Ὅταν εἶδα αὐτὴν τὴν πανέμορφη, χαμογελαστὴ φατσούλα, ποὺ κρύβεται ἀπὸ τοὺς ἰσραηλινοὺς στρατιῶτες, περιφρονῶντας τους, ντυμένη μὲ τὴν σημαία τῆς Πατρίδος της, ἀναστατώθηκα!
Τί ὀμορφιά εἶναι αὐτή;
Τί εὐτυχία;
Τί ὀμορφιά εἶναι αὐτή;
Τί εὐτυχία;
Τί χαρά ζωγραφισμένη σέ ἕνα τόσο δά προσωπάκι;
Τί δύναμις πηγάζει ἀπό αὐτό τό χαμόγελο;
Πόση περιφρόνησις στό χαρούμενο βλέμμα του;
Πόση ἀνάγκη ἔχουμε ἀπό αὐτές τίς εἰκόνες ὅλοι μας;
Εἶναι εὐτυχία νὰ ἀντιστέκεσαι καὶ νὰ πολεμᾶς.
Μὰ ἡ μεγαλυτέρα εὐτυχία εἶναι νὰ νικᾶς μετὰ ἀπὸ κάθε μάχη!
Κι αὐτὸ τὸ παιδὶ ἔχει ἤδη νικήσῃ!
Δέν τό βλέπετε; Τέτοια περιφρόνησις πρὸς τοὺς σφαγεῖς του… Πουθενὰ ἀλλοῦ!
Μὰ ἡ μεγαλυτέρα εὐτυχία εἶναι νὰ νικᾶς μετὰ ἀπὸ κάθε μάχη!
Κι αὐτὸ τὸ παιδὶ ἔχει ἤδη νικήσῃ!
Δέν τό βλέπετε; Τέτοια περιφρόνησις πρὸς τοὺς σφαγεῖς του… Πουθενὰ ἀλλοῦ!
Σημείωσις.
Εὐχαριστῶ πολὺ τὸν Τζιχᾶντ. Εἶναι πράγματι πανέμορφη!
Εὐχαριστῶ πολὺ τὸν Τζιχᾶντ. Εἶναι πράγματι πανέμορφη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου