«Μη κρίνετε, ίνα μη κριθήτε»

Ο Παπαφλέσσας, επικεφαλής του ελληνικού επαναστατικού σώματος, μάχεται τον στρατό του Ιμπραήμ στο Μανιάκι (Λιθογραφία).

Τον Σεπτέμβριο του 2012 ήλθε στην Ελλάδα ένας κύριος με το όνομα Δημήτρης Παπαδημητρίου, Αμερικανός πολίτης, Ελληνικής καταγωγής, πρόεδρος του Ινστιτούτου Μεταναστευτικής πολιτικής των ΗΠΑ και στην συνέντευξη που παραχώρησε στην «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ», αναφέρθηκε στην ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ και κάλεσε τους θρησκευτικούς ηγέτες να προχωρήσουν σε καταδίκη του Κινήματός μας! Η εντολή από το παγκόσμιο κέντρο του σιωνισμού ξεκάθαρη και έσπευσαν να την ακολουθήσουν κάποιοι μεμονωμένοι ρασοφόροι, θλιβερή εξαίρεση στην πλειοψηφία των Ιερέων του Ελληνισμού, οι οποίοι δεν βλέπουν με αρνητικό τρόπο το εθνικιστικό κίνημα.

Οι άνθρωποι της Εκκλησίας που φορούν ράσο και πολύ περισσότερο οι Δεσπότες δεν θα έπρεπε να ασχολούνται με την πολιτική. Εμείς δεν ζητήσαμε βοήθεια από τον οποιονδήποτε, ούτε μοιράσαμε ψηφοδέλτια σε Εκκλησίες, όπως κατά σύστημα συμβαίνει εδώ και δεκαετίες στην χώρα μας… Έτσι, λοιπόν, κατάπληξη μας έκανε η προσχώρηση στην ομάδα των κατηγόρων μας και ενός Μητροπολίτη, ο οποίος υποτίθεται ότι ήταν φίλος της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ! Εμείς ποτέ δεν ισχυρισθήκαμε αυτό το πράγμα, ούτε και το δεχθήκαμε. Η εντολή όμως από το παγκόσμιο κέντρο του σιωνισμού ήταν σαφής και η φιλοδοξία για το «πάσης Ελλάδος» μεγάλη…

Κακό φίδι, που τρώει τα πάντα στο πέρασμά του, η φιλοδοξία, αλλά τι να πει κανείς για κάποιον, που υποστήριξε με όλες του τις δυνάμεις να εκλεγεί στην ηγεσία της Εκκλησίας της Ελλάδος ο σημερινός Αρχιεπίσκοπος, που είτε σιωπά, είτε αγκαλιάζεται με τους άθεους του ΣΥΡΙΖΑ; Αυτό τον βόλευε τότε… Όπως και σήμερα τον βολεύει να κατηγορεί την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, για να έχει την εύνοια των ισχυρών του κατεστημένου.

Ναι, κάποιοι νέοι της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ εόρτασαν το χειμερινό ηλιοστάσιο, μία ημέρα ιερή της Παράδοσης του Ελληνισμού για χιλιάδες χρόνια. Εμείς δεν είμαστε κίνημα θρησκευτικό, υπερασπιζόμαστε την Ελληνική Ορθοδοξία σαν στοιχείο του Έθνους μας, αλλά από κει και πέρα ούτε θέσεις στον Παράδεισο μοιράζουμε, ούτε κρίνουμε ψυχές. Όμως, κάποιοι που μας κρίνουν, ξεχνούν το «μη κρίνετε ίνα μη κριθήτε» και το «τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ…», λησμονούν τα δικά τους έργα… Όπως το να μοιράζουν τρόφιμα σε φτωχούς μαζί με πολιτευτή της Ν.Δ. (υπάρχει το σχετικό βίντεο) μέσα σε Ιερό Ναό στην διάρκεια της προεκλογικής περιόδου. Είπαμε να σιωπήσουμε, αλλά έχουμε μάθει να απαντούμε στις προκλήσεις γιατί είμαστε καθαροί και δεν φοβόμαστε κανέναν, παρά μόνον τον Θεό και όχι όσους παριστάνουν τους κριτές των πάντων.

Όσο για την Εκκλησία και τους Ιερείς, εμείς τιμούμε τον… «αμαρτωλό» Παπαφλέσσα, τον Ησαΐα Σαλώνων, τα ΜΑΤΩΜΕΝΑ ΡΑΣΑ του Γένους μας, τιμούμε τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο (τον… αιρετικό για κάποιους «σούπερ ορθόδοξους») και όχι τον προσκυνημένο Γεννάδιο.

Ανησυχούν οι δυνάστες του Λαού μας γιατί πολλοί απλοί παπάδες, που τιμούνε τα ράσα τους, βρίσκονται όσο μπορούν και όσο πρέπει για το σχήμα τους στο πλευρό μας. Έτσι, προσπαθούν με κάθε τρόπο να μας σπιλώσουν κάποιοι άλλοι σαν αντίβαρο όλων αυτών. Πριν μιλήσουν για την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, ας καθαρίσουν την Εκκλησία από τους σιωνιστές, τους κλέφτες και τους κίναιδους και μετά ας μας πιάσουν στο στόμα τους! Αυτά και τέλος.-

«Υ.Γ.: 23/09/2012, Συνέντευξη στον Αθανάσιο Έλλις του προέδρου του «Ινστιτούτου Μεταναστευτικής Πολιτικής» των ΗΠΑ στην «Καθημερινή»
«O Ελληνοαμερικανός ειδικός, πρόεδρος του «Ινστιτούτου Μεταναστευτικής Πολιτικής» των ΗΠΑ, Δημήτρης Παπαδημητρίου επισημαίνει τη διεθνή ανησυχία που προκαλούν η συμπεριφορά της Χρυσής Αυγής και τα φαινόμενα ρατσιστικής βίας…

– Γεννά ανησυχίες η αύξηση της βίας κατά μεταναστών;

– Υπάρχει μεγάλη ανησυχία εκτός Ελλάδας για την αύξηση της ρατσιστικής και αντιμεταναστευτικής ρητορικής και βίας. Ειδικότερα οι Βρυξέλλες ανησυχούν πολύ, όπως και αρκετές ευρωπαϊκές χώρες και όχι μόνο. Όλοι συμφωνούν ότι μια τέτοια συμπεριφορά πρέπει να παρακολουθείται στενά και ότι οι Αρχές πρέπει να έχουν την κατάσταση υπό έλεγχο διότι μπορεί εύκολα να εκτροχιασθεί εάν οι βίαιες πράξεις δεν αντιμετωπισθούν με παραπομπή των υπευθύνων στη δικαιοσύνη και δεν υπάρξει διαχείριση του ριζοσπαστισμού της νεολαίας. Το αντίδοτο σε αυτές τις πράξεις είναι η νόμιμη άσκηση της εξουσίας από τις Αρχές, αλλά και η καταδίκη τους από αυτούς που διαθέτουν το ηθικό βάρος να μιλήσουν όπως οι θρησκευτικοί ηγέτες, προσωπικότητες που χαίρουν σεβασμού και δημοφιλείς πρωταγωνιστές στον χώρο των τεχνών.»

ΠΗΓΗ