Βραβεῖα Ἰπεκτσί!

                           ΒΡΑΒΕΙΑ    Ι Π Ε Κ Τ Σ Ι.

(ή Ιπεχτσί ή όπως διάολο λέγεται και προφέρεται.)

*ΤΟ  ΜΙΣΟΣ.*

Όσο υπάρχει ο πρόστυχος ο Έλληνας σ’ αυτό το κόσμο,

δεν βγαίνει μα το θεό αυτό το μίσος από μέσα μου.

Σαν στέκομαι και τον κοιτάζω τον σκύλο,

δεν βγαίνει μα το θεό αυτό το μίσος από μέσα μου,

χιλίων γκιαούρηδων τα κεφάλια δεν σβήνουν ένα μίσος.

Εκδίκηση να πάρω είναι ο μοναδικός μου στόχος,

σαν αναμετρηθώ στης μάχης το πεδίο.

Χιλίων γκιαούρηδων τα κεφάλια να κλαδέψω σε μια μέρα,

δεν βγαίνει μα το θεό αυτό το μίσος από μέσα μου,

χιλίων γκιαούρηδων τα κεφάλια δεν σβήνουν ένα μίσος.

Τα κεφάλια τριάντα χιλιάδων να πολτοποιούσα,

Τα δόντια δέκα χιλιάδων με την τανάλια να έβγαζα,

Εκατό χιλιάδων τα πτώματα να σκορπούσα στις ρεματιές,
δεν βγαίνει μα το θεό αυτό το μίσος από μέσα μου,
χιλίων γκιαούρηδων τα κεφάλια δεν σβήνουν ένα μίσος.

Ο κόσμος όλος ξέρει πόσο ανώτερος είναι ο Τούρκος

και πόση κακοήθεια φωλιάζει στο μυαλό του Έλληνα.

Πέντε χιλιάδων τα πτώματα να έκαιγα στους κλιβάνους,
δεν βγαίνει μα το θεό αυτό το μίσος από μέσα μου,

χιλίων γκιαούρηδων τα κεφάλια δεν σβήνουν ένα μίσος.

Σαράντα χιλιάδες τους να σούβλιζα με την λόγχη μου,

ογδόντα χιλιάδες τους να έστελνα στη κόλαση,

εκατό χιλιάδες τους να κρεμούσα στο σκοινί,

δεν βγαίνει μα το θεό αυτό το μίσος από μέσα μου,
χιλίων γκιαούρηδων τα κεφάλια δεν σβήνουν ένα μίσος!

Αυτό το υπέροχο κι όλο ανθρώπινα αισθήματα ποιηματάκι που διαβάσατε παραπάνω, ανήκει στον Τούρκο δημοσιογράφο Ιπεκτσί. Όποιος Τούρκος θέλει, ας με μηνύσει. Αλλά εγώ, επειδή έζησα με οδηγό την ηθική και τον σεβασμό στον άνθρωπο και τις αξίες του, είμαι υποχρεωμένος να πω:

ΦΤΟΥ ΣΟΥ ΑΠΑΝΘΡΩΠΕ ΚΑΙ ΠΟΥΣΤΗ !!!

Ας μην ξεχνάμε, ότι η Τουρκία είναι από αρχαιοτάτων χρόνων ΕΛΛΗΝΙΚΟ έδαφος, όταν εκείνοι δεν είχαν εφευρεθεί ακόμη. Όλη η Τουρκία είναι γεμάτη από Ελληνικές επιγραφές, κίονες κι αγάλματα. Βλέπετε ποία είναι η Ελληνοτουρκική φιλία. Μήπως να δώσουμε και κώλο; Μην ντρέπεστε, πείτε το. Δεν είμαστε δειλοί εβραιο-παπάδες εμείς, είμαστε ΕΛΛΗΝΕΣ.

Δημοσιεύτηκε το ποίημα αυτό, στις 14-07-1974 στην Τούρκικη εφημερίδα Χουριέτ. Ιδρυτής της εφημερίδας αυτής ήταν ένας Αλβανο-εβραίος, ο Σαντάτ Σεμαβέ. Ένας ακόμη Εβραίος από την Θεσσαλονίκη, ο Μπουρλά, την χρηματοδοτεί. Μετά τον θάνατο αυτού του ευσεβούς κυρίου, του Ιπεκτσί δηλαδή, δημιουργήθηκε από τούρκους ελληνιστές για προσέγγιση της Ελληνο-τουρκικής φιλίας, το βραβείο «Ιπεκτσί». Έχουν καταδεχτεί να πάρουν αυτό το κατάπτυστο βραβείο αρκετοί Έλληνες, όπως ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Κ. Μητσοτάκης και σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Στόχος», ένας δήμαρχος της Ύδρας που στα «Μιαούλια» έβαλε την μουσική του Βέρντι με τον ύμνο του Σιωνισμού και άλλοι.

Αυτό το μικρό δείγμα, για να καταλάβετε το γιατί πεινούσατε τόσο καιρό και σας έκλεβαν το ψωμί από το στόμα του μωρού σας, ορισμένα υψηλόβαθμα στελέχη της κυβερνήσεως. Η λέξη «Τσίπα» έχει άλλη έννοια γι’ αυτούς.

Μετά απ’ αυτό, μπορούμε εμείς να εμπιστευθούμε τον οποιονδήποτε που θα θελήσει να γίνει πρωθυπουργός της Ελλάδος; Η αποδοχή τέτοιου βραβείου είναι κάτι σαν Εσχάτη Προδοσία, κάτι σαν βλασφημία προς όλους τους προγόνους μας που έχυσαν το αίμα τους και βασανίστηκαν από τους Τούρκους για να μπορούμε εμείς σήμερα να κυκλοφορούμε ελεύθεροι. Παρακαλώ, την τελευταία λέξη βάλτε την μέσα σε εισαγωγικά με ερωτηματικό. Διότι την ελευθερία μας την έκλεψαν οι παπάδες και το απανταχού υπόγειο και βρωμερό σινάφι τους.

Ερντογάν, πρωθυπουργός Τουρκίας:

«Κανείς δε μπορεί να αφαιρέσει μια ανθρώπινη ζωή που την έχει δώσει ο Θεός, εκτός κι αν έχει έγκριση από το Θεό».

Κι αν κρίνουμε από το παραπάνω ποιηματάκι, τότε στους Τούρκους ο θεός έχει δώσει το μονοπώλιο αφαίρεσης ζωής. Διαβάσατε εκεί που λέει: «Πέντε χιλιάδων τα πτώματα να έκαιγα στους κλιβάνους…»; Αγαπητοί Κύπριοι και λοιποί Έλληνες που χάσατε τα παιδιά σας και γενικά συγγενείς σας στην εισβολή της Κύπρου, μην ψάχνετε άδικα. Τους έκαναν σαπούνι οι Τούρκοι. Τους έκαψαν στον κλίβανο, ο μόνος τρόπος να εξαφανίσουν αποδείξεις. Μην τα ρίχνουμε όλα στον Χίτλερ. Εκείνοι, στον 2^ο παγκόσμιο πόλεμο ήταν με το μέρος των Γερμανών.

Να θέσω και μία μικρή ερώτηση: «Αν εγώ στο παραπάνω ποίημα αλλάξω την λέξη Έλληνας με την λέξη Τούρκος, θα διοργανώσετε «βραβεία Φραγκούλη;» Κάφροι !!!

Όμως εμείς, έχουμε την ανταπάντηση με ένα άλλο ποίημα που έχει γραφτεί για τους Έλληνες, από ξένους, Φιλέλληνες.

Καταραμένε Έλληνα!
Όπου να γυρίσω τη σκέψη μου,
όπου και να στρέψω τη ψυχή μου,
μπροστά μου σε βρίσκω.
Τέχνη λαχταρώ, ποίηση, θέατρο, αρχιτεκτονική,
εσύ μπροστά μου, πρώτος κι αξεπέραστος.
Επιστήμη αναζητώ, μαθηματικά, φιλοσοφία, ιατρική,
κορυφαίος και ανυπέρβλητος.
Για δημοκρατία διψώ, ισονομία και ισοπολιτεία,
εσύ μπροστά μου, ασυναγώνιστος κι ανεπισκίαστος.
Καταραμένε Έλληνα, καταραμένη γνώση. Γιατί να σ’ αγγίξω;
Για να αισθανθώ πόσο μικρός είμαι, ασήμαντος, μηδαμινός;
Γιατί δεν μ’ αφήνεις στη δυστυχία μου και στην ανεμελιά μου;

Τελειώνοντας, μερικά ποιήματα ακόμη, κάποιων άλλων Τούρκων που επιθυμούν την εξόντωση του Έλληνα. Ενίς Αβνίμπεη,Βεζίρογλου και Μουσά Κορκμάζ. 1912 και 1974 αντίστοιχα. Μην μιλάτε λοιπόν για Ελληνο-Τουρκική φιλία. Να τί τους ταΐζουν. Να τί δεν μας λένε για τους «φίλους» μας.

ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΠΕΡΑΣΑΝ

Εκεί όπου τα πόδια μου επάτησα το αίμα πάντα άφθονο τη γη ποτίζει και εκεί όπου τα χέρια μου τα άπλωσα ο Μάης σε φθινόπωρο γυρίζει. Θα αφήσω όλεθρο που θάν’ μοναδικός και δεν ξανάγραψε ποτέ η ιστορία που δεν θα διορθώσει ο πολιτισμός σε δέκα χρόνια μέσα. Πίστη μου είν’ η βία. Τα σπλάχνα θα κρεμάσω στου γαϊτανιού την άκρη και του κόσμου όλου την σοφία μαζί με τον πολιτισμό, στου ντουφεκιού τη σφαίρα και στα πίσω πόδια του αλόγου. Οι ρεματιές, τα δάση πάνω στα βουνά, μαζί με τους σταυρούς τουολέθρου που θα αφήσω για πάντα θα μιλούν στον κόσμο για καλά «Οι Τούρκοι πέρασαν».Να τι αφήσαν πίσω.

ΑΙΣΧΡΕ ΕΛΛΗΝΑ

Ενόσω είσαι ζωντανός, αισχρέ Ρωμιέ στη γη το μίσος μου για σε, μα τον Αλλάχ, δεν με αφήνει. Κεφάλια χίλια να ‘κοβα σα νάτανε σκυλί ο καθένας γκιαούρης, αχ το μίσος μου δεν σβήνει.

Εκδίκηση είν’ ο μόνος μου, απ’ εδώ και μπρός, σκοπός. Σαν έλθει ο καιρός, σκληρά θ’ αγωνιστώ στη μάχη κι αν πελεκήσω σε μιά μέρα χίλια σαν εχθρός γκιαούρηδων κεφάλια,αχ! τό μίσος μου πύρα θάχει. Χιλιάδων εκατό τα πτώματα στον ποταμό κι αν ρίξω. Και τριάντα δύο χιλιάδων αν συντρίψω με πέτρα τα κεφάλια και τα δόντια με το στανιό σάς βγάλω. Αχ! το μίσος μου δεν θα εγκαταλείψω.

Η ΚΥΠΡΟΣ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ.

Η Κύπρος ξέρουμε πως είναι Τουρκική, το λέει και η ιστορία! Σύντομα θα πάρουμ’ όλα του Αιγαίου τα νησιά, στην εύθετη στιγμή και την πατρίδα του Ατατούρκ, Θεσσαλονίκη.

---

Και τίθεται εδώ ευλόγως το ερώτημα. Από πότε η Κύπρος είναι Τουρκική; Αν γυρίσουμε πίσω σε αρχαιότερα χρόνια, μέσα σε αυτά που ΔΕΝ θα δούμε, είναι οι Τούρκοι. Την Κύπρο όμως θα την δούμε και θα είναι σε Ελληνικότατα χέρια και με Έλληνα βασιλιά. Αυτοί «εφευρέθηκαν» από αλλού, ήρθαν από αλλού, με προορισμό να αφανίσουν τον κόσμο και οι μόνοι που τους σταμάτησαν είναι οι Έλληνες. Γι’ αυτό και τόσο μίσος για εμάς. Υπογείως Εβραιο-διοικούμενοι.

Γιάννης Φραγκούλης

Αυτή, είναι μία μικρή εισαγωγή περί απανταχού μυστικών ιερατείων και μασονίας που θα δούμε σε αυτό το βιβλίο.

Ὅπου βιβλίον, σημειῶστε τὸ «Ὁ Ἰὸς τοῦ Θεοῦ»! Αὐτὸ διαβάζω τώρα! Καὶ μάλλιστα, μὲ ἀπήλαξε ὁ Γιάννης ἀπὸ τὸ νὰ ἀντιγράφω τόσες ἀράδες, πρὸ κειμένου νὰ μεταφέρω τμῆμα τοῦ ἀναγνώσματος!

Ὅπως ὅλοι γνωρίζουμε, ὁ πολὺς Σπίθας εἶναι ἕνας ἀπὸ τοὺς λῆπτες τοῦ βραβείου αὐτοῦ.
Θά μποροῦσε μήπως νά μᾶς διαφωτίσῃ γιά τό ἐάν θά ἐπιστραφῇ αὐτό κάποτε;
Ἡ μαμά Μαργκερίτ ἐπίσης, τί σχέσιν ἔχει μέ ὅλην αὐτήν τἠν φαρσοκωμωδία;
Ὁ Μητσοτάκης; Τό ἀπολαμβάνει τό βραβεῖο του;
Καλά… Σαφῶς καὶ δὲν περιμένω ἀπαντήσεις…
Ἀπό ποῦ ἄλλως τε νά τίς λάβω;

Φιλονόη.                                                                                                                                                      ΠΗΓΗ:www.filonoi.gr