Ποτέ δεν κυβέρνησαν, αλλά πάντα «έτρωγαν»

Αυτό που πάντα μου προκαλεί θυμηδία και μια διάθεση να τους βάλω νοερώς καβάλα ξεβράκωτους κι ανάποδα στον γάιδαρο είναι το ύφος χιλίων καρδιναλίων συγκεκριμένου είδους «συντρόφων». Είναι αυτή η βιοχλαπάτσα, ο ροζ πολτός του σινιέ «διεθνισμού». Κάτι σταλίνες ολοκληρωτικοί και αυταρχικοί στη συμπεριφορά, κάτι σαν παράξενοι χρυσαυγίτες που δεν πιστεύουν στο έθνος, αν με εννοείτε, και με βλέμμα βετεράνου λαμόγιου. Περιφέρουν την ανύπαρκτη και κουρελιάρα αγιότητα της Αριστεράς σαν ξόανο και, αν τη θίξεις, έχουν έτοιμες κατά ριπάς την υστερία, τις ύβρεις και τις συκοφαντίες. Ενα αχανές πνευματικό τίποτα, μια έρημος μισελληνικών αγκυλώσεων, ιδεοληψιών και πολιτικού αυταρχισμού, που έχουν μετατρέψει τον κάποτε τιμητικό όρο «διανοούμενος» σε βρισιά.

Ναι, δεν κυβέρνησαν ποτέ, απλά στελέχωναν τα μαγαζιά των νταβατζήδων, τους μηχανισμούς εξουσίας και τους εκμεταλλεύονταν. Απλώς κατέκλυσαν τα ΜΜΕ, τα πανεπιστήμια, ίδρυσαν κι εκμεταλλεύτηκαν πλήθος ΜΚΟ (Μπίζνες Καλά Οργανωμένες), αλληλοπροωθούμενοι τρύπωσαν σε κάθε χώρο, σχήμα που είχε σχέση με τη νομή του χρήματος και της εξουσίας. Δεν υπήρξε λερή φούντα ξένου ή ντόπιου συμφέροντος, πρεσβειών και ιθαγενών γυπών, που να μην κρέμασαν στο ψωραλέο σπαθάκι τους. Μάστορες, εξπέρ στις επιδοτήσεις, στις εναλλακτικές πηγές ενέργειας, στις επιδοτούμενες «επιμορφώσεις», στο ξεκοκάλισμα κρατικού και κοινοτικού χρήματος. Είτε το ΠΑΣΟΚ κυβερνούσε είτε η ΝΔ, το συγκεκριμένο είδος Αριστεράς, που σήμερα φωλιάζει κυρίως στον ΣΥΡΙΖΑ και δευτερευόντως στη ΔΗΜ.ΑΡ. και στο ΠΑΣΟΚ, ήταν πάντα στα κόλπα. Το έχω ξαναγράψει, αν δεν υπήρχαν τα αριστερά δουλικά, οι μηχανισμοί λεηλασίας της χώρας και μαζικής προπαγάνδας των μπετατζήδων της ενημέρωσης δεν θα μπορούσαν να λειτουργήσουν. Κι ούτε είναι τυχαίο ότι οι εκπρόσωποι του πιο βρόμικου συνδικαλισμού έχουν κουρνιάσει στη νοσογόνο αγκαλιά της Κουμουνδούρου.

Για να το κάνω λιανά, να το καταλάβει κι η Ρένα του Ακη, όπως μπεγλεράει ενώπιον των κορόιδων, υπήρχε η εμφανής εξουσία, το κράτος, κι αυτό το είδος Αριστεράς, όχι το ΚΚΕ, που ήταν -κι εν πολλοίς ακόμη είναι- το βαθύ κράτος, το προσωπικό που στελέχωσε τις συμμορίες των κλεφτών, των λεηλατών και των γενιτσάρων.

Πρόγραμμα επιδότησης για τη μελέτη του πώς ζευγαρώνουν τα σαμιαμίδια και για το «τα παιδιά του Ζεβεδαίου ποιον είχανε πατέρα». Πολιτιστικές δράσεις στην Κωλοπετινίτσα με παραδοσιακή μουσική από τη Γουινέα Μπισάου; Μάτσο οι σύντροφοι, που στο πιτς φιτίλι στήνανε αστικές μη κερδοσκοπικές, ΜΚΟ, εμπλέκανε πανεπιστήμια, ΟΤΑ, καλλιτέχνες, υπουργεία και καταπίνανε τα κονδύλια σαν γλάροι. Μια μπουκιά την εκατομμυριάρα. Αμάσητη. Αμα δείτε τα βιογραφικά τους, όλο τριγύρω από το κράτος, τα πανεπιστήμια, την Ε.Ε., τις ΜΚΟ γυρίζουν. Πολλοί από αυτούς, αν τους ρωτήσεις απλά τι δουλειά κάνουν, θα σου απαντούν επί μισή ώρα θυμωμένοι κάτι ακατάληπτα. Και καλά, αν ήταν τίποτε μεγαλοαστοί, με περιουσία και προσόδους από την οικογένεια, θα το καταλάβαινα να κάνουν την πολιτική από χόμπι επάγγελμα. Θα δείτε όμως κάτι σκοτεινούς τύπους και κάτι κυριούλες, που κάποτε το χνότο τους μύριζε από τη λόρδα και, ενώ τρώγανε το σουβλάκι με διπλή πίτα να στουμπώσουν, μπας και χορτάσουν, μέσα από αυτούς τους διαδρόμους του κρατικού και του κοινοτικού χρήματος, τις υπηρεσίες σε μεγαλοεκδότες, εργολάβους, τραπεζίτες, υπουργεία, ΟΤΑ και ΜΚΟ, τύλωσαν την παραδαρμένη τους. Παραλλήλως δε πουλάνε «αντιρατσισμό» και «αντιφασισμό», καθυβρίζοντας κάθε ιδέα και φορέα της, που εμμένει στην αιώνια αλήθεια και συνέχεια του έθνους, της Ιστορίας, των συμβόλων, των ηρώων του και των συμφερόντων του, όπου υπάρχουν Ελληνες.

Κι επιμένω, αν θέλετε γράδο να τους μετρήσετε, το καλύτερο είναι η Κύπρος. Στη Μικρή Ελλάδα του Νότου μετράς τους αληθινούς πατριώτες, τους αληθινούς προοδευτικούς και τους ξεχωρίζεις από τους ρουφιάνους, τους εθελοντές γενίτσαρους, τους πράκτορες και τους επαγγελματίες συκοφάντες. Δείτε ποιοι εν Ελλάδι υποστήριξαν το Σχέδιο Απαρτχάιντ σε βάρος του Ελληνισμού, το Σχέδιο Ανάν. Τους ίδιους αρθρογράφους, «διανοουμένους» του κώλου, φραγκοφονιάδες πολιτευάμενους και τις υπογραφές τους θα τους βρείτε σε κάθε βρομοδουλειά σε βάρος των εθνικών συμφερόντων. Είτε αφορά τη Θράκη και την προβολή κεμαλικών, άρα φασιστικών, ναζιστικών θέσεων εντός Ελλάδας είτε την Κύπρο, με προβολή από «ελληνικών» χειλέων των συμψηφιστικών θέσεων του Αττίλα, ή αβάντες στους παλαιοναζί ψευτομακεδόνες του VMRO ή τους S-300 ή την ατιμωτική παράδοση Οτσαλάν στους ισλαμοφασίστες της Αγκυρας ή την υπεράσπιση του ανύπαρκτου δικαιώματος «μπάτε, σκύλοι, αλέστε» για τη λαθρομετανάστευση στα πολύπαθα σύνορά μας ή τη φασίζουσα «αντιρατσιστική» επιβολή ρατσιστικών θέσεων μιας μειονότητα σε βάρος της πλειονότητας, οι υπογραφές κι οι φάτσες είναι οι ίδιες. Αλλάζουν το κείμενο και η στοχοθεσία, πάντα ανθελληνική, πάντα αβανταδόρικη σε ξένους σοβινισμούς, πάντα εχθρική των εθνικών συμφερόντων και προσβλητική της ιστορικής συνέχειας και συνοχής μας, αλλά τα βρόμικα μούτρα τους είναι τα ίδια και πάντα πίσω απ' όλα αυτά.

Σαν τη χεσμένη αξιακή και ιδεολογική φωλιά τους έκαναν τα πανεπιστήμια, τα ΜΜΕ, τη διαμόρφωση του δημόσιου λόγου και απαιτούν το έθνος να τους εργοδοτεί, για να το αποδομούν. Τεράστιες κι οι ευθύνες της ενοχικής Δεξιάς, που δεκαετίες θρέφει το φίδι που δαγκώνει κι απομυζά την πατρίδα. Μια άλλη πολιτική απαιτεί μια άλλη κι άτεγκτη ιδεολογική στάση, σε κάθε απόφαση, σε κάθε πράξη. Δυστυχώς ακόμη είναι ζητούμενο...
ΠΗΓΗ