του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Αν αυτή η κυβέρνηση και οι πολιτικές πανεθνικής υποθήκης δεν ανατραπούν άμεσα και δεν τιμωρηθούν παραδειγματικά οι αχυράνθρωποι που τη συναποτελούν, τότε το επόμενο βήμα θα είναι να οδηγήσουν τον τόπο σε εμφύλιο σπαραγμό. Και σ αυτή την περίπτωση, τα θύματα θα είναι αμέτρητα.
Α) ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΩΝ «ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΩΝ».
Αυτός ο αγώνας, με τις ευαισθησίες αλλά και με τα όποια λάθη του, με τις όποιες πολιτικές του αστοχίες, με τις υπερβολές του αλλά και με την περηφάνια του, πρωτίστως όμως με την επιμονή και την αποφασιστικότητά του, ήταν ένας αγώνας όμορφος και από πολλές απόψεις υποδειγματικός.
Μέσα από αυτόν τον αγώνα, κοινωνικές δυνάμεις ευρύτατες που ήταν επί δεκαετίες παροπλισμένες πολιτικά, ενεργοποιήθηκαν.
Και αυτό ήταν το ουσιαστικότερο πολιτικό αποκρυστάλλωμα της μαχόμενης Ελληνικής κοινωνίας.
Κατά τη διάρκεια αυτού του αγώνα, δεν διαπιστώθηκε μονάχα το τεράστιο απόθεμα κοινωνικής δυναμικής που πολλοί υποτίμησαν και ουδείς τόλμησε ουσιαστικά να αξιοποιήσει.
Αποκαλύφθηκε παράλληλα και η πολύχρωμη παλέτα τόσο των εχθρών όσο και των άσπονδων "φίλων" του, που είτε επεχείρησαν ανοικτά να προβοκάρουν το μεγαλείο του, είτε επιδόθηκαν συστηματικά σε μια ύπουλη προσπάθεια που αποσκοπούσε στην «αποδεκτή» προσαρμογή του στα πλαίσια των συστημικών ανοχών.
Στην κορύφωση αυτού του αγώνα, και μπροστά στον τρόμο του πολιτικού συστήματος για το ενδεχόμενο η μαχόμενη κοινωνία να συνειδητοποιήσει τις πραγματικές της δυνατότητες για να καταστεί καταλύτης των εξελίξεων και πρωταγωνιστής μιας διαφορετικής πολιτικής διαδρομής για τον τόπο, σχεδόν επιβλήθηκε στο πολιτικό σύστημα η υιοθέτηση, πολιτικών ιδεών στις οποίες ποτέ δεν πίστεψε ως προς την ουσία τους, αλλά επεχείρησε να τις υιοθετήσει με στόχο να τις αφυδατώσει από το ουσιαστικό πολιτικό τους περιεχόμενο με στόχο τον αποπροσανατολισμό του λαού που σταδιακά αρχίζει να αφυπνίζεται.
Είναι χαρακτηριστικός ο τρόπος με τον οποίο κακοποίησαν την ιδέα της «ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ» την οποία από το «ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ» προτείναμε ήδη από το Φθινόπωρο του 2010, οριοθετώντας με σχετική επάρκεια τα προσδιοριστικά της χαρακτηριστικά. (Δείτε σχετική μας ανάρτηση ΕΔΩ).
Β) ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΥΠΟΤΑΓΜΕΝΩΝ.
Έτσι, μέσα από παλινωδίες και με αλληλουχία θεατρινισμών που είχαν ως κυρίαρχο στοιχείο την πολιτική εξαπάτηση από τη μια, αλλά και με μια κοινωνία με αφυπνισμένη τη διάθεση και την πολιτική οργή από την άλλη, φτάσαμε στη μαύρη μέρα της 29ης Ιουνίου 2011, που οι εφιάλτες του κοινοβουλίου αποκάλυψαν για μια ακόμη φορά το φρικτό πρόσωπο της ντροπής και της εθελοδουλίας.
Αδίστακτοι, ντροπιασμένοι και με μηδενικό ίχνος προσωπικής πολιτικής και εθνικής αξιοπρέπειας οι αχυράνθρωποι της κυβερνητικής πλειοψηφίας:
- Παρέδωσαν τα κλειδιά της χώρας στις διεθνείς συμμορίες θεσμοθετώντας ουσιαστικά την επικυριαρχία τους…
- Προσυπέγραψαν με το αίμα και τον ιδρώτα ενός ολόκληρου λαού το ξεπούλημα της εθνικής περιουσίας για να παραδώσουν στις επόμενες γενιές μια Ελλάδα κυριαρχικά κουτσουρεμένη και φτωχότερη…
- Χρησιμοποίησαν αδίστακτα το κράτος και τους παρακρατικούς μηχανισμούς σε βάρος της μαχόμενης Ελληνικής κοινωνίας, που σε πείσμα της δικής τους υποταγής, επέμεινε να κρατά ψηλά τη σημαία της δικής της εθνικής και προσωπικής αξιοπρέπειας.
Γ) ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΓΚΑΣΤΡΩΜΕΝΕΣ.
Η ντροπιαστική πλειοψηφία των 154 +1 εφιαλτών (και δεν είναι οι μόνοι που παρασιτοζωούν σ αυτό το κοινοβούλιο της ντροπής), κάθε άλλο παρά έλυσε τα προβλήματα των Τσολάκογλου που καταδυναστεύουν τη χώρα.
Τα βιαστικά χαμόγελα και τα χτυπήματα στην πλάτη από τους νταβατζήδες στους οποίους λογοδοτούν και για λογαριασμό των οποίων πολιτεύονται, θα μετατραπούν σύντομα σε έναν οδυνηρό γι αυτούς εφιάλτη.
Η Ελληνική κοινωνία, μπορεί να παραμένει κατά ένα ποσοστό ευάλωτη σε σχεδιαζόμενα πολιτικά παραμυθιάσματα από τους ουρακοτάγκους της πολιτικής, μπορεί ακόμη και να ενσωματώνει στις γραμμές της έναν διόλου ευκαταφρόνητο αριθμό «κοψοχέρηδων» που είναι έτοιμοι στην πρώτη ευκαιρία να παζαρέψουν την πολιτική τους επιλογή και να την υποτάξουν στην ανέξοδη υποσχεσιολογία, είναι όμως και κοινωνία που σε σημαντικό βαθμό χειραφετήθηκε.
Η Ελληνική κοινωνία, μέσα από την ίδια της πλέον την εμπειρία, συνειδητοποίησε ότι ενωμένη και μαχόμενη, έχει τη δύναμη να κατατρομοκρατεί τους τρομοκράτες της, να τους αναγκάζει να βγάζουν την κουκούλα του ύπουλου καθωσπρεπισμού, και να αποκαλύπτουν το πραγματικό πρόσωπο του εφιάλτη που διαθέτουν.
Δ) ΕΞΟΥΣΙΑ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΗ ΕΙΝΑΙ ΕΞΟΥΣΙΑ ΑΔΙΣΤΑΚΤΗ ΚΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ.
Και αυτή η διαχρονική αλήθεια αποκαλύφθηκε περίτρανα την αποφράδα μέρα της 29ης Ιουνίου του 2011.
Γιατί αυτή η εξουσία τρέμει τις συνέπειες για τα κουφάρια των εκπροσώπων της, όταν αποκαλύπτεται ο πραγματικός της εαυτός.
Γι αυτό και χρειάστηκε ξεφτιλισμένα δεκανίκια προκειμένου να μην καταρρεύσει και να μην παραδοθεί στο λαό του οποίου την αξιοπρέπεια τσαλάκωσε.
Κι αυτά τα ξεφτιλισμένα δεκανίκια τα βρήκε στο πρόσωπο των δήθεν «ανταρτών». Τους ανέχτηκε και τους εξασφάλισε κάποιες ώρες «πατριωτικής» δημοσιότητας, για να τους χρησιμοποιήσει μετά ως υποπόδιο στα κουτσουρεμένα της ποδάρια.
Γι αυτό και όλοι αυτοί οι πολιτικά ξεγάνωτοι τενεκέδες του πολιτικού συστήματος, είναι περισσότερο κατάπτυστοι και περισσότερο αξιοθρήνητοι από το θίασο των αχυρανθρώπων που αποφάσισαν τελικά να στηρίξουν με την ντροπιαστική τους ψήφο.
Κι αυτή η επικίνδυνη εξουσία, δε δίστασε να χρησιμοποιήσει και το πιο επικίνδυνο δεκανίκι της – το οργανωμένο παρακράτος – εντός κι εκτός μηχανισμών, προκειμένου να αντιμετωπίσει την κοινωνία που την κατατρόμαξε, γιατί πλέον συνειδητοποιεί πως δεν υπάρχει κλουβί ασφαλείας που να χωρά το μέγεθος της προδοσίας της και να μπορεί να την προστατεύσει.
Το μεσοπρόθεσμο της ντροπής το ψήφισαν…
Τη συγκέντρωση των «αγανακτισμένων» την διέλυσαν…
Νιώθουν προσωρινά ανακουφισμένοι…
Ξέρουν όμως καλά πως τον πόλεμο τον έχασαν, και πως με τους χειρισμούς τους εκτός από το μεσοπρόθεσμο της ντροπής υπέγραψαν και τη θανατική τους καταδίκη.
Η κοινωνία κέρδισε αυτή τη μάχη. Τη σφυρηλάτησε μέσα στην ασφυξία της ντροπής. Και το βέβαιο είναι πως θα επιστρέψει δριμύτερη για να κερδίσει οριστικά και τον πόλεμο ανατροπής των δοσίλογων και των προσκυνημένων.
Και το βέβαιο είναι πως εφοδιασμένη με την κατάλληλη στόχευση, τον απαραίτητο σχεδιασμό και το απαραίτητο επιτελείο, δε θα ανατρέψει μονάχα τους Μανωλιούς της υποταγής, αλλά και τις πολιτικές της υποταγής στο σύνολό τους.
Ε) ΗΤΑΝ ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΗ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟ ΧΤΥΠΗΜΑ ΤΗΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΤΩΝ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΩΝ???
Το βέβαιο είναι πως ήταν θέμα ημερών το πότε ακριβώς θα την δρομολογούσαν.
Όταν όλοι «μεθούσαν» από το μεγαλείο της μαζικότατης συμμετοχής, εμείς από το «ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ» προειδοποιούσαμε, πως το σύστημα διαθέτει και δύναμη, και μηχανισμούς, και κυρίως κυριεύεται από έναν τρόμο που το θεριεύει και το καθιστά πολλαπλά επικίνδυνο προκειμένου να καταφέρει να αυτοσυντηρηθεί. (δείτε εδώ σχετική μας ανάρτηση).
Προειδοποιούσαμε ότι απέναντι σ αυτούς τους μηχανισμούς, δεν αρκεί να αντιπαραθέτεις αποκλειστικά και μόνο τη δικαιολογημένη αγανάκτηση.
Απέναντι σ αυτούς τους μηχανισμούς χρειάζεται να αντιπαραθέσεις οργάνωση, επιτελείο, στρατηγικό και τακτικό σχεδιασμό, και κυρίως μια ευρύτατη και συνεκτικά δομημένη κοινωνική συμμαχία με κάθε φυσικό σύμμαχο.
Όλα αυτά δηλαδή που δε φρόντισε να εξασφαλίσει το κίνημα των αγανακτισμένων, λόγω της μικρής πολιτικής του εμπειρίας.
Όλα αυτά δηλαδή που δεν τόλμησε να συνοικοδομήσει με το κίνημα των αγανακτισμένων το οργανωμένο μαζικό λαϊκό κίνημα.
Αυτή είναι η αλήθεια και οφείλουμε να την πούμε ξεκάθαρα.
Και πρέπει να την πούμε έστω και αν ξέρουμε ότι πολλοί αρέσκονται να τους χαϊδεύει κανείς τα αυτιά στηρίζοντας λογικές συλλήβδην αφορισμού και απόρριψης των πάντων.
Και πρέπει επίσης να σημειώσουμε πως όλοι εκείνοι που πλειοδοτούν σ αυτόν τον συλλήβδην αφορισμό, δεν διακατέχονται και από τις αγνότερες των προθέσεων.
Στρατηγική έχουν. Και μάλιστα στρατηγική επικίνδυνη.
Επιχειρούν την πιο άθλια και ύπουλη χαλιναγώγηση της μαχόμενης κοινωνίας μέσα από υποκριτικά επιχειρήματα μερί δήθεν μη χαλιναγώγησης και «αυτοτελούς δράσης».
Πικρή η αλήθεια αλλά οφείλουμε να την λέμε ξεκάθαρα.
Σ αυτή τη χώρα δεν είναι όλοι ίδιοι.
Δεν άσκησαν όλοι πολιτική εξουσία.
Δεν κιότεψαν όλοι.
Δεν προσκύνησαν όλοι.
Δεν έδωσαν όλοι αγώνες για τα καθημερινά μικρά και μεγάλα προβλήματα.
Μπορεί να έχουν κάνει όλοι τα μικρά και τα μεγάλα τους λάθη, αλλά δεν είναι όλοι ίδιοι και κυρίως δεν είναι όλοι ένοχοι γι αυτή την κατάντια.
Και μια κοινωνία που μάχεται έχει εχθρούς πολιτικούς και εχθρικές πολιτικές που έχουν ονοματεπώνυμο.
Ονοματεπώνυμο όμως έχουν και οι φυσικοί της σύμμαχοι και οφείλει και να τους αναζητά και να μη τους αρνείται αυτό τους το ρόλο.
ΣΤ) Ο ΚΑΘΟΛΙΚΟΣ ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΒΗΜΑ.
Και πρέπει να είναι αποφασιστικός, ασυμβίβαστος, στοχευμένος και σωστά σχεδιασμένος, ικανός να εμπνεύσει την πλειοψηφία της Ελληνικής κοινωνίας και να την καταστήσει πρωταγωνιστή των πολιτικών εξελίξεων.
Θα πρέπει να το πάρουμε απόφαση πως καμία αλλαγή δεν πρόκειται να δρομολογηθεί, όσο η κοινωνία θα παραμένει στο περιθώριο.
Αυτή την εμπειρία τη ζήσαμε, και πριν καλά - καλά το συνειδητοποιήσουμε το πολιτικό σύστημα μας έκλεψε σταδιακά ακόμη και την ίδια τη ζωή μας.
Οι επόμενες μέρες πρέπει να είναι καθοριστικές για τη ζύμωση αυτής της ιδέας στο σύνολο της Ελληνικής κοινωνίας.
Πρόκειται για μια ιδέα που θα συκοφαντηθεί, θα πολεμηθεί, θα ενοχοποιηθεί από πολλούς καλοθελητάδες.
Θα την στοχοποιήσουν και θα την υπονομεύσουν συστηματικά τα φερέφωνα και οι κοντυλοφόροι του πολιτικού συστήματος.
Θα την χρησιμοποιήσουν ως άλλοθι κατατρομοκράτησης του λαού με προφανή στόχο να τον αποστασιοποιήσουν από αυτή την προοπτική.
Αναρωτηθείτε με το χέρι στην καρδιά…
Τι διαφορετικό θα έχουν να αντιπροτείνουν όλοι αυτοί οι ρεμπεσκέδες που θα επιχειρήσουν να αποθαρρύνουν την κοινωνία από μια τέτοια προοπτική???
Τον κοινωνικό συμβιβασμό???
Την ανώδυνη διαμαρτυρία την ίδια στιγμή που οι προσκυνημένοι θα συνεχίσουν να νομοθετούν???
Ή μήπως μια κοινωνία παροπλισμένη στο έλεος του παρακράτους των κουκουλοφόρων και των ταγμάτων εφόδου του υπουργείου του απροστάτευτου πολίτη που θα ξεφορτώνει επάνω της ληγμένα χημικά όποτε το αποφασίσει???
Τι???
Και την οφείλουν αυτή την απάντηση διότι επιτέλους οι απόψεις όλων είναι καλοδεχούμενες, αλλά και η κοινωνία η ίδια δικαιούται να γνωρίζει αυτές οι απόψεις που τέλος πάντων ακουμπούν και τι καλούνται τελικά να υπηρετήσουν.
Οφείλουμε επίσης να έχουμε απόλυτη επίγνωση πως θα υπάρξουν και οι γνωστοί φανφαρολόγοι και σαλταδόροι της δήθεν «αριστερής» φρασεολογίας με το αμφιλεγόμενο παρελθόν και το ερμαφρόδιτο παρόν και μέλλον, που θα επιχειρήσουν να αποδυναμώσουν την ιδέα του καθολικού ξεσηκωμού, διότι έτσι θα καταθέσουν τα «διαπιστευτήριά» τους στο νταβατζηλίκι της σκέψης που υπηρετούν, αρλουμπολογώντας με «επαναστατική» φλυαρία αδιέξοδου σεχταρισμού, «χαρίζοντας» την κοινωνία με τη μέθοδο της εις άτοπον απαγωγής στο σύστημα που στρατευμένα και συνειδητά υπηρετούν ολόκληρη τη μεταπολιτευτική περίοδο.
Ζ) Ο ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΣΠΑΡΑΓΜΟΣ ΠΡΟ ΤΩΝ ΠΥΛΩΝ.
Θα υπάρξουν κι εκείνοι που υποκρινόμενοι μια δήθεν ανθρωπιά και ένα ψευδεπίγραφο κοινωνικό ενδιαφέρον, θα ισχυριστούν πως ο καθολικός ξεσηκωμός θα φέρει θύματα.
Τους ρωτάμε…
Ποιοι θα τα προκαλέσουν???
Εκείνοι που θα επιδιώξουν να παραμείνουν γαντζωμένοι στην εξουσία μιας χώρας που πρόδωσαν???
Αν ναι τότε γιατί δεν καταγγέλλετε ευθύς εξ αρχής τα εγκληματικά σχέδια τους???
Τους θυμίζουμε…
Τα δεκάδες ίσως και εκατοντάδες ανώνυμα θύματα που αυτοκτονούν καθημερινά στον κηρυγμένο πόλεμο της κοινωνικής χρεοκοπίας που συντελείται καθ υπαγόρευση των νταβατζήδων του χρήματος και για τους οποίους κανείς τους δε νοιάστηκε και κανείς δε μιλά.
Τους προκαλούμε…
Να σταθμίσουν με τη γλώσσα των αριθμών αν τολμούν…
- Τη δολοφονημένη μας εθνική αξιοπρέπεια από τα τερτίπια της σοσια-ληστρικής και εθνοκτόνου τους συνδιαλλαγής…
- Τα εκατοντάδες εκκολαπτόμενα θύματα των αυτοκτονιών που θα ακολουθήσουν στο όνομα της σωτηρίας των νταβατζήδων που οι άθλιοι τόλμησαν να εμφανίσουν εν πολλοίς ως καθήκον μας πατριωτικό.
- Τη δολοφονημένη μας πατρίδα που θυσιάζουν αδίστακτα στο βωμό των σχεδιασμών της παγκόσμιας διακυβέρνησης την οποία υπηρετούν και για λογαριασμό της οποίας κατέλυσαν Σύνταγμα, θεσμούς και την ίδια την κοινωνική μας υπόσταση.
Τους υπενθυμίζουμε πως…
Η κυβέρνηση των υποταγμένων στα κελεύσματα των νταβατζήδων, χθες έδειξε το πραγματικό της πρόσωπο.
Κι αυτό το πρόσωπο είναι φρικτό και επικίνδυνο.
Ξεχειλίζει αίμα και θάνατο.
Αυτή η κυβέρνηση μισεί την Ελληνική κοινωνία και την οδηγεί συντεταγμένα στην καταστροφή.
Υποκρίνεται πως μοχθεί για τη σωτηρία της και σπέρνει στο διάβα της ερείπια και απελπισία.
Ας το καταλάβουμε όλοι πριν να είναι αργά…
Η προσπάθεια των αχυρανθρώπων να κρατηθούν στην εξουσία, καθώς και οι ανοικτοί τους λογαριασμοί με τους διεθνείς νταβατζήδες που υπηρετούν, τους καθιστά αδίστακτους και επικίνδυνους.
Η αποκαθήλωσή τους πρέπει να γίνει ελεγχόμενα από την ίδια την κοινωνία και όχι με τους δικούς τους όρους, και τους κανόνες που θεσμοθέτησαν στο σικέ πολιτικό παιχνίδι της κυβερνητικής εναλλαγής.
Και αυτή η αποκαθήλωση πρέπει να είναι παραδειγματική.
Να ενσωματώνει το κοινωνικό μίσος με το οποίο αντιμετώπισαν τους πολίτες στην πολιτική τους πρακτική.
Να αποθαρρύνει κάθε επίδοξο συνεχιστή της πεπατημένης εθνοκτόνου υποτέλειας που καταδικάζει τον τόπο μας στον αφανισμό και τη γενικευμένη μιζέρια.
Αν αυτή η κυβέρνηση και οι πολιτικές πανεθνικής υποθήκης δεν ανατραπεί άμεσα και δεν τιμωρηθούν παραδειγματικά οι αχυράνθρωποι που τη συναποτελούν, τότε το επόμενο βήμα θα είναι να οδηγήσουν τον τόπο σε εμφύλιο σπαραγμό. Και τότε τα θύματα θα είναι αμέτρητα.
Αυτή τη χάρη οφείλουμε να μη τους την κάνουμε.
Το χρωστάμε αυτό στα παιδιά μας και στα αγέννητα ακόμη εγγόνια μας.
Η μαχόμενη κοινωνία κυνηγήθηκε με τα χημικά του θανάτου από τις πλατείες αλλά την πρώτη σοβαρή της μάχη την κέρδισε.
Οι δοσίλογοι τρέμουν την οργή της και το ξέρουμε όλοι καλά και πρωτίστως το ξέρουν οι ίδιοι.
Αυτό που οφείλει να κάνει σήμερα κιόλας αυτή η κοινωνία είναι:
- Να ανασυνταχθεί άμεσα με εμπιστοσύνη στις δυνάμεις της, στο όραμα και στη δική της ελπίδα.
- Να αποφύγει τις «αμέλειες» και τα λάθη που έκανε χθες για να μετατρέψει τη δυναμική της σε απειλητικό καταπέλτη που θα σαρώσει τα πάντα.
- Να σταματήσει να φλυαρολογεί στην πλατεία ατέρμονα, παίζοντας άθελά της το «παιχνίδι» στο γήπεδο που επέλεξε ο αντίπαλος για λογαριασμό της. Και τέλος…
- Να αναδείξει από τα σπλάχνα της και τα σπλάχνα των αγωνιστών της ιστορίας, άφοβα και με τόλμη τους ηγέτες του δικού της ξεσηκωμού που θα συγκροτήσουν την ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ που θα τον οργανώσει και θα τον κατευθύνει μέχρι το τέλος.
Με όλους τους τρόπους… Με όλα τα μέσα… Χωρίς ολιγωρίες… Και χωρίς ίχνος συμβιβασμού.
Οι πολέμιοι αυτής της προοπτικής έχουν δύο επιλογές:
Η πρώτη επιλογή: Είναι να αντιπροτείνουν κάποια ιδέα περισσότερο αποτελεσματική και να αποδείξουν ιστορικά τη βιωσιμότητα και την προοπτική της, ως προς την ικανότητά της να καταστήσει πρωταγωνιστή και καταλύτη των εξελίξεων την ίδια την κοινωνία.
Η δεύτερη επιλογή: Είναι να σιωπήσουν.
Έχουν βέβαια και μια τρίτη επιλογή: Να ταυτιστούν κεκαλυμμένα ή απροκάλυπτα με κείνους που κιότεψαν, και να επιχειρήσουν με παραινέσεις τον αποπροσανατολισμό της Ελληνικής κοινωνίας.
Η κοινωνία όμως τώρα ξέρει καλά πως αν «μασήσει» και αυτή τη φορά, τότε θα υποστεί τη μοίρα που κάποιοι άλλοι επέλεξαν για λογαριασμό της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου