Επιτέλους μια είδηση που βάζει τα πράγματα στη θέση τους. Ταυτόχρονα εξηγεί και πόση ακριβώς ζημιά έκανε ο ήρωας του προχθεσινού μικρού μου διηγήματος, ο οποίος έκαψε 4.000 ευρώ σε πενηντάρικα, δηλαδή 80 50ευρα.
Η είδηση: “200.000 ευρώ καταστράφηκαν σήμερα στην Πρέβεζα, όταν κατά την μεταφορά τους στο ταχυδρομείο για την πληρωμή συντάξεων, ενεργοποιήθηκε για άγνωστο λόγο το σύστημα χρωματισμού ασφαλείας που διαθέτουν οι ειδικές βαλίτσες μεταφοράς χρημάτων, με αποτέλεσμα να βαφτούν κόκκινα εκατοντάδες χαρτονομίσματα των 100, 50, 20 και 10 ευρώ. Τα χαρτονομίσματα αντικαταστάθηκαν και οι υπαίτιοι θα κληθούν να πληρώσουν 0,1 ευρώ για κάθε χαρτονόμισμα που καταστράφηκε”.
Κάθε χαρτονόμισμα λοιπόν, ό,τι νούμερο κι αν αναγράφει, όποια αξία κι αν του έχουμε προσδώσει, όσα προϊόντα ή υπηρεσίες κι αν μπορεί να εξαγοράσει, όσους φυσικούς πόρους κι είναι σε θέση να καταναλώσει, είναι τόσο ευτελές το ίδιο, ώστε η πραγματική του αξία είναι μόλις 10 λεπτά του ευρώ.
Με ένα χαρτί δηλαδή που έχουμε ορίσει ότι αξίζει το ίδιο 10 λεπτά αλλά γράφει πάνω του 100 ευρώ, αντικατοπτρίζουμε, πουλάμε και αγοράζουμε πραγματικές αξίες, κάποιες από τις οποίες είναι ανεκτίμητες, κάποιες άλλες είναι κατά πολύ υψηλότερες, όλες όμως τις έχουμε απαξιώσει και εξευτελίσει τόσο, όσο αξίζει ένα χαρτονόμισμα, όπως και τη ζωή μας την ίδια.
Ο προχθεσινός μου ήρωας λοιπόν, ο οποίος έκαψε τα ογδόντα 50ευρα, προξένησε ζημιά της τάξης των 8 ευρώ, ενώ αν τα είχε σώα θα μπορούσε να καταναλώσει πόρους αξίας 4.000 ευρώ. Το ίδιο και οι σημερινοί υπαίτιοι της καταστροφής των χαρτονομισμάτων. Προξένησαν ζημιά κατά εκατοντάδες φορές μικρότερης αξίας από την αναγραφόμενη επ’ αυτών, την συμφωνημένη δηλαδή εντός του συστήματος.
Όλο αυτό δείχνει αν μη τι άλλο την ματαιότητα του βίου που διάγει ο σύγχρονος καταναλωτής, ο οποίος, αντιστρόφως ανάλογα με το χρήμα πράττοντας, έχει αναγράψει πάνω στην ανεκτίμητης αξίας ανθρώπινη υπόσταση τον ευτελέστατο όρο “άτομο-καταναλωτής”, ευτελίζοντας κατ’ αυτόν τρόπο το είναι του. Τάσσεται έτσι με πάθος στην δια βίου συλλογή υπερεκτιμημένων χαρτιών, με την ονομαστική αξία των οποίων μπορεί να καταστρέφει αλόγιστα τους ανεκτίμητους φυσικούς πόρους, όπως καταστρέφει μέρα με τη μέρα και τον εαυτό του.
Όλη αυτή η παράδοξη συμπεριφορά δεν μπορεί να πάει πολύ μακριά. Η φύση έχει ενεργοποιήσει ήδη εδώ και χρόνια τις αντιδράσεις της, τις αντιστάσεις της και επουλώνει τις πληγές της ανακυκλώνοντας με περισσή ευκολία και πολύ πιο γρήγορα τους ευτελισμένους. ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου