1 στους 5 Έλληνες δεν έχει να φάει!

-1 στους 5 Έλληνες είναι νεόπτωχοι
-1 συνταξιούχος στους 4 και 1 άνεργος στους 3, έχει εισόδημα χαμηλότερο από το όριο της φτώχειας
-1.060.203 συμπολίτες μας δεν έχουν χρήματα να πληρώσουν το ενοίκιο
-27% των Ελλήνων αδυνατεί να πληρώσει τους οικιακούς λογαριασμούς
-2.032.056 δεν μπορούν να αγοράσουν κρέας, κοτόπουλο, ψάρι
-14% των Ελλήνων δεν έχει χρήματα για θέρμανση
-3.445.660 Έλληνες δε μπορούν να αντιμετωπίσουν έκτακτες δαπάνες
-Με λιγότερα από 15,88 ευρώ τη μέρα ζει μια φτωχή τετραμελής οικογένεια
Καθώς απολαμβάνετε το, έστω και φτωχότερο από προηγούμενες χρονιές, γιορτινό τραπέζι και την παρέα των αγαπημένων σας, σκεφτείτε το: Τι μπορεί να είναι πιο τραγικό από ένα μωρό παιδί που δεν έχει να φάει; Από μια μάνα που δεν μπορεί να ταϊσει το παιδί της; Σκεφτείτε το: Στη χώρα μας, 1 στους 5, περίπου 2 εκατομμύρια συνάνθρωποί μας ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας. Δεν έχουν χρήματα για να εξασφαλίσουν τα πλέον απαραίτητα: Στέγη, τροφή, νερό…
Και για να εξηγούμαστε, απέναντι στους Ευρωπαίους “εταίρους” μας, που λένε ότι οι Έλληνες ζούμε δήθεν αράζοντας στη χλιδή: Οι Έλληνες είναι πλέον οι φτωχότεροι στην Ευρώπη. Ένα τέτοιο παράδειγμα, είναι η μόλις 36 ετών Ειρήνη Ιντζεγιώτη. Μητέρα ενός κοριτσιού μόλις 4 ετών, πάλεψε όσο μπορεί ένας άνθρωπος για να του εξασφαλίσει τα απαραίτητα. Οι “σωτήρες” όμως αυτής της χώρας, δεν της επέτρεψαν να πετύχει και πολλά. «Δεν έχω χρήματα να αγοράσω γάλα για το παιδί μου”, λέει η ίδια στην iTabloid. “Ντρέπομαι που το λέω, αλλά είναι αλήθεια. Ζω με δωροεπιταγές που μου προσφέρουν κατά καιρούς διάφορα supermarket. Το μοναδικό εισόδημα που έχω, είναι από κάτι φυλλάδια που μοιράζω, για €3 την ώρα. Τα βγάζω πέρα πολύ δύσκολα». H κυρία Ειρήνη, ξεσπά σε λυγμούς, κοιτώντας το αγγελούδι της, το οποίο της λέει ότι πεινάει. Γιατί αυτή, πάλι δεν έχει να της δώσει να φάει…
«Χρωστάω πέντε ενοίκια και σε λίγο καιρό θα μου κάνουν για δεύτερη φορά έξωση», λέει. «Τα πράγματα είναι τραγικά. Τώρα ζω με τους γονείς μου. Αποφεύγω να πηγαίνω στο σπίτι μου για να μην με βρει ο σπιτονοικοκύρης μου. Ντρέπομαι τόσο πολύ. Όχι για μένα, αλλά για την κόρη μου. Δεν μπόρεσα να πάρω ούτε ένα μικρό δωράκι στην κόρη μου. Ο πατέρας μου παίρνει €265 σύνταξη από τον Ο.Γ.Α. Τι Χριστούγεννα να κάνεις με €265»;
Η 36χρονη προσπάθησε να βρει τρόπο να καλύψει τα έξοδά της. Άδικα όμως. «Προσπαθώ εδώ και ένα χρόνο να βρω μια δουλειά για να ζήσω, αλλά δεν βρίσκω απολύτως τίποτα. Δεν ξέρω γράμματα. Όλοι μου ζητάνε απολυτήριο γυμνασίου και εγώ δεν έχω τελειώσει ούτε το δημοτικό. Τι να κάνω..; Ψάχνω δουλειές παντού. Είτε ως καθαρίστρια, είτε για φύλαξη γερόντων… οτιδήποτε, αλλά δεν βρίσκω τίποτα»…
Τουλάχιστον δεν είναι μόνη σε (και) αυτό. Είναι μία από τους κάτι παραπάνω από 1 εκατομμύριο Έλληνες που δεν έχουν δουλειά. Κάτι παραπάνω από το 25% του ενεργού πληθυσμού, είναι άνεργο. Από αυτούς, οι 1 στους 2 είναι νέοι. Κάτω των 25 ετών. Οι πολιτικοί που ζητούν την ψήφο μας, μπορούν να είναι υπερήφανοι. “Έσωσαν” την Ελλάδα από τη χρεοκοπία, αλλά δεν έσωσαν τους Έλληνες. Μετά από το διεθνή διασυρμό, έριξαν τους απόμαχους της ζωής, τη γενιά του αύριου και τον ενεργό πληθυσμό της χώρας στην πείνα.
Οι φτωχότεροι στην Ευρώπη
Τους εξοντωτικούς ρυθμούς που έχει πάρει η φτώχεια για τους Έλληνες, δημιουργώντας, στη θέση της μεσαίας τάξης, μια νέα, αυτή των νεόπτωχων, καταδεικνύει με γλαφυρό τρόπο, η έρευνα του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ (ΙΝΕ/ΓΣΕΕ) σε συνεργασία με το Παρατηρητήριο Φτώχειας, Ανισοτήτων και Κοινωνικού Αποκλεισμού, που φέρνει σήμερα στο φως η iTabloid. Σύμφωνα με αυτή, 1 στους 5 Έλληνες ζει κάτω από το όριο της φτώχειας. Η χώρα μας εμφάνισε το υψηλότερο ποσοστό φτώχειας στην Ευρώπη των 27, μετά την νεοεισελθείσα Λετονία, ενώ, την ίδια ώρα, το ποσοστό της μακροχρόνιας φτώχειας στην Ελλάδα ανέρχεται περίπου στο 14% -το δεύτερο υψηλότερο ποσοστό στη Ευρώπη των 15 και ουσιαστικά το διπλάσιο από τον μέσο όρο στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Στην Ελλάδα, σήμερα, 1 συνταξιούχος στους 4 και 1 άνεργος στους 3, έχει εισόδημα χαμηλότερο από το όριο της φτώχειας- έχουν δηλαδή εισοδήματα μικρότερα από το 60% του μέσου εισοδήματος. Παράλληλα, τα υψηλά ποσοστά ανεργίας, ουσιαστικά αφήνουν εκτός αγοράς εργασίας το 1/3 του παραγωγικού πληθυσμού, με τις γυναίκες να αποτελούν τους 2 στους 3 ανέργους και τις πιο ευάλωτες ηλικίες να είναι μεταξύ 15-19 και 55-64 ετών.
Έντονη είναι η αβεβαιότητα που κυριαρχεί για τις μελλοντικές εξελίξεις, αφού οι χαμηλοί μισθοί, η ακρίβεια και η ολοένα αυξανόμενη ανεργία κάνουν τον εφιάλτη της φτώχειας να πλανάται πάνω από όλο και περισσότερους Έλληνες. Και την τάξη των νεόπτωχων να μεγαλώνει…
Η ακρίβεια
Την ίδια ώρα, η ακρίβεια σαρώνει την ελληνική αγορά. Η συντριπτική πλειοψηφία των επιχειρήσεων που αυξάνουν τις τιμές τους προκειμένου να επαναφέρουν την κερδοφορία τους στα ύψη των προηγούμενων ετών, και ταυτόχρονα οι βασικοί μισθοί των εργαζομένων στην χώρα μας που υστερούν κατά πολύ αυτών των άλλων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σπρώχουν όλο και περισσότερους Έλληνες στη φτώχεια.
Η ακρίβεια στην χώρα μας, με βάση πάντα την συγκεκριμένη έρευνα, συμβάλλει στην μείωση του μέσου πραγματικού μισθού και της αγοραστικής δύναμης των νοικοκυριών των εργαζόμενων τάξεων.
Οι τιμές των προϊόντων που αυξήθηκαν σημαντικά κατά τους τελευταίους μήνες του 2007 και 2008, ταυτόχρονα με τις μέσες μηνιαίες αποδοχές για την Ελλάδα που ανέρχονται για το 2007 σε €1.688 για τους απασχολούμενους με πλήρες ωράριο, έναντι €2.366 κατά μέσο όρο στην Ευρώπη των 15, συνεχίζουν να «αφήνουν» τον κατώτατο μισθό στην χώρα μας να υστερεί σημαντικά έναντι των κατώτατων μισθών των πλουσιότερων χωρών – μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ενδεικτικοί είναι και οι μισθοί των εργαζομένων στον δημόσιο τομέα, με το όριο των χαμηλόμισθων του Δημοσίου να αγγίζει τα €766.
Όμως, εδώ έρχεται μια σημαντική λεπτομέρεια. Αυτοί που λογίζονται ως φτωχοί, δεν είναι οι μόνοι. Σκεφτείτε ότι, για παράδειγμα, οι τετραμελείς οικογένειες που έχουν για παράδειγμα εισόδημα λίγο παραπάνω από 15,88 ευρώ δεν θεωρούνται φτωχές…
Φαγητό στα σκουπίδια
Την έκρηξη της φτώχειας στην Ελλάδα αποδεικνύει και η δραματική αύξηση του αριθμού των αστέγων και των ατόμων που αναζητούν βοήθεια μέσα από τις διάφορες κοινωνικές δομές διάφορων φορέων. Άπορες και μονογονεικές οικογένειες (κυρίως άγαμες μητέρες), χαμηλοσυνταξιούχοι ή και ηλικιωμένοι χωρίς κανένα εισόδημα, μετανάστες και άλλοι, στριμώχνονται καθημερινά στην ουρά για ένα πιάτο φαί στα συσσίτια των δήμων, της Εκκλησίας και άλλων φορέων. Μαζί με αυτούς, τον τελευταίο καιρό έρχονται να προστεθούν και άνθρωποι που έχασαν τα σπίτια τους από χρέη σε τράπεζες ή στο κράτος, ή και την δουλειά τους.
Οι αριθμοί, αποδεικνύουν τα παραπάνω: Στην Θεσσαλονίκη 2.000 άνθρωποι σιτίζονται καθημερινά στα συσσίτια, ενώ στην Πάτρα 5.500 άνθρωποι περιμένουν στην ουρά για ένα πιάτο φαγητό από τα συσσίτια. Στην Αθήνα 11.000 άστεγοι προσπαθούν να βρουν καταφύγιο, στην καλύτερη περίπτωση, σε παγκάκια, σε ήσυχες γωνιές ή ακόμη και σε εισόδους δημοσίων κτιρίων (χωρίς να υπολογίζεται και ο αριθμός των άστεγων μεταναστών).                                                                                                ΠΗΓΗ:www.itabloid.gr