ΤΑΚΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ
Στον απόηχο του τραγικού θανάτου μέλους της ευρύτερης Αριστεράς στα χέρια οπαδών της ΧΑ, έγραφα, στο κατασυκοφαντημένο από κάποιους στην «Αριστερά» άρθρο της 22/9, «είναι κάλλιστα πιθανό ότι η ΧΑ θα μπορούσε να αποτελέσει ένα τέλειο περισπασμό από τον πραγματικό φασιστικό κίνδυνο που αντιμετωπίζουμε: την ολοκλήρωση της οικονομικής καταστροφής των λαϊκών στρωμάτων στα χέρια της Υπερεθνικής Ελίτ (Υ/Ε) και της ντόπιας ελίτ. Ένα περισπασμό που, στην ανάγκη, θα μπορούσαν να τον εξωθήσουν ακόμη και στα όρια του εμφυλίου πολέμου». Δυστυχώς, η ζοφερή αυτή πρόβλεψη ήδη άρχισε να υλοποιείται, με την στυγερή εκτέλεση εν ψυχρώ δύο μελών της ΧΑ από εγκληματίες πιστολέρο, που τα ΜΜΕ αποδίδουν σε αριστερή «τρομοκρατική» οργάνωση.
Ιστορικά, η αριστερή «τρομοκρατία» στην μεταπολεμική Ευρώπη, στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό, από την 17Ν μέχρι την Γερμανική RAF, στοχοποιούσε βασικά την εξουσία, δηλαδή τις ελίτ και τα όργανά της, και μόνο κατ' εξαίρεση μέλη ακροδεξιών οργανώσεων, π.χ. στην Ιταλία λόγω της μεγάλης, ιστορικά, δύναμης του νεοφασιστικού κινήματος. Η μόνη, επομένως, δικαιολογία που θα μπορούσε να δοθεί από μια πραγματικά αριστερή οργάνωση για παρόμοιες στυγερές δολοφονίες θα ήταν αν τα μέλη της ΧΑ αποτελούσαν μέλη παρακρατικής οργάνωσης στην υπηρεσία των ελίτ, όπως π.χ. η Καρφίτσα, μολονότι ακόμη και τότε θα ήταν βέβαια κτηνωδία η εν ψυχρώ εκτέλεση εκτελεστικών οργάνων από το «λούμπεν», (π.χ. Γκοτζαμάνης), αντί για την εκτέλεση των πραγματικών φορέων της εξουσίας.
Όμως, θα αποτελούσε παγκόσμια πρωτοτυπία να είναι παρακρατική μια οργάνωση που εξελέγη με σημαντικό ποσοστό στη Βουλή, η οποία συνάντησε με την είσοδό της σε αυτή μια συστηματική εκστρατεία της Υ/Ε εναντίον της και σήμερα είναι κάτω από τον ανηλεή διωγμό των ντόπιων ελίτ. Αυτό, ανεξάρτητα, βέβαια, από το γεγονός ότι στο παρελθόν, όταν η δύναμή της στα λαϊκά στρώματα ήταν ασήμαντη, οι ίδιες ελίτ την χρησιμοποίησαν για τους δικούς τους σκοπούς (περισπασμός από την οικονομική κρίση κ.λπ.) Σήμερα είναι προφανές ότι η ΧΑ, όπως και τα εθνικιστικά κινήματα στην Ευρώπη γενικότερα, χάρη στη ρητορική τους κατά των ντόπιων και ξένων ελίτ αλλά και της παγκοσμιοποίησης και της ΕΕ, μέσω της οποίας συνθλίβονται τα λαϊκά στρώματα, έχουν γίνει ο υπ’ αριθμόν ένα εχθρός των ελίτ, που τρέμουν τις επικείμενες Ευρω-εκλογές. Αυτό άλλωστε φρόντισε να μας θυμίσει προ ημερών και ο «σοσιαλιστής» γκαουλάιτερ Μάρτιν Σουλτς που κουνούσε απειλητικά το δάκτυλό ενάντια σε κάθε είδους «ακραίο εθνικισμό», τονίζοντας ότι αυτό αφορούσε τόσο την Δεξιά όσο και την Αριστερά. Δηλαδή, ακόμη και το ΚΚΕ που είναι το μόνο κόμμα της Αριστεράς το οποίο έθετε με συνέπεια το θέμα της καταστροφής από την ένταξή μας στην ΕΕ, σε αντίθεση με την εκφυλισμένη «Αριστερά» που μιλούσε για την «Ευρώπη των λαών», ή επαναλάμβανε το παραμύθι για την παγκοσμιοποίηση σαν προστάδιο για την παγκόσμια σοσιαλιστική επανάσταση...
Γι’ αυτό και προκαλεί απορία το γεγονός ότι τα μέλη μιας γνήσιας αριστερής «τρομοκρατικής» οργάνωσης (17Ν―που κάποτε πολλοί στην «Αριστερά» κατηγορούσαν για παρακρατική, αλλά σήμερα οι «παρακρατικοί» αυτοί σαπίζουν στην φυλακή!) αλλά και τα μέλη άλλων «τρομοκρατικών» οργανώσεων της Αριστεράς που τα ΜΜΕ χαρακτηρίζουν υπεύθυνες για τις εκτελέσεις, δεν διαχώρισαν ακόμη τη θέση τους από παρόμοιες πράξεις που δεν έχουν καμιά σχέση με αριστερή «τρομοκρατία» και ευτελίζουν καθοριστικά αυτού του είδους την πολιτική δράση στην Ελλάδα. Ιδιαίτερα, όταν οι εκτελέσεις δεν αφορούσαν καν γνωστά στελέχη της ΧΑ, αλλά απλά μέλη της που κτυπήθηκαν όχι πάνω σε κάποια «μάχη», ή έστω για να προστατευθούν κάποια θύματα της οργάνωσης που βρισκόντουσαν κάτω από άμεση επίθεση (π.χ. μετανάστες), αλλά απλώς γιατί ήταν μέλη της οργάνωσης. Ακόμη περισσότερο, όταν δεν υπήρξε η παραμικρή ενέργεια από παρόμοιες οργανώσεις εναντίον των ίδιων των ελίτ και των οργάνων τους (και δεν μιλούμε βέβαια για απλούς αστυφύλακες!) από τότε που άρχισε η οικονομική καταστροφή των λαϊκών στρωμάτων στα χέρια της Υ/Ε και των ντόπιων συνεργατών της.
Τα παραπάνω δεν αποτελούν, βέβαια, δικαιολόγηση οποιουδήποτε είδους τρομοκρατίας, ακόμη και της αριστερής, μολονότι αντιλαμβάνομαι τον πολιτικό χαρακτήρα των σχετικών πράξεων. Όπως έχω αναλύσει σε ειδική μελέτη για το θέμα (Τ.Φ., Πόλεμος κατά της Τρομοκρατίας, 2003), διαφωνώ απόλυτα, για πολιτικούς λόγους, με αυτή την μέθοδο πολιτικής δράσης που δεν έχει καμιά σχέση με τη διαδικασία δημιουργίας συνείδησης αυτό-οργάνωσης από τα λαϊκά στρώματα, στον αγώνα για το κτίσιμο μιας κοινωνίας ισοκατανομής κάθε μορφής εξουσίας, δηλαδή μιας Περιεκτικής Δημοκρατίας. Γι’ αυτό και αποτελούν εσχάτη αθλιότητα μιας εκφυλισμένης «αριστεράς» συκοφαντικά σχόλια για τα άρθρα μου σχετικά με την ΧΑ στην «Ε», ότι «ξεπλένουν νεοναζιστές μαχαιροβγάλτες και δολοφόνους» (βλ. π.χ. σχόλια κουκουλοφόρων «αντιφασιστών» στην «αριστερή αντεπίθεση», φιλική ιστοσελίδα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, τα οποία έμμεσα υιοθέτησαν οι διαχειριστές της που δεν τα απέσυραν, 3/11/2013)!
Αν όμως δεχθούμε την παραπάνω προβληματική, τότε είναι φανερό ότι κάποια κέντρα στην Υ/Ε και στις συνεργαζόμενες ντόπιες ελίτ εφαρμόζουν σχέδιο για τη δημιουργία εμφυλιοπολεμικού κλίματος στην Ελλάδα. Όχι αναγκαστικά για να προκαλέσουν εμφύλιο, εκτός εάν δεν καταφέρουν να υποτάξουν πλήρως τα λαϊκά στρώματα στους στόχους τους. Ο βασικός ενδιάμεσος στόχος τους είναι η κατατρομοκράτηση των λαϊκών στρωμάτων, ώστε να επιτευχθεί η απομόνωση των «δύο άκρων» στην Δεξιά και την Αριστερά που θέτουν θέμα εξόδου από την ΕΕ, το ΝΑΤΟ κ.λπ. ―όπως άλλωστε τόνισε πρόσφατα από την Αμερική ο Α. Σαμαράς. Το πολιτικό σκηνικό δηλαδή που στήνουν οι ξένες και ντόπιες ελίτ προφανώς προβλέπει δυο εναλλασσόμενους θιάσους στην εξουσία: στον πρώτο θίασο θα συμπρωταγωνιστούν ΝΔ/ΠΑΣΟΚ και συνοδοιπόροι και στον δεύτερο θίασο ο ΣΥΡΙΖΑ και συνοδοιπόροι. Έτσι, η πλήρης ενσωμάτωση της χώρας στην Νέα Διεθνή Τάξη της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης θα βρίσκεται πάντα στο απυρόβλητο!
ΠΗΓΗ
Στον απόηχο του τραγικού θανάτου μέλους της ευρύτερης Αριστεράς στα χέρια οπαδών της ΧΑ, έγραφα, στο κατασυκοφαντημένο από κάποιους στην «Αριστερά» άρθρο της 22/9, «είναι κάλλιστα πιθανό ότι η ΧΑ θα μπορούσε να αποτελέσει ένα τέλειο περισπασμό από τον πραγματικό φασιστικό κίνδυνο που αντιμετωπίζουμε: την ολοκλήρωση της οικονομικής καταστροφής των λαϊκών στρωμάτων στα χέρια της Υπερεθνικής Ελίτ (Υ/Ε) και της ντόπιας ελίτ. Ένα περισπασμό που, στην ανάγκη, θα μπορούσαν να τον εξωθήσουν ακόμη και στα όρια του εμφυλίου πολέμου». Δυστυχώς, η ζοφερή αυτή πρόβλεψη ήδη άρχισε να υλοποιείται, με την στυγερή εκτέλεση εν ψυχρώ δύο μελών της ΧΑ από εγκληματίες πιστολέρο, που τα ΜΜΕ αποδίδουν σε αριστερή «τρομοκρατική» οργάνωση.
Ιστορικά, η αριστερή «τρομοκρατία» στην μεταπολεμική Ευρώπη, στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό, από την 17Ν μέχρι την Γερμανική RAF, στοχοποιούσε βασικά την εξουσία, δηλαδή τις ελίτ και τα όργανά της, και μόνο κατ' εξαίρεση μέλη ακροδεξιών οργανώσεων, π.χ. στην Ιταλία λόγω της μεγάλης, ιστορικά, δύναμης του νεοφασιστικού κινήματος. Η μόνη, επομένως, δικαιολογία που θα μπορούσε να δοθεί από μια πραγματικά αριστερή οργάνωση για παρόμοιες στυγερές δολοφονίες θα ήταν αν τα μέλη της ΧΑ αποτελούσαν μέλη παρακρατικής οργάνωσης στην υπηρεσία των ελίτ, όπως π.χ. η Καρφίτσα, μολονότι ακόμη και τότε θα ήταν βέβαια κτηνωδία η εν ψυχρώ εκτέλεση εκτελεστικών οργάνων από το «λούμπεν», (π.χ. Γκοτζαμάνης), αντί για την εκτέλεση των πραγματικών φορέων της εξουσίας.
Όμως, θα αποτελούσε παγκόσμια πρωτοτυπία να είναι παρακρατική μια οργάνωση που εξελέγη με σημαντικό ποσοστό στη Βουλή, η οποία συνάντησε με την είσοδό της σε αυτή μια συστηματική εκστρατεία της Υ/Ε εναντίον της και σήμερα είναι κάτω από τον ανηλεή διωγμό των ντόπιων ελίτ. Αυτό, ανεξάρτητα, βέβαια, από το γεγονός ότι στο παρελθόν, όταν η δύναμή της στα λαϊκά στρώματα ήταν ασήμαντη, οι ίδιες ελίτ την χρησιμοποίησαν για τους δικούς τους σκοπούς (περισπασμός από την οικονομική κρίση κ.λπ.) Σήμερα είναι προφανές ότι η ΧΑ, όπως και τα εθνικιστικά κινήματα στην Ευρώπη γενικότερα, χάρη στη ρητορική τους κατά των ντόπιων και ξένων ελίτ αλλά και της παγκοσμιοποίησης και της ΕΕ, μέσω της οποίας συνθλίβονται τα λαϊκά στρώματα, έχουν γίνει ο υπ’ αριθμόν ένα εχθρός των ελίτ, που τρέμουν τις επικείμενες Ευρω-εκλογές. Αυτό άλλωστε φρόντισε να μας θυμίσει προ ημερών και ο «σοσιαλιστής» γκαουλάιτερ Μάρτιν Σουλτς που κουνούσε απειλητικά το δάκτυλό ενάντια σε κάθε είδους «ακραίο εθνικισμό», τονίζοντας ότι αυτό αφορούσε τόσο την Δεξιά όσο και την Αριστερά. Δηλαδή, ακόμη και το ΚΚΕ που είναι το μόνο κόμμα της Αριστεράς το οποίο έθετε με συνέπεια το θέμα της καταστροφής από την ένταξή μας στην ΕΕ, σε αντίθεση με την εκφυλισμένη «Αριστερά» που μιλούσε για την «Ευρώπη των λαών», ή επαναλάμβανε το παραμύθι για την παγκοσμιοποίηση σαν προστάδιο για την παγκόσμια σοσιαλιστική επανάσταση...
Γι’ αυτό και προκαλεί απορία το γεγονός ότι τα μέλη μιας γνήσιας αριστερής «τρομοκρατικής» οργάνωσης (17Ν―που κάποτε πολλοί στην «Αριστερά» κατηγορούσαν για παρακρατική, αλλά σήμερα οι «παρακρατικοί» αυτοί σαπίζουν στην φυλακή!) αλλά και τα μέλη άλλων «τρομοκρατικών» οργανώσεων της Αριστεράς που τα ΜΜΕ χαρακτηρίζουν υπεύθυνες για τις εκτελέσεις, δεν διαχώρισαν ακόμη τη θέση τους από παρόμοιες πράξεις που δεν έχουν καμιά σχέση με αριστερή «τρομοκρατία» και ευτελίζουν καθοριστικά αυτού του είδους την πολιτική δράση στην Ελλάδα. Ιδιαίτερα, όταν οι εκτελέσεις δεν αφορούσαν καν γνωστά στελέχη της ΧΑ, αλλά απλά μέλη της που κτυπήθηκαν όχι πάνω σε κάποια «μάχη», ή έστω για να προστατευθούν κάποια θύματα της οργάνωσης που βρισκόντουσαν κάτω από άμεση επίθεση (π.χ. μετανάστες), αλλά απλώς γιατί ήταν μέλη της οργάνωσης. Ακόμη περισσότερο, όταν δεν υπήρξε η παραμικρή ενέργεια από παρόμοιες οργανώσεις εναντίον των ίδιων των ελίτ και των οργάνων τους (και δεν μιλούμε βέβαια για απλούς αστυφύλακες!) από τότε που άρχισε η οικονομική καταστροφή των λαϊκών στρωμάτων στα χέρια της Υ/Ε και των ντόπιων συνεργατών της.
Τα παραπάνω δεν αποτελούν, βέβαια, δικαιολόγηση οποιουδήποτε είδους τρομοκρατίας, ακόμη και της αριστερής, μολονότι αντιλαμβάνομαι τον πολιτικό χαρακτήρα των σχετικών πράξεων. Όπως έχω αναλύσει σε ειδική μελέτη για το θέμα (Τ.Φ., Πόλεμος κατά της Τρομοκρατίας, 2003), διαφωνώ απόλυτα, για πολιτικούς λόγους, με αυτή την μέθοδο πολιτικής δράσης που δεν έχει καμιά σχέση με τη διαδικασία δημιουργίας συνείδησης αυτό-οργάνωσης από τα λαϊκά στρώματα, στον αγώνα για το κτίσιμο μιας κοινωνίας ισοκατανομής κάθε μορφής εξουσίας, δηλαδή μιας Περιεκτικής Δημοκρατίας. Γι’ αυτό και αποτελούν εσχάτη αθλιότητα μιας εκφυλισμένης «αριστεράς» συκοφαντικά σχόλια για τα άρθρα μου σχετικά με την ΧΑ στην «Ε», ότι «ξεπλένουν νεοναζιστές μαχαιροβγάλτες και δολοφόνους» (βλ. π.χ. σχόλια κουκουλοφόρων «αντιφασιστών» στην «αριστερή αντεπίθεση», φιλική ιστοσελίδα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, τα οποία έμμεσα υιοθέτησαν οι διαχειριστές της που δεν τα απέσυραν, 3/11/2013)!
Αν όμως δεχθούμε την παραπάνω προβληματική, τότε είναι φανερό ότι κάποια κέντρα στην Υ/Ε και στις συνεργαζόμενες ντόπιες ελίτ εφαρμόζουν σχέδιο για τη δημιουργία εμφυλιοπολεμικού κλίματος στην Ελλάδα. Όχι αναγκαστικά για να προκαλέσουν εμφύλιο, εκτός εάν δεν καταφέρουν να υποτάξουν πλήρως τα λαϊκά στρώματα στους στόχους τους. Ο βασικός ενδιάμεσος στόχος τους είναι η κατατρομοκράτηση των λαϊκών στρωμάτων, ώστε να επιτευχθεί η απομόνωση των «δύο άκρων» στην Δεξιά και την Αριστερά που θέτουν θέμα εξόδου από την ΕΕ, το ΝΑΤΟ κ.λπ. ―όπως άλλωστε τόνισε πρόσφατα από την Αμερική ο Α. Σαμαράς. Το πολιτικό σκηνικό δηλαδή που στήνουν οι ξένες και ντόπιες ελίτ προφανώς προβλέπει δυο εναλλασσόμενους θιάσους στην εξουσία: στον πρώτο θίασο θα συμπρωταγωνιστούν ΝΔ/ΠΑΣΟΚ και συνοδοιπόροι και στον δεύτερο θίασο ο ΣΥΡΙΖΑ και συνοδοιπόροι. Έτσι, η πλήρης ενσωμάτωση της χώρας στην Νέα Διεθνή Τάξη της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης θα βρίσκεται πάντα στο απυρόβλητο!
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου