του Στρατή ΜαζίδηΤο φαγητό του λαού ήταν στις καλοκαιρινές διακοπές το σουβλάκι. Και όχι μόνο. Πάντα αποτελούσε τη φθηνή χορταστική λύση σε μια έξοδο ή σε μια λιγούρα.
Χθες λοιπόν ο γιος μου επιστρέφοντας από τη βόλτα του σκέφτηκε να με κεράσει ένα σουβλάκι με πίτα τρώγοντας ο ίδιος ένα καλαμάκι. Βγάζοντας τις πετσέτες από μέσα, έπεσε και η απόδειξη.
€ 4,00 παρακαλώ ένα σουβλάκι με πίτα και ένα καλαμάκι στην Αγία Παρασκευή. Έλεος. Το 2013 με μνημόνιο 4; Ξανά μανά έλεος. Δηλαδή στη Μύκονο και την Κέρκυρα πόσο κοστίζει ένα σουβλάκι; Μήπως συμφέρει καλύτερα να αγοράσει κάποιος ολόκληρο το γουρούνι;
Σε κάθε περίπτωση νομίζω ότι ποτέ κανείς δε θα ξόδευε 1.363,00 δραχμές για να αγοράσει ένα τζούφιο και ένα με πίτα. Τρία κατοστάρικα και με ρέστα. Διαφορετικά ο επιχειρηματίας θα έτρωγε και τα κάρβουνα. Τόσα είχε κάποτε η χοιρινή μπριζόλα σε ταβέρνα.
Θα μου πείτε, το σουβλάκι σε μάρανε; Ναι με μάρανε και το σουβλάκι διότι το να έχει μόνο του αυτό με την πίτα € 2,50 δηλαδή ένα χιλιάρικο το θεωρώ ΛΗΣΤΕΙΑ όταν με τα ίδια χρήματα κάποτε αγοράζαμε τέσσερα. Ύστερα να μη διαμαρτύρονται ορισμένοι όταν βαράνε μύγες.
Δεν το βλεπα τουλάχιστον πριν το φάω, να το καταθέσω στην τράπεζα ή να το παραχώσω στο μπαούλο μιας και είναι της μόδας.
Συμπέρασμα;
Ε ρε δραχμή που σας χρειάζεται!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου