Κυνηγήστε τους!

(του Μανόλη Κοττάκη) 

H υπόθεση της κατάργησης των Οργανισμών Εργατικής Κατοικίας και Εργατικής Εστίας είναι ένα τρανταχτό παράδειγμα, το πρώτο από τα πολλά που θα ακολουθήσουν στον δημόσιο τομέα, για το πού μπορεί να οδηγήσει η απόφαση των υπουργών του ΙΙΑΣΟΚ να κοροϊδεύουν τους δανειστές. Και μάλιστα για μεγάλο χρονικό διάστημα . Χιλιάδες εργαζόμενοι είναι σήμερα στον δρόμο, γιατί απολύονται, χιλιάδες οικογένειες είναι ανάστατες λόγω των λουκέτων στους παιδικούς σταθμούς της Εργατικής Κατοικίας, χιλιάδες δανειολήπτες που αγόρασαν σπίτι με επιδότηση ενοικίου από τον ΟΕΚ δεν ξέρουν τι τους ξημερώνει, χιλιάδες ξενοδοχειακές επιχειρήσεις που εξαρτώνταν από τα προγράμματα κοινωνικών παροχών της Εργατικής Εστίας βλέπουν τον τζίρο τους να βουλιάζει. Ξέρετε γιατί: Γιατί αυτοί που ανέλαβαν την πολιτική ευθύνη έναντι της τρόικας να συγχωνεύσουν τους δύο οργανισμούς σε έναν «δουλεύουν» τους εμπειρογνώμονες εδώ και κατι μήνες ότι «τώρα το ολοκληρώνουμε» , «αύριο τελειώνουμε» , «έτοιμος ο νόμος» , χωρίς να κάνουν απολύτως τίποτε! Οταν κάποια στιγμή τούς πήραν είδηση και χόντρυνε το παιχνίδι, άλλαξαν τροπάριο. Κατάρτισαν ένα νομοσχέδιο με βάση το οποίο γινόταν μια συγχώνευση μαϊμού: Ενοποιούσαν τα διοικητικά συμβούλια της Εργατικής Εστίας και της Εργατικής Κατοικίας σε ένα, διατηρούσαν άθικτους τους οργανισμούς των δύο νομικών προσώπων και ούτε γάτα ούτε ζημία. Αμετανόητοι! 

Η κωλυσιεργία τους αυτή είχε βεβαίως αιτία. Από τη συγχώνευση θίγονταν τα συμφέροντα των συντεχνιών του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας και φυσικά τα συμφέροντα των κατασκευαστών που αναλαμβάνουν την ανέγερση των δημόσιων κτιρίων. Θίγονταν επίσης συμφέροντα συνδικαλιστικών ρετιρέ που μετείχαν στο Δ .Σ. της Εργατικής Εστίας και λυμαίνονταν τα προγράμματα κοινωνικού τουρισμού. Για να κατοχυρώσουν λοιπόν τα συμφέροντά τους οι λίγοι, φτάσαμε να πληρώνουν σήμερα το μάρμαρο οι πολλοί. 

Οι ξένοι καταλαβαίνουν ότι η Εργατική Εστία...

στέκεται δίπλα σε εργαζομένους, σε μητέρες, στα περήφανα γηρατειά, αδυνατούν να κατανοήσουν όμως το πάρτι που γίνεται με απευθείας επιδοτήσεις σε ιδιωτικές επιχειρήσεις. (Η Εστία αγόραζε χιλιάδες εισιτήρια για θέατρα, κινηματογράφους, που ζούσαν από αυτή.) Οι ξένοι καταλαβαίνουν τι σημαίνει να επιδοτείται το στεγαστικό δάνειο του οικονομικά αδύναμου, τους είναι όμως εξαιρετικά δύσκολο να καταλάβουν γιατί το κράτος πρέπει να παριστάνει τον επιχειρηματία εργολάβο. Και αφού η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ υπήρξε εξαιρετικά απρόθυμη να συγκρουστεί με τα καλόπαιδά της στον δημόσιο τομέα, τα «πήραν στο κρανίο» , τράβηξαν μια γραμμή και είπαν «τα ψέματα τελείωσαν, λουκέτο» . Εδώ που φτάσαμε δεν μένουν πολλές επιλογές για τους χιλιάδες εργαζομένους και οικογενειάρχες, εκτός από μία. Να βρουν ποιοι μέσα στο υπουργείο Εργασίας υπονόμευσαν τη συγχώνευση και να τους κυνηγήσουν! Άλλη λύση δεν υπάρχει...

(Δημοκρατία)