Δεν υπάρχουμε. Ενας ολόκληρος λαός περιμένει ο ένας τον άλλον. Κοιτάμε τον διπλανό. Περιμένουμε ένα Μεσσία να μας σώσει. Ο καθένας ένα σωτήρα που να έχει κάτι από το χρώμα του. Να είναι μαύρος, κόκκινος, πράσινος, μπλε...
Κάθε κίνημα, κάθε πρωτοβουλία που γίνεται περνάει από κόσκινο. Ο ένας με τον άλλον ψαρεύουμε πληροφορίες από τους "ομοιδεάτες". Καλά τα λέει ο τάδε αλλά τι είναι? Υποπτη δεν είναι η τάδε κίνηση? Μήπως είναι δεξιά μήπως είναι αριστερά? Ρώτα το Βαγγέλη ξέρει τίποτα. Εγώ άκουσα από τη ξαδέλφη της Μαρίτσας που γνωρίζει το Μήτσο που τα ξέρει αυτά, πως μάλλον οι τάδε κρύβονται από πίσω.
Τέτοια αθλιότητα δεν έχει ξαναγίνει. Ολες οι πολιτικές δυνάμεις άβουλες, σαστισμένες, υποτακτικές η κάθε μία στα πολιτικά της παιχνίδια έχουν αφήσει τους οπαδούς τους σύξυλους. Δεν τους κάνουν ούτε ένα νεύμα. Περιμένουν τα κοπάδια ένα σφύριγμα από κάποιο διαιτητή να αρχίσει τον αγώνα και βουβαμάρα παντού. Κάτι ηλίθιες, ανούσιες δηλώσεις, κάτι αντιδράσεις του κερατά, ψοφήμια που ούτε οι ίδιοι ξέρουν τι πρέπει να κάνουν τελικά.
Κι ο πολίτης, ο έλληνας σε στάση αναμονής. Κοιτάει δεξιά κι αριστερά και σκέφτεται δεν μπορώ γαμώτο μου να πάω μόνος να φωνάξω. Θα με κλείσουν στο ψυχιατρείο για τρελλό. Ούτε μπορώ στα καλά καθούμενα να αρχίσω να τα σπάω. Δεν μπορώ καν να λείψω από τη δουλειά μου για μια απεργία γιατί φοβάμαι.
ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΛΥΨΗ....
Δεν μπορεί ο πολίτης να γίνει στρατιώτης χωρίς κάποιον να τον καλύπτει την ώρα που θα ξεκινήσει το χάος. Αριστεροί και δεξιοί έχουν χάσει τους "πατερούληδες". Που να πάμε ανοργάνωτοι στα αγκάθια σκέφτονται. Τρεις άνθρωποι πήγαν να καθίσουν στο Σύνταγμα ήρεμα και τους πήγαν για εξακρίβωση στο τμήμα.
Ενώ άλλοι λαοί μοιάζουν να γίνονται μια ψυχή τη κρίσιμη ώρα και βγαίνουν έξω με τα παιδιά τους στην αγκαλιά χωρίς δεύτερη σκέψη, χωρίς ραντεβού, έτσι στα τυφλά, εμείς μοιάζουμε τόσο φοβιτσιάρηδες σαν τα παιδάκια που δε ξέρουν μπάνιο και κοιτάνε τη μαμάκα με παρακάλι να τους δώσει το σωσίβιο.
Διαβάζω τόσες μέρες για μια πρωτοβουλία 300 ανθρώπων να πάνε να καθίσουν στο Σύνταγμα και να μη φύγουν. Το τι κόσκινο έχει πέσει δε λέγεται. Ποιοι είναι τι θέλουν? Στη σελίδα τους λένε θέλουμε αυτό κι όποιος θέλει ακολουθεί. Κοιτάνε τα λινκ από δίπλα, για να δούμε ποια μπλογκ τους προτείνουν είναι δεξιά, είναι αριστερά, είναι πράσινα, μπλέ? Από που ξεφύτρωσαν? Γιατί το κόμμα μου δεν μου έχει πει τίποτα γι αυτούς? Γιατί η οργάνωση δεν συμπαρίσταται? Κάτι στραβό θα συμβαίνει?
Δεν τα ξέρω τα παιδιά τους 300 ΕΛΛΗΝΕΣ, δεν ξέρω τι είναι η ΣΠΙΘΑ, δεν ξέρώ τι είναι το ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ, δεν ξέρω ποιοι έφτιαξαν το ντοκυμαντέρ ΧΡΕΟΚΡΑΤΙΑ....
ΕΛΕΟΣ!!!
Είσαι νέος ρε φίλε και σου θάβουν το μέλλον σου. Αύριο θα ξυπνήσεις και δεν θα έχεις τίποτα πια. Τα έχεις ήδη χάσει όλα. Κουνήσου από τη θέση σου κι αν είσαι δύσπιστος άρχισε να κάνεις βόλτες. Σε όλους. Πήγαινε παντού. Ψάξτο. Δες με τα μάτια σου. Διακινδύνευσέ το. Κάνε κάτι τέλος πάντων.
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΛΕΟΝ ΠΑΤΕΡΟΥΛΗΔΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ . ΠΕΘΑΝΑΝ!
Δεν βλέπεις πως εκείνοι που τόσα χρόνια περίμενες δεν έχουν καμία απολύτως διάθεση να κάνουν τίποτα? Δεν βλέπεις πόσο μόνοι μας μείναμε? Εχουμε όμως κάτι κοινό. Αγανάκτηση, οργή, τη θηλιά στο λαιμό, μαζί όλοι έτσι κι αλλιώς γκρεμιζόμαστε.
Πέσε στη θάλασσα χωρίς σωσίβιο και μπορεί να παρασύρεις κι άλλους φοβισμένους που περίμεναν ο ένας τον άλλον. Κάποιος τελικά πρέπει να σφυρίξει τη γαμημένη την έναρξη.... ΠΗΓΗ:vasiliskos2.blogspot.com
Κάθε κίνημα, κάθε πρωτοβουλία που γίνεται περνάει από κόσκινο. Ο ένας με τον άλλον ψαρεύουμε πληροφορίες από τους "ομοιδεάτες". Καλά τα λέει ο τάδε αλλά τι είναι? Υποπτη δεν είναι η τάδε κίνηση? Μήπως είναι δεξιά μήπως είναι αριστερά? Ρώτα το Βαγγέλη ξέρει τίποτα. Εγώ άκουσα από τη ξαδέλφη της Μαρίτσας που γνωρίζει το Μήτσο που τα ξέρει αυτά, πως μάλλον οι τάδε κρύβονται από πίσω.
Τέτοια αθλιότητα δεν έχει ξαναγίνει. Ολες οι πολιτικές δυνάμεις άβουλες, σαστισμένες, υποτακτικές η κάθε μία στα πολιτικά της παιχνίδια έχουν αφήσει τους οπαδούς τους σύξυλους. Δεν τους κάνουν ούτε ένα νεύμα. Περιμένουν τα κοπάδια ένα σφύριγμα από κάποιο διαιτητή να αρχίσει τον αγώνα και βουβαμάρα παντού. Κάτι ηλίθιες, ανούσιες δηλώσεις, κάτι αντιδράσεις του κερατά, ψοφήμια που ούτε οι ίδιοι ξέρουν τι πρέπει να κάνουν τελικά.
Κι ο πολίτης, ο έλληνας σε στάση αναμονής. Κοιτάει δεξιά κι αριστερά και σκέφτεται δεν μπορώ γαμώτο μου να πάω μόνος να φωνάξω. Θα με κλείσουν στο ψυχιατρείο για τρελλό. Ούτε μπορώ στα καλά καθούμενα να αρχίσω να τα σπάω. Δεν μπορώ καν να λείψω από τη δουλειά μου για μια απεργία γιατί φοβάμαι.
ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΛΥΨΗ....
Δεν μπορεί ο πολίτης να γίνει στρατιώτης χωρίς κάποιον να τον καλύπτει την ώρα που θα ξεκινήσει το χάος. Αριστεροί και δεξιοί έχουν χάσει τους "πατερούληδες". Που να πάμε ανοργάνωτοι στα αγκάθια σκέφτονται. Τρεις άνθρωποι πήγαν να καθίσουν στο Σύνταγμα ήρεμα και τους πήγαν για εξακρίβωση στο τμήμα.
Ενώ άλλοι λαοί μοιάζουν να γίνονται μια ψυχή τη κρίσιμη ώρα και βγαίνουν έξω με τα παιδιά τους στην αγκαλιά χωρίς δεύτερη σκέψη, χωρίς ραντεβού, έτσι στα τυφλά, εμείς μοιάζουμε τόσο φοβιτσιάρηδες σαν τα παιδάκια που δε ξέρουν μπάνιο και κοιτάνε τη μαμάκα με παρακάλι να τους δώσει το σωσίβιο.
Διαβάζω τόσες μέρες για μια πρωτοβουλία 300 ανθρώπων να πάνε να καθίσουν στο Σύνταγμα και να μη φύγουν. Το τι κόσκινο έχει πέσει δε λέγεται. Ποιοι είναι τι θέλουν? Στη σελίδα τους λένε θέλουμε αυτό κι όποιος θέλει ακολουθεί. Κοιτάνε τα λινκ από δίπλα, για να δούμε ποια μπλογκ τους προτείνουν είναι δεξιά, είναι αριστερά, είναι πράσινα, μπλέ? Από που ξεφύτρωσαν? Γιατί το κόμμα μου δεν μου έχει πει τίποτα γι αυτούς? Γιατί η οργάνωση δεν συμπαρίσταται? Κάτι στραβό θα συμβαίνει?
Δεν τα ξέρω τα παιδιά τους 300 ΕΛΛΗΝΕΣ, δεν ξέρω τι είναι η ΣΠΙΘΑ, δεν ξέρώ τι είναι το ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ, δεν ξέρω ποιοι έφτιαξαν το ντοκυμαντέρ ΧΡΕΟΚΡΑΤΙΑ....
ΕΛΕΟΣ!!!
Είσαι νέος ρε φίλε και σου θάβουν το μέλλον σου. Αύριο θα ξυπνήσεις και δεν θα έχεις τίποτα πια. Τα έχεις ήδη χάσει όλα. Κουνήσου από τη θέση σου κι αν είσαι δύσπιστος άρχισε να κάνεις βόλτες. Σε όλους. Πήγαινε παντού. Ψάξτο. Δες με τα μάτια σου. Διακινδύνευσέ το. Κάνε κάτι τέλος πάντων.
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΛΕΟΝ ΠΑΤΕΡΟΥΛΗΔΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ . ΠΕΘΑΝΑΝ!
Δεν βλέπεις πως εκείνοι που τόσα χρόνια περίμενες δεν έχουν καμία απολύτως διάθεση να κάνουν τίποτα? Δεν βλέπεις πόσο μόνοι μας μείναμε? Εχουμε όμως κάτι κοινό. Αγανάκτηση, οργή, τη θηλιά στο λαιμό, μαζί όλοι έτσι κι αλλιώς γκρεμιζόμαστε.
Πέσε στη θάλασσα χωρίς σωσίβιο και μπορεί να παρασύρεις κι άλλους φοβισμένους που περίμεναν ο ένας τον άλλον. Κάποιος τελικά πρέπει να σφυρίξει τη γαμημένη την έναρξη.... ΠΗΓΗ:vasiliskos2.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου