Η εκδίκηση της (κατα Ζαμπούνη) Βασιλείας

του Δημήτρη Ζαφειρόπουλου

Αν η Φρειδερίκη έβλεπε από μια μεριά το πριγκιπικό γάμο στις Σπέτσες και τα όσα τον πλαισίωσαν «επικοινωνιακά», με τις ζωντανές συνδέσεις, σίγουρα θα χαμογελούσε. Και αυτό γιατί όλα όσα είδαμε δεν είχαν καμία σχέση με τα όσα συνέβησαν στην κηδεία της το 1981 στο Τατόι, όταν η Χωροφυλακή του έντρομου (όσο και αυταρχικού) αστικού καθεστώτος της ΝΔ, απέκλειε το χώρο, εμποδίζοντας τα λεωφορεία με τους Βασιλόφρονες να προσεγγίσουν. Από τότε πέρασαν πολλά χρόνια και άλλαξαν πολλά στην Ελλάδα. Η βασιλική οικογένεια μπορεί να κυκλοφορεί ελεύθερα πλέον στη χώρα, εφαρμόζοντας πιστά την επικοινωνιακή πολιτική που προφανώς της πρότεινε ο γνωστός δημοσιογράφος (;) Χρήστος Ζαμπούνης. Οι γαλαζοαίματοι συμβιβάστηκαν και μετατράπηκαν σε κοσμικές γλάστρες, επιλέγοντας τα πάρτι, τις δεξιώσεις, τα ζεϊμπέκικα και τους εναγκαλισμούς με τη σαθρή μεγαλοαστική ελίτ.
Αποκορύφωμα όλων αυτών ήταν τα τεκταινόμενα σε ζωντανή σύνδεση στο γάμο του πρίγκιπα Νικολάου, το απόγευμα της Τετάρτης στις Σπέτσες. Τα μέσα μαζικής επικοινωνίας των «προοδευτικών» εκδοτών, συναγωνίζονταν για το ποιο θα έχει την καλύτερη λήψη και κάλυψη και το μεγαλύτερο χρόνο ζωντανής μετάδοσης, δίνοντας ρεσιτάλ υποκρισίας. Και αυτό, καθώς τα κανάλια και οι δημοσιογράφοι τους, έχουν κατά καιρούς «σύρει» τα μύρια όσα εις βάρος του θεσμού της Βασιλείας. Είδαμε λοιπόν στις Σπέτσες αντιπροσώπους βασιλικών οίκων της Ευρώπης και μεγαλοεπιχειρηματίες, να συναθροίζονται σε ένα κοσμικό γεγονός, που δεν είχε τίποτα να ζηλέψει από τα διάφορα κοσμικά γκαλά που διοργανώνουν οι διάφοροι νεόπλουτοι που ελέω ρεμούλας και ΜΜΕ, έχουν αναδειχθεί σε άρχουσα τάξη, ασελγώντας σε πολλές περιπτώσεις εις βάρος της ιστορίας του τόπου (βλέπε πάρτι στο Αβέρωφ). Αυτή λοιπόν είναι η «έννοια» της βασιλείας στην Ελλάδα; Η ταύτιση με το τζετ σετ και τις διεφθαρμένες ελίτ της διαφθοράς, του μηδενισμού και της κόκας; Η απάντηση για τον κάθε Έλληνα Βασιλόφρονα, είναι φυσικά ΟΧΙ. Μπορεί ο κύριος Ζαμπούνης να χαίρεται, αισθανόμενος ότι επιτέλεσε στο ακέραιο το έργο του ως σύγχρονος «αυλάρχης», όμως η βασιλεία στην Ελλάδα δεν είναι σε καμία περίπτωση αυτό που είδαμε. Η βασιλεία στην Ελλάδα, για την οποία διώχθηκαν χιλιάδες Έλληνες πολίτες, τόσο κατά την περίοδο του Βενιζελισμού, όσο και στη διάρκεια της Μεταπολίτευσης, είναι μία έννοια που έχει ταυτιστεί με το λαό και είναι ασύμβατη με τις επιδιώξεις των κομματικών και όποιων άλλων «ελίτ».
Οι Έλληνες αγάπησαν το θεσμό της Βασιλείας για χάρη του Όθωνα, ο οποίος ζήτησε να ταφεί με τη φουστανέλα, για χάρη του Κωνσταντίνου Στρατηλάτη, που στο πάρα πέντε δεν πρόλαβε να δώσει σάρκα και οστά στη Μεγάλη Ιδέα, αλλά και για χάρη της Φρειδερίκης, η οποία δεν δίστασε να ανέβει σε ένα τζιπ και να εισέλθει στην πολιορκούμενη από τους συμμορίτες Κόνιτσα, για να εξυψώσει το ηθικό των υπερασπιστών της, σώζοντας στην ουσία την πόλη. Ας ελπίσουμε ότι οι τηλεοπτικές εικόνες δεν θα μπορέσουν να υποκαταστήσουν την ουσία ενός αρχαίου θεσμού, ο οποίος υπερβαίνει κατά πολύ τα πρόσωπα.                                                                                                                       ΠΗΓΗ:www.elkosmos.gr