Ο Νίκος Συρίγος αναρωτιέται ως πότε θα ανεχόμαστε να μας κουνάνε το δάχτυλο οι Τούρκοι και θα φερόμαστε σαν γκιαούρηδες
Όσα λένε, όσα κάνουν κι όσα θα κάνουν οι Τούρκοι αυτές τις μέρες είναι εξαιρετικά αφιερωμένα σε όλους αυτούς τους γελοίους που θεωρούσαν εξωτερική πολιτική τις «ζεϊμπεκιές» και τα φυτέματα ελιών με τους γείτονες… Όλους αυτούς που πάλεψαν να ξεχάσουμε τους νεκρούς και τους αγνοούμενους στην Κύπρο, τα παλικάρια που χάθηκαν στα Ίμια και τον Σμηναγό Ηλιάκη…
Όλους αυτούς που προσπάθησαν και προσπαθούν να περάσουν στον Έλληνα ότι δεν τρέχει και τίποτα αν χάσουμε και κάνα νησάκι ακόμα από τον Τούρκο. Και κυρίως σε όλους αυτούς που ανέχονται από κάποιον Τσαβούσογλου να βαφτίζει δύναμη σταθερότητας στην Κύπρο τα παιδιά του Αττίλα και βλέπουν απαθείς τους απέναντι να μας κουνάνε το δάχτυλο προειδοποιώντας να μην τολμήσουμε να κατοικήσουμε τις βραχονησίδες μας στο Αιγαίο. Δεν ξέρω αν έχω χάσει κάνα επεισόδιο αλλά δεν θυμάμαι να βάλαμε τον Τούρκο συνέταιρο στο Αιγαίο.
Εκτός κι αν ο Τσίπρας και ο Καμμένος ξέρουν κάτι που δεν ξέρουμε… Κι επειδή η ιστορία με την κατοίκηση των βραχονησίδων μας, μου φαίνεται κάτι πολύ καλό για να ‘ναι αληθινό κι ακόμη χειρότερα,\ επειδή αυτοί που κυβερνούν δεν έχουν δείξει πως έχουν τα άντερα να κάνουν πράξη τέτοια σχέδια, τουλάχιστον ας πράξουν το μίνιμουμ: Καρφώστε μια γαλανόλευκη σε κάθε βραχονησίδα τώρα. Τι τώρα δηλαδή; Χθες! Ακόμη κι αν για πολλούς από εσάς που στρογγυλοκάθεστε στις υπουργικές καρέκλες η σημαία δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα πανί…
Όσο κι αν σας φαίνεται παράξενο, υπάρχει ακόμη κόσμος εκεί έξω που έχει ψηλά και τη σημαία και την πατρίδα...
Στο φινάλε σταματήστε να φέρεστε σαν γκιαούρηδες…
Κάντε τουλάχιστον αυτό.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου