Πιὸ σιγὰ βρὲ παιδιά! Πιὸ σιγά! Μὴν πονέσῃ τὸ σύστημα!

Πιὸ σιγὰ παρακαλῶ! 
Πόνεσαν! Φωνάξαμε πολὺ καὶ πόνεσαν τὰ αὐτιά τους! Κρίμα.. Τὰ τσαμένα….

Μὴν κλωτσᾶτε εἴπαμε ὅλοι μαζύ!
Θὰ πονέσουν κι ἄλλο! Κι ἐὰν πονέσουν, θὰ ματώσουν! Κι ἐὰν ματώσουν θὰ βρωμίσουμε!
Μὲ τὸ μαλακό!
Τρυφερά! Μὲ ἀγάπη! Μὲ κατανόησιν! Μὲ στοργή!
Νὰ χαϊδέψουμε τὸν Πάγκαλο, νὰ χαϊδέψουμε καὶ τὸν Παπαδήμ(ι)ο, νὰ χαϊδέψουμε γενικῶς ὅλους τοὺς βολεμένους, πρὸ κειμένου νὰ μὴν τοὺς πονέσουμε. Διότι δὲν γίνεται νὰ τὸ ῥίξουμε τὸ σύστημα μὲ κλωτσιές. Μὲ χαδάκια, μὲ φιλάκια καὶ ἀγκαλίτσες μόνον!
Μία ἀλὰ Γκάντι φιλοσοφία εἶναι αὐτὸ ποὺ μᾶς χρειάζεται! Μαλακά! Πιὸ μαλακά! Ὅλοι νὰ σπρώξουμε τοὐλάχιστον πιὸ μαλακά!

Τί σᾶς γράφω σήμερα;
Μιλούσαμε μὲ κάποιους φίλους πρὸ ἡμερῶν καὶ συνέστησαν ψυχραιμία.
Νὰ πᾶμε μὲ τὸ μαλακό! Νὰ μὴν κλωτσᾶμε! Νὰ μὴν βαρᾶμε γροθιὰ στὸ μαχαίρι! 
Μαλακά! Πιὸ μαλακά! Ὅσο γίνεται πιὸ μαλακά!
Νὰ μὴν ἐνοχληθῇ ὁ τσᾶρος, νὰ μὴν ἐνοχληθῇ ἡ χἊννα ἡ Σουλτάνα, νὰ μὴν ἐνοχληθῇ   ὁ Μπαμπινιώτης, νὰ μὴν ἐνοχληθῇ ὁ κάθε δημόσιος ὑπάλληλος ποὺ ὅσα τοῦ ὑπαγορεύουν ἐφαρμόζῃ… Νὰ μὴν ἐνοχληθῇ ὁ δάσκαλος ποὺ μᾶς προέκυψε ἀνεύθυνος… Νὰ μὴν ἐνοχληθῇ ὁ δήμαρχος ποὺ μᾶς ξύπνησε  ….φαταούλας! Νὰ μὴν ἐνοχληθῇ ὁ γείτονας!

Νὰ μὴν ἐνοχληθοῦν, διότι ἐμεῖς θὰ στοχοποιηθοῦμε! Καὶ δὲν πρέπει! Θὰ πάθουμε! 
Στοχοποιημένοι δὲν μποροῦμε νὰ τὰ βάλουμε μὲ τὸ σύστημα!
Ἀντιθέτως μάλλιστα!
Μαλακά! Πιὸ μαλακά! Θὰ τὸ διαβρώσουμε ἐκ τῶν ἔσω… Σιγὰ σιγά… Πολὺ σιγά… Μὴν ξυπνήσουν οἱ σκλᾶβοι! 
Καί τί κάναμε τόσα χρόνια ἀγαπητοί μου; Μήπως καταφέραμε κάποιαν διάβρωσιν ἐκ τῶν ἔσω; Ἐγὼ αὐτὸ ποὺ εἶδα ἦταν πὼς καὶ οἱ ὑποτιθέμενοι πρωτεργᾶτες-προασπιστὲς τοῦ δικαίου, τελικῶς βολεύτηκαν κάπου καὶ καπνίζουν ….μαλακὰὰὰὰ τὸ ποῦρο τους!
Μήπως ἀντί νά τούς διαβρώσουμε κατάφεραν νά μᾶς διαβρώσουν ἀπόλυτα; Μήπως ἀντί νά «παλεύουμε» μέ τό «σεῖς καί μέ τό σᾶς» καταφέραμε νά τούς ὑπηρετοῦμε;
Μήπως ἀντί νά πᾶμε λίγο ἐμπρός καταφέραμε νά βρισκόμαστε ὑπό ἀπόλυτον διωγμόν; 

Κι  ἐρωτῶ: τί στό καλό κάνουμε; Θά τούς χαϊδεύουμε; Θά τούς παρακαλᾶμε; Θά τούς περιμένουμε ὅταν κι ἐάν κι ἐφ’ ὅσον καταλάβουν νά συμπράξουν; Νά κατανοήσουν; Νά συμφωνήσουν; Μά τί λέμε; Σοβαρολογοῦμε; 

Σέ ποιόν νά μιλήσω μαλακά; Στόν προσκυνημένο; Στόν συμβιβασμένο; Στόν ξεπουλημένο; Σέ αὐτόν πού ἐλπίζῃ; Σέ αὐτόν πού θά ἤθελε; Σέ αὐτόν πού τόν ἔχουν πείσει πώς εἶναι παντοδύναμοι καί ἀνίκητοι; Ἢ σέ αὐτόν πού θεωρῇ  πώς πρῶτα ἀπό ὅλα πρέπει νά κάνῃ τήν δουλειά γιά τήν ὁποίαν πληρώνεται, δίχως κρίσιν, νόησιν καί συνείδησιν; 
Γιατί νά τό κάνω; Ὑπάρχει ἐλπίδα νά καταλάβῃ κάαααααποτε κάτι;
Ὑπάρχει περίπτωσις νά ἀλλάξῃ στάσιν ζωῆς καί νά πετάξῃ τήν καμπούρα;
Ἢ μήπως ὑπάρχῃ περίπτωσις νά  ξυπνήσῃ ἕνα πρωΐ ὥς Ἄνθρωπος ἀπό ἀνθρωπάκι;
Λέτε νά καταφέρουμε κι ἐμεῖς νά ἐφαρμόσουμε σύστημα Γκάντι; Λέτε νά μᾶς παίρνῃ; 

Μία παρατήρησις ἐδῶ: τὸ σύστημα Γκάντι ἐπέτυχε τότε, διότι ἦταν ἄλλες οἱ κοινωνικὲς δομές! Διότι ἀκόμη δὲν εἶχε ἀποφασιστεῖ ὁ ἀπόλυτος ἀφανισμὸς τῆς ἀνθρωπότητος. Ἦταν στὰ προσχέδια. Σήμερα δὲν ὑπάρχει περίπτωσις νὰ ἐπιτύχῃ κάτι τέτοιο! 
Ἔχουν ἀλλάξει ὅλα τὰ δεδομένα!  Ἔχουν  ἄλλα ὅπλα, πιὸ ἀποτελεσματικά! Καὶ φυσικὰ δὲν σκοπεύουν νὰ μᾶς ἐπιτρέψουν νὰ πάρουμε ἀνάσα!
(Ἀφῆστε ποὺ ἔχω ἀρχίσει νὰ πιστεύω πὼς ἐπέτρεψαν στὸν Γκάντι νὰ «νικήσῃ» πρὸ κειμένου νὰ μᾶς περάσουν τὰ μηνύματα τῆς εἰρηνικῆς ἐπαναστάσεως. Κάτι ποὺ διακρίνουμε παντοῦ γύρω μας πλέον ὥς τάσιν!) 
Δὲν τὰ βάζω μὲ ὅλους, ἀλλὰ τὰ βάζω μὲ ὅλους  ὅσους δέχονται, ἀπὸ ἐλαφρῶς, ἔως βαρέως, ἀδιαμαρτύρητα, ὅλα αὐτὰ ποὺ …ἔτσι τὰ βρήκαμε! 
Ὁ Καζαντζάκης ἔλεγε:
«Ν’ ἀγαπᾶς τὴν εὐθύνη. Νὰ λές: ἐγώ, ἐγώ μονάχος μου ἔχω χρέος νὰ σώσω τὴν Γῆς! Ἂν δὲν σωθῇ ἡ Γῆς, ἐγὼ θὰ φταίω.»
Τὸ μεγαλύτερόν μας πρόβλημα, γιὰ τὸ ὁποῖον φωνάζω διαρκῶς, εἶναι ἡ παιδεία μας. Ἡ ἀνύπαρκτος παιδεία μας! Ἡ ἀρχὴ καὶ τὸ τέλος τῆς σκέψεώς μας καὶ τῆς λογικῆς μας! 
Καὶ μέσα ἀπὸ αὐτὴν τὴν ἀνύπαρκτον παιδεία, καταλήγουμε νὰ γίνουμε δέκτες πάσῃς φύσεως προπαγάνδας  καὶ νὰ βλέπουμε μόνον τμήματα τῆς πληροφορίας καὶ ΠΟΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ τὴν πληροφορία! 

Κι ὅλη αὐτὴ ἡ παραπεπαιδευτική μας κατάστασις προῆλθε ἀπὸ μαλακά, πιὸ μαλακά, ὅσο γινόταν πιὸ μαλακὰ βήματα! 
Καὶ τώρα, ποὺ ἔχουν, κατὰ τὰ δικά τους κριτήρια ὁλοκληρώσει τὸ ἔργο τους, βαροῦν ἀνενόχλητοι στὸ δόξα πατρί!!! Καὶ οὐδεῖς ἀπὸ ὅλους ὅσους παρατηροῦν, διαμαρτύρεται! Βλέπετε, μὲ τὸ μαλακὰ καὶ μαλακά, καὶ ὅλο καλλίτερα πιὸ μαλακά, καταντήσαμε …μαλακοί! Ἀπὸ κρίσιν, λογικήν καὶ ἀντίληψιν… μαλακώσαμε! Καὶ ὥς …μαλακοί, χάβουμε, χάβουμε καὶ θάβουμε!!! 

Εἶναι πάρα πολὺ καλὸ νὰ διαμαρτυρηθοῦμε ὅλοι μαζὺ ἔξω ἀπὸ τὴν βολή, ἀλλὰ δὲν εἶναι καλὸ νὰ διαμαρτυρηθοῦμε ἀτομικὰ κατὰ τοῦ Καμίνη ποὺ καταργῇ τὰ παγκάκια γιὰ νὰ μὴν κοιμοῦνται οἱ ἄστεγοι. 
Εἶναι πάρα πολὺ καλὸ νὰ διαμαρτυρηθοῦμε μέσῳ ὑπογραφῶν, μέσῳ κραυγῶν, μέσῳ μίας συλλογικῆς  ἀντιδράσεως,  γιὰ τὶς κλοπὲς ποὺ ὑπομένουμε ἀπὸ τὶς διάφορες ἀνισορροπίες τοῦ συστήματος. Ἀλλὰ δὲν εἶναι καλὸ νὰ μποῦμε σὲ μίαν ἐφορία καὶ νὰ βρίσουμε τοὺς ὑπαλλήλους της, διότι αὐτοὶ εἶναι ὄργανα!
Εἶναι πάρα πολὺ καλὸ νὰ διαμαρτυρηθοῦμε ὑπὸ τὴν σκέπη μίας ὁμάδας ἀλλὰ πάρα πολὺ κακὸ νὰ τὸ κάνουμε μόνοι μας.  

Ὁ ὑπάλληλος τῆς ΔΕΗ, ποὺ ἔχει λάβει ἐντολὴ νὰ κόψῃ τὸ ῥεῦμα σὲ κάποιον ποὺ δὲν πλήρωσε τὸ χαράτσι, εἶναι ἢ ὄχι συνυπεύθυνος; 
Ὁ δάσκαλος πού διδάσκει στά παιδιά ὅσα τοῦ ὑπαγορεύουν, ἀρχῆς γενομένης ἀπό τήν μή ἀντίδρασίν του στήν ἐπιβολή τοῦ μονοτονικοῦ, εἶναι ἢ ὄχι συνυπεύθυνος;
Ὁ δικαστής, ποὺ χαρακτηρίζει ἕνα νομοθέτημα ὥς «νόμιμον», ὅταν αὐτὸ τὸ νομοθέτημα καταστρατηγῇ ὅλο τὸ Σύνταγμα, εἶναι ἤ δέν εἶναι συνυπεύθυνος;

Πῶς θά πιάσω μέ τό καλό τόν ὑπάλληλο τῆς ΔΕΗ, γιά νά τοῦ δώσω  νά καταλάβῃ πώς ἡ πράξις του εἶναι συνενοχική; 
Πῶς θά ἐξηγήσω στόν δάσκαλο πώς ἐδῶ καί ἐξήντα χρόνια ἔχουν συστηματικοποιήσει τόν ἀπόλυτον ἔλεγχο τῆς σκέψεως τῶν παιδιῶν καί τῶν δασκάλων;
Πῶς θά ἐξηγήσω στόν δικαστή ὅτι τό νομότυπον δέν εἶναι καί νόμιμον; 
Μέ τό καλό; Μέ τό γλυκό; Μέ τό τρυφερό χάδι ἢ μέ τίς κλωτσιές;

Εἶμαι ἀκραία, ἰσχυρίζονται κάποιοι! 
Ναί, εἶμαι! Εἶμαι πάρα πολύ! Διότι ἀγαπητοί μου δὲν εἶμαι ὁλίγον ἀπὸ ὅλα. Εἶμαι ἀπολύτως ἀπόλυτη σὲ αὐτὰ ποὺ ἐπιθυμῶ, πιστεύω, ὀνειρεύομαι! Κι ἔτσι θεωρῶ πὼς πρέπει νὰ γίνουμε ΟΛΟΙ ΜΑΣ!  Νὰ διεκδικήσουμε ἔως ἐσχάτων ἀκόμη καὶ τὸ χιλιοστὸ ἀέρος ποὺ ἀναπνέουμε! Τίποτα δὲν εἶναι δεδομένον! Ὅλα ὀφείλουμε νὰ τὰ γκρεμίσουμε καὶ νὰ τὰ ἐπαναδομήσουμε!

Εἶναι βαρύ! Δύσκολο! Μοναχικό! Ἀλλὰ εἶναι ἐπιλογή!
Δὲν γίνεται νὰ περιμένω νὰ ἀλλάξῃ κάτι γιὰ νὰ στηρίξω. Οὔτε νὰ χαϊδεύω αὐτιά! Οὔτε νὰ παρακαλῶ! Κουράστηκα τόσους αἰῶνες νὰ παρακαλῶ! Θέλω ἐπὶ τέλους νὰ σταθῶ ὄρθια! Τὸ δικαιοῦμαι! Καὶ θὰ τὸ κάνω!

Φιλονόη.  

Υ.Γ. Θυμήθηκα, τότε μὲ τὸν Καμίνη, ποὺ μία κοπέλα πῆγε κι ἔγραψε κάποια συνθήματα στὴν πλατεία Κλαυθμῶνος. Δὲν τὴν ἐμπόδισε οὔτε ἡ ἀστυνομία οὔτε ὁ Δῆμος. Τὴν ἐμπόδισε, ἢ τοὐλάχιστον προσπάθησε νὰ τὸ κάνῃ, κάποιος περαστικός. Αὐτὸς φοβήθηκε νὰ μὴν χαλάσῃ ἡ εἰκόνα τῆς πλατείας περισσότερο. Λέτε λοιπόν αὐτός νά ὑπολογίζεται; Λέτε νά μπορέσῃ; Λέτε νά χρειάζεται κι αὐτός στοργή, ἀγαποῦλες, καρδοῦλες καί τρυφερότητα; Πᾶμε καλά;

 Υ.Γ.2. Θὰ ἦταν θαυμάσιο νὰ εἴχαμε τὴν πολυτέλεια τοῦ χρόνου καὶ νὰ περιμένουμε νὰ καταλάβουν ὅλοι. Δὲν τὴν ἔχουμε. Αὐτὸ θὰ τὸ πραγματοποιήσουν μόνον ὅσοι τὸ ἔχουν ἤδη ἀποφασίσει. Μὲ τὸ ζόρι δὲν γίνεται! Οὔτε μὲ ὑπομονὴ πλέον! Πέρασαν οἱ ἐποχὲς τῆς ὑπομονῆς!

Υ.Γ.3.  Ἡ βία ποὺ μᾶς ἀσκεῖται, σὲ καθημερινὴν βάσιν, εἶναι τέτοια ποὺ ὅμοιά της δὲν ἔχουμε ξανασυναντήσει. Ἡ βία… Κακὸ πρᾶγμα… Ἀπάνθρωπον! Ἀλλὰ αὐτὴ εἶναι ἡ κατάστασις! Δὲν ἀλλάζει! Γιὰ νὰ ἀλλάξῃ κάτι πρέπει νὰ ἀλλάξουμε ἐμεῖς. Ὄχι μόνον τρόπον σκέψεως καὶ στάσιν ζωῆς, ἀλλὰ καὶ βλέμματος! Ἡ βία εἶναι ἐδῶ! Καὶ πρέπει νὰ πάψῃ! Καὶ δυστυχῶς, γιὰ νὰ πάψῃ, πρέπει νὰ περάσουμε μέσα ἀπὸ τὴν βία!                                                                                                                                      ΠΗΓΗ:www.filonoi.gr