Διάβασα πριν μερικά χρόνια, το βιβλίο που έγραψε ο καπετάνιος του Δημοκρατικού στρατού Παπαιωάννου, για τον συναγωνιστή σύντροφό του καπετάν ΓΙΑΝΝΟΥΛΗ, που έδρασε στη Δυτική Μακεδονία στη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου.
Στο βιβλίο-βιογραφία του καπετάνιου, αναφέρει αρκετές φορές, το αδιαμφισβήτητο γεγονός, ότι πολλοί σύντροφοί του όταν έχασαν τον πόλεμο και πήγαν στην πλευρά της Γιουγκοσλαβίας, πρωτοστάτησαν στην προσπάθεια του Τίτο για το γράψιμο της νέας ιστορίας της ‘δημοκρατίας της Μακεδονίας’ και στη δημιουργία ‘μακεδονικής’ εθνότητας.
Επιστήμονες έλληνες κομμουνιστές, φιλόλογοι, ιστορικοί και άλλοι …’μορφωμένοι’, δημιούργησαν πολιτιστικούς συλλόγους, έγραψαν βιβλία και έγιναν σημαιοφόροι του Τίτο
βοηθώντας τον να μεταλλάξει τους Βουλγαρικούς, τους Σερβικούς και τους Ελληνικούς πληθυσμούς της νότιας Γιουγκοσλαβίας σε…’μακεντόσκι’!
Όλα αυτά τα έκαναν για να υπονομεύσουν την πρώην πατρίδα τους που …’έμεινε στα χέρια του εχθρού’!
Του εθνικιστικού ιμπεριαλισμού !
Αυτά δεν τα βγάζω από το μυαλό μου, αλλά τα γράφει ο ίδιος ο διοικητής της 8ης Μεραρχίας του Δημοκρατικού Στρατού στο ημερολόγιό του!
Και δυστυχώς αυτήν την μεγάλη αλήθεια, εδώ και δεκαετίες, δεν την έχουμε φωτίσει όπως πρέπει εδώ στην ελεύθερη πατρίδα.
Αποφεύγουμε να την πούμε, αποφεύγουμε να την μελετήσουμε, αποφεύγουμε να δημοσιοποιήσουμε τα στοιχεία του εγκλήματος.
Γιατί οι γνωστοί – άγνωστοι που έχουν τα στοιχεία και τα κρύβουνε με περισσή επιμέλεια όλα αυτά τα χρόνια, έχουν ιστορική ευθύνη απέναντι στο έθνος και πρέπει επιτέλους να τα βγάλουν στο φως.
Στο φως της αλήθειας.
Κι εδώ να αναφέρω και ένα περιστατικό- μόνο και μόνο για να δείτε τον τυφλό φανατισμό αυτών των ‘ελλήνων’ και των απογόνων τους- το οποίο συνέβη πριν μερικά χρόνια σε κάποια κατασκήνωση της πατρίδας μας, στην οποία φιλοξενούσαμε παιδιά από τα Σκόπια μαζί με τη δασκάλα τους.
Την ‘ελληνίδα’ δασκάλα τους, την απόγονο των κομπλεξικών συντρόφων του Ζαχαριάδη, η οποία και έκρυβε με φοβερή προσπάθεια το μίσος, το βαθύ μίσος της για την Ελλάδα και τους Έλληνες ….εθνικιστές.
Αφού κέρδισε με την συμπεριφορά της όλους τους συναδέλφους, την τελευταία βραδιά, την βραδιά μπροστά στη μεγάλη φωτιά, ζήτησε να πουν τα παιδιά της ένα …’τραγουδάκι’ για να μετέχουν και αυτά με τη ‘δική’ τους μουσική παρουσία στη βραδιά.
Ενώ στην αρχή ένας συνάδελφος απαίτησε να γίνει πρώτα μια πρόβα, η ίδια την απέφευγε με διάφορες δικαιολογίες και όταν έφτασε η ώρα, για να μην χαλάσει το ωραίο κλίμα της φιλίας, την άφησαν να το πει…
Και να δείτε με τι πάθος τραγουδούσαν το ΄μακεντόσκι’ τα παιδιά μαζί της και φώναζαν για τη ‘σκλαβωμένη πατρίδα του Αιγαίου’ και άλλα τέτοια συνθήματα…σοσιαλιστικά!
Άναυδοι οι συνάδελφοι διαμαρτυρήθηκαν, αλλά η ‘απόγονος των ηττημένων αμετανόητων κομμουνιστών’ τους αντιμετώπισε με το γνωστό ύφος του…Γκρουέφσκι.
Μίσος και μόνος μίσος νιώθουν για μας οι απόγονοι των ηττημένων ‘ελλήνων’ κομμουνιστών της φυρομίτικης δημοκρατίας.
Και δυστυχώς, είναι αυτοί που πρωτοστατούν σε όλες τις αθλιότητες των μεταλλαγμένων φασιστών κατά της πατρίδας μας.
Αναστάσιος Καζαντζίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου