ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ

ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ

Σάββατο 19 Μαΐου 2012

Η Ναζιστική καταγωγή, της τελετής αφής, της Ολυμπιακής Φλόγας.


Αν και φαίνεται ότι είναι μέρος της αρχαίας Ελληνικής παράδοσης των Ολυμπιακών Αγώνων, η τελετή αφής της ολυμπιακής φλόγας είχε σχεδιαστεί αρχικά από τον Χίτλερ σαν ένα επιπρόσθετο μέσο προπαγάνδας του καθεστώτος του. Το 1936, κατά την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων του Βερολίνου ήταν και η πρώτη φορά που έγινε η τελετή αφής της φλόγας, και όπως φαίνεται στη φωτογραφία στρατιώτες χαιρετούν με το χαρακτηριστικό ναζιστικό χαιρετισμό την άφιξη της φλόγας.
Ο Αδόλφος Χίλτερ δεν είχε την επιθυμία να διοργανώσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Θεωρούσε ότι ήταν μία επινόηση των Εβραίων και των Μασόνων όπως έλεγε, «μία γιορτή του διεθνισμού και της πολυ-πολιτισμικότητας, πράγματα που ο ίδιος απεχθανόταν. Παρόλο αυτά, όμως, λάτρευε την προπαγάνδα και την υπερβολή της Γερμανικής δύναμης και κύρους που προβαλλόταν μέσα από τις διάφορες τελετές-παρελάσεις-θεάματα του καθεστώτος, έτσι ώστε μέχρι το 1934 ο υπουργός προπαγάνδας Joseph Goebbels τον είχε πείσει για την Ολυμπιακή αξία σαν κομμάτι του έργου των Ναζί.
«Ο Γερμανικός αθλητισμός έχει μόνο ένα στόχο: να ενδυναμώσει το χαρακτήρα του Γερμανικού λαού, δίνοντάς του μαχητικό πνεύμα και σταθερή συντροφικότητα απαραίτητα στον αγώνα για την ύπαρξή του,» είχε πει ο Goebbels τον Απρίλιο του 1933.΄
Opening Ceremonies
Σύμφωνα με το έργο «Οι Αγώνες των Ναζί» («The Nazi Games») των Arnd Krüger and William J. Murray, οι θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες του 1936 πραγματοποιήθηκαν με σκοπό να ενισχύσουν περαιτέρω τα εθνικιστικά μηνύματα του Χίτλερ, ένα δηλαδή εργαλείο της ήρεμης δύναμης των Ναζί. Λίγα παραδείγματα από τους παράξενους και άκρως πολιτικούς αγώνες του 1936 εξηγούν το σκοπό της προπαγάνδας του Χίτλερ και το καλύτερο από αυτά είναι η τελετή και η Ολυμπιακή Λαμπαδηδρομία.
Αν και οι προπαγανδιστές παρουσίασαν την τελετή αφής σαν μία αρχαία παράδοση που οι ρίζες της βρίσκονται πίσω στον παρελθόν, στην πραγματικότητα πρόκειται για μία επινόηση των Ναζί, ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της αγάπης του Τρίτου Ράιχ για εντυπωσιακές τελετές και ιστορικές αναφορές σε παλιές αυτοκρατορίες. Και πρόκειται για μία παράδοση που συνεχίζεται ακόμα και σήμερα με την τελετή αφής στην Ολυμπία όπου μία σειρά από λαμπαδηδρόμους θα μεταφέρουν τη φλόγα στην πόλη όπου θα διεξαχθούν οι αγώνες, και στη συγκεκριμένη περίπτωση για αυτόν τον χρόνο στο Λονδίνο.
Αν και τόσο ο Goebbels όσο και ο Χίλτερ φαίνεται ότι τους άρεσε πολύ αυτή η ιδέας της τελετής αφής, δεν ήταν δική τους ιδέα. Ο γενικός γραμματέας της οργανωτικής επιτροπής των Αγώνων στο Βερολίνο, Carl Diem ήταν αυτός που την πρότεινε παίρνοντας την έμπνευση από έναν δαυλό που έκαιγε στους Ολυμπιακούς του 1928 στο Άμστερνταμ. Αν και ήταν ένας υπάλληλος του Ναζιστικού καθεστώτος, ο Diem ήταν υπεύθυνος αθλητισμού αρχικά.
Μετά μία μακροχρόνια προσπάθεια για τη διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων στη Γερμανία τελικά κατάφερε να αναρριχηθεί στα ψηλότερα σκαλοπάτια της εξουσίας και είχε ασκήσει πιέσεις, αν και ανεπιτυχείς για την ελεύθερη συμμετοχή Γερμανών Εβραίων στους αγώνες. Έτσι είναι άδικο να αποδίδουμε ολοκληρωτικά ευθύνες σε αυτός για την τελετή αφής της φλόγας που αποτέλεσε κομμάτι της Ναζιστικής προπαγάνδας.
Είτε όμως το ήθελε, είτε όχι η τελετής αφής και λαμπαδηδρομία ταίριαζε απόλυτα με τη Ναζιστική προπαγάνδα. Ξεκινώντας την αφή της φλόγας από την Ελλάδα και μεταφέροντάς της 1,500 μίλια μακριά ενίσχυε την ιδέα ενός κοινού Άρειου παρελθόντος που μοιράζονταν μία αρχαία και μία νέα δύναμη. Επίσης πρόδιδε την κρυφή ιδέα του Χίτλερ για μία φυσική πολιτισμική εξέλιξη της Ελληνικής αυτοκρατορίας στη Ρωμαϊκή και μετά στη Γερμανική. Και η μεταφορά της φλόγας πέρασε μέσα από τη Τσεχοσλοβακία τότε όπου το ρεύμα της Ναζιστικής προπαγάνδας που την περιέβαλε, ενέπνευσε ορισμένα μέλη της εθνικής Γερμανικής μειονότητας να συγκρουστούν με την Τσέχικη πλειοψηφία. Δύο χρόνια μετά, ο Χίτλερ θα έκανε επίθεση και θα καταλάμβανε μέρος της Τσεχοσλοβακίας όπου η Γερμανική μειονότητα βρισκόταν σε κίνδυνο.
Ο Χίτλερ βρήκε και άλλους τρόπους για να ενορχηστρώσει την τελετή αφής στα πλαίσια της Ναζιστικής προπαγάνδας. Ο επικεφαλής του γραφείου αθλητισμού Hans von Tschammer und Osten τον έπεισε να χρηματοδοτήσει ανασκαφές στον χώρο της αρχαίας Ολυμπίας, έτσι ώστε να ενισχύσει την εικόνα της Γερμανίας σαν την κληρονόμο και την επιμελήτρια των αρχαίων δυνάμεων. Ο επίσημος ύμνος των Ναζί «Die Fahne Hoch» («Η Υψηλή Σημαία») παίχθηκε κατά τη διάρκεια της τελετής αφής στην Ελλάδα.
torch3Σύμφωνα με τον Γερμανό ιστορικό του αθλητισμού Arnd Krüger, «η εταιρία Krupp, η μεγαλύτερη παραγωγός εξοπλισμών της Γερμανίας, δημιούργησε και χρηματοδότησε τις δάδες, οι οποίες επρόκειτο να καίνε για δέκα λεπτά. Η πρώτη δάδα που κατασκευάστηκε χρησιμοποιήθηκε για την πυροδότηση ενός νέου κλιβάνου για την παραγωγή των μεγάλου βεληνεκούς κανόνια της Krupp.»  H Krupp επεκτείνοντας ταχύτατα την παραγωγή πυροβολικού εξοπλισμού πρόσφερε ζωτικής σημασίας επιτυχίες στα πρώτα χρόνια του πολέμου του ναζιστικού καθεστώτος, και αργότερα στελεχώθηκε εν μέρει από την εργασία σκλάβων, συμπεριλαμβανομένων Εβραίων γυναικών κρατούμενων που μεταφέρονταν από το Άουσβιτς σε ένα κοντινό εργοστάσιο πυροβολικού της Krupp, όπου ο διευθύνων σύμβουλος, Alfried Krupp (ο οποίος καταδικάστηκε σαν εγκληματίας πολέμου) το είχε ονομάσε Bertha, το όνομα της μητέρας του.
Σήμερα η τελετή αφής δεν έχει καμία σχέση με τους Ναζί και τον εθνικοσοσιαλισμό του Χίτλερ. Παρόλο που οι δρομείς φέτος μπορεί να ακολουθήσουν μία αρκετά όμοια διαδρομή αυτό το καλοκαίρι με αυτή που έγινε για τους θερινούς Ολυμπιακούς του 1936 στο Βερολίνο, μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι ο κόσμος έχει αναδιαμορφώσει το μήνυμα της Ολυμπιακής Λαμπαδηδρομίας από τις σκοτεινές της ρίζες σε ένα λαμπρότερο μήνυμα φιλικής διεθνούς συνεργασίας.
Παρακολουθώντας σήμερα την τελετή, 76 χρόνια μετά την πρώτη μπορεί κάποιος να ξεχωρίσει κάποιες αμυδρές αναμνήσεις από τότε: τα κοστούμια, η προσεκτική ενορχήστρωση και στήσιμο, το σίδερο και η φλόγα, οι αρχικές επικλήσεις στην αρχαία παράδοση που στην πραγματικότητα είναι αρκετά σύγχρονη. Στο σύνολο των έργων του Χίτλερ που έχουμε αποβάλει σήμερα από τον κόσμο μας, αυτή η συνεισφορά φαίνεται ότι δεν υπάρχει πρόβλημα να τη διατηρούμε. Είναι, άλλωστε μία ωραία παράδοση και μια καλή ευκαιρία για προπαγάνδα.  (!!!!)
(c) Max Fisher – Max Fisher is an associate editor at The Atlantic, where he edits the International channel. ΠΗΓΗ:www.terrapapers.com

Δεν υπάρχουν σχόλια: