Την τελευταία εβδομάδα, μετά το περιστατικό στο Κερατσίνι, το σύστημα εξουσίας στη χώρα, μαζί με τα παρελκομενά του, εφαρμόζει ένα κυνήγι μαγισσών δίχως προηγούμενο. Δεν είναι ανάγκη να αναφερθούμε ούτε στο γεγονός αλλά ούτε και στα όσα λαμβάνουν χώρα. Τα βλέπουμε γύρω μας. Το ρεπερτότιο της κρατικής καταστολής έχει εμπλουτιστεί χάρη στις εφόδους όχι μόνον στα γραφεία της Χρυσής Αυγής, αλλά και σε σπίτια ανθρώπων είτε αυτοί είναι μέλη της Χρυσής Αυγής, είτε όχι. Όποιος κάνει τον κόπο να διαβάζει αυτή την ιστοσελίδα είναι σίγουρο ότι δεν χρειάζεται περαιτέρω πληροφόρηση για το τι συμβαίνει. Άλλωστε αυτόν τον ρόλο έχουν αναλάβει να τον φέρουν σε πέρας τα mainstream μέσα ενημέρωσης προκειμένου έτσι να δημιουργήσουν το κλίμα τρομοκρατίας που είναι απαραίτητο για να αποδυναμωθεί η στήριξη της Χ.Α. από τις μάζες των απολίτικων παρτάκηδων που είχε περισυλλέξει ως ψηφοφόρους.
Μέσα σε αυτό το κλίμα που επικρατεί και παρόλο που αρκετοί από εμάς έχουν περάσει κάποια στιγμή από την ΧΑ, είχαν τις διαφωνίες τους και έφυγαν, δεν μπορούμε και δεν πρέπει να δράσουμε ως “παρατηρητές”, αντικειμενικοί ή μη. Η κριτική μας στην ΧΑ και στον τρόπο που αυτή λειτουργεί έχει γίνει στο παρελθόν και πολύ πιθανόν να γίνει και στο μέλλον. Το να συνεχίζουμε αυτή την στιγμή αυτή την κριτική (δίκαιη ή όχι) είναι λανθασμένο.
Ναι η ΧΑ έχει κάνει λάθη. Η θέση μας όμως αυτή την στιγμή δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι ούτε αυτή του παρατηρητή ούτε πολύ περισσότερο (και ντροπιαστικό για όποιον κάνει τέτοιες σκέψεις) δεν μπορεί να είναι αυτού που χαίρεται διότι ελπίζει ότι κάτι καλύτερο θα προκύψει από μία τυχόν διάλυση της Χ.Α. Η ΧΑ αυτή την στιγμή είναι στόχος ενός ενορχηστρωμένου σχεδίου, το οποίο θέλει να την γονατίσει σε κάθε επίπεδο.
Στα μάτια τους όλοι ίδιοι
Η δική μας στάση αυτή την στιγμή, ως προσώπων, συλλογικοτήτων ή όπως προτιμά ο καθένας να αυτοπροσδιορίζεται πρέπει να είναι συγκεκριμένη. Την στιγμή που η αστυνομία, με εισαγγελέα, μπαίνει στα σπίτια ανθρώπων, μετά από ανώνυμες τηλεφωνικές καταγγελίες προκειμένου να βρει όπλα και όταν δεν βρίσκει τίποτε λέει στα θύματα αυτών των εισβολών να κάνουν... μήνυση κατ' αγνώστων, οι διαφορές που μπορεί να έχουμε εμείς με την ΧΑ δεν έχουν σημασία.
Όταν υπάρχει τέτοιου είδους στοχοποίηση, όταν γίνονται τέτοιες κινήσεις, πιστεύει κανείς ότι έχει πραγματικά σημασία η οιαδήποτε ιδεολογική ή πολιτική διαφοροποίηση αρκετών εξ' υμών; Είτε είσαι “κοινοτιστής”, είτε “πατριώτης”, είτε “εθνικιστής”, είτε “εθνικοσοσιαλιστής”, είτε υπέρμαχος της παράδοσης, είτε ο,τιδήποτε άλλο, στον “αντιφασίστα” δεν μπορείς να απαντήσεις παρά μόνον ως φασίστας. Δεν υπάρχει άλλη λύση. Και εάν σήμερα στοχεύουν μία ευάλωτη στην στόχευση Χ.Α., λόγω των εμφανών της λαθών, δημιουργείται το προηγούμενο για μια μόνιμη καταστολή κάθε αντισυστημικής προσπάθειας. Κάθε προσπάθεια ατομικής ή συλλογικής διαφοροποίησης είναι καταδικασμένη αν βασίζεται σε ένα ανύπαρκτο αίσθημα δικαιοσύνης/αξιοπρέπειας των συστημικών δυνάμεων. Εάν όμως πιστεύαμε εξ' αρχής ότι αυτό το σύστημα έχει τέτοιες αξίες γιατί να το πολεμούσαμε; Στα μάτια τους είμαστε όλοι ίδιοι. Τα δρακόντεια μέτρα που λαμβάνουν είναι σίγουρο ότι δεν θα κάνουν διακρίσεις μεταξύ των διαχωριστικών γραμμών που εμείς θέτουμε.
Αξιοπρέπεια και συντροφικότητα
Τα όσα συμβαίνουν σήμερα θα πρέπει να τα αντιμετωπίσουμε με τον μοναδικό για εμάς τρόπο. Την αξιοπρέπεια και την συντροφικότητα. Και ενώ για το πρώτο δεν έχουμε να πούμε πολλά, για το δεύτερο θα πρέπει να τονίσουμε κάποια πράγματα.
Κατ' αρχάς μπορεί να υπάρξει συντροφικότητα με αυτούς που δεν επιδεικνύουν κανενός είδους συντροφικότητα; Ναι, μπορεί να υπάρξει. Μπορεί να υπάρξει σε επίπεδο πολιτικό αν όχι προσωπικό. Γιατί κάπου και κάπως πρέπει να κάνουμε και εμείς τις επιλογές μας για το τι είναι πρωτεύον για εμάς. Τα προσωπικά μας αισθήματα ή η ιδιοτητά μας ως λογικών και πολιτικών ζώων.
Η θύελλα ξέσπασε. Και μπορεί να μην είμαστε στο μάτι της αυτή την στιγμή αλλά θα μπούμε, όπως μπορεί κάποιοι να είχαν μπεί στο παρελθόν. Ας μην υπάρχει καμία ελπίδα ότι θα καθήσουμε στην άκρη και θα την βγάλουμε καθαρή. Δεν θα μας ταίριαζε άλλωστε αυτός ο τρόπος.
Αυτό που ξεκίνησε ως καταστολή των δομών της ΧΑ, προκειμένου να υπερασπιστεί η κυβέρνηση την κυριαρχία της στην “δεξιά”, είναι σαφές ότι θα παγιωθεί ως μόνιμη κατάσταση προστασίας της δήθεν “σταθερότητας”. Η κρατική και παρακρατική καταστολή θα συνεχισθεί για τις εβδομάδες και τους μήνες που έρχονται. Προέχει η θωράκιση μας, πνευματική, πολιτική αλλά και προσωπική έναντι στην δρακοντοποίηση τόσο του νομικού πλαισίου όσο και των “κανόνων εμπλοκής”. Αλλά εξίσου σημαντική είναι και η πολιτική συντροφικότητα με οιονδήποτε άλλον δέχεται την καταστολή.
Δ.Π.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου