ΤΟ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΠΟΤΑΜΙ

του Χρήστου Χαρίτου

Το πόσο σαθρό είναι το πολιτικό σύστημα φαίνεται ξεκάθαρα με την εμφάνιση του Σταύρου Θεοδωράκη. Ένας συστημικός δημοσιογράφος της «ανανεωτικής φιλελεύθερης Αριστεράς» (όλα μαζί και ταυτοχρόνως) ανήγγειλε την ίδρυση κόμματος. Ένας δημοσιογράφος, του οποίου οι εκπομπές εξωραΐζουν την παρακμή και το περιθώριο, αποφάσισε, ή αποφάσισαν, να μπει στην πολιτική. Στην εποχή του Μνημονίου και του ΔΝΤ, αυτό κοντεύει να ανατρέψει τις εύθραυστες πολιτικές ισορροπίες. Το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ κινδυνεύουν να μείνουν εκτός Βουλής και Ευρωβουλής (!), ο ΣΥΡΙΖΑ χάνει δυνάμεις, αλλά και η ΝΔ καταγράφει απώλειες προς το «ποτάμι».

Ο καθεστωτικός τύπος του ΔΟΛ και του Μπόμπολα μπορεί να επικρίνουν τεχνηέντως το εγχείρημα, αλλά το έχουν κάθε ημέρα στην 1η σελίδα των εφημερίδων τους και στο Mega. Ο ίδιος δε ο Θεοδωράκης δήλωσε στην πρώτη του εμφάνιση ότι «κλέβει ιδέες και από την Αριστερά και από τον φιλελευθερισμό». Για τους «αμύητους», η Αριστερά και ο κομμουνισμός είναι παιδιά του φιλελευθερισμού και του Διαφωτισμού. Οι Ιακωβίνοι της Γαλλικής επαναστάσεως ήταν οι μπολσεβίκοι του 18ου αιώνος.

Συνέχισε λέγοντας ότι είναι ανοικτός στην στήριξη ευρύτερων κυβερνήσεων, ανεξαρτήτως χρώματος και ιδεολογίας. Πάντα όμως, στα πλαίσια του συστήματος. Άρα έχουμε ένα κόμμα, που λειτουργεί ως μαξιλάρι αποσυμπιέσεως και εκτονώσεως της κοινωνικής πιέσεως. Ένα κόμμα-τσόντα, πατερίτσα του καταρρέοντος πολιτικού κατεστημένου.

Στην αντίπερα όχθη του ωκεανού, είναι το εθνικιστικό Ποτάμι. Ένα Ποτάμι που δεν εκπορεύεται από τα βοθρολύματα της Μεταπολιτεύσεως και απειλεί τα θέσφατα του πολιτικού συστήματος. Αυτό το Ποτάμι δεν θέλει να λειτουργήσει ως παραπόταμος της ΝΔ, αλλά αγωνίζεται να δημιουργήσει ένα τσουνάμι ανατροπής της εθνικής υποτέλειας και της κοινωνικής αποσαρθρώσεως.

Το πόσο επικίνδυνο είναι αυτό το Ποτάμι για το σύστημα αποδεικνύεται από τα πογκρόμ σταλινικών διώξεων που υφίστανται όσοι το υποστηρίζουν. Από την μία ο Σταύρος Θεοδωράκης με το μπλαζέ του ύφος να λέει τις αριστερο-φιλελεύθερες κοινοτυπίες του. Από την άλλη ο Νίκος Μιχαλολιάκος, που εξέφρασε στην κάλπη 500.000 Έλληνες και βρίσκεται προφυλακισμένος σαν να έγινε κομμουνιστικό πραξικόπημα.

Από την μία ο σοφιστής Νίκος Δήμου, που ντρέπεται που γεννήθηκε Έλληνας και όχι Σουηδός. Από την άλλη ο Χρήστος Παππάς, που διακηρύσσει την Ελληνικότητα της Βορείου Ηπείρου στα αλβανικά ΜΜΕ. Από την μία ο Γιώργος Παπαλιός, που ως πρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου επί Κώστα Καραμανλή χρηματοδότησε την κομμουνιστική ταινία «Μακρόνησος»! Από την άλλη, ο Ηλίας Κασιδιάρης και ο Ηλίας Παναγιώταρος, που τρέχουν σε όλη την Ελλάδα ανακοινώνοντας εθνικιστικά ψηφοδέλτια, έστω και αν δεν γνωρίζουν, αν θα συλληφθούν την επόμενη ημέρα από τους «σταλινικούς».

Από την μία διάφορες περσόνες, που πλήττουν από την πολιτική και την ζωή τους στα βόρεια προάστια. Από την άλλη ενεργοί εθνικιστές, που αγωνίσθηκαν 30 και 40 χρόνια για να εκπροσωπηθούν οι εθνικές ιδέες στον λαό και στην Βουλή. Από την μία το «ποτάμι», που δημιουργήθηκε με 3D animation στα στούντιο του συστήματος. Από την άλλη το εθνικιστικό Ποτάμι, που πηγάζει από την αγανάκτηση του Ελληνικού λαού και θέλει να υπερασπίσει το εθνικό πεπρωμένο.

Δεν θα πω τι θα επιλέξουμε εμείς, αυτό είναι δεδομένο. Θα πω όμως, ότι όποια φράγματα και ποταμάκια φτιάξει το σύστημα για να αποτρέψει την αφύπνιση του λαού μας, θα αποτύχουν. Το εθνικιστικό Ποτάμι έχει ξεχυθεί στον ωκεανό και η ορμή του εκφράζει την θέληση ενός έθνους που αγωνίζεται να ζήσει. Και θα ζήσει.

YΓ. Όταν ο κ. Αλεξόπουλος ανακοίνωσε την ανεξαρτοποίησή του, ανήρτησα στο facebook το εξής σχόλιο: Μπράβο Χρυσοβαλλάντη. Πάτησε στα πτώματα των συναγωνιστών σου για να σώσεις το σαρκίον σου. Δέσε το σχοινί στην αγχόνη του Μιχαλολιάκου, που θα σου δώσει ο Δένδιας. Μην ασχολείσαι με το αίμα των 2 συναγωνιστών σου που σκότωσαν οι αριστεροί. Ας πρόσεχαν, μεγάλα παιδιά ήταν. Ζήτα συγγνώμη με δάκρυα στα μάτια από τα βοθρολύματα της Μεταπολιτεύσεως. Θα δεις, το σύστημα είναι μεγάθυμο, θα σε λυπηθεί, το ίδιο και οι ανακρίτριες. Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία, λέει ο Κάλβος. Μην ταράζεσαι, δεν το έγραψε για εσένα...

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο φύλλο της 23ης Μαρτίου 2014 στην εφημερίδα «Εμπρός».