ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗΣ, η πλέον κερδοφόρος ελληνική αλυσίδα σούπερ-μάρκετ.

Συνδυάζει τη χρηματο-οικονομική υγεία με συνεχείς επενδύσεις στο δίκτυο

Δεν συναντάς εύκολα φωτογραφία του. Παραμένει σεμνός, πιστός στις αρχές του πατέρα του Σπύρου και κυρίως μάχιμος. Ο Γεράσιμος Σκλαβενίτης είναι ένας από τους έλληνες επιχειρηματίες που όχι απλώς δεν επιδιώκει την δημοσιότητα αλλά την αποφεύγει συστηματικά. Η συμπεριφορά του αυτή σε τίποτε δεν τον εμποδίζει να αναπτύσσει – μαζί με τα αδέλφια του Στέλιο, Μαρία και Βίκυ - την οικογενειακή επιχείρηση ενισχύοντας ολοένα και περισσότερο τον σεβασμό ανταγωνιστών και συνεργατών.  Απόδειξη; Τα τελευταία στοιχεία πρόσφατης έρευνας της STAT BANK, σύμφωνα με την οποία η επιχείρηση σουπερμάρκετ  Σκλαβενίτης κατέλαβε μία από τις πρώτες θέσεις μεταξύ των πιο κερδοφόρων εμπορικών επιχειρήσεων της χώρας. Μία θέση κάτω από τον πολυεθνικό όμιλο Α-Β Βασιλόπουλος (ελέγχεται από την βελγική  Delhaize Group) η επιτυχία των σούπερ-μάρκετς Σκλαβενίτη είναι σαφώς ξεχωριστή καθώς αυτή δραστηριοποιείται μόνον στο λεκανοπέδιο Αττικής!!!  Σύμφωνα με τα στοιχεία της STAT BANK, η εταιρεία Σκλαβενίτης – ούτε λίγο ούτε πολύ - διαχειρίστηκε έναν τζίρο της τάξης του 1,2 δισεκατομμυρίων ευρώ εμφανίζοντας κέρδη της τάξης των 15 εκατομμυρίων ευρώ. Η κάμψη στην κερδοφορία σε σημαντικό βαθμό οφείλεται στην συμμετοχή της επιχείρησης στον «πόλεμο των τιμών» και στην συνεπή εξυπηρέτηση του σλόγκαν που η ίδια έχει υιοθετήσει «τόσο φθηνά όσο πουθενά».

 Η υγεία των οικονομικών αποτελεσμάτων του Σκλαβενίτη συνδυάζεται με την ομαλά αναπτυξιακή πορεία της επιχείρησης. Απόδειξη; Η πρόσφατη απόκτηση του «Δούκα», μιας εκ των παλαιοτέρων αλυσίδων σουπερμάρκετ της αγοράς  Η εταιρεία «Δούκας», που δημιούργησε ο κ. Ηλίας Δούκας προ εξήντα ετών, κατέχει ηγεμονικό μερίδιο στο νοτιοανατολικό τμήμα της Αττικής. Η εταιρεία «Δούκας» το 2012 είχε πωλήσεις της τάξεως των 40 εκατ. ευρώ και απασχολεί 340 εργαζομένους, οι οποίοι με βάση τη συμφωνία περνάνε όλοι στη Σκλαβενίτης ΑΕΕ.  Έτσι, η Σκλαβενίτης - 3η σε μέγεθος εταιρεία του κλάδου μετά τoν Μαρινόπουλο και τον Βασιλόπουλο – έχει  το μεγαλύτερο μερίδιο αγοράς στην Αττική ενώ διαθέτει πλέον 91 καταστήματα.  Η διοίκηση της εταιρείας «τρέχει» με στόχο τα 100 καταστήματα στην Αττική.

Ας σημειωθεί ότι η επιχείρηση Σκλαβενίτης βραβεύτηκε προσφάτως από την STAT BANK ως ένα από τα "Διαμάντια της Ελληνικής Οικονομίας"


Σελίδες από ένα ενδιαφέρον στόρι…

Από το 1950 στο λιανεμπόριο τροφίμων η εταιρεία «Σκλαβενίτης» διατηρεί μια αξιοζήλευτα σταθερή πορεία ως σήμερα.

Έναν μόλις μήνα μετά τον θάνατο του ενός εκ των ιδρυτών της αλυσίδας Σκλαβενίτη, - του Σπύρου Σκλαβενίτη -, τον Ιούνιο του 2006, τα τέσσερα παιδιά του: ο Γεράσιμος, η Μαρία, ο Στέλιος και η Βίκυ δείχνουν εμπράκτως την διάθεσή τους να αναλάβουν το «τιμόνι» της εταιρίας, τηρώντας την δέσμευση που είχαν δώσει στον πατέρα τους, ότι η επιχείρηση θα παραμείνει ελληνική.


Στις 27 Ιουνίου του ίδιου έτους με μια αιφνιδιαστική κίνηση και έχοντας προηγηθεί συζητήσεις επί συζητήσεων, αλλά και αρκετές διαφωνίες με τα ξαδέλφια τους- παιδιά των Γιάννη και Νάσου Σκλαβενίτη, τα οποία επίσης κληρονόμησαν μετοχές της εταιρίας- ο Γεράσιμος, η Μαρία, ο Στέλιος και η Βίκυ παίρνουν στα χέρια τους την τύχη του ομίλου, εξαγοράζοντας τις μετοχές που κατείχαν μέχρι τότε οι συγγενείς τους. Στήριγμα για την εξεύρεση κεφαλαίων βρήκαν στον Νίκο Μαμιδάκη της JetOil και στον Ανδρέα Ποταμιάνο. Κάπως έτσι και η μετοχική σύνθεση του ομίλου Σκλαβενίτης διαμορφώθηκε ως εξής: οικογένεια Σκλαβενίτη 80%, Νίκος Μαμιδάκης 14% και Ανδρέας Ποταμιάνος 6%.

Είναι η πρώτη φορά που στους επιχειρηματικούς κύκλους μετά τις καταιγιστικές εξελίξεις, μιλούν για «σύννεφα» στις ενδοοικογενειακές σχέσεις των ξαδέλφων Σκλαβενίτη. Παρόλο που ποτέ δεν είδαν το «φως» της δημοσιότητας οι αιτίες που οδήγησαν στο... χωρισμό των δρόμων τους, γνώστες προσώπων και πραγμάτων της αγοράς, αποδίδουν το «διαζύγιο» στη διαφορετική φιλοσοφία που είχαν οι δύο πλευρές.

Ενώ δηλ. τα παιδιά των Γιάννη και Νάσου Σκλαβενίτη δελεάστηκαν από την πρόταση εξαγοράς που έκανε ένας πολυεθνικός γίγαντας έναντι 400 εκατ. ευρώ, τα παιδιά του Σπύρου και νυν διοικούντες ούτε καν το συζητούσαν. Όσοι γνωρίζουν μάλιστα την οικογένεια, λένε πως το «διαζύγιο» αυτό ήταν ένα από τα μεγαλύτερα «αγκάθια» στην ιστορία του ομίλου. Ίσως μεγαλύτερο και από την πυρκαγιά που κατέστρεψε τον Αύγουστο του 2009 τις εγκαταστάσεις τους στον Κηφισό ή και τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετώπισαν όταν αρρώστησε βαριά ο Σπύρος.

ο όμιλος Σκλαβενίτη έκανε ένα από τα μεγαλύτερα «άλματα» στην ανάπτυξή του τον Ιούνιο του 2007, όταν συμφώνησε στην εξαγορά του 100% των μετοχών της αλυσίδας «Παπαγεωργίου ΑΕ», προσθέτοντας τότε 18 επιπλέον καταστήματα στην αλυσίδα των καταστημάτων του. Η συμφωνία είχε πιστωθεί στον Στέλιο Σκλαβενίτη, ο οποίος είχε αναλάβει τις διαπραγματεύσεις.

Μια ακόμη ηχηρή συμφωνία ήταν αυτή που αφορούσε στη δημιουργία κοινής εταιρίας με τα σούπερ μάρκετ «Γαλαξίας» για την εισαγωγή προϊόντων ιδιωτικής ετικέτας που είχε ιδιαίτερη απήχηση στους καταναλωτές λόγω των προσιτών τιμών. Η δραστηριότητα αυτή συμβάλλει κατά 10% στις πωλήσεις του ομίλου συνολικά.

Ανατρέχοντας ωστόσο πίσω στον χρόνο, και οι ιδρυτές Σπύρος και Γιάννης Σκλαβενίτης μέσα από στοχευμένες επενδύσεις κατάφεραν από μια μικρή επιχείρηση μπαχαρικών στη Βαρβάκειο να «χτίσουν» μια εμπορική αλυσίδα που σήμερα απασχολεί περίπου 7.500 εργαζόμενους.

Τα τέσσερα αδέλφια μεταξύ τους πάντως, κάνουν πράξη το «η ισχύς εν τη ενώσει». Με εξαίρεση την Βίκυ Σκλαβενίτη, η οποία είναι μεν μέτοχος, αλλά δεν ασχολείται ενεργά, στο πλευρό του Γεράσιμου Σκλαβενίτη, ο οποίος έχει την υψηλή επιστασία στέκονται πιστοί συνοδοιπόροι ο αδελφός του Στέλιος και η αδελφή του Μαρία, η οποία κατέχει και την θέση της προέδρου.  Μάλιστα, εκείνη θεωρείται η «ήρεμη δύναμη» της οικογένειας και της επιχείρησης. Φιλική και προσιτή με τους υπαλλήλους, είναι περισσότερο της φιλοσοφίας πως μεγαλύτερο κεφάλαιο για μια εταιρία είναι οι άνθρωποι που δουλεύουν σε αυτήν. Ο Στέλιος από την άλλη είναι ο άνθρωπος των δύσκολων αποστολών. Αναλαμβάνει την επίβλεψη των επενδυτικών projects και συχνά πραγματοποιεί αιφνιδιαστικούς ελέγχους στα καταστήματα του ομίλου όχι με την έννοια να τσεκάρει τους εργαζόμενους, αλλά να ανταλλάξει απόψεις μαζί τους.ΠΗΓΗ