Ἄρχισε νὰ σκέπτεσαι σὰν Ἕλλην!Ἄρχιχε νὰ δρᾷς σὰν Ἕλλην!
Ἄρχισε νὰ ζῇς σὰν Ἕλλην!
Πῶς;
Ἁπλούστατα!
Παιδεία! Παιδεία! Παιδεία!!!
Ἀπὸ τὸ Μηδέν! Ἀπὸ τὸ Τίποτα! Ὅλα ἀπὸ τὴν Ἀρχή!
Ἐὰν πράγματι εἴμαστε Ἕλληνες, τότε δὲν μπορεῖ νὰ μᾶς σταματήσῃ κανένα ἐμπόδιο τώρα πιά!
Ὅλοι μας εἴμαστε φτιαγμένοι ἀπὸ μίαν τέτοιαν πάστα Ἀνθρώπων, ποὺ μποροῦμε νὰ πιάσουμε τὰ πάντα, κάθε φορά, ἀπὸ τὴν ἀρχή. Νὰ ζήσουμε καὶ νὰ ξαναζήσουμε καὶ νὰ ξαναζήσουμε… ἔως ὅτου νὰ γίνουμε πράγματι Ἀθάνατοι!
Πρέπει νὰἀφήσουμε πίσω μας ὅσα γνωρίζαμε ὡς ἀληθῆ!
Πρέπει νὰ δοῦμε τὸν Ἥλιο πλέον μὲἄλλην ματιά!
Πρέπει νὰ δοῦμε τοὺς ἑαυτούς μας μὲἄλλο βλέμμα….
Πρέπει νὰ ξαναγεννηθοῦμε!
Πρέπει νὰ ξεχάσουμε κάθε τι ποὺ μᾶς ἔκανε κάτι ἄλλο ἀπὸ αὐτὸ ποὺ πράγματι εἴμαστε.
Πρέπει νὰ γίνουμε ἀπὸ τὴν ἀρχὴἝλληνες!
Καὶ θὰ γίνουμε…
Ἡ ἱστορία κολοβώθηκε. Ἀλλοιώθηκε. Δὲν εἶναι ἱστορία τοῦ πλανήτου καὶ τοῦ Ἀνθρώπου. Εἶναι ἱστορία τῶν Παπούα. Πρέπει νὰ ξαναγραφῇ! Νὰ γκρεμιστῇ τὸ ψεῦδος καὶ νὰ ἐπιτρέψουμε στὴν ἀλήθεια νὰ φωτίσῃ τὰ πάντα!
Ἡἱκανότης γιὰ μάθησι κατεστράφῃ. Δὲν ὑφίσταται! Ἡ ἐξειδίκευσις διαιρεῖ, ἀλλοιώνει τὴν ἐγκεφαλικὴ ἱκανότητα τοῦ Ἀνθρώπου νὰ δημιουργῇ. Εἴμαστε καλολαδωμένες μηχανὲς στὸ ἐργοστάσιο παραγωγῆς ὑπηκόων. Κι αὐτὸ πρέπει νὰ παύσῃ! Νὰ ξυπνήσουμε Ἄνθρωποι!!!
Ἡ γλῶσσα μας βιάστηκε. Σὰν πόρνη ποὺ ὅλη ἤθελαν νὰ τὴν σκλαβώσουν γιὰ τὴν ὀμορφιά της, ἀλλὰ οὐδεὶς εἶχε τὴν ἱκανότητα. Τῆς ξέσκισαν τὶς σάρκες, τῆς ἔβγαλαν τὰ μάτια, τὴν διαμέλισαν… Καὶ τώρα κολοβὴ κι αὐτή, στέκεται ἐμπρός μας, δίχως νὰ μᾶς ἀναγνωρίζῃ καὶ δίχως νὰ τὴν ἀναγνωρίζουμε. Πρέπει νὰ τὴν ἀγκαλιάσουμε. Νὰ τῆς μαλακώσουμε τὶς πληγές. Νὰ τὴν κάνουμε πάλι νὰ μᾶς ἀκούῃ καὶ νὰ μάθουμε πάλι νὰ τὴν ἀκοῦμε. Δὲν ἦταν οὐδέποτε πόρνη. Μάνα θεὰ ἦταν! Καὶ δῶρο γιὰ ὅλην τὴν Ἀνθρωπότητα. Ἔτσι πρέπει νὰ τὴν ἐπαναγεννήσουμε. Καὶ θὰ τὸ ἐπιτύχουμε. Εἶναι ἡἈνάγκη!
Ἡ ταὐτότης μας χάθηκε. Ξεχάστηκε. Βιαστές, καταπατητές, βάρβαροι, δολοφόνοι, ληστές, φρενοβλαβεῖς πάσχισαν μὲὅλες τους τὶς δυνάμεις νὰ μᾶς πείσουν πὼς εἴμαστε Τίποτα! Μὰ κι ἐδῶ ἡ Ἀνάγκη πλέον ἐμφανίζεται. Ἐμπρός μας. Μᾶς κλωτσᾶ, οὐρλιάζει μέσα στὰ αὐτιά μας, μᾶς κλείνει τὸν δρόμο… Ποῦ νά πᾶμε; Ἡ μοναδικὴ διέξοδος εἶναι αὐτὸς ὁ δρόμος ποὺ μᾶς ὁδηγεῖ ἡ Ἀνάγκη. Καὶ ἡ Ἀνάγκη ἐπαναφέρει τὴν ταὐτότητά μας στὸ Φῶς. Τὴν ἐνεργοποιεῖ! Μᾶς ἐνεργοποιεῖ!!!
Πῶς μποροῦμε νά τό ἀποφύγουμε; Θὰ τὴν βροῦμε διότι ἔτσι πρέπει! Ἔτσι μᾶς πρέπει!
Ἡ δημιουργικότητά μας κατεστράφῃ. Βραχυκύκλωμα στοὺς ἐγκεφάλους ποὺ παρήγαγαν σκέψι, ἐπιστήμη, πολιτισμό. Κι ὅμως… Τώρα πιά, μετὰ ἀπὸ τόσο ἔντονη γενοκτονικὴ τεχνολογία, ἐπανέρχεται. Σχεδὸν διὰ τῆς βίας. Ἀλλὰ εἴπαμε. Κι αὐτῆς τὰ βήματα ὁδηγεῖ ἡ Ἀνάγκη. Ἡ Μία καὶ Μοναδικὴ Ἀνάγκη!
Ἡ συνείδησίς μας ἐξατμίστηκε… Γελοιοποιήθηκε. Συμβιβάστηκε.
Κι ὅμως… Τώρα πιά, ἐδῶ ποὺ φθάσαμε, τώρα ποὺ κλείνει ὁ κύκλος αὐτός, εἶναι ἡ μόνη μας ἐπαφὴ μὲ τὴν πραγματικότητα αὐτὴ ἡ ἐλαχίστη συνείδησις ποὺ μᾶς ἀπέμεινε. Αὐτὴ ἡ μυρωδιὰ συνειδήσεως, ποὺὅμως, γιὰ νὰ ὑπάρξῃ πρέπει νὰ τῆς δόσουμε πάλι χῶρο, χρόνο κι ἀέρα. Νὰ τὴν ποτίσουμε, νὰ τὴν θρέψουμε, νὰ τὴν ἀναστήσουμε… Πρέπει νὰ τῆς δόσουμε ὅλα αὐτὰ ποὺ τῆς στερήσαμε.
Καὶ τὸ σημαντικότερον.
Ξεχάσαμε τὴν ὀνειροδόμησι!!
Γιὰ νὰ εἶσαι ὁδηγός, Φωτοδότης, Διδάσκαλος ὀφείλεις νὰ εἶσαι πρῶτα καὶ κύρια ὀνειροδόμος! Νὰ ὀνειρεύεσαι καὶ τὴν ἰδίαν στιγμὴ τὸ ὄνειρο νὰ εἶναι πραγματικότης!
Ὀνειροδομῶ σημαίνει ἔχω ἤδη ἀποκτήσῃ αὐτὸ ποὺ μόλις ὀνειρεύτηκα. Ὀνειροδομῶ σημαίνει εἶμαι ἐλεύθερος!
Ὀνειροδομῶ σημαίνει γίνομαι θεός.
Πλησιάζει ὅμως… Πλησιάζει… Λίγο ἀκόμη καὶ θὰ τὸ ζήσουμε… Ἡ ἀπόλυτος ἀφύπνισις! Ἡ ἀπόλυτος!
Καὶ τότε…
Θέλω λοιπόν νά λέγομαι Ἄνθρωπος;
Θέλω νά ἀναδομήσω τήν ζωή μου, τήν σκέψι μου, τό μέλλον τῶν παιδιῶν μου;
Θέλω να ἐλευθερώσω τήν Πατρίδα μου;
Θέλω νά ἀλλάξω τόν κόσμο;
Θέλω νά κάνω κάτι πού θά βοηθήσῃ, θά στηρίξῃ, θά ὠθήσῃ τά γεγονότα νά τρέξουν ταχύτερα;
Ἕνας δρόμος ὑπάρχει!
Νὰ ξαναγίνω Ἕλλην!
Ἀπὸ τὴν ἀρχή… Βῆμα τὸ βῆμα… Μέτρο τὸ μέτρο… Στιγμὴ τὴν στιγμή…
Εἶναι δική μου ὑπόθεσις!
Καὶ δὲν ἔχω ἄλλον δρόμο παρὰ νὰ πετύχω.
Εἶναι Ἀνάγκη! ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου