεκριμενοποιηθώ χωρίς γενικεύσεις. Αν στη νεολαία και στο λαό σου δεν εμφυσήσεις τις ιδέες σου, αν δεν τη γαλουχήσεις με αξίες, ιδέες, ήθη και ιδανικά, δεν υπάρχει ιδεολογία. Ακόμη και αν ο ταγός ενός έθνους, διαπνέεται από ορισμένες ιδέες, αν δεν τις μεταλαμπαδεύσει στη μάζα, ε τότε ναι ̇ θα μείνουν στα συρτάρια! Κακά τα ψέματα, δεν γαλουχείται ο λαός με εξορίες και κυνηγητά, απεναντίας με τέτοιες ενέργειες ηρωποιούνται οι προδότες, οι συνοδοιπόροι, οι επαναστάτες της γραβάτας και της λιμουζίνας.
Αντίθετα, ο λαός γαλουχείται από ιδέες, όπως αυτές που προβάλλει ο ύψιστος «αφυπνιστής», οραματιστής, δημιουργός και επαναστάτης του Ελληνικού Έθνους ̇ ο Περικλής Γιαννόπουλος. Ο φωτεινότερος απόστολος του κατά φύσιν Ελληνικού ζην, όπως χαρακτηρίστηκε από το Γρηγόρη Ξενόπουλο, ο οποίος ήθελε να αναγεννήσει το Ελληνικό. Να μεταβάλλει τους Ρωμιούς σε Έλληνες, να ελληνοποιήσει τα πάντα ̇ θέατρα, εκκλησίες, αρχιτεκτονική, γλώσσα, ήθος και να επανέλθουν όλα στην παλιά τους δόξα. Δίχως μανδύες ή χιτώνες, σανδάλια, ασπίδα ή κράνος, αλλά με το ρυθμό, την αρμονία, τη μουσική, την ευγένεια, το ήθος, το φως και το πνεύμα, σκέφτονταν, έγραφε, σχεδίαζε, μελετούσε και έπλαθε το κάλλος, τη δράση, την ορμή και την ιδέα.
Ο Π. Γιαννόπουλος, ο οποίος επέλεξε ο ίδιος το θάνατό του, ως την ύστατη πράξη, η οποία επισφραγίζει όλες τις άλλες. Ο θάνατος του Επαναστάτη που με ενάργεια περιγράφεται στον «Ηρωικό τρόπο ζωής» του Ι. Συκουτρή. Ο Π. Γιαννόπουλος λοιπόν, επέλεξε να κόψει τη ζωή του κατά το απώγειό του, κατά το άνθος. Όπως ένα άνθος, προβάλλει φωτεινό και υγιές στους αγρούς και ο άνθρωπος του κόβει τη ζωή από θαυμασμό, πριν προλάβει να μαραθεί, έτσι και ο Π. Γιαννόπουλος καβαλάρης σε λευκό άλογο επέλεξε να φύγει.
«Να καταρρίψουμε όλες τις παλιές αξίες, τις ψευδείς, να αφήσουμε όλες τις παλιές ιδέες, τις σφαλερές και ν’ ασπασθούμε νέες, να ενστερνιστούμε αληθείς. Να ζήσουμε και να δράσουμε σύμφωνα με τον οργανισμό μας, το κλίμα, την ιδιοσυγκρασία, το χαρακτήρα, την ιστορική παράδοση και τον εθνικό προορισμό. Με άλλα λόγια, να λυτρωθούμε, από κάθε ξένη επίδραση, ν’ ακολουθήσουμε ελεύθεροι τη Φύση μας και να δημιουργήσουμε Νέο Ελληνικό Πολιτισμό αντί της φραγκορωμαϊκής βαρβαρότητας.» (Άπαντα Π. Γιαννόπουλου)
Για οραματιστές σαν τον Περικλή Γιαννόπουλο θα πρέπει να μιλήσουμε στο νέο, να του εμφυσήσουμε ιδέες και ιδανικά, ώστε να αφουγκραστεί τον πολιτισμό και να αναστοχαστεί το σκοπό της ζωής. Τέτοιες εκδηλώσεις έχει ανάγκη ο εθνικιστικός χώρος. Μόνο με ιδανικά, ιδέες, βιβλία, ήθος , πνευματικότητα και δράση, σκιαγραφείται η ψυχοσύνθεση του Εθνικιστή. Δίχως βερμπαλισμούς, δίχως προγονοπληξία, δίχως προσκολλήσεις σε καταστάσεις, γεγονότα και ανδραγαθήματα. Αυτά μας διδάσκουν, μας μαθαίνουν, μας σπινθηροβολούν τη σκέψη, τιμώντας τα όμως προχωρούμε στη Σύνθεση του μέλλοντος…
«Ακόμη δεν τελείωσαν οι Ιούδες μακρύ και δύσβατο το μονοπάτι για τον Γολγοθά, θα το βαδίσουμε ως το τέλος…Μετά τα πάθη έρχεται η ΑΝΑΣΤΑΣΗ.» (Νέα Διάσταση, αρ. τεύχους 2, Απρίλιος 1986)
Υ.Γ. Η Εθνική, συλλογική, ψυχική και προσωπική Ανάσταση αντιβαίνει με τη δαπάνη φαιάς ουσίας και ενέργειας σε λεκτικές διαμάχες.ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου