Η
ιταλική επίθεση κατά της Ελλάδος, βρήκε το ΚΚΕ σε κατάσταση διαλύσεως
και τον αρχηγό του, Νίκο Ζαχαριάδη, κρατούμενο στις φυλακές της
Κέρκυρας.
Την 2α Νοεμβρίου 1940, στην εφημερίδα «Καθημερινή»,
δημοσιεύθηκε μια επιστολή του Ζαχαριάδη, η οποία όλως παραδόξως καλούσε
τον ελληνικό λαό να υπερασπιστεί την πατρίδα: «…
Στον πόλεμο αυτό, διευθυνόμενο από την κυβέρνηση Μεταξά, πρέπει όλοι να
δώσουμε τις δυνάμεις μας μέχρι τελευταίας ικμάδας. Όλοι στον αγώνα, ο
καθένας από τη θέση του…». Αυτή την επιστολή εμφανίζουν
σήμερα κάποιοι εκ των πολιτικών απογόνων του Ζαχαριάδη –οι κουκουέδες
(και λέω «κάποιοι», διότι όλοι οι σημερινοί αριστεροί είναι πολιτικοί
απόγονοι του Ζαχαριάδη, τότε δεν υπήρχε ΣΥΡΙΖΑ, ΔΗΜ.ΑΡ κ.λπ., όλοι ήταν
ΚΚΕ ως το 1968 που έγινε η διάσπαση), για να εμφανισθούν ως… πρωτοπόροι
του αγώνα. Κρύβουν, όμως, επιμελώς την ιστορική αλήθεια!Ωστόσο, λίγο αργότερα, η επιστολή αυτή θεωρήθηκε πλαστή από το ΚΚΕ. Σύμφωνα, λοιπόν, με άρθρο του Ν. Πλουμπίδη (γνωστού από την υπόθεση Μπελογιάννη), στον παράνομο «Ριζοσπάστη» της εποχής: «Ιδιαίτερα, με το δημοσιευμένο στις φυλλάδες του Μεταξά της 2 Νοέμβρη πλαστό γράμμα του μεγάλου μας αρχηγού συν. Ζαχαριάδη, παράσυρε στην αυτοκτονία το λαό» (πηγή: «ΚΚΕ- Επίσημα Κείμενα», τόμος Ε΄, σελ. 36-37).
Έναν μήνα αργότερα, στις 26 Νοεμβρίου 1940, ο Ζαχαριάδης έγραψε δεύτερη επιστολή και… αποκατέστησε την τάξη: «Ενάντια στη θέληση του λαού, ο Μεταξάς έκανε και κάνει τον πόλεμο ενάντια στην Ιταλία, σα μια επιχείρηση αντιλαϊκή-πλουτοκρατική-καταχτητική-φασιστική-ιμπεριαλιστική. Ο λαός είναι αποφασιστικά ενάντια σ’ έναν τέτοιο πόλεμο. Έξω απ’ αυτά, η Ελλάδα δεν έχει καμιά θέση στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο ανάμεσα στην Αγγλία και Ιταλία-Γερμανία» (πηγή: «Ν. Ζαχαριάδη-Συλλογή Άρθρων», έκδοση της Κ.Ε. του ΚΚΕ).
Εν συνεχεία, ο Ζαχαριάδης έγραψε και τρίτη επιστολή, στις 15 Ιανουαρίου 1941, στην οποία προχωράει ακόμα πάρα πέρα: «Μετά το διώξιμο των Ιταλών από την Ελλάδα, το αίμα των φαντάρων μας χύνεται άδικα, σήμερα δε ο εγγλέζικος ιμπεριαλισμός εισπράττει σε αίμα των παιδιών της Ελλάδας, τους τόκους του κεφαλαίου που διάθεσε το 1935-36 για την παλινόρθωση του Γεωργίου και την εγκαθίδρυση της μοναρχοφασιστικής δικτατορίας του Μεταξά. Οι λαοί και φαντάροι της Ελλάδας και της Ιταλίας δεν είναι εχθροί μα αδέρφια, και η συναδέλφωσή τους στο μέτωπο θα σταματήσει τον πόλεμο…».
Ενώ, λοιπόν, τα στρατευμένα παιδιά της Ελλάδος αγωνίζονται στο μέτωπο και απελευθερώνουν την μία ελληνική πόλη της Βορείου Ηπείρου μετά την άλλη, οι πηλιογούσηδες του ΚΚΕ τους καλούν να… πετάξουν τα όπλα: «Καλούμε τους πολεμιστές μας ν’ αρνηθούν να πολεμήσουν πέρα απ’ τα σύνορα της πατρίδας μας. Τι ζητάμε στην Αλβανία; Που μας πάνε; Ο λαός μας δε θέλει δεύτερο Σαγγάριο» (πηγή: «ΚΚΕ- Επίσημα Κείμενα», τόμος Ε΄, σελ. 11,16).
Τέλος, ενώ επίκειται η γερμανική επέμβαση, το ΚΚΕ κάνει την ακόλουθη προδοτική-πουρκουάδικη έκκληση: «Η Κ.Ε. καλεί τους φαντάρους, τους ναύτες και τους αεροπόρους μας, να πάρουν στα χέρια τους τις διοικήσεις των μονάδων τους, εκλέγοντας προσωρινές επιτροπές, που ν’ αντιπροσωπεύουν όλους, από τον στρατιώτη μέχρι το στρατηγό, όσοι συμφωνάνε σε τούτο το πρόγραμμα δράσης: Να προτείνουν ειρήνη στους απέναντι αντιπάλους τους και ν’ απαιτήσουν, απ’ το άλλο μέρος, παραίτηση της κυβέρνησης, σχηματισμό προσωρινής αντιπολεμικής κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας-ειρήνης, σταμάτημα του πολέμου, ακύρωση των συμφωνιών που κλείστηκαν με τους Εγγλέζους και προσανατολισμό της χώρας προς τη Σοβιετική Ένωση. Η Κ.Ε. καλεί την εργατική τάξη κι ιδιαίτερα τους εργάτες μεταφορών , ναυτεργάτες, λιμενεργάτες, αυτοκινητιστές κι εργάτες πολεμικών εργοστασίων, να εφαρμόσουν ενιαίο εργατικό αντιπολεμικό μέτωπο με όσους συμφωνάνε στην πλατφόρμα του μετώπου εθνικής σωτηρίας-ειρήνης, συγκροτώντας επιτροπές εργοστασιακές κι επιχείρησης και να παλαίψουν με συγκεντρώσεις, διαδηλώσεις, με κωλυσιεργία στην παραγωγή, με οικονομικές και πολιτικές απεργίες. Η Κ.Ε. καλεί όλο τον εργαζόμενο λαό να πάρει παράδειγμα από τον ηρωικό αδελφό λαό της Βουλγαρίας, που κάνει ότι μπορεί για την αποκατάσταση της ειρήνης στα Βαλκάνια και την πραγματική συνεννόηση όλων των βαλκανικών λαών» (πηγή: «ΚΚΕ- Επίσημα Κείμενα», τόμος Ε΄, σελ. 25-26). Ποιο ήταν το παράδειγμα του «ηρωικού αδελφού λαού της Βουλγαρίας», το οποίο καλεί το ΚΚΕ τους Έλληνες να μιμηθούν; Εκείνη την εποχή, γερμανικά στρατεύματα είχαν εισέλθει στην Βουλγαρία, κατόπιν αδείας του Βόριδος, για να εισβάλλουν από εκεί στην Ελλάδα, ο δε «ηρωικός αδελφός λαός της Βουλγαρίας» τους υποδεχόταν ενθουσιωδώς!
Για όσους –νεαρούς αναγνώστες κυρίως- εκπλήσσονται μ’ αυτά που διαβάζουν, να τονίσω ότι η «αντιπολεμική» και στην ουσία φιλοιταλική- φιλογερμανική στάση του ΚΚΕ, προερχόταν από το περιβόητο σύμφωνο Ρίμπεντροπ-Μολότωφ, το οποίο ευρισκόταν σε πλήρη ισχύ την περίοδο του ελληνο-ιταλικού πολέμου. Ευτυχώς δε για το ΚΚΕ, η γερμανική εκστρατεία κατά του μπολσεβικισμού έγινε νωρίς, σε χρονικό διάστημα λιγότερο από δύο μήνες από την κατάκτηση της Ελλάδος, κι έτσι δεν πρόλαβαν να εκτεθούν οι κουκουέδες σε ανοικτή συνεργασία με τα στρατεύματα κατοχής…
1 σχόλιο:
δυστυχώς, έτσι ακριβώς έχουν τα γεγονότα...
Δημοσίευση σχολίου