ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ: Ο ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ

  

Ο Δημήτρης Λιαντίνης (23 Ιουλίου 1942 - 1998) ήταν Έλληνας πανεπιστημιακός, φιλόσοφος και συγγραφέας. Στο ευρύ κοινό έγινε γνωστός το 1998, οπότε και η υπόθεση της εξαφάνισής του απασχόλησε την κοινή γνώμη. Τελικά η σορός του βρέθηκε το 2005 σε μία σπηλιά κοντά στην κορυφή του Ταϋγέτου...
 Γεννήθηκε στις 23 Ιουλίου του 1942. Το επώνυμό του ήταν Νικολακάκος, το οποίο άλλαξε για να τιμήσει την ιδιαίτερη πατρίδα του, το χωριό Λιαντίνα της Λακωνίας..... Τελείωσε το εξατάξιο γυμνάσιο της Σπάρτης. Το 1966 αποφοίτησε από το Τμήμα Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών. Από το 1968 μέχρι το 1970 υπηρέτησε ως φιλόλογος στη Μέση Εκπαίδευση στους Μολάους Λακωνίας. Τον Οκτώβριο του 1970 μετέβη στο Μόναχο, όπου παρέμεινε μέχρι το 1972 και σπούδασε τη γερμανική γλώσσα, διδάσκοντας συγχρόνως ως φιλόλογος στο ιδιωτικό ελληνικό σχολείο της Otto Gesellschaft του Μονάχου. Από το 1973 μέχρι το 1975 υπηρέτησε εκ νέου στη Μέση Εκπαίδευση στις Θεσπιές Βοιωτίας. Το 1975 διορίστηκε βοηθός στο Εργαστήριο Παιδαγωγικής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1978 έγινε Διδάκτωρ με βαθμό «άριστα» και θέμα της διδακτορικής διατριβής: «Η παρουσία του ελληνικού πνεύματος στις ελεγείες του Duino του Ράινερ Μαρία Ρίλκε».
Υπήρξε από το 1975 μέχρι το 1998 βοηθός, επιμελητής, λέκτορας, επίκουρος καθηγητής και αναπληρωτής καθηγητής της Φιλοσοφίας της Aγωγής και της Διδακτικής των ελληνικών μαθημάτων στον Τομέα Παιδαγωγικής του Τμήματος Φ.Π.Ψ. του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1978-79 με εκπαιδευτική άδεια παρακολούθησε στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης φιλοσοφία και συγχρόνως δίδασκε σε εντεταγμένο ελληνικό σχολείο στο Λουντβισχάφεν. Εκτός του Πανεπιστημίου στην Ελλάδα δίδαξε στο Μαράσλειο Διδασκαλείο στη Μετεκπαίδευση των δασκάλων, σε διάφορα ΠΕΚ και στη Σχολή της Αστυνομίας.
Ήταν συγγραφέας εννέα βιβλίων με φιλοσοφικό και παιδαγωγικό περιεχόμενο.

Ο βασικός κορμός των βιβλίων του Δημήτρη Λιαντίνη, με βάση τη χρονολογία έκδοσης, είναι ο ακόλουθος:

1. «Έξυπνον Ενύπνιον. Οι ελεγείες του Duino του Rilke»


2. «Χάσμα σεισμού. Ο φιλοσοφικός Σολωμός»


3. «Ο νηφομανής. Η ποιητική του Σεφέρη»


4. «Homo educandus. (Φιλοσοφία της αγωγής)»


5. «Πολυχρόνιο. Στοά και Ρώμη»


6. «Τα ελληνικά.»


7. «Γκέμμα»

Εκτός από αυτά κυκλοφορούν και τα εξής:

1. «Διδακτική» (ολιγοσέλιδο εγχειρίδιο γενικής διδακτικής)


2. Fr. Nietzsche «Ίδε ο άνθρωπος»: Μετάφραση Δ. Λιαντίνη

Το 2006, αρκετά χρόνια μετά το θάνατό του, κυκλοφόρησε και ένα βιβλίο με ανέκδοτα ποιήματα του Δημήτρη Λιαντίνη και προλόγισμα από τη σύζυγό του κ. Νικολίτσα Γεωργοπούλου – Λιαντίνη:

1. «Οι ώρες των άστρων»

Η κεντρική διάθεση των βιβλίων του γίνεται από τα εξής βιβλιοπωλεία:

Βιβλιοπωλείο Τζανακάκη: «ΠΑΡ’ ΗΜΙΝ»
Χαρ. Τρικούπη 11α, στο κέντρο της Αθήνας
(ανάμεσα στην Ακαδημίας και στη Σόλωνος)
ΤΚ 10678 - Τηλέφωνο: 210.3811201 - 210.3802542

Βιβλιοπωλείο Τσανά: ΟΝΑΡ
Ζωοδόχου Πηγής 24, ΑΘΗΝΑ
(Η Ζωοδόχου Πηγής είναι κάθετη στη Σόλωνος)
ΧΟΝΔΡΙΚΗ - ΛΙΑΝΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ
Τηλ./Fax 2103815574 - Τηλ. 210 3306124.

Στα βιβλία του που επανεκδόθηκαν πρόσφατα (πχ Έξυπνον Ενύπνιον, το 2006) οι εκδόσεις που αναφέρονται είναι Δ. Λιαντίνη.

Το Copyright ανήκει στη σύζυγό του, κ. Νικολίτσα Γεωργοπούλου – Λιαντίνη και στην κόρη του, κ. Διοτίμα Λιαντίνη. Βεβαιωθείτε ότι πρόκειται για γνήσια αντίτυπα ελέγχοντας αν φέρουν τις πρωτότυπες υπογραφές τους.

Στο εμπόριο κυκλοφορούν και αρκετά αντίτυπα παλαιοτέρων εκδόσεων. Συνήθως ο εκδοτικός τους οίκος είναι η Βιβλιογονία.
Θα πρέπει να αναφερθεί ότι σύμφωνα με διασταυρωμένες πληροφορίες, ο Δημήτρης Λιαντίνης έχει αφήσει σε χειρόγραφο ένα ακόμη βιβλίο, ημιτελές, και με θέμα τον Καβάφη, που επιγράφεται:

1. «Ρέκβιεμ»

Πρόσφατα εντοπίσαμε και ένα ακόμη έργο του Δημήτρη Λιαντίνη να πωλείται στα βιβλιοπωλεία:

1. Η εντολή του Ρουσσώ

____________________

• Δείτε:

1. Χρονολογίες Πρώτης έκδοσης των βιβλίων του Λιαντίνη

1. Βίντεο Παρουσίαση των βιβλίων του Λιαντίνη. (Παραγωγή του Homa Educandus)

Επίσης απέδωσε στην ελληνική το «Ίδε ο Άνθρωπος» του Νίτσε....

[ Την 1η Ιουνίου 1998 ο Λιαντίνης εξαφανίστηκε αφήνοντας γράμμα προς την κόρη του, στο οποίο δήλωνε πως είχε αποφασίσει «να αφανισθεί αυτοθέλητα», όπως χαρακτηριστικά έγραφε. Η υπόθεση της εξαφάνισής του απασχόλησε την κοινή γνώμη, λόγω ιδιαίτερης προβολής από τα ΜΜΕ. Τον Ιούλιο του 2005 ο συγγενής του Παναγιώτης Νικολακάκος οδήγησε την κόρη του Λιαντίνη σε μία σπηλιά του Ταϋγέτου, όπου μέσα κείτονταν ο ίδιος.[1] Όπως έγραψε στο τελευταίο γράμμα στην κόρη του, είχε προετοιμάσει αυτή τη στιγμή βήμα-βήμα μια ολόκληρη ζωή.[2]
Μετά την ανεύρεση του σκελετού, έγιναν ιατροδικαστικές εξετάσεις που κατέληξαν με απόλυτη βεβαιότητα ότι ο νεκρός ήταν ο Λιαντίνης. Όμως άφησαν αναπάντητο το πώς πέθανε, δεδομένου ότι δεν ανευρέθη στις τοξικολογικές εξετάσεις κάποια ουσία που να επιφέρει τον θάνατο. Άγνωστη είναι και η ακριβής ημερομηνία του θανάτου. Παρότι η επιθυμία του ίδιου ήταν αν βρεθούν τα οστά του να μείνουν στον Ταΰγετο,[3] τελικά ενταφιάστηκαν στις 20 Αυγούστου 2005 στο νεκροταφείο των Κεχρεών Κορινθίας..]