Η προπαγάνδα των αριστερών στη "λάθος" μετάφραση του ρητού του Ισοκράτη περί παιδείας και Ελληνικής φυλής...!!

γράφει η Δέσποινα Δημότση Από την παραπληροφόρηση των ημερών μας, δεν θα έμεναν απ’ έξω και τα αρχαία μας συγγράμματα, τα οποία κάποιοι «αλλάζουν» όπως τους βολεύει για να περάσουν τις απόψεις τους και τα σχέδιά τους.



Αυτό το καταφέρνουν μερικώς διότι οι περισσότεροι από εμάς δεν διασταυρώνουμε τις πληροφορίες μας από τις πηγές (από τις βιβλιοθήκες δηλαδή) και «καταπίνουμε» όποια πληροφορία μας δοθεί. Το διαδίκτυο είναι μερικές φορές πηγή παραπληροφόρησης και προπαγάνδας διότι μία ψευδή είδηση μπορεί να αναρτηθεί χωρίς να τεκμηριωθεί από πολλές ιστοσελίδες και να την πιστέψουμε ως αληθινή.

Θα θυμάστε όλοι το περίφημο «ρητό του Ισοκράτη» το οποίο αναφερόταν στην Δημοκρατία μας που αυτοκαταστρέφεται και το οποίο κυκλοφόρησε τον θερμό Δεκέμβρη του 2008 και συνεχίζει να κυκλοφορεί μέχρι και σήμερα. Το ψευτο-ρητό αυτό λοιπόν δεν ήταν τίποτα παραπάνω από ένα καλοστημένο σχέδιο παραπληροφόρησης και που συνδεόταν με τα γεγονότα του Δεκέμβρη με σκοπό να πείσει τους πολίτες ότι το πολίτευμα μας αυτοκαταστρέφεται από εμάς τους ίδιους. Έγραφαν λοιπόν πολλές εφημερίδες και ιστοσελίδες το ψευτο-ρητό το οποίο το είχαν βαπτίσει ως ρητό του Ισοκράτη : 

«Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται, διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία». 

Είναι ιεροσυλία να χρησιμοποιείται το όνομα του Ισοκράτη (ή οποιουδήποτε άλλου αρχαίου συγγραφέως μας) για να υποκινούνται σχέδια και απόψεις μερικών. Το πραγματικό ρητό του Ισοκράτη λοιπόν, το οποίο και τροποποιήθηκε και αλλοιώθηκε είναι, από το βιβλίο του «Αεροπαγητικός Λόγος», το παρακάτω :

«Διότι εκείνοι που διοικούσαν την πόλη τότε (ενν. στην εποχή του Σόλωνα και του Κλεισθένη), δεν δημιούργησαν ένα πολίτευμα το οποίο μόνο κατ’ όνομα να θεωρείται το πιο φιλελεύθερο και το πιο πράο από όλα, ενώ στην πράξη να εμφανίζεται διαφορετικό σε όσους το ζουν· ούτε ένα πολίτευμα που να εκπαιδεύει τους πολίτες έτσι ώστε να θεωρούν δημοκρατία την ασυδοσία, ελευθερία την παρανομία, ισονομία την αναίδεια και ευδαιμονία την εξουσία του καθενός να κάνει ό,τι θέλει, αλλά ένα πολίτευμα το οποίο, δείχνοντας την απέχθειά του για όσους τα έκαναν αυτά και τιμωρώντας τους, έκανε όλους τους πολίτες καλύτερους και πιο μυαλωμένους». Δεν μιλάει πουθενά για Δημοκρατία που αυτοκαταστρέφεται λοιπόν. 

Παρόμοια αλλοίωση και πάλι με «πρωταγωνιστή» τον Ισοκράτη (φαίνεται τον προτιμούν ίσως γιατί δεν διαβάζεται όσο π.χ. ο Πλάτων), είναι το κείμενο για τους μετέχοντες στην Ελληνική παιδεία. Πουθενά δεν αναφέρει ο Ισοκράτης και κανένας άλλος Έλληνας συγγραφέας ότι «Έλληνες είναι όσοι μετέχουν στην Ελληνική παιδεία», αλλά ο Ισοκράτης στο έργο του «Πανηγυρικός» μας τα λέει εντελώς διαφορετικά : «Τόσο πολύ ξεπέρασε η πόλη μας (η Αθήνα) τους υπόλοιπους ανθρώπους στη σκέψη και στο λόγο, ώστε οι μαθητές της έγιναν δάσκαλοι των άλλων, και το όνομα των Ελλήνων το έχει κάνει να φανερώνει όχι πλέον τη φυλή αλλά τη διάνοια, με αποτέλεσμα περισσότερο να αποκαλούνται Έλληνες αυτοί που μετέχουν στη δική μας παιδεία παρά στην κοινή καταγωγή». Γι αυτό και η γλώσσα μας μιλάει για Ελληνιστές δηλ. τους αλλοδαπούς καθηγητές των Ελληνικών όπως π.χ. η Γαλλίδα Ελληνίστρια Ζακλίν Ντε Ρομιγύ ή ο Ισπανός Ελληνιστής Χουάν Κοντέρχ!!! Επικροτεί δηλαδή ο Ισοκράτης όσους είναι φιλέλληνες και διαδίδουν τον Ελληνικό πολιτισμό, τους θεωρεί πολύ σημαντικούς και άξιους (όπως και είναι). Να σημειωθεί ότι ο Πανηγυρικός συντάχθηκε για να απαγγελθεί στην εκατοστή Ολυμπιάδα το 380 π.Χ. στην οποία συμμετείχαν μόνο Έλληνες.

Τι μπορούμε να κάνουμε για να αποφεύγουμε να διαβάζουμε λανθασμένα κείμενα; Να διαβάζουμε κατευθείαν τις πηγές και αν δεν έχουμε τον χρόνο για να το κάνουμε αυτό, να ψάχνουμε όσο μπορούμε με σκοπό την διασταύρωση πληροφοριών. Κοινώς, δεν πρέπει να «καταπίνουμε» ότι μας σερβίρεται και ιδιαίτερα όταν αυτό δεν έχει κάποια πηγή και θεωρείται «ύποπτο». Δυστυχώς πολλοί καθηγητές δεν γνωρίζουν όσο θα έπρεπε τις πηγές με αποτέλεσμα το λάθος να «εκκολάπτεται» από το σχολείο και να φτάνει μέχρι την πληροφόρηση έντυπη ή διαδικτυακή. 

Πηγές : Ισοκράτης, Απόσπασμα επιστολής τής φιλολόγου Άννας Τζιροπούλου – Ευσταθίου, πρός τόν πρόεδρον τής Δημοκρατίας κ. Κων. Στεφανόπουλο, τήν 6η Νοεμβρίου τού 2000, η οποία εδημοσιεύθη σέ τεύχος τού περιοδικού “ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΓΩΓΗ”) 

δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “Παρατηρητής” στις 26/1/2011 Αρ. Φ. 872