Του Δ.Παπαγεωργίου
Έναν μόλις χρόνο και κάτι ημέρες, μετά την πρώτη φάση της προφυλάκισης του συνόλου σχεδόν της ηγεσίας του κόμματος της Χρυσής Αυγής, "προσγειώθηκε" με τον γνωστό τρόπο, αυτόν της δημοσίευσης στο indymedia, ακόμη μια προκήρυξη που ανελάμβανε την ευθύνη για μία σειρά από επιθέσεις κατά "μεσαίων" στελεχών της Χρυσής Αυγής. Σε αυτή περιγράφονται οι "ανδραγαθείες" κάποιων οι οποίοι αυτοπροσδιορίζονται ως "αντιφασίστες" και αναλαμβάνεται η ευθύνη για τους εξής εμπρησμούς:
- στις 16/9, το αυτοκίνητο του Γιαμανή Φώτη στο Γκύζη, υποψήφιο με το συνδυασμό της Ελληνικής Αυγής στο συνδυασμό του Κασιδιάρη.
- στις 16/9, τη μοτοσυκλέτα φασίστα στην Ριζούπολη,
- στις 17/9, το αυτοκίνητο του Βοργιά Σωτήρη στη Γλυφάδα, δημοτικού συμβούλου στη Γλυφάδα με την Ελ.Αυγή,
- στις 25/9, το αυτοκίνητο της Ανδρή Ελισάβετ (γνωστής και ως "Βέτα") στη Ν.Φιλαδέλφεια, υποψηφίου με τους συνδυασμούς τους.
Ενώ παράλληλα αναλαμβάνουν την ευθύνη και για μια επίθεση και βανδαλισμό των γραφεία του ΛΑΟΣ στην Αγ.Λαύρας στα Πατήσια.
Αυτή η ανάληψη ευθύνης, κατά πάσα πιθανότητα χωρίς να το καταλαβαίνουν οι κύριοι που περηφανεύονται πού τα έβαλαν με λαμαρίνες και βγήκαν και νικητές, έρχεται σε μια πολύ σημαντική συμβολικά τουλάχιστον στιγμή. Έρχεται για να ολοκληρώσει έναν κύκλο διώξεων σε κάθε επίπεδο που αντιμετωπίζει η Χρυσή Αυγή εδώ και έναν χρόνο. Ας τα πάρουμε όμως με την σειρά και ας δούμε πώς τα όσα έχουν συμβεί τον τελευταίο αυτό χρόνο ομοιάζουν περιέργως με ένα "σχεδιάγραμμα" για την διάλυση ενός κόμματος.
Η "παράλυση" της ηγεσίας
Εδώ και έναν χρόνο η ηγεσία της Χρυσής Αυγής έχει "καρατομηθεί" πραγματικά, με το μεγαλύτερο μέρος της κοινοβουλευτικής της ομάδας να βρίσκεται στις φυλακές Κορυδαλλού, με κάποιους άλλους να βρίσκονται έξω με περιοριστικούς όρους του τύπου "απαγορεύονται οι πολιτικές δραστηριότητες" και κάποιους άλλους να απαγορεύεται να βγούν και από τα σπίτια τους. Κάποιοι λίγοι βρίσκονται έξω δίχως να έχουν κάτι συγκεκριμένο, αλλά οι περισσότεροι και από αυτούς είναι υπόδικοι!
Αυτό όπως καταλαβαίνει κανείς, είναι σαφέστατα ένα πολύ σκληρό χτύπημα από μόνο του για ένα κάθετα ιεραρχημένο κόμμα όπως η Χρυσή Αυγή, καθώς οι σημαντικότερες αποφάσεις θα πρέπει να παίρνονται μέσα στα κελλιά του Κορυδαλλού, να μεταφέρονται έξω, όπου τα λίγα στελέχη που θα μπορούν οργανωτικά να "δουλέψουν" το κόμμα θα πνίγονται από τον φόρτο εργασίας.
Αυτό έως έναν βαθμό είναι αποτέλεσμα του πολύ λίγου πολιτικού χρόνου που είχε στην διαθεσή της η ΧΑ προκειμένου να "ωριμάσει" πολιτικά, από την στιγμή του "μεγάλου μπάμ" που έκανε το 2012 μπαίνοντας στην Βουλή.
Η τρομοκράτηση των οπαδών με τις δολοφονίες
Αμέσως μετά τις προφυλακίσεις των βουλευτών της Χρυσής Αυγής είχαμε την δολοφονία των Φουντούλη και Καπελώνη. Μία δολοφονία που φυσικά ακόμη δεν έχει εξιχνιαστεί παρόλες τις "διαρροές" της ασφάλειας, σχετικά με την υποτιθέμενη ανακάλυψη της ταυτότητας των δραστών. Η οποία ήλθε σε ένα πολύ κρίσιμο πολιτικό σημείο, όταν η Χρυσή Αυγή, μετά τις προφυλακίσεις θα επιχειρούσε να ανασυντάξει τον πολιτικό της μηχανισμό. Αυτές οι δύο "τυφλές" δολοφονίες, δύο παιδιών που βρισκόντουσαν στην πόρτα των γραφείων της Χρυσής Αυγής είχαν ως στόχο το να "φοβίσουν" τον κόσμο από το να πηγαίνει στα γραφεία της Χρυσής Αυγής, καθιστώντας τους εν δυνάμει θύματα τέτοιου είδους επιθέσεων.
Και στην πράξη στερώντας από την Χρυσή Αυγή την δυνατότητα του να απορροφήσει μία μάζα ανθρώπων, κάποιοι από τους οποίους σίγουρα θα ανελίσσονταν στον κομματικό μηχανισμό και οι οποίοι θα αποτελούσαν την "επόμενη στελεχιακή γενιά" της Χρυσής Αυγής. Όσοι μάλιστα προέρχονταν από ένα ισχυρό (για στελέχη) υπόβαθρο που θα είχαν δυνητικά να χάσουν περισσότερα από μια τέτοιου είδους στοχοποίηση θα ήταν ακόμη πιο ευάλωτοι σε αυτού του είδους τις στρατηγικές.
Τα μικρομεσαία στελέχη στο στόχαστρο
Η τελευταία κατηγορία που υπάρχει, ανάμεσα στους οπαδούς, φίλους, ψηφοφόρους και την ηγεσία της ΧΑ είναι οι ακτιβιστές της και τα μικρομεσαία στελέχη της. Αυτοί ακριβώς είναι που στοχεύονται από επιθέσεις σαν και αυτές για τις οποίες αναλήφθηκε η ευθύνη στην αρχή του κειμένου. Άνθρωποι οι οποίοι σχετικά πρόσφατα είχαν ενταχθεί στην ΧΑ, είχαν την διάθεση να προσφέρουν και εξετέθησαν στην δημόσια σφαίρα.
Την "αντιμετώπιση" αυτών έχει αναλάβει το "αντιφασιστικό κίνημα". Φυσικά δεν είναι μόνον αυτές οι επιθέσεις οι οποίες αναφέρονται τώρα. Είναι δεκάδες εάν όχι εκατοντάδες τον τελευταίο χρόνο. Από ξυλοδαρμούς ανθρώπων που συμμετείχαν σε εκδηλώσεις (βλ. Περιπτώσεις σε Πάτρα και αλλού), επιθέσεις σε σπίτια στελεχών (ακόμη και σε σπίτι γυναίκας επιτέθηκαν τέσσερεις μαντράχαλοι στην Θράκη, οι οποίοι σχεδόν κατά τύχη συνελλήφθησαν), επιθέσεις στα αυτοκινητά τους. Ακόμη και διαδηλώσεις "αντιφασιστών" έξω από τους χώρους εργασίας τους (βλ. Ιωάννινα).
Το manual αποκαλύπτεται
Εάν κάποιος είχε όρεξη να το κάνει, θα μπορούσε με ευκολία να κάτσει και να αναλύσει τα όσα έχουν γίνει το τελευταίο έτος. Και να καταλάβει το εύρος της προσπάθειας που έγινε και της πίεσης που ασκήθηκε στην Χρυσή Αυγή.
Το σύνολο αυτού που θα αποκαλούσαμε στην Ελλάδα μεταπολίτευση και το οποίο συνεχίζει όπως αποδεικνύεται να αναγνωρίζει τους ισχυρούς δεσμούς που πρέπει να υπάρχουν μεταξύ του προκειμένου να επιβιώσει, είτε αυτό ονομάζεται δεξιά είτε αριστερά είτε ακόμη και αναρχισμός, συνεργάσθηκε δίχως σε κανέναν να φανεί περίεργο. Και δεν τους φάνηκε περίεργο ακριβώς γιατί στην "ετερότητα" της Χρυσής Αυγής, αναγνωρίζουν την μεταξύ τους ιδεολογική συνάφεια. Γιατί όπως αποδεικνύεται ο νεοδημοκράτης "συντηρητικός" έχει περισσότερα κοινά με τον αναρχικό πίθηκο που καίει αυτοκίνητα, παρά με τον ψηφοφόρο της Χρυσής Αυγής. Και αυτό διότι και ο πρώτος και ο δεύτερος γνωρίζουν καλά ότι για να επιβιώνουν δεν πρέπει να αλλάξει η υφή και η σύσταση του περιβάλλοντος τους, δηλαδή του υπάρχοντος συστήματος.
Πραγματικά δεν πιστεύω ότι τα όσα έλαβαν χώρα τον τελευταίο χρόνο δεν ήταν αποτέλεσμα ενός καλά προγραμματισμένου σχεδίου. Τα συμβάντα εάν αναλυθούν χρονικά, εάν αναλυθούν ως προς τα αποτελεσματά τους και εάν μελετηθούν ως προς τις συνεπειές τους είναι σίγουρο ότι θα "μιλήσουν" από μόνα τους.
Πρόκειται για μία οργανωμένη αντίδραση αυτού που αποκαλούμε "σύστημα" - και όχι μόνον σε εθνικό επίπεδο, αλλά σε επίπεδο παγκόσμιας τάξης – ενάντια σε κάποιους που ως έναν βαθμό επιτυχημένα απείλησαν την σταθερότητά του.
Ιδιαίτερα σημαντικό θα ήταν το να αναλύσουμε και τον τρόπο με τον οποίο αντέδρασε η Χρυσή Αυγή σε όλα όσα έγιναν. Σίγουρα όμως η σελίδα αυτής της εφημερίδας δεν αρκεί για να γίνει αυτό. Και μάλλον είναι πολύ νωρίς ακόμη για μία τέτοια ανάλυση.
Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι μέσα σε ένα διάστημα κάποιων μηνών θα πρέπει να ξεκινήσει η δίκη των στελεχών της ΧΑ. Και σίγουρα τότε θα μπορούν κάποια πράγματα να κριθούν πολύ πιο ξεκάθαρα.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου