Η ένταση και η αδρεναλίνη της χθεσινής βραδιάς κατέβηκαν ώστε να μπορούμε σήμερα με ελάχιστη περισσότερη νηφαλιότητα μέσα σε αυτό το χάος να δούμε λίγο καλύτερα την κατάσταση.
του Στρατή Μαζίδη
Και η νηφαλιότητα μας επιβάλλει να καταλάβουμε πως οι πανηγυρισμοί ίσως να είναι και άσκοποι. Η Κύπρος πράγματι σκόραρε χθες βράδυ αλλά στις καθυστερήσεις και με το σκορ ήδη στο 0-3. Μπορεί το 1-3 να είναι καλύτερο από το 0-3 αλλά η ήττα είναι πάντα ήττα.
Η ταπεινή μου άποψη είναι αυτό που σημείωσα και το πρωί του Σαββάτο με το “Σήμερα ΤΕΛΕΙΩΣΕ η Κύπρος“. Η Κύπρος τελείωσε και δυστυχώς με μεγάλο δικό της μερίδιο ευθύνης. Ακόμη κι αν ο από μηχανής θεός Πούτιν τα δώσει όλα και τα σώσει όλα, υπάρχει κανείς που το πρώτο πρωί που θα ανοίξουν οι κυπριακές τράπεζες δε θα αποσύρει και το παραμικρό σεντ;
Και τη στιγμή που κάνω αυτές τις σημειώσεις διαβάζω πως ο Πούτιν αρνήθηκε αν δει τον ΥΠΟΙΚ Μιχάλη Σαρρή. Ας μη γελιόμαστε αλλά αν η Ρωσία ήθελε να σώσει την Κύπρο θα το είχε κάνει προ πολλού μιας και το ποσό είναι για γέλια και δε θα άφηνε ένα νεοεκλεγέντα με ενδοτικές τάσεις πρόεδρο να συρθεί σε ταπεινώσεις με το καλημέρα. Αλλά μάλλον κι αυτή ζητά τη δική της μορφή άνευ όρων παράδοση.
Η αποστολή λοιπόν εξετελέσθη. Ποια ήταν αυτή;
Να φύγουν τα κεφάλαια από το νησί και να σταματήσει πλέον η Κύπρος να αποτελεί ένα είδος Ελβετίας.
Η επιτυχία της αποστολής ήταν εξαρχής δεδομένη όταν αυτός που το επιχειρεί ακούει στο όνομα Γερμανία. Το ερώτημα που ετίθετο ήταν το ποσοστό επιτυχίας. Ήδη σε δημοσιεύματα διαβάζουμε ολόκληρα κεφάλαια που πρόλαβαν να φυγαδευτούν στο εξωτερικό όχι μόνο από την εσωτερική πληροφόρηση αλλά και από τη φημολογία που αναπτύχθηκε όλο το προηγούμενο διάστημα.
Η φθορά λοιπόν είχε επιτευχθεί. Το μεγάλο ποσοστό επιτυχίας ήταν εξαρτώμενο από το αν ένας νεοεκλεγείς ενδοτικός όπως προανέφερε πρόεδρος θα έπεφτε στον εκβιασμό.
Και έπεσε.
Το ΝΑΙ του Αναστασιάδη γκρέμισε σαν χάρτινο πύργο όλο αυτό το τραπεζικό οικοδόμημα δεκαετιών. Ήταν μέχρι να μπει το πρώτο γκολ. Μετά η άμυνα έπεσε. Η δε αντιπαραβολή του διαγγέλματος με την προεκλογική υπόσχεση ότι δεν υπογράφει μνημόνια με κούρεμα έκαναν το 0-2.
Η Γερμανία όπως έγραψε πολύ εύστοχα ο Σπύρος Ριζόπουλος επιτέθηκε ξαφνικά στους Ρώσους σε κυπριακό έδαφος. Μόνο που για να το συνεχίσω αυτός ο Blitzkrieg δεν έγινε για πληγούν οι Ρώσοι αλλά για να έρθουν στην αγκαλιά της στέλνοντας τα ρωσικά κεφάλαια σε γερμανικά προτεκτοράτα όπως η Λετονία και το Λουξεμβούργο στο οποίο θέλουν να μας πείσουν ότι όλα είναι αγγελικά πλασμένα. Άλλωστε ήδη ο γερμανός ΥΠΟΙΚ απηύθυνε τις σχετικές προτάσεις.
Οι γερμανοί έχουν τα προβλήματά τους, βλέπουν το μέλλον και εκμεταλλεύονται τη σημερινή ισχύ τους για να μαζέψουν το χρήμα.
Το ηρωικό ΟΧΙ των Κυπρίων ήταν όμορφο για να αισθανθούμε καλύτερα ως Ελληνες αλλά δυστυχώς άργησε κάποια 24ωρα. Τα ταξίδια στη Μόσχα έγιναν κατόπιν εορτής. Όλα αυτά έπρεπε να είχαν ΠΡΙΝ μολονότι και πάλι κανείς δεν θα μπορούσε να εγγυηθεί τίποτε. Το ξημέρωμα δε βρήκε μόνο περηφάνια αλλά και συντρίμμια.
Αφού λοιπόν ήταν αποφασισμένοι για όλα, το ΔΕΝ ΠΕΡΝΑΕΙ έπρεπε να ειπωθεί στις Βρυξέλλες. Όχι στο τηλέφωνο.
Και δυστυχώς αρκετοί κύπριοι ίσως έπαιξαν το ρόλο τους. Δε γνωρίζω αν είναι παραμύθι. Σας το μεταφέρω και αξιολογείστε μόνοι σας. Έμαθα λοιπόν ότι συστήθηκε πρόσφατα μια δικηγορική εταιρεία με κλειστό αριθμό πελατών. Γύρω στους 750. Ο σκοπός τους είναι να σταλούν ; πρόλαβαν και εστάλησαν; σημαντικά κεφάλαια στη Νέα Κύπρο, γνωστή και ως Λετονία.
Όπως έχουν τα πράγματα οι συνθήκες μεταβάλλονται κάθε λεπτό. Έχουμε όμως κάποια δεδομένα:
1. την απειλή κλεισίματος των δύο μεγάλων τραπεζών
2. την Κύπρο με την πλάτη στον τοίχο
3. την ελληνική ηγεσία που ως συνήθως απλά παρατηρεί από μακριά
4. Η Κύπρος δεν είπε ΟΧΙ στο Μνημόνιο (μόνο ο Δ. Καζάκης το υπογράμμισε) αλλά στο κούρεμα κι αυτό όταν ήταν πια αργά
Όσο για τους Ρώσους, η ιστορία μας δίδαξε ότι ο ρομαντισμός μας δεν έχει καμια σχέση με την πραγματικότητα. Ακόμη θα είχαμε σουλτάνο αν τους περιμέναμε για να επαναστατήσουμε μέρες που είναι.
Η Γερμανία έχει σχέδιο. Να αρπάξει τα χρήματα και να τελειώσει την Κύπρο. Το πέτυχε.
Η Ρωσία έχει δύναμη και κάποιο σχέδιο. Στο τέλος κάτι θα καταφέρει.
Η Κύπρος ούτε δύναμη ούτε σχέδιο διαθέτει γιατί της λείπει ο ΗΓΕΤΗΣ. Αυτές οι αναβολές, οι καθυστερήσεις, το σκόρπισμα των αξιωματούχων στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, οι ειλικρινείς αλλά τρομοφοβικές δηλώσεις του ΥΠΕΚ ότι αν είχε καταθέσεις θα φοβόταν πολύ φανερώνουν πελαγοδρόμηση και δείχνουν κάποιον που πορεύεται στα τυφλά. Πολύ, φοβάμαι ότι τελικά η πετσοκομμένη Κύπρος θα καθίσει τελικά στην καρέκλα του μπαρμπέρη. Μόνο που φεύγοντας θα διαπιστώσει ότι παρά το μικρό κούρεμα, δε θα της έχει απομείνει ούτε φρύδι.
Τέλος υπάρχει και μια σειρά ερωτηματικών που αναμένουν την απάντησή τους:
1. Γιατί δεν εφαρμόστηκε ο κυπριακός νόμος για τις τράπεζες όταν πέφτουν έξω αλλά άρχισαν τα πέρα δώθε στις Βρυξέλλες; Γιατί δεν έλυσε το ζήτημα η Λευκωσία μόνη της όπως σωστά τόνισε ο Γιώργος Καισάριος στο χθεσινό του σημείωμα;
2. Γιατί το κούρεμα επεκτάθηκε σε όλες τις τράπεζες και δεν περιορίστηκε σε αυτές που από δική τους κακή τοποθέτηση βρέθηκαν σε δυσμενή θέση; Γιατί να πληρώσει ο ένας τις ζημιές του άλλου;
3. Γιατί ο Νίκος Αναστασιάδης είπε ΝΑΙ σε όλα ενώ ήξερε ότι αυτό πολύ απλά δε θα περνούσε;
4. Η Κύπρος παραδόθηκε, παγιδεύτηκε ή βρέθηκε απλά μόνη;
Νομίζω ότι πολλά θα μπορούσαμε ακόμη να πούμε και να παραθέσουμε. Πάρα ταύτα όμως η Κύπρος έστω και μετά, έστω και λόγω της πίεσης του κόσμου, κράτησε έστω τα μπόσικα. Φαίνεται πως δέχθηκε τεράστιο πλήγμα αλλά τουλάχιστον έδειξε ότι έχει μια περηφάνια.
Ίσως να της ζητούσαμε να κουρέψει λίγη να μας δώσει κι εμάς…ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου