Όταν η αδικία γίνεται νόμος, η αντίδραση αποτελεί υποχρέωση.

Επί 37 χρόνια η χώρα διοικείται από την «περίφημη» γενιά του Πολυτεχνείου. Όλοι τους στεφανωμένοι «ήρωες» μιάς ψευτικοστημένης άθλιας παραστάσεως, άδολοι αγωνιστές, γνήσιοι δημοκράτες – όπως εννοούν αυτοί την δημοκρατία τους -  προοδευτικοί και μάλιστα με δική τους (ΙΧ) «εθνική» εορτή, ανέλαβαν να βγάλουν την χώρα από το σκοτάδι της «δικτατορίας»!. Έκτοτε όπου κι αν πάς θα τους βρείς εμπρός σου. Αλαζόνες, εγωιστές και εκδικητικοί όλοι τους. Όσοι τους αντιστέκονται είναι φασίστες, χουντικοί, εθνικιστές, πατριδοκάπηλοι που δεν δικαιούνται να ομιλούν. Οι Αξιωματικοί σάπισαν στην φυλακή, οι Ένοπλες Δυνάμεις ταπεινώθηκαν, όσοι αγαπούν την Πατρίδα παραμερίστηκαν. Η χώρα λειτούργησε με μία ιδιότυπη δημοκρατία χρόνια με αυτούς. Αλάθητοι!, άξιοι!!, δημοκράτες!!!, τιμονιέρηδες!!!!, παγαπόντηδες μα και μακρυχέρηδες. Με τόση αξιοσύνη και τόσους ικανούς που πέρασαν, θα περίμενε κανείς, ετούτη η χώρα να έχει κάνει θαύματα. Το αποτέλεσμα της διακυβερνήσεως όλων αυτών των απατεώνων το ζούμε καθημερινώς όλοι μας. Η Ελλάδα κατάντησε μία χώρα διεφθαρμένων (λόγια του πρωθυπουργού), μία διεθνής ζητιάνα, υπόδουλη στους δανειστές με χρέος 400 δίς € και με εκατομμύρια πολίτες κάτω από το όριο της φτώχιας. Ελπίδα από πουθενά.

Προσέχετε όμως, ω περίβλεπτοι εξουσιαστές, δίχως να το αντιλαμβάνεστε, κλωσάτε το αυγό του φιδιού. Και δεν εννοώ καμιά δικτατορία, όχι δεν υπάρχουν πλέον τρελοί για κρέμασμα, εννοώ τον ανεμοστρόβιλο των παθών μιάς κοινωνίας της οποίας υποθηκεύσατε το μέλλον και το μέλλον των παιδιών της.

Διαπράττετε σφάλμα εάν ποντάρετε στην απελπισία των Ελλήνων. Συνέλθετε διότι, όταν η αδικία γίνεται νόμος, η αντίδραση αποτελεί υποχρέωση. Άλλωστε αυτό δεν είπατε και εσείς το 1973, για να βρεί δικαίωση ο «αγώνας» σας; ΠΗΓΗ