Δεν ξέρω αν το έχεις καταλάβει σύντροφε, αλλά όλα όσα απαιτείς να απολαμβάνεις, τα οφείλεις στον καπιταλισμό.
Πως είπες? Τα δούλεψες για να τα έχεις? Για σκέψου τι πρέπει να κάνεις για να φτιάξεις ένα και μόνο φύλλο χαρτί Α4;
Πρέπει να:
κόψεις ένα δέντρο,
να το κάνεις ροκανίδια,
να το κοσκινίσεις για να φύγουν τα βρώμικα κομμάτια,
να του προσθέσεις ένα σωρό χημικά (τα οποία προηγουμένως πρέπει να έχεις φτιάξει εσύ)
να το περάσεις από διάφορες πρέσες (που πρέπει προηγουμένως να έχεις φτιάξει εσύ)
να το καθαρίσεις
να του δώσεις τη γυαλάδα του χαρτιού
Η διαδικασία αυτή θα σου έπαιρνε τουλάχιστον 5 μέρες δουλειά ακόμα κι αν όλα τα απαραίτητα υλικά τα είχες έτοιμα και δεν χρειαζόταν να τα φτιάξεις. Στο τέλος αυτών των ημερών, ο καρπός της εργασίας σου θα ήταν μόλις και μετά βίας μερικά φύλλα χαρτί Α4 κακής ποιότητας.
Πάμε τώρα να δούμε τι σου προσφέρει ο καπιταλισμός.
Ένα ολόκληρο πακέτο χαρτί Α4 τέλειας ποιότητας, αποτελείται από 500 φύλλα και στοιχίζει (μαζί με τα μεταφορικά, την εφορία, τον ΦΠΑ κλπ κλπ) 3-5 ευρώ. Άρα αναλογικά τα λιγοστά φύλλα κακής ποιότητας που μπορείς εσύ να φτιάξεις σαν αποτέλεσμα της εργασίας σου δεν αξίζουν ούτε καν 0,1 ευρώ! Αυτή είναι η παραγωγική αξία της εργασίας σου σύντροφε, ο καρπός των εργατοωρών σου. Μόλις και μετά βίας μερικά λεπτά του ευρώ!
Στο ίδιο συμπέρασμα θα φτάσεις αν υπολογίσεις τις εργατοώρες σε σχέση με την αξία παραγωγής ενός σπίρτου, μιας χαρτοπετσέτας, ενός μολυβιού, μιας τομάτας, κλπ. Και αυτά είναι μόνο τα βασικά αγαθά. Αν μιλήσουμε για smartphones, laptops, αυτοκίνητα, αεροπλάνα, νοσοκομειακά μηχανήματα κλπ η απάντηση είναι πως δεν θα μπορούσες να τα παράξεις ούτε αν δούλευες για όλη σου τη ζωή.
Όχι λοιπόν φίλε μου. Η εργασία σου δεν αξίζει ούτε το ένα εκατοστό από όσα απολαμβάνεις.
Η αξία της εργασίας σου επαρκεί μόλις και μετά βίας για να έχεις στο τέλος της μέρας πέντε ντομάτες και μισό φρατζόλι ψωμί.
Το συμπέρασμα είναι ένα:
Ο καπιταλισμός, η βιομηχανοποίηση και η παγκοσμιοποίηση σου προσφέρουν τη δυνατότητα να απολαύσεις ανέσεις που ούτε τις φανταζόσουν ποτέ, ούτε τις αξίζεις βάση των εργατοωρών και των ικανοτήτων σου.
Και μπορούν να σου τα προσφέρουν όλα αυτά, ακριβώς διότι ο καπιταλισμός είναι το πιο φιλολαϊκό σύστημα όσο κι αν σου φαίνεται παράξενο. Μόνο ο καπιταλισμός μπορεί να αυξήσει τόσο την παραγωγή και το κέρδος των πιο ικανών, ώστε να υπάρχει αρκετό περίσσευμα προς αναδιανομή σε εσένα μέσω της φορολογίας τους. Για να το πούμε πιο απλά, ο σοσιαλισμός διανέμει εξίσου το τίποτα, ενώ ο καπιταλισμός διανέμει άνισα το κάτι. Προτιμάς να πάρεις ίσο μερίδιο από το τίποτα ή άνισο μερίδιο από το κάτι? Προφανώς προτιμάς το δεύτερο και το ξέρεις.
Κάθε φορά λοιπόν που βγαίνεις στο δρόμο και φωνάζεις για καλύτερες συνθήκες ζωής, για μεγαλύτερους μισθούς, καλύτερα νοσοκομεία, σχολεία κλπ, πρέπει να καταλάβεις πως στην ουσία βγαίνεις και φωνάζεις για περισσότερο καπιταλισμό. Ζητάς να έχεις περισσότερα πράγματα που δεν τα αξίζεις. Ζητάς να απομακρυνθείς ακόμα περισσότερο από το σοσιαλιστικό στάδιο του οικογενειακού γεωργού που παράγει ένα τελάρο τομάτες και δέκα αυγά για την οικογένειά του και να οδηγηθείς πιο κοντά στο καπιταλιστικό πρότυπο ανθρώπου που απολαμβάνει δώρα του συστήματος, μέσω της εφοριακής αφαίμαξης των πιο ικανών.
Έκανες ποτέ καμία εφεύρεση; Όχι.
Έκανες ποτέ καμία μελέτη; Όχι.
Έκανες ποτέ κανένα εργοστάσιο;Όχι.
Απαιτείς όμως να απολαμβάνεις όλα αυτά που άλλοι σκέφτηκαν και δημιούργησαν λες και έχεις κάποιο κληρονομικό δικαίωμα εκ θεού. Να μου ξεσηκωθούν και οι Ινδιάνοι του Αμαζονίου και να διεκδικούν το πανανθρώπινο δικαίωμά τους στο smartphone και την Mercedes. Και όταν τους την δώσουμε την Mercedes να διαμαρτύρονται κιόλας πως τους ρουφάμε το αίμα! Ότι και καλά, με τον ιδρώτα μου την έβγαλα την Mercedes, δεν μου την χάρισες. Με την υπεραξία από τα ψάθινα καπέλα που πλέκω τα απογεύματα. Έλα θεέ και κύριε!
Κανονικά θα έπρεπε να παρακαλάς ευγενικά να σου δώσουν όλοι αυτοί οι πιο προικισμένοι άνθρωποι ένα μικρό τμήμα της υπεραξίας του εγκεφάλου τους. Αντί αυτού εσύ πετάς μολότοφ και κάνεις διαδηλώσεις. Δεν έχεις καταλάβει πως εσύ είσαι που ζεις και απολαμβάνεις από τον ιδρώτα των άλλων.
Εσύ είσαι ο μεγάλος "καπιταλιστής" που πίνει το αίμα των ανθρώπων που παράγουν και προοδεύουν.
Εσύ είσαι που απολαμβάνεις περισσότερα από όσα αξίζεις.
Εσύ είσαι που κλέβεις τους καρπούς της δικής τους προόδου.
Εσύ είσαι το βάρος στις πλάτες τους.
Και τόσες χιλιάδες χρόνια, αυτοί οι άνθρωποι της δημιουργίας και της προόδου σε κουβαλάνε και μοιράζονται μαζί σου τις εφευρέσεις, τις επενδύσεις, τις μελέτες, τα ρίσκα τους.
Τουλάχιστον αφού δεν μπορείς να καταλάβεις να είσαι ευγενής απέναντι στους ευεργέτες σου, κατάλαβε πως είναι το προσωπικό σου συμφέρον να ζητάς περισσότερο καπιταλισμό και όχι σοσιαλισμό.
Είσαι ο μεγαλύτερος καπιτάλας που γνώρισα ποτέ μου και δυστυχώς δεν το έχεις πάρει χαμπάρι.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου