Σήμερα μόνο οι ηλίθιοι κάνουν δικτατορίες με τανκς αφού υπάρχει η τηλεόραση ... Ουμπέρτο Έκο.
Στο γραφείο του διευθυντή ειδήσεων μόλις είχαν φτάσει οι μετρήσεις. Η τηλεθέαση ανεβασμένη αλλά το δελτίο βρισκόταν πίσω από τα άλλα δυο αντίπαλα κανάλια. Τις τελευταίες μέρες ένας ιδιαίτερος πόλεμος βρισκόταν σε εξέλιξη στη media-κη δημοκρατία του προτεκτοράτου. Τα δελτία εδήσεων συναγωνίζονταν ποιο θα έκανε το μεγαλύτερο ρεπορτάζ για τη Χ.Α. Το σκηνικό είχε αλλάξει άρδην. Από την omerta του προηγούμενου καιρού,μια omerta που είχε επιβληθεί με την απειλή ακόμη και απολύσεων σε δημοσιογράφους που θα τολμούσαν να ρίξουν φως στο παρελθόν του κόμματος,περάσαμε στη συνεχόμενη αναφορά του. Από το ένα άκρο στο άλλο, η ακραία media-κη δημοκρατία μας η οποία φορώντας το προσωπείο της δικαιοσύνης, καταδίκαζε τα άκρα κάθε βράδυ γύρω στις 20:00.
O διευθυντής πήρε στα χέρια του τα ρεπορτάζ. ‘’Δεν μου αρκούν’’ ούρλιαξε στο πρόσωπο του κουρασμένου και άυπνου αρχισυντάκτη. ‘’Θέλω κι άλλες αποκαλύψεις’’. Ο αρχισυντάκτης κούνησε απογοητευμένος το κεφάλι του. ‘’Δεν έχουμε κάτι νεότερο, οι έρευνες συνεχίζονται’’ ψέλλισε. ‘’Δημιουργήστέ το’’ φώναξε ο διευθυντής. Η αρένα διψούσε για αίμα κι αυτός θα της το πρόσφερε. Η κοινωνία όσο φοβόταν κι έτρεμε τις αποκαλύψεις,άλλο τόσο παρέμενε καθηλωμένη μπροστά στην οθόνη για να τις παρακολουθεί.
‘’Βρήκαμε τον Πακιστανό που πριν τρια χρόνια είχε ενεπλακεί σε επεισόδιο με έναν Έλληνα για μια θέση παρκαρίσματος’’ είπε η βοηθός παραγωγής μπαίνοντας,χωρίς να χτυπήσει την πόρτα, στο γραφείο του. ‘’Είναι πρόθυμος να μιλήσει στη κάμερα και να πει πολλά’’.Ο διευθυντής, αν και δεν του άρεσε να μπαίνουν χωρίς να χτυπούν την πόρτα,της χαμογέλασε. Αυτή τη φορά θα τη συγχωρούσε. ‘’Ωραία, οδηγήστε τη συνέντευξη όπως σας έχω πει’’ και με ένα νεύμα τους έδιωξε από το γραφείο. Ήταν σίγουρος ότι απόψε θα έσκιζαν!!
-Ο Κάρολος σηκώθηκε από τη καρέκλα του και βγήκε στο αίθριο του Προεδρικού Μεγάρου. Είχε ανάγκη από λίγο αέρα. Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών με τις συνεχόμενες συναντήσεις τον είχαν εξαντλήσει. Να τελειώσει η θητεία, να φύγει, να πάει στα Ιωάννινα, να αγναντεύει τη λίμνη. Αυτό ήθελε. Ένιωθε την πίεση αφόρητη. Ευτυχώς είχε αποφύγει τη συνάντηση των πολιτικών αρχηγών. Από το Μέγαρο Μαξίμου το είχα αποκλείσει χωρίς δεύτερη συζήτηση. ‘’Οσο η έρευνα βρίσκεται στα χέρια της δικαιοσύνης, σύσκεψη δεν χρειάζεται να γίνει’’ ήταν το μήνυμα. Το ήξερε ο Κάρολος. Όπως ήξερε ότι ο πραγματικός λόγος της σύσκεψης δεν ήταν η Χ.Α. Αυτός ο Φώτης έδειχνε ασυγκράτητος. Αλλά κι ο Αλέξης. ‘’Κάνε υπομονή’’ του είχε πει ο Κάρολος. ‘’Θα έρθει αργά ή γρήγορα η εποχή των εκλογών και θα πάρεις την πρωθυπουργία, θα βάλεις και τον πρόεδρο που επιθυμείς. Άσε με να τελείωσω ήρεμα τη θητεία μου..’’ Δεν ήξερε αν τον έπεισε. Προβληματισμένο τον είδε να φεύγει. ‘’Κάτι φοβάται’’ σκέφτηκε ο Κάρολος. ‘’Μπορεί να τον τρόμαξε κι ο Άσμουσεν στη τελευταία τους συνάντηση’’ κατέληξε και αναστέναξε.
- Ο Αντώνης καθόταν στο γραφείο του σκεφτικός. Κοιτούσε τη φωτογραφία με τον Μπάρακ Ομπάμα από το ταξίδι στις ΗΠΑ πριν ένα μήνα. Δεν είχε μιλήσει καθόλου με τον Βενιζέλο. Δεν είχε ιδέα τι γινόταν στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. ‘’Το Σάββατο που θα πάμε, θα τα μάθουμε από πρώτο χέρι’’ τον είχε καθησυχάσει ο Χρύσανθος. Εξάλλου πόσο χειρότερα μπορούσαν να γίνουν τα πράγματα. ‘’Όλα θα εξαρτηθούν απ΄αυτό το ταξίδι στην Αμερική και τις επαφές με το αμερικανο-ισραϊληνό λόμπι’’ σκέφτηκε ο Αντώνης. Αυτό το ταξίδι θα του έδινε την πολυπόθητη στήριξη για να πετάξει μετά στο Ισραήλ το διήμερο 7 και 8 Οκτωβρίου. Μετά τις 15 του Οκτώβρη που θα γυρνούσε, θα αντιμετώπιζε την κατάσταση με άλλον αέρα. Προς το παρόν, το μόνοπου μπορούσε να κάνει, ήταν να κερδίσει χρόνο.
- Ο George σήκωσε το ποτήρι του και ήπιε μια γουλιά μπέρμπον. Στη Νέα Υόρκη ένιωθε σαν το σπίτι του. ‘’Τι γίνεται στην Ελλάδα;; Πάλι έχετε εσωτερικά προβλήματα διχασμού;;’’ ρώτησε με απορία ο ψηλός ασπρομάλλης άντρας δίπλα του ενώ κοιτούσε τη σερβιτόρα. ‘’Μπίλ, οι Έλληνες είναι θερμόαιμοι και δε χάνουν ευκαιρία να τσακώνονται μεταξύ τους’’ απάντησε ο George στον πρώην πλανητάρχη και κοίταξε γύρω του. Η δεξίωση ήταν κλειστή, μόνο για τους καλεσμένους του Clinton Global Initiative. Ο George ως φίλος της οικογένειας ήταν φυσικά καλεσμένος. ‘’Άσε τον Βαγγέλη να βγάζει φωτογραφίες με τον Μπάρακ και να χαμογελά’’ σκέφτηκε. Όλοι γνώριζαν ότι ο Μπάρακ μετά τη διπλωματική ήττα του στην υπόθεση της Συριακής κρίσης βρισκόταν σε δεινή θέση. Οι Ρεπουμπλικάνοι του την είχαν φυλαγμένη και οι Δημοκρατικοί δεν θα πήγαιναν ενάντια στα συμφέροντα στηρίζοντάς τον. ‘’Εδώ είναι Αμερική,άλλη ήθη,άλλοι καιροί’’ συλλογίστηκε ενώ χαιρετούσε τη Γιάννα από το βάθος της αίθουσας. Η Γιάννα του ανταπέδωσε τον χαιρετισμό με ένα νεύμα.Κανείς μυς του προσώπου της δεν συσπάστηκε και το βλέμμα της καρφώθηκε κάπου στο ....μέλλον!!
- Κάπου στο Κερατσίνι,μια νεαρή γυναίκα κρατώντας τη φωτογραφία του Παύλου έκλαιγε βουβά. Αυτή δεν είχε κανένα μέλλον. Ένα μαχαίρι της το στέρησε. Όσες πορείες, διαμαρτυρίες και διαδηλώσεις κι αν ακολουθούσαν , ο Παύλος της δεν θα γυρνούσε πίσω.
Σας φιλώ γλυκά,
Η Οχιά η μειντιοπλήκτη
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου