«Χαρτογιακάδες» σαν τον Μακρόν, μου φέρνουν εμετό…

Και να μην θέλεις να ασχοληθείς με τις εκλογές στη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ολλανδία, τις ΗΠΑ κοκ δεν μπορείς. Από τη στιγμή που εδώ και επτά χρόνια μας έχουν αναγκάσει να ζούμε με την παλάμη ανοικτή, ζητιανεύοντας από όλα αυτά τα «κοράκια», οφείλεις να ασχοληθείς με το ποιος βγήκε, βγαίνει ή θα βγει…

Ελπίζοντας ότι κάποιος, κάπου, κάποτε θα σεβαστεί κάτι περισσότερο από την τσέπη του και θα δώσει ξανά το δικαίωμα σε αυτόν τον λαό να πατήσει στα πόδια του. Ειδικά από τη στιγμή που οι εδώ… ηγέτες, έχουν αποφασίσει ότι θα μετατρέπονται σε «γιουσουφάκια» της Μέρκελ, του Σόιμπλε, του Ντάισεμπλουμ και όποιου άλλου αποφασίζει και θα αποφασίζει για την Ελλάδα στο μέλλον. Από την περασμένη Κυριακή και μετά διαπιστώνω μία ανακούφιση από τον… μισό πλανήτη, που ένας χαρτογιακάς, ένας απόλυτος «τίποτας», ένα πουκάμισο αδειανό, πιόνι του συστήματος πάει επικράτησε στις γαλλικές εκλογές και πάει ολοταχώς για Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας. Μιας… Δημοκρατίας βέβαια που οι ψήφοι στη Λεπέν μετριούνται περίπου ως «τανκς» και όχι ως δείγμα ελεύθερης βούλησης κάποιων Γάλλων που δεν συμφωνούν με την πολιτική του τίποτα και τα «θέλω» των Τραπεζών. Δεν επιθυμούν να θυσιάσουν τους ανθρώπους για να βγουν οι αριθμοί και φυσικά από το να επιλέξουν την πολιτική του «ναι σε όλα» Μακρόν, επέλεξαν –καλώς ή κακώς- την άκρα δεξιά της Λεπέν, με ότι αυτό εκφράζει…

Σε μια προσπάθεια μάλιστα μην τυχόν και πέσει η εξουσία σε ακατάλληλα χέρια και διακοπεί η πορεία του πλανήτη προς το απόλυτο «τίποτα» που πρεσβεύουν οι διάφοροι «Μακρόν» του «Καμία πατρίδα, καμία θρησκεία» αλλά μόνο «κέρδος», δαιμονοποιούν τη Λεπέν, προσφέροντας της ουσιαστικά το μεγαλύτερο δώρο που μπορούν να της κάνουν.
Όπως συνέβη στις ΗΠΑ με τον Τραμπ έναντι της… καθωσπρέπει και πάνω απ’ όλα δημοκράτισσας Κλίντον, της οποίας ο σύζυγος μεταξύ άλλων ισοπέδωσε και 3-4 χώρες στο (δημοκρατικό) πέρασμα του από την προεδρία των ΗΠΑ.

Γιατί «οk», ψυχάκιας ο Τραμπ και τέρας η Λεπέν αλλά στα χρόνια που κυβερνούν οι διάφοροι «Μακρόν» αυτόν τον πλανήτη, να με συμπαθάτε, δεν βλέπω και πολλή δημοκρατία… Κεφαλαιοκρατία ναι, δημοκρατία όχι.
Πόσο μάλλον δε όταν η περίφημη Ευρώπη των λαών και του πολιτισμού δέχεται τη μεγαλύτερη επίθεση στη σύγχρονη Ιστορία της από τις στρατιές των ψυχάκηδων που στο όνομα του Αλλάχ παίρνουν ζωές ή χώρες όπως η δική μας καταδικάζουν 4-5 γενιές στο βωμό του κέρδους… Εκτός κι αν κάποιος συνεχίζει να πιστεύει ότι… σωζόμαστε από όλους αυτούς τους τύπους.

Τώρα θα μου πεις αυτά είναι λεπτομέρειες, παράπλευρες απώλειες, το θέμα είναι να πηγαίνουν οι δουλειές καλά... Τα υπόλοιπα τα βρίσκουμε στην πορεία… Μακρόν να υπάρχουν μόνο να λένε «Ναι σε όλα» και να βγάζουν τους αριθμούς, ξεπουλώντας τους ανθρώπους… Πάντα δημοκρατικά, πάντα με το χαμόγελο, πάντα με την… ψήφο του λαού, που φοβάται το κακό και ψηφίζει το χειρότερο. Ή φοβάται το χειρότερο και ψηφίζει το κακό… Ανάλογα με το πώς το βλέπει ο καθένας. Αν το βλέπει ακόμα…

ΠΗΓΗ