ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ

ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ

Σάββατο 5 Ιανουαρίου 2013

Με την έξοδο από το ευρώ ανάπτυξη σε ένα χρόνο!


 Του ΣΤΕΡΓΙΟΥ ΣΚΑΠΕΡΔΑ
Ο καθηγητής Οικονομικών του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια Irvine, Στέργιος Σκαπέρδας μιλάει στο Capital.gr για τις επιπτώσεις του PSI και του μνημονίου και παράλληλα αναλύει τις εναλλακτικές επιλογές της Ελλάδας, υπογραμμίζοντας ότι η συνταγή της λιτότητας οδηγεί την Ε.Ε. στην καταστροφή.
Συνέντευξη στον Κωνσταντίνο Μαριόλη
Κύριε Σκαπέρδα, Πιστεύετε ότι μπορεί να υπάρξει έξοδος από την κρίση, παραμένοντας στο ευρώ;
Θα είναι πολύ δύσκολο να γίνει κάτι τέτοιο. Αυτό που μπορεί να γίνει για να αντιστραφεί το κλίμα είναι να δημιουργήσει η ΕΚΤ έναν πληθωρισμό της τάξης άνω του 4%. Αυτό θα αρχίσει να κάνει το δημόσιο χρέος βιώσιμο, όμως η αποστολή της ΕΚΤ είναι να κρατάει τον πληθωρισμό σε χαμηλά επίπεδα. Και δεν εννοώ τις πράξεις μακροπρόθεσμης χρηματοδότησης, τα LTRO, γιατί τα χρήματα αυτά δεν πηγαίνουν στην πραγματική οικονομία. Θα πρέπει να δοθούν χρήματα στα κράτη με τη μορφή “helicopter drop”, όπως έλεγε και ο Μίλτον Φρίντμαν για το τι θα έπρεπε να γίνει στη Μεγάλη Ύφεση. Θα πρέπει δηλαδή να διατεθούν πολλά κεφάλαια για να έρθει ανάπτυξη ξανά.
Το θέμα είναι ότι η συγχρονισμένη λιτότητα που υιοθέτησε η Ευρωζώνη οδηγεί σε κρίση όλες τις χώρες της ένωσης. Όποιος έχει δει από κοντά άλλες παρόμοιες κρίσεις καταλαβαίνει ότι η πολιτική που ακολουθείται είναι τρελή. Ήδη βλέπουμε ότι οι Ολλανδοί - υπέρμαχοι της θέσπισης ορίων στα ελλείμματα – έχουν πρόβλημα περικοπής δαπανών και αύξησης των εσόδων και δεν ξέρουν πως να το κάνουν. Το μόνο που καταφέρνουν οι πολιτικές της Ευρωζώνης είναι να μεταθέτουν το πρόβλημα για αργότερα χωρίς να δίνεται ουσιαστική λύση.
growth
Έχετε ταχθεί αρκετές φορές υπέρ της εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ. Επιμένετε σε αυτή τη θέση και μετά την ολοκλήρωση του PSI;
Πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι η ανεργία δεν θα έφτανε πάνω από το 20% αν είχαμε παραμείνει στη δραχμή, γιατί αναγκαστικά οι κυβερνήσεις θα ήταν πιο συγκρατημένες - το ευρώ τις έκανε πιο ανεύθυνες, κάτι που δεν το περίμενε κανείς – και γιατί η χώρα θα είχε τη δυνατότητα υποτίμησης. Το γεγονός ότι λόγω του ευρώ δεν μπορεί να γίνει εξωτερική υποτίμηση παίζει μεγάλο ρόλο για την βαθιά ύφεση που περνάμε και δυστυχώς θα συνεχίσουμε να βιώνουμε.
Πλέον η έξοδος από το ευρώ θα είναι πιο περίπλοκη για έναν βασικό λόγο. Γιατί όλο το χρέος είτε έχει γίνει επίσημο προς χώρες της Ε.Ε. και του ΔΝΤ, είτε σε ένα μικρότερο ποσοστό του 20% υπόκειται στο αγγλικό δίκαιο. Αυτό σημαίνει ότι είναι πιο δύσκολο να μετατραπεί σε δραχμές, γεγονός που καθιστά την έξοδο από την Ευρωζώνη πιο πολύπλοκη. Ωστόσο εκτιμώ ότι τελικά αυτό θα το αποφασίσει ο ελληνικό λαός, το πολιτικό σύστημα, αλλά ίσως μετά από συνεχιζόμενη οδυνηρή οικονομική και κοινωνική διολίσθηση.
Τελικά, προσωπικά νομίζω πως η έξοδος από το ευρώ είναι η λιγότερο χειρότερη λύση, όμως πρόκειται για μία “συγκρουσιακή” λύση, καθώς κατά πάσα πιθανότητα θα αναγκασθεί η χώρα να έρθει σε σύγκρουση με τους εταίρους της. Η μεγαλύτερη ευκαιρία που είχαμε ήταν μέχρι την συμφωνία για το PSI και τη δεύτερη δανειακή σύμβαση. Χωρίς να γίνει δημόσιος διάλογος, η χώρα δέθηκε χειροπόδαρα για πολλά χρόνια.
Πως κρίνετε τις επιλογές της Ελλάδας; Μπορεί το χρέος να γίνει βιώσιμο εκτός ευρώ;
Η έξοδος από το ευρώ θα είναι πολύ οδυνηρή, όμως η ανάπτυξη θα έλθει μέσα σε ένα χρόνο. Αυτό έχει δείξει η ιστορία, γιατί η αναπροσαρμογή της οικονομίας γίνεται πολύ γρήγορα, στην περίπτωση της Ελλάδας περισσότερο με την υποκατάσταση των εισαγωγών και όχι τόσο με την αύξηση των εξαγωγών ή του τουρισμού.
Όμως και τα δύο σενάρια – της εξόδου από το ευρώ από τη μία και της συνεχιζόμενης λιτότητας, με δεσμευμένους λογαριασμούς και επιτρόπους από την άλλη – είναι πολύ δύσκολα. Πρέπει να καταλάβουμε πως ότι έχει αποφασιστεί έως σήμερα είναι προς όφελος των πιστωτών και όχι των ελληνικών συμφερόντων.
Παραμένοντας στο μονοπάτι του μνημονίου το σίγουρο είναι ότι θα συνεχιστεί η ύφεση. Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση της Κομισιόν, η δημόσια κατανάλωση αναμένεται να υποχωρήσει μέχρι το 2014, σε σχέση με το 2009 θα μειωθεί ονομαστικά πάνω από 40%, άρα 50% σε πραγματικούς όρους. Οι Ευρωπαίοι αναμένουν μέρος της “χαμένης” δημόσιας κατανάλωσης να καλυφθεί από τις ιδιωτικές επενδύσεις και τις εξαγωγές, για να μην μειωθεί πολύ το ΑΕΠ, κάτι που είναι παράλογο με τις σημερινές συνθήκες, γιατί τόσο η ιδιωτική κατανάλωση όσο και οι επενδύσεις θα μειώνονται.
Αν μέσα σε 5 χρόνια μειωθεί η δημόσια κατανάλωση κατά 50%, είναι λογικό να συρρικνωθεί το ΑΕΠ κατά 30%, άρα και το έλλειμμα ως ποσοστό του ΑΕΠ είναι πολύ δύσκολο να υποχωρήσει στο επιθυμητό επίπεδο. Τα νούμερα δεν βγαίνουν και αυτό φαίνεται εύκολα από τις προβλέψεις της τρόικας και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Υπάρχουν περιθώρια αισιοδοξίας;
Αν συνεχίσουμε έτσι θα βιώνουμε υψηλότερη ανεργία και χαμηλότερο επίπεδο του ΑΕΠ μέχρι να φτάσουμε στον πάτο - ουσιαστικά οδεύουμε στην καταστροφή. Δεν μπορώ να είμαι αισιόδοξος γιατί οι εναλλακτικές λύσεις που υπάρχουν είναι δύσκολες. Αυτό που επείγει είναι δημόσιος διάλογος για το που πάμε, χωρίς ευχολόγια (όπως το να μιλάμε για ανάπτυξη όταν ξέρουμε ότι σε τέτοια λιτότητα δεν μπορεί να έρθει ανάπτυξη).
Χρειάζεται ανάδειξη νέων προσώπων και ίσως νέων πολιτικών φορέων και αποφάσεις του συνόλου της κοινωνίας μας για το που βαδίζουμε. Πως θα εξυπηρετηθεί το χρέος όταν οι νέοι φεύγουν στο εξωτερικό, για ποια παραγωγική τάξη μιλάμε; Οι Έλληνες πολίτες πρέπει να γίνουν λιγότερο “ιδιώτες” και περισσότερο “πολίτες”, να συμμετέχουν περισσότερο στα κοινά.                                   ΠΗΓΗ

XΩΡΑ ΜΠΟΡΝΤΕΛΟ: ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ: ΚΟΚΚΑΛΗΣ:26.870, ΑΛΑΦΟΥΖΟΣ: 26.160, ΒΓΕΝΟΠΟΥΛΟΣ: 18.217. ΕΛΕΗΣΤΕ ΤΟΥΣ

Ekkatharistika-megistanon
Στο τεύχος 13 του UNFOLLOW, που κυκλοφορεί, εξετάζουμε μια κομβική πλευρά του συστήματος ανισότητας που μαστίζει την Ελλάδα. Περιγράφουμε τεκμηριωμένα πώς άλλο ένα φορολογικό νομοσχέδιο, ενώ εμφανίζεται και πάλι με το πρόσχημα της «μεταρρύθμισης», στην πραγματικότητα έρχεται να λεηλατήσει τα λαϊκά εισοδήματα, δίχως καμία απολύτως πρόθεση να φορολογήσει τον πραγματικό πλούτο. Και για να το αποδείξουμε επικαλούμαστε εμβληματικές περιπτώσεις ελλήνων επιχειρηματιών -τον Σωκράτη Κόκκαλη, τον Γιάννη Αλαφούζο, τον Νίκο Μάνεση και τον Ανδρέα Βγενόπουλο-, δημοσιεύουμε τα εκκαθαριστικά τους σημειώματα και εξηγούμε πώς λειτουργεί το σύστημα της φοροασυλίας.
Καθώς ανοίγεται μπροστά μας το 2013, ο πολιτικός λόγος στην Ελλάδα εξακολουθεί να κάνει κύκλους, κυνηγώντας την ουρά του από όξυνση σε άμβλυνση και τούμπαλιν, δίχως ακόμη να ανακαλύπτει τη βούληση, το κουράγιο ή τα εργαλεία να αντιμετωπίσει το δομικό πρόβλημα: όσο κάποιοι καλλιεργούν ενοχικές συνειδήσεις, υπερθεματίζοντας περί «πατριωτισμού» και «ομοψυχίας», ενώ άλλοι καταδιώκουν αποδιοπομπαίους τράγους, παρουσιάζοντάς τους ως «σάπια μήλα» ενός κατ' ουσίαν υγιούς καλαθιού, το πρόβλημα της δομικής αδικίας με την οποία είναι οργανωμένο, σκόπιμα και υπολογιστικά, το πολιτικοοικονομικό σύστημα της χώρας, μένει ανέγγιχτο.
Όπως έχει ειπωθεί, δημοσιογραφία είναι να γράφεις κάτι που κάποιος άλλος δεν θέλει να γραφτεί. Όλα τα υπόλοιπα είναι δημόσιες σχέσεις. Στο UNFOLLOW λοιπόν αποφασίσαμε από το πρώτο μας κιόλας τεύχος ότι αν πρόκειται να καταπιαστούμε ως δημοσιογράφοι με το πολιτικό πρόβλημα που διαπιστώνουμε, δεν αξίζει ούτε να γράφουμε εξυπνούλικα χρονογραφήματα περί της απουσίας «φορολογικής συνείδησης» των εστιατόρων ούτε να μπήγουμε κι εμείς το μικρό μας τσεκουράκι στην πεσούσα δρυ της εβδομάδας. Απεναντίας, αυτό που αξίζει είναι να μιλήσουμε για τον τεράστιο ελέφαντα στο κέντρο του δωματίου, που όλοι καμώνονται πως είναι αόρατος.
Ο ελέφαντας είναι το σύστημα εκείνο που επιτρέπει σε μια ολιγομελή ομάδα ανθρώπων να προστατεύονται στο διηνεκές από οποιαδήποτε προσπάθεια «μεταρρύθμισης», από οποιαδήποτε απόπειρα εγκατάστασης ουσιαστικής ισονομίας στη χώρα. Κι αυτό με την πλήρη συνενοχή μιας εκτελεστικής εξουσίας που επιστρατεύει όλη της τη δύναμη, ώστε και οι άλλες εξουσίες –η νομοθετική, η δικαστική, σύσσωμη η κρατική γραφειοκρατία αλλά και ο Τύπος– να κατασκευάζουν ξανά και ξανά ελαφρώς παραλλαγμένες εκδοχές αυτού του συστήματος ανισότητας και αδικίας.
Στο τεύχος 13 του UNFOLLOW, που κυκλοφορεί, εξετάζουμε μια κομβική πλευρά του συστήματος αυτού: στο ρεπορτάζ του ειδικού συνεργάτη Κώστα Γυφτοδήμου, περιγράφουμε τεκμηριωμένα πώς άλλο ένα φορολογικό νομοσχέδιο, ενώ εμφανίζεται και πάλι με το πρόσχημα της «μεταρρύθμισης», στην πραγματικότητα έρχεται να λεηλατήσει τα λαϊκά εισοδήματα, δίχως καμία απολύτως πρόθεση να φορολογήσει τον πραγματικό πλούτο. Αντιθέτως, διατηρεί αλώβητα ή και ενισχύει τα φορολογικά προνόμια του μεγάλου κεφαλαίου, των πολυεθνικών, των εφοπλιστών και των τραπεζιτών.
Αλλά δεν μένουμε εκεί. Επειδή γνωρίζουμε πως με όση ακρίβεια κι αν περιγράψουμε κάτι, την πραγματική δύναμη την έχει το συγκεκριμένο παράδειγμα, επικαλούμαστε εμβληματικές περιπτώσεις ελλήνων επιχειρηματιών, που όχι μόνο ανήκουν στην ολιγομελή αυτή προστατευμένη ομάδα αλλά είναι τόσο επιφανείς ώστε στα πρόσωπά τους να συμβολοποιείται η κοινωνική αδικία: Στο ρεπορτάζ του Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου, ξετυλίγουμε τον χάρτη του φορολογικού παραδείσου που λέγεται Ελλάδα και δημοσιεύουμε τέσσερα εκκαθαριστικά σημειώματα, μέρος μιας σειράς στοιχείων που περιήλθαν σε γνώση μας. Από αυτά τα εκκαθαριστικά σημειώματα προκύπτει πως για το έτος 2012:
Ο βιομήχανος Νικόλαος Μάνεσης έχει συνολικό δηλωθέν ατομικό εισόδημα 30.714, 52 ευρώ.
Ο επιχειρηματίας Σωκράτης Κόκκαλης έχει συνολικό δηλωθέν ατομικό εισόδημα 26.870, 11 ευρώ.
Ο εφοπλιστής και μιντιάρχης Ιωάννης Αλαφούζος έχει συνολικό δηλωθέν ατομικό εισόδημα 26.160, 40 ευρώ.
Ο τραπεζίτης Ανδρέας Βγενόπουλος έχει συνολικό δηλωθέν ατομικό εισόδημα 18.217, 41 ευρώ.
Πώς γίνεται αυτό; Μα τους το επιτρέπει ο νόμος. Και ο παλιός και ο καινούργιος και κάθε «μεταρρύθμιση» που παρουσιάζεται ως «λύση» στη συστημική αδικία που μαστίζει την Ελλάδα. Όπως επισημαίνεται στο ρεπορτάζ, «λεφτά υπάρχουν» αλλά καμία κυβέρνηση δεν τολμά να τα απαιτήσει από τους... αναξιοπαθούντες κεφαλαιοκράτες, αλλάζοντας τον νόμο ώστε να φορολογηθούν τα πραγματικά υψηλά εισοδήματα που προκύπτουν ως μερίδιο κέρδους από τις εταιρείες τους.
Αυτό είναι ένα καλά κρυμμένο φορολογικό μυστικό: Τα κέρδη των εταιριών δεν διανέμονται όλα στους μετόχους. Αντιθέτως, μοιράζονται και φορολογούνται στην υψηλότερη κλίμακα μόνο τόσα όσα χρειάζονται για να καλυφθούν «τρύπες». Έτσι, τα υπόλοιπα κέρδη υποτίθεται ότι παραμένουν στις εταιρείες, έχοντας γλιτώσει την φορολόγηση μέχρι και την υψηλότερη κλίμακα - σε αντίθεση με τα έσοδα μισθωτών και συνταξιούχων που φορολογούνται όλα (αλλά και τα κέρδη εταιρειών σε άλλες χώρες). Ο φόρος με τον νόμο που ίσχυε μέχρι και το 2012 για κάποιον που δηλώνει πάνω από 100.000 ατομικό εισόδημα ήταν 45%. Οι ιδιοκτήτες των ΑΕ και των ΕΠΕ, για παράδειγμα, παίρνουν όσο μερίδιο χρειάζονται από τα κέρδη των όποιων εταιρειών τους με επιπλέον φορολογία 25% για να καλύψουν το τεκμήριο διαβίωσης, και τα υπόλοιπα κέρδη τους μένουν στο ταμείο της εταιρείας φορολογημένα με 20%.
Νομίμως το κάνουν. Όπως νομίμως αφήνουν τα κέρδη τους στο ταμείο της εταιρείας τους φορολογημένα με το «ταπεινό» 20%. Και αν προκύψει και μία χρονιά εμφανίσουν ζημιές, τις καλύπτουν με τα κέρδη προηγουμένων ετών, τα οποία δεν έχουν φορολογηθεί γιατί «ξέχασαν» να μοιράσουν τα μερίδια. Επαναλαμβάνουμε, νομίμως γίνονται αυτά στο ελληνικό Ελντοράντο. Βέβαια στην Γερμανία που τόσο θέλουμε να μιμηθούμε, τα μερίδια φορολογούνται μεν με μικρότερο συντελεστή, αλλά μοιράζονται το ίδιο έτος, ενώ τα κέρδη των εταιρειών φορολογούνται 30-33% και μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις επιτρέπεται ένα μέρος των κερδών να μείνει στο ταμείο της εταιρείας.
Τη στιγμή λοιπόν που απαιτείται από τον λαό να επιδείξει «πατριωτισμό», αποκτώντας... «φορολογική συνείδηση», το UNFOLLOW προτείνει να θυμηθούμε τι στ' αλήθεια σημαίνει κοινωνική δικαιοσύνη.
Την πλήρη εξήγηση του πώς δουλεύει το σύστημα της φοροασυλίας θα τη διαβάσετε στο UNFOLLOW 13 που κυκλοφορεί στα περίπτερα, μαζί με πολλά ακόμη θέματα, άρθρα και ρεπορτάζ.
                                    ΠΗΓΗ

Ν' ΑΓΙΑΣΕΙ ΤΟ ΧΕΡΑΚΙ ΣΟΥ :Πάρης Μαυρομάτης


ΞΥΠΝΑ ΚΑΥΜΕΝΕ ΕΛΛΗΝΑ :Πάρης Μαυρομάτης


ΤΣΕΚΟΥΡΙ ΚΑΙ ΦΩΤΙΑ :Πάρης Μαυρομάτης


ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ - 2013


ΗΛΙΑΣ ΚΑΣΙΔΙΑΡΗΣ Αποκαλυπτικό Δελτίο 4.1.2013


ΕΚΤΑΚΤΟ... ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΣΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ...!!! ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΑΓΟΡΑΣΑΝ ΤΟ "ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΠΑΛΛΑΣ"...!!!


ΝΕΟ ΣΤAΘΜΑΡΧΕΙΟ - ΣΤΡΑΤΗΓΕΙΟ ΑΝΟΙΓΕΙ Η ΜΙΤ ΣΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ...!!! ΠΑΝΗΓΥΡΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΕΓΚΑΘΕΤΟΙ ΣΤΗΝ ΘΡΑΚΗ...

Σύμφωνα με δημοσίευμα του επίσημου οργάνου του τουρκικού προξενείου Κομοτηνής τουρκική εταιρεία πήρε το "Μακεδονία Παλλάς" στην παραλαία της Θεσσαλονίκης από το Ιδρυμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων το οποίο είναι ιδιοκτήτης του κτιρίου. Το αντίτιμο είναι 50.000 ευρώ το μήνα σύμφωνα με τις ίδιες πηγές αλλά το οικονομικό δεν είναι πρόβλημα... Πρόβλημα είναι πως σε αυτό το ιστορικό ξενοδοχείο η ΜΙΤ θα βάλει στο χέρι μεγάλα πρόσωπα της πολιτικής και οικονομικής και κοινωνικής ζωής του τόπου... Όπως ακριβώς με τις Μαρίνες... Ψάχνουμε το θέμα κι επανερχόμεαστε!                ΠΗΓΗ

Πρὶν ἀπὸ ἐμάς, γιὰ ἐμάς!

Πρὶν ἀπὸ ἐμάς, γιὰ ἐμάς!Πολυεπίπεδη ἡ μέθοδος μὲ τὴν ὁποίαν μᾶς ἔχουν στριμώξῃ. 
Ἀπὸ τὴν μία ὑπάρχει μία παγκόσμια διακυβέρνησις, ἡ ὁποία ἔχει λάβῃ κάποιες ἀποφάσεις ἐδῶ καὶ πάρα πάρα πάρα πολλὰ χρόνια, κι ὁδηγοῦν ὅλον τὸν πλανήτη στὴν γνωστή μας πλέον παγκοσμιοποίησι, ἡ ὁποῖα ἐμπεριέχει τὴν σαλάτα λαῶν, φυλῶν, πολιτισμῶν, γλωσσῶν, συνειδήσεων, βλακείας καὶ δουλείας.
Αὐτὴ λοιπὸν ἡ παγκόσμιος διακυβέρνησις ἔχει πρὶν ἀπὸ ἐμὰς φροντίσῃ γιὰ ἐμάς!
Ἔχει γιὰ παράδειγμα ἀποφασίσῃ ἤδη τὸ πότε θὰ ἀνατείλῃ ὁ Ἥλιος, τὸ πότε θὰ δύσῃ καὶ τὸ πότε θὰ πέσῃ ὁ οὐρανὸς στὸ κεφάλι μας.

Ναί, θὰ θέλαμε νὰ μὴν εἶναι ἔτσι, ἀλλὰ δυστυχῶς εἶναι! Δὲν ὑπάρχει τίποτα ποὺ νὰ μὴν ἔχουν προβλέψῃ. Γιὰ παράδειγμα, πρῶτα φτιάχνουν νομοθεσίες τέτοιες ποὺ μᾶς μετατρέπουν μὲ ἑστίες μολύνσεως τοῦ πλανήτου, ἄν καὶ αὐτοὶ μᾶς ἔδωσαν αὐτὴν τὴν ἐκπαίδευσι, καὶ μετὰ μᾶς λένε καθαρίστε τὸν πλανήτη, ἀλλὰ θὰ μᾶς πληρώνετε γιὰ κάθε ἀνάσα σας.  Πρῶτα μᾶς σπέρνουν τὰ χωράφια καὶ τὰ βουνά μας μὲ ἀλουμίνιο καὶ γυαλί, καὶ μετὰ μᾶς λένε τώρα πληρῶστε γιὰ νὰ φᾶτε, ἔχοντάς μας ἀποκλείσει οὐσιαστικῶς ἀπὸ τὴν πρωτογενὴ παραγωγή.
Πρῶτα φτιάχνουν σπόρους ποὺ δὲν ἀναπαράγονται καὶ μετὰ μᾶς ἀπαγορεύουν νὰ χρησιμοποιοῦμε τοὺς σπόρους ποὺ ἀναπαράγονται. 
Μετατρέπουν τὶς πόλεις μας σὲ τεράστιες φυλακές, αὐξάνοντας διαρκῶς τοὺς φόρους στὰ καύσιμα, στὶς μετακινήσεις, στὰ διόδια, πρὸ κειμένου νὰ μὴν μποροῦμε νὰ μετακινηθοῦμε διόλου.
Ἀκτινοβολοῦν τὰ τρόφιμα, πρὸ κειμένου νὰ μὴν λαμβάνουμε κάτι θρεπτικὸ ἀπὸ αὐτά. Μόνον νὰ χορταίνουμε.
Τοποθετοῦν παντοῦ συστήματα παρακολουθήσεως, πρὸ κειμένου νὰ μὴν μποροῦμε νὰ πᾶμε πουθενὰ δίχως νὰ ξέρουν κάθε μας κίνησι. Οὔτε κἄν τὴν σκέψι μας ἀφήνουν ἐλέυθερη….
Καταστρέφουν τὸ ΕΣΥ μὲ κάθε δυνατὸ τρόπο, πρὸ κειμένου νὰ μὴν μποροῦμε νὰ νοσηλευθοῦμε.
Ἔχουν κάνῃ κι ἄλλα, τὰ περισσότερα γνωστά, ἀλλὰ καὶ κάποια ποὺ οὐδέποτε θὰ μάθουμε.
Εἶναι δῆλα δὴ διαρκῶς τοὐλάχιστον ἕνα βῆμα μπροστὰ ἀπὸ ἐμάς, δουλεύουν γιὰ ἐμάς, πρὸ κειμένου νὰ ἀφανίσουν ἐμάς!
Στόχος τους; Ἡ ἐξαθλιωσις, ἡ ἐξάρθρωσις οὐσιαστικῶς μερικῶν χιλιάδων, ἤ καὶ ἐκατομμυρίων, ἀπὸ πείνα, ἀσθένειες, κρύο.
Οἱ δρόμοι, οἱ πλατεῖες, τὰ στενοσόκακα κάθε βράδυ γεμίζουν ἀπὸ σκιές.  Οἱ κάδοι σκουπιδιῶν φιλοξενοῦν πλέον καθημερινοὺς καυγάδες.  Σιγὰ σιγὰ ξεκίνησαν καὶ οἱ κατασχέσεις… Ἔτσι, γιὰ νὰ παίρνῃ σειρὰ ἡ ἐπομένη φουρνιά, αὐτῶν ποὺ διαβιοῦν ἐπὶ τῶν ὁρίων. 
Νέες διώξεις ἔρχονται. Νέες δολοφονίες.  Νέες στρατιὲς ἀστέγων θὰ συμπληρώσουν ἤ θὰ ἀντικαταστήσουν τοὺς ἤδη ὑπάρχοντες. Σὲ λίγον καιρό τί θά βλέπουμε; Τοὺς πολλοὺς στοὺς δρόμους καὶ τοὺς λίγους στὰ σπίτια τους.  Τελικός στόχος;  Μόνον λίγες χιλιάδες σπίτια θὰ παραμείνουν στοὺς ἰδιοκτῆτες τους. Τὰ ὑπόλοιπα θὰ περάσουν στὸ δημόσιο. Δῆλα δὴ στὴν ἰδιοκτησία τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἐνώσεως. Δῆλα δὴ στὴ Εὐρωπαϊκὴ Κεντρικὴ Τράπεζα. (Ε.Κ.Τ.) Δῆλα δὴ στὸ παραμάγαζο τῆς κεντρικῆς παγκοσμίου κυβερνήσεως. 
Μᾶς ἔχουν δέσῃ ἀπὸ παντοῦ, μὲ πολλοὺς τρόπους καὶ μὲ ὅλα τὰ μέσα.
Τὸ μαρτύριον τῆς σταγόνας περνᾶμε… Κάθε στιγμή μας ἕνας βόγκος, ἕνας ἀναστεναγμός,παρέα πάντα μὲ μίαν …ἐλπίδα. Πρὸ χθές, συνομιλῶντας μὲ συγγενή μου, μοῦ ἐξήγησε πὼς τὸ μαρτύριο αὐτὸ θὰ κρατήσῃ δύο, τὸ πολὺ τρία χρόνια. Ἴσα νὰ μποῦν τὰ δημόσια οἰκονομικὰ σὲ σωστὲς βάσεις. Καὶ μετὰ ὅλα θὰ εἶναι ὅπως πρῶτα.  Κι ἐκεῖ, ἀκριβῶς τὴν στιγμὴ ποὺ μοῦ ἐξηγοῦσε τὸ πόσο εὔκολα θὰ βγοῦμε ἀπὸ τὸ τέλμα, ἐκεῖ συνειδητοποίησα πὼς ἀκόμη ἔχουμε μακρὺ δρόμο ἐμπρός μας, διότι κουβαλᾶμε τὴν ἐλπίδα. Εὐτυχῶς… Διότι δίχως ἐλπίδα τί θά κάναμε; Θά τρέχαμε μόνοι μας νά ἀνοίξουμε τούς τάφους μας ἤ …θά τά σαρώναμε ὅλα στό πέρασμά μας, μέ πρώτους καί καλλίτερους αὐτούς πού μᾶς ὁδήγησαν στήν σημερινή κατάντια;
Πρὶν ἀπὸ ἐμὰς γιὰ ἐμὰς λοιπόν… Ὅλα τὰ ἔχουν προβλέψῃ… Καὶ περισσότερο ἀπὸ ὅλα τὴν συναισθηματικὴ κατάστασι τῶν μαζῶν. (Ναί, ἔτσι μᾶς βλέπουν…!!! Καὶ ἔτσι εἴμαστε!!!!!!!)  Πῶς ἀλλοιῶς ἐξηγεῖται ἡ ἀπέραντη βλακεία, ἤ ἡ ἀθωότης, τοῦ συγγενοῦς μου, πού σώνει καί καλά θέλει νά κάνουμε ὑπομονή δύο μέ τρία χρονάκια; Γιατί νά κάνουμε ὑπομονή; Γιά νά μεγαλώσουν τά δεσμά μας περισσότερο; Ἤ…
Παραλλήλως ἔχουν μεριμνήσῃ μὲ τὸν καλλίτερο τρόπο γιὰ τὴν καταστολή μας.  Ἀστυνομία ἐγχώρια, ἀστυνομία Βαλκανίων καὶ ὑπερατλαντική, ἐγκληματικότης στὰ ὕψη… Ποῦ νά τολμήσουμε νά πᾶμε νύκτα, ἤ καὶ ἡμέρα τώρα πιά, κάπου; Ἤδη, εἶτε λόγῳ τῶν οἰκονομικῶν μας, εἶτε λόγῳ τῆς ἐγκληματικότητος, ἔχουμε κλειστῇ ἐν τελῶς στὰ σπίτια μας.  Καὶ χειροτερεύει… Διαρκῶς…. Καὶ θὰ χειροτερεύσῃ… 
Ἀσφυκτικὰ φορολογικὰ μέτρα. Ὅποιος χρωστᾷ, ὁπουδήποτε, ἁπλῶς τὸν γδύνουν! Ἐν τελῶς. Στὴν καλλιτέρα τῶν περιπτώσεων, διότι ἐκεῖ γύρω παραμονεύει καὶ ἡ φυλακή.  Ὁδεύουν πρὸς τὴν δέσμευσι τῶν εἰσοδημάτων αὐτῶν ποὺ φαίνονται ὁπουδήποτε χρεωμένοι. Γιατί; Μὰ διότι πρέπει νὰ μὴν ἀφήσουν κανέναν ἀπὸ ἐμὰς νὰ μπορῇ νὰ ἔχῃ λίγα δράμια ἐλευθερίας. 
Ὅλα προαποφασισμένα.  Καὶ στὴν θέσι τῶν κυβερνώντων κάτι ἠλίθιοι ποὺ ὑπογράφουν ὄσα χαρτιὰ τοὺς βάλουν ἐμπρός τους.  Τόσο εὔκολα. Τόσο ἁπλᾷ!! Τόσο ξεκάθαρα!!!
Δὲν ἦταν ὅμως τελικῶς δύσκολο τὸ νὰ μᾶς φέρουν ἐδῶ ποὺ μᾶς ἔφεραν.  Πρῶτα μᾶς προετοίμασαν, σὰν τὴν γαλοπούλα ποὺ τὴν λαδώνουν πρὶν τῆν ψήσουν, καὶ μετὰ μᾶς ἔχωσαν στὸν φοῦρνο.  Καὶ μᾶς ψήνουν! Μεθοδικά, ἀποφασιστικά, φασιστικά!
Τί κάναμε ἐμεῖς ἔως σήμερα γιά νά ἀντιδράσουμε στό …λάδωμά μας;  Τίποτα! Ἀπολύτως τίποτα! Χαζεύαμε, γελούσαμε, γλεντούσαμε… Τίποτα! Ἀπολύτως τίποτα! Παραιτηθήκαμε ἀπὸ τὴν γλῶσσα μας, τὴν παιδεία μας, τὴν συνείδησί μας, τὴν ταὐτότητά μας, τὸ χρέος μας στὴν Ἀνθρωπότητα!!! Παραιτηθήκαμε ἀκόμη κι ἀπὸ τὴν ἐλευθερία μας!!! Ὅπως τόσα χρόνια λοιπόν, ἔτσι καὶ τώρα κάνουμε ἀπολύτως τίποτα. Ἐὰν ἐξαιρέσουμε κάτι λίγους, πράγματι πολὺ λίγους, ποὺ θεωροῦνται μᾶλλον γραφικοί, τίποτα! Ἀπολύτως τίποτα!
Συνεπῶς; Καλά νά πάθουμε;
Ἀπὸ μίαν σκοπιά, ναί, καλὰ νὰ πάθουμε. Ὄχι διότι μᾶς ἀξίζουν τὰ χειρότερα, ἀλλὰ γιατὶ μᾶς ἀξίζουν τὰ καλλίτερα.  Ποιοί εἴμαστε ἐμεῖς σήμερα, πού ἔχουμε στρογγυλοκάτσῃ στά ἔργα, τίς πράξεις καί τά ἐπιτεύγματα  ἐνδόξων προγόνων; Πτωχοί, ἀλλά καθ’ ὅλα τίμιοι συγγενεῖς; Ἤ μήπως κάτι ἀκόμη χειρότερο;
Δὲν θὰ μποροῦσε νὰ συμβαίνῃ κάτι ἄλλο. Ἔτσι ἔπρεπε νὰ συμβῇ. Κι ἄς μᾶς πονᾷ. Κι ἄς βγαίνῃ πρῶτα ὁ στεναγμὸς καὶ μετὰ ἡ ἀνάσα. 
Ἔπρεπε νὰ φθάσουμε στὴν τρελλὴ πτώσι, στὴν ἄνευ ἐλέγχου πτώσι μας, διότι αὐτὸ τὸ τέρας ποὺ λέγεται Ἑλλαδοκαφριστὰν ἔπρεπε νὰ τελειώσῃ! Ἀρκετὴ ἀδικία, ἀνεντιμότητα, ἀνηθικότητα, βλακεία, ἀνθελληνικότητα, ῥατσισμό, κτηνωδία, ἀηδία, ἀμορφωσιά, βόλεμα, ὠχαδελφισμό, ἐκμετάλλευσι βιώσαμε. Παράγινε τὸ κακό.  Ὅσο κι ἐὰν δὲν μᾶς ἀρέσῃ, ὅλοι, μὰ ὅλοι μας, θὰ περάσουμε μέσα ἀπὸ Συμπληγάδες. Θὰ ἀναγκαστοῦμε νὰ ἀναζητήσουμε μέσα μας τὸν Ὀδυσσέα, πρὸ κειμένου νὰ ξεπεράσουμε αὐτὰ στὰ ὁποῖα μόνοι μας ἐπιτρέψαμε νὰ μᾶς ὁδηγήσουν.  Ναί, αὐτὰ ἀπὸ τὰ ὁποία τόσο εὔκολα παραιτηθήκαμε, ἦταν αὐτὰ ποὺ σήμερα θὰ μποροῦσαν ν ὰ μᾶς κρατοῦν ὄχι μόνον ζωντανούς, ἀλλὰ καὶ κορυφαίους ἐπὶ τῶν ἄλλων λαῶν τοῦ πλανήτου. Ἀλλὰ παραιτηθήκαμε. Ἀπό  βαριεστημάρα; Ἀπό ὑπεροψία; Ἀπό παραδοπιστία; Ἀπό ἀπαιδευσιά; Ἀπό βλακεία; Ἀπό ἀναβλητικότητα; Τὸ κάναμε… Κι ἐφ’  ὅσον τὸ κάναμε, τώρα ΠΡΕΠΕΙ νὰ ξαναγυρίσουμε σὲ ἐκεῖνο τὸ σημεῖον ὅπου χάσαμε τὸν δρόμο μας. Σὲ ἐκεῖνο τὸ σταυροδρόμι ποὺ κάναμε τὴν λᾶθος ἐπιλογή.  Πρέπει νὰ φθάσουμε ἐκεῖ. Νὰ τὸ βροῦμε, ὅποιο εἶναι γιὰ τὸν κάθε ἕναν ἀπὸ ἐμάς… Καὶ μετά, ὅταν θὰ τὸ ἔχουμε βρῇ, τότε ναί, τότε μποροῦμε νὰ ξεκινήσουμε πάλι ἀπὸ τὴν ἀρχή.  Δύσκολα, ἀλλὰ στὸν σωστὸ δρόμο. Στὸν δρόμο  ποὺ ἡ Φύσις μας, τὸ Ἦθος μας καὶ ἡ βαρυτάτη κληρονομιά μας ἐπιτάσσει. 
Θὰ τὸ βροῦμε τὸ σταυροδρόμι μας.  Αὐτοὶ ὅλοι ποὺ σήμερα δροῦν κι ἀποφασίζουν καὶ διατάσσουν ἐμάς, εἶναι ἁπλῶς τὰ μέσα γιὰ νὰ φθάσουμε ἐκεῖ ποὺ χρωστᾶμε στοὺς ἑαυτούς μας καὶ στὰ παιδιά μας.  Αὐτὰ ὅλα ποὺ μᾶς συμβαίνουν σήμερα, ἤ ποὺ θὰ συμβοῦν αὔριο, εἶναι ὅλα αὐτὰ ποὺ ἔπρεπε νὰ συμβοῦν, πρὸ κειμένου νὰ μάθουμε σωστὰ ὅσα μόνοι μας ἀπαρνηθήκαμε. Καὶ θὰ τὰ μάθουμε.  Καὶ σὰν ἄτομα, ἀλλὰ ἰδίως σὰν κοινωνίες.  Δὲν ἔχουμε κανέναν ἄλλον δρόμο.  Πᾶμε πίσω, πιάνουμε πάτο, στηλώνουμε τὰ πόδια καὶ ὁρμοῦμε πρὸς τὸ Φῶς. 
Πόσο θά κρατήσῃ; Δὲν ξέρω.  Γιὰ κάποιους ἤδη συμβαίνει… Γιὰ κάποιους ἄλλους δὲν ἔχῃ ἀκόμη φθάσῃ…  Θὰ συντονιστοῦμε… Συντονιζόμαστε ἤδη σιγὰ σιγά… Κι ἄς ἔχουν προβλέψῃ τὰ πάντα, αὐτοὶ ποὺ ἔκαναν τοὺς σχεδιασμούς.  Τί στό καλό;  Τόσες γενοκτονίες περάσαμε; Δέν θά καταφέρουμε νά περάσουμε μέσα ἀπό μίαν οἰκονομική καταστροφή;  Μᾶς ξέρω καλά… Στὰ δύσκολα, στὰ πραγματικὰ δύσκολα, γινόμαστε κακὰ σκυλιά… Λέοντες… Ἀνίκητοι…. Ὑπομονὴ λοιπόν…. Ὑπομονή. Θὰ τὸ βροῦμε τὸ σταυροδρόμι μας…
Κι ὅσο γιὰ τοὺς βλαμμένους ποὺ ἔχουν ἐπενδύσῃ τὰ πάντα στὸ νὰ μᾶς καταστήσουν ἄνευ σκέψεως δούλους… Δὲν βαριέστε…  Ποιά αὐτοκρατορία στήν ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητος κατάφερε νά ὁλοκληρώσῃ τό ἔργο της; 
Φιλονόη.
Υ.Γ.1. Δὲν εἴμαστε ὅλοι πολεμιστές. Ἀλλὰ θὰ γίνουμε!
Υ.Γ.2. Σὲ μερικὰ χρόνια θὰ γελάμε… Αὐτοὶ ποὺ μερίμνησαν γιὰ τὰ ὅσα σήμερα ἀντιμετωπίζουμε δὲν ξέρω ποῦ καὶ πῶς θὰ εἶναι. 
Υ.Γ.3. Τὰ δύσκολα, στὰ πραγματικὰ δύσκολα, ἕνα νὰ θυμόμαστε! Ὁ Ἕλλην δὲν παραδίδεται! Ἤ Νικᾷ ἤ πεθαίνει!                                                                                                                                                     ΠΗΓΗ

Παρασκευή 4 Ιανουαρίου 2013

Πρόταση της Χρυσής Αυγής για σύσταση προανακριτικής προς Ανεξάρτητους Έλληνες και Ανεξάρτητους Βουλευτές

Πρόταση της Χρυσής Αυγής για σύσταση προανακριτικής
Ανοικτή επιστολή προς τους βουλευτές των Ανεξάρτητων Ελλήνων και ανεξάρτητους βουλευτές για την συμπλήρωση των 30 υπογραφών που απαιτούνται για την πρόταση για σύσταση επιτροπής διεξαγωγής προκαταρκτικής εξέτασης για τους Παπακωνσταντίνου, Βενιζέλο και Παπανδρέου
Αξιότιμοι κύριοι,
Η μνημονιακή συγκυβέρνηση προτείνει την σύσταση επιτροπής διεξαγωγής προκαταρκτικής εξέτασης για τις ποινικές ευθύνες του τ. υπουργού Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου, για ένα σκάνδαλο που όζει. Κατά την εκτίμησή μας πρόθεση της συγκυβέρνησης είναι να εκμεταλλευτεί την περίπτωση ενός πολιτικά τελειωμένου πρώην υπουργού, προκειμένου να συγκαλύψει τις ευθύνες του προέδρου του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελου Βενιζέλου, όπως αυτές προκύπτουν ακόμα και από την ανάγνωση των πρακτικών της αρμόδιας Επιτροπής, αλλά και του επίσης υπευθύνου και έχοντος όχι μόνο την πολιτική, αλλά και την ποινική ευθύνη πρώην πρωθυπουργού και προέδρου του ΠΑΣΟΚ Γεωργίου Παπανδρέου. Με δεδομένη την αντιμετώπιση του όλου ζητήματος από την μνημονιακή συγκυβέρνηση προκειμένου να μπορέσει να στηριχθεί η άθλια πολιτική της συμμαχία και κατ΄ επέκταση το παλαιοκομματικό κατεστημένο,  ο «ΛΑΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ-ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ» αναλαμβάνει πρωτοβουλία και προτείνει  με τις ισχύουσες κοινοβουλευτικές διαδικασίες την σύσταση επιτροπής προκαταρκτικής εξέτασης που θα αφορά τους: Γεώργιο Παπακωνσταντίνου, Ευάγγελο Βενιζέλο και Γεώργιο Παπανδρέου. Σας καλούμε να συνυπογράψετε την επισυναπτόμενη πρόταση προς το Προεδρείο της Βουλής, σύμφωνα με τα οριζόμενα  από τον Κανονισμό της Βουλής.
ΠΡΟΤΑΣΗ ΣΥΣΤΑΣΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗΣ ΠΡΟΚΑΤΑΡΚΤΙΚΗΣ ΕΞΕΤΑΣΗΣ
ΚΑΤΑ
ΤΟΥ ΠΡΩΗΝ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ, ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
ΤΟΥ ΠΡΩΗΝ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ, ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
ΤΟΥ ΠΡΩΗΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΚΑΙ ΠΡΩΗΝ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ, ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
Όπως γνωρίζετε το 2010 το Γαλλικό Υπουργείο Οικονομικών παρέδωσε, μέσω της ελληνικής πρεσβείας στον τότε υπουργό Οικονομικών Γεώργιο Παπακωνσταντίνου ψηφιακό δίσκο με 2062 ηλεκτρονικά αρχεία, με ονόματα Ελλήνων καταθετών και τις κινήσεις λογαριασμών τους για μια χρονική περίοδο στην τράπεζα ΗSBC του Χόνγκ-Κόνγκ, σε υποκατάστημα που αυτή διατηρούσε στην Ελβετία. Ο κος Παπακωνσταντίνου το παρέδωσε στο γραφείο του για εμπιστευτική φύλαξη, και από εκείνη την στιγμή και μετά κανείς δεν γνώριζε που αυτό βρισκόταν. Τον Ιούνιο του 2011, υποτίθεται ότι ο κος Παπακωνσταντίνου παρέδωσε στον τότε επικεφαλής του ΣΔΟΕ Ιωάννη Διώτη τα ονόματα που υποτίθεται ότι υπήρχαν στην λίστα που είχε δοθεί. Τον δε Αύγουστο του 2011, ενημερώνεται και ο κος Ευάγγελος Βενιζέλος, ο οποίος είχε γίνει υπουργός Οικονομικών. Φτάνοντας στο 2012, και με την γνωστή διαδικασία που ακολουθήθηκε από τον νυν υπουργό Οικονομικών κο Στουρνάρα, οι Γάλλοι μας παραδίδουν ψηφιακό δίσκο ( CD)  με 2062 αρχεία, ενώ ο αντίστοιχος  του κου Παπακωνσταντίνου είχε 2059 αρχεία.
Έτσι προκύπτει ξεκάθαρα πως ο κος Παπακωνσταντίνου, προέβη σε αλλοίωση του ψηφιακού δίσκου, της λεγόμενης και «λίστας Λαγκάρντ», συγκεκριμένα δε φαίνεται ότι διέγραψε τρία ονόματα τα οποία ανήκαν σε συγγενικά του πρόσωπα.
Επειδή σύμφωνα με το Ν. 3126/2003 «Πλημμελήματα ή κακουργήματα που τελούνται από Υπουργό κατά την άσκηση των καθηκόντων του εκδικάζονται από το κατ΄ άρθρο 86 του Συντάγματος Ειδικό Δικαστήριο, ακόμα και αν ο υπουργός έχει παύσει να έχει την ιδιότητα αυτή»
Επειδή σύμφωνα με το άρθρο 153 του ΚτΒ «Η Βουλή έχει τη αρμοδιότητα να ασκεί δίωξη εναντίον όσων διατελούν ή διατέλεσαν μέλη της κυβέρνησης ή Υφυπουργοί, για ποινικά αδικήματα που τέλεσαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 86 του Συντάγματος και το Νόμο περί ευθύνης των υπουργών»
Επειδή σύμφωνα με το άρθρο 154 παρ. 1 του ΚτΒ , «Για την άσκηση δίωξης κατά το προηγούμενο άρθρο εναντίον προσώπου που είναι η διετέλεσε μέλος της Κυβέρνησης η Υφυπουργός απαιτείται πρόταση κατηγορίας και απόφαση της Βουλής που δέχεται την πρόταση αυτή»
Επειδή ο κος Παπακωνσταντίνου, αλλοίωσε την λίστα Λαγκάρντ, ο δε κος Βενιζέλος ήταν γνώστης της όλης καταστάσεως και παρείχε κάλυψη στον κο Πακωνσταντίνου, με αποτέλεσμα με αυτόν τον τρόπο να παρέχουν στην ουσία κάλυψη στους όποιους παραβάτες, στερώντας παράλληλα από την ελληνική πολιτεία εκατοντάδες εκατομμύρια, ή ακόμα και δισεκατομμύρια ευρώ ως έσοδα εκ φορολογίας.
Επειδή ο κος Γεώργιος Παπανδρέου, ως πολιτικός προϊστάμενος των ως άνω και πρωθυπουργός, αυτός παρείχε και αυτός κάλυψη στις ενέργειες τους.
Επειδή προκύπτει ότι έχουν διαπραχθεί τα αδικήματα της παράβασης καθήκοντος (259 ΠΚ) , της νόθευσης εγγράφου (242 παρ. 2 και 3 Π.Κ) καθώς και της υπόθαλψης εγκληματία , κατ΄άρθρο 231 ΠΚ
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ  ΑΙΤΟΥΜΕΘΑ
Την κατά Νόμο άσκηση ποινικής διώξεως κατά του πρώην υπουργού Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου για το αδίκημα της νόθευσης εγγράφου (242 ΠΚ), της παράβασης καθήκοντος (259 ΠΚ), την άσκηση ποινικής διώξεως κατά του προέδρου του ΠΑΣΟΚ και πρώην υπουργού Οικονομικών Ευάγγελου Βενιζέλου για το αδίκημα της υπόθαλψης εγκληματία (231 ΠΚ) καθώς και του πρώην πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου για το αδίκημα της  υπόθαλψης εγκληματία (231 ΠΚ)   και την συζήτηση της ως άνω πρότασης στην Ολομέλεια της Βουλής κατ΄ άρθρο 155 του Κανονισμού της Βουλής, με σκοπό την λήψη αποφάσεως για την συγκρότηση της αρμόδιας ειδικής κοινοβουλευτικής επιτροπής, πρoς διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης για τις ως άνω περιγραφόμενες παράνομες πράξεις.
                                                                                       
ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
ΠΑΠΠΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
ΖΑΡΟΥΛΙΑ ΕΛΕΝΗ
ΓΕΡΜΕΝΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΡΟΣ ΗΛΙΑΣ
ΚΑΣΙΔΙΑΡΗΣ ΗΛΙΑΣ
ΚΟΥΖΗΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
ΛΑΓΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
ΓΡΕΓΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ
ΖΗΣΙΜΟΠΟΥΛΟΣ ΠΟΛΥΒΙΟΣ
ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ ΜΙΧΑΗΛ
ΜΙΧΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
ΜΠΟΥΚΟΥΡΑΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ
ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ ΧΡΥΣΟΒΑΛΑΝΤΗΣ
ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΚΟΥΚΟΥΤΣΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
ΜΑΤΘΑΙΟΠΟΥΛΟΣ ΑΡΤΕΜΙΟΣ
ΜΠΑΡΜΠΑΡΟΥΣΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ                                                                                           
ΠΗΓΗ

Μιχαήλ Μπακούνιν (Γράμματα για τον Πατριωτισμό, 1869)

                                                          Το κράτος δεν ειναι πατρίδα.

Έιναι η αφαίρεση, ο μεταφυσικός, μυστικιστικός, νομικός μύθος της πατρίδας.

Οι προλετάριοι εχουν πατρίδα.

Οι λαικές μάζες όλων των χωρών αγαπούν βαθιά την πατρίδα τους.

Αυτή ειναι μια φυσική, αληθινή αγάπη.

Ο πατριωτισμός του λαού δεν ειναι ιδέα, αλλα γεγονός.

Ο πολιτικός πατριωτισμός, η αγάπη του κράτους ειναι η εκφυλισμένη, μέσω απατηλής αφαιρέσεως έκφραση αυτής της αγάπης, προς όφελος της εκμεταλεύτριας μειοψηφίας..

Η πατρίδα αντιπροσωπέυει το αδιαφιλονίκητο και ιερό δικαίωμα κάθε ανθρώπου, ομάδας ανθρώπων, ενώσεων,κοινοτήτων, περιοχών, να ζούν, να σκέφτονται, να θέλουν και να δρούν κατα τον τρόπο τους, που γεννήθηκε ως αποτέλεσμα της μακρόχρονης ιστορικής εξέλιξης.

Υποκλίνομαι λοιπόν μπρος στην παράδοση και την ιστορία των λαών, γιατί είναι το αίμα και η σάρκα, η σκέψη και η θέληση κάθε λαού.

Γι αυτό, ειλικρινά, είμαι ο πατριώτης όλων των καταπιεσμένων πατρίδων. Έιμαι πατριώτης και διεθνιστής ταυτόχρονα»


Μιχαήλ Μπακούνιν (Γράμματα για τον Πατριωτισμό,1869)

Φοινικικό Αλφάβητο - Μία ιστορική απάτη


Επιγραφή που θεωρείται η πρώτη που βρέθηκε με Φοινικική γραφή. Σαρκοφάγος του Αχιράμ. 12ος αιωνας π.Χ.

Α. ΑΠΟΤΕΛΕΙ Η ΦΟΙΝΙΚΙΚΗ ΓΡΑΦΗ "ΑΛΦΑΒΗΤΟ";

Κατά τη Γλωσσολογία ως "αλφάβητο" ορίζεται το «σύνολο συμβόλων με ορισμένη σειρά και τάξη, που χρησιμεύουν για να αποδίδονται οι στοιχειώδεις φθόγγοι μιας γλώσσας, με τον περιορισμό ο κάθε φθόγγος ν' αντιστοιχεί σ' ένα μόνο σύμβολο και αντίστροφα». Στην αλφαβητική γραφή επομένως (δηλαδή τη γραφή των λαών της Ευρώπης, της Αμερικής, της Αυστραλίας αλλά και άλλων περιοχών του πλανήτη) κάθε γράμμα αποδίδει ένα στοιχειώδη ήχο.

Τούτο δεν ισχύει στις ατελέστερες της αλφαβητικής συλλαβικές γραφές, στις οποίες κάθε σύμβολο αποδίδει μία συλλαβή (δύο ή και περισσότερους ήχους-φθόγγους), όπως π.χ. στις συλλαβικές ελληνικές γραφές Γραμμική Α και Β ένα σύμβολο αποδίδει τη συλλαβή κο (κ+ο), άλλο σύμβολο τη συλλαβή πο (π+ο) κ.ο.κ. Στη φοινικική γραφή (που διαθέτει μόνο σύμφωνα και κανένα φωνήεν), στα ελάχιστα διασωθέντα δείγματά της, η κατάσταση είναι ακόμα "χειρότερη", δεδομένου ότι κάθε σύμβολό της δεν αποδίδει ούτε καν μία συγκεκριμένη συλλαβή, αλλά διαφορετικές, που το διάβασμά τους αφήνεται στην "έμπνευση" του αναγνώστη. Έτσι π.χ. ένα σύμφωνο μπορεί να διαβαστεί ως μπα, μπου, μπε, μπι, μπο κ.ο.κ., ή κάποιο άλλο ως γκου, γκα, γκε, γκο κ.λπ. Επομένως, η φοινικική γραφή όχι μόνο δεν αποτελεί αλφάβητο, αλλά δεν είναι ούτε καν εξελιγμένη συλλαβική γραφή, του βαθμού τελειότητας των αντιστοίχων ελληνικών συλλαβαρίων.

Και είναι πράγματι καταπληκτικό το γεγονός, ότι έχει καθιερωθεί στην επιστήμη κατά τα τελευταία 150 χρόνια περίπου ο αντιφατικός όρος "φοινικικό αλφάβητο", προκειμένου για μία γραφή που δεν έχει καμμία σχέση με την αλφαβητική. Και είναι ακόμη πιο απίστευτη η επιβολή του επιστημονικού δόγματος, ότι το ελληνικό αλφάβητο προήλθε από το φοινικικό, το οποίο όχι μόνο δεν είναι αλφάβητο, αλλά είναι μία ατελέστερη γραφή από τις ελληνικές Γραμμικές Γραφές Α και Β. Για τους λόγους αυτούς κατά τον προσφάτως εκλιπόντα πρόεδρο της Εταιρείας Ελλήνων Φιλολόγων Παν. Γεωργούντζο ο χαρακτηρισμός που έδωσε ο καθηγητής Γ. Μπαμπινιώτης στη φοινικική γραφή "οιονεί συλλαβικό αλφάβητο" (;!) απορρίπτεται και πρέπει να αντικατασταθεί με το ορθό "καθαρώς συνεπτυγμένο συλλαβικό" σύστημα γραφής (βλέπε Παν. Γεωργούντζου, Το Αλφάβητον Εφεύρεσις Ελληνική: άρθρο του στο περιοδικό Δαυλός, τεύχος 142,Οκτώβριος 1993,σ 8242).


Β. Η ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ

α) Οι αρχαιολογικές αποδείξεις

Η θεωρία ότι το Αλφάβητο είναι εφεύρεση των Φοινίκων συντηρήθηκε εκτός των άλλων με το επιχείρημα ότι ορισμένα σύμβολα της φοινικικής γραφής μοιάζουν με τα αλφαβητικά γράμματα, π.χ. το ?(άλεφ) είναι αντεστραμμένο ή πλαγιαστό το ελληνικό Α κλπ. Το επιχείρημα αυτό φαινόταν ισχυρό μέχρι προ 100 ετών περίπου, όταν οι γλωσσολόγοι και οι ιστορικοί ισχυρίζονταν ακόμη ότι οι Ελληνες δεν γνώριζαν γραφή προ του 800 π.Χ.! Γύρω στο 1900 όμως ο Αρθούρος Εβανς ανάσκαψε την ελληνική Μινωική Κρήτη και ανακάλυψε τις ελληνικές Γραμμικές Γραφές, των οποίων σύμβολα ήταν ως σχήματα πανομοιότυπα προς τα 17 τουλάχιστον εκ των 24 γραμμάτων του ελληνικού Αλφαβήτου. Με δεδομένα -α) ότι τα αρχαιότερα δείγματα των ελληνικών αυτών γραφών (Γραμμική Α και Β), που στη συνέχεια ανακαλύφθηκαν και στην Πύλο, στις Μυκήνες, στο Μενίδι, στη Θήβα, αλλά και βορειότερα, μέχρι τη γραμμή του Δούναβη και χρονολογήθηκαν τότε πριν από το 1500 π.Χ. και - β) ότι οι Φοίνικες και η γραφή τους εμφανίζονται στην ιστορία όχι πριν το 1300 π.Χ. Ο Έβανς στο έργο του Scripta Minoa διετύπωσε, πρώτος αυτός, αμφιβολίες για την αλήθεια της θεωρίας ότι οι Έλληνες έλαβαν τη γραφή από τους Φοίνικες, εκφράζοντας ταυτόχρονα την επιστημονική υποψία ότι μάλλον συνέβη το αντίθετο.

Οι αμφιβολίες για την μη προτεραιότητα των Φοινίκων έναντι των Ελλήνων στην ανακάλυψη της γραφής έγιναν βεβαιότητα, όταν ο καθηγητής Πωλ Φωρ, διεθνής αυθεντία της Προϊστορικής Αρχαιολογίας, δημοσίευσε στο αμερικάνικο αρχαιολογικό περιοδικό, εκδόσεως του Πανεπιστημίου της Ινδιάνας, Nestor (έτος 16ον,1989,σελ.2288) ανακοίνωση, στην οποία παραθέτει και αποκρυπτογραφεί πινακίδες ελληνικής Γραμμικής Γραφής, που βρέθηκαν σε ανασκαφές στο κυκλώπειο τείχος των Πιλικάτων της Ιθάκης και χρονολογήθηκαν με σύγχρονες μεθόδους στο 2700 π.Χ. Γλώσσα των πινακίδων είναι η Ελληνική και η αποκρυπτογράφηση του Φωρ απέδωσε φωνητικά το συλλαβικό κείμενο ως εξής: Α]RE-DA-TI. DA-MI-U-A-. A-TE-NA-KA-NA-RE(ija)-TE. Η φωνητική αυτή απόδοση μεταφράζεται, κατά τον Γάλλο καθηγητή πάντοτε :«Ιδού τι εγώ η Αρεδάτις δίδω εις την άνασσαν, την θεάν Ρέαν:100 αίγας, 10 πρόβατα, 3 χοίρους». Ετσι ο Φωρ απέδειξε, ότι οι Έλληνες έγραφαν και μιλούσαν ελληνικά τουλάχιστον 1400 χρόνια πριν από την εμφάνιση των Φοινίκων και της γραφής τους στην ιστορία.


ΑΡΙΣΤΕΡΑ Η ΕΠΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΔΙΣΠΗΛΙΟΥ ΚΑΙ Η ΓΡΑΦΗ ΔΕΞΙΑ

Αλλά οι αρχαιολογικές ανασκαφές στον ελληνικό χώρο την τελευταία 12ετία απέδωσαν και άλλες πολλές και μεγάλες εκπλήξεις: Οι Έλληνες έγραφαν όχι μόνο τις συλλαβικές Γραμμική Α και Β Γραφές τους αλλά και ένα είδος γραφής πανομοιότυπης με εκείνη του Αλφαβήτου τουλάχιστον από το 6000 π.Χ. Πράγματι στο Δισπηλιό, μέσα στα νερά της λίμνης της Καστοριάς, ο καθηγητής Γ. Χουρμουζιάδης ανακάλυψε ενεπίγραφη πινακίδα με γραφή σχεδόν όμοια με την αλφαβητική, η οποία χρονολογήθηκε με τις σύγχρονες μεθόδους του ραδιενεργού άνθρακα (C14) και της οπτικής θερμοφωταύγειας στο 5250 π.Χ. Τρία χρόνια αργότερα ο έφορος Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων Ν. Σάμψων, ανασκάπτοντας το "Σπήλαιο του Κύκλωπα" της ερημονησίδας Γιούρα Αλοννήσου (Βόρειες Σποράδες), ανακάλυψε θραύσματα αγγείων ("όστρακα") με γράμματα πανομοιότυπα με εκείνα του σημερινού ελληνικού Αλφαβήτου, τα οποία χρονολογήθηκαν με τις ίδιες μεθόδους στο 5500-6000 π.Χ. Ο ίδιος αρχαιολόγος διενεργώντας το 1995 ανασκαφές στη Μήλο, ανεκάλυψε "πρωτοκυκλαδικά αγγεία" των μέσων της 3ης χιλιετίας π.Χ., που έφεραν πανομοιότυπα τα γράμματα του Ελληνικού Αλφαβήτου Χ,Ν,Μ,Κ,Ξ,Π,Ο,Ε. Είναι πρόδηλο, ότι οι αρχαιολογικές αυτές ανακαλύψεις όχι απλώς προσέδωσαν ήδη το χαρακτήρα του κωμικού στη λεγόμενη "Φοινικική Θεωρία" περί ανακαλύψεως της γραφής, αλλά ανατρέπουν εκ βάθρων ολόκληρη την επίσημη χρονολόγηση της ελληνικής Ιστορίας, όπως αυτή διδάσκεται, αλλά και την επίσημη παγκόσμια Ιστορία του Πολιτισμού.


β) Η οιονεί μαθηματική απόδειξη

Αλλά παράλληλα προς την κατεδάφιση του χάρτινου οικοδομήματος του "Φοινικικού" αλφαβήτου με τη βοήθεια της αρχαιολογικής σκαπάνης, προέκυψε κι ένα νέο συντριπτικό στοιχείο, που μας το πρόσφερε η επί 20 χρόνια σεμνή και αθόρυβη μελέτη της ελληνικής Γλώσσας και Γραφής από έναν μεγάλο ερευνητή, τον Ηλία Λ. Τσατσόμοιρο, που δυστυχώς χάθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 1991, αφού όμως πρόλαβε να ολοκληρώσει , λίγους μήνες πριν απ' τον αδόκητο θάνατό του, την ριζοσπαστική έρευνά του «Ιστορία Γενέσεως της Ελληνικής Γλώσσας -Από τον έλλοπα θηρευτή μέχρι την εποχή του Διός- Η αποκωδικοποίηση του Ελληνικού Αλφαβήτου».

Στην έρευνά του αυτή, την οποία ο υπογράφων το παρόν άρθρο είχα την τιμή να εκδώσω (έκδοση "Δαυλός",1991) και να την επιμεληθώ φιλολογικά -αλλά και να συνεργασθώ μαζί του επί μία δεκαετία συζητώντας τα άπειρα προβλήματα που προέκυπταν στην πορεία της και δημοσιεύοντας υπό μορφή άρθρων τμήματά της στον "Δαυλό"- ο αείμνηστος συνεργάτης μου απέδειξε με θαυμαστό τρόπο, ότι κάθε γράμμα του ελληνικού Αλφαβήτου περιέχει μια σταθερή κωδική σημασία, την οποία εισάγει κυριολεκτικά ή μεταφορικά ως επί μέρους έννοια στην γενική έννοια κάθε ελληνικής λέξεως στην οποία ανήκει. 'Έτσι τελικά κάθε (αρχαία) ελληνική λέξη αποτελεί ένα οιονεί αρκτικόλεξο [όπως π.χ. Δ(ημόσια) Ε(πιχείρηση) Η(λεκτρισμού): ΔΕΗ], όπου κάθε γράμμα (ανάλογα με τη θέση που κατέχει στην σειρά των γραμμάτων της λέξεως) δίνει ένα σημαντικό ή λιγότερο σημαντικό νοηματικό στοιχείο της και όλα μαζί δίνουν τον λογικό ορισμό της έννοιας που εκφράζει η λέξη. Σημειώνεται εδώ, ότι την "ειδοποιό διαφορά" της έννοιας δίνει συνήθως το αρκτικό γράμμα.

Δεν υπάρχει εδώ ασφαλώς ο χώρος, για να παρουσιάσω τις κωδικές σημασίες των γραμμάτων του ελληνικού Αλφαβήτου εν τω συνόλω τους, όπως αναλύονται στην επαναστατική αυτή ανακάλυψη στον τομέα της μελέτης του ανθρωπίνου Λόγου. Αλλά ενδεικτικά θα διαλέξω ένα μόνο απ' τα 24 γράμματά μας, το υ ή Υ (μια που αυτό θεωρείται και ως "αντιπροσωπευτικά ελληνικό", Υ Greacum στο δήθεν "Λατινικό" Αλφάβητο, που δεν είναι άλλο από μία παραλλαγή του ελληνικού, της Χαλκίδας). Το ύψιλον λοιπόν, όπως και το σχήμα του δείχνει, έχει την κωδική σημασία της κοιλότητας ή (ανεστραμμένο) την κυρτότητας και αυτήν εισάγει στις έννοιες των ελληνικών λέξεων που το περιέχουν -και κατ' επέκτασιν, ενίοτε, και την σημασία των υγρών (τα οποία διά φυσικής ροής καταλήγουν και γεμίζουν την κοιλότητα). Προχείρως αναφέρω μερικές ονομασίες αγγείων και υγρών όπου το αμφικωνικό κ-Υ-πελλο είναι του 2700 π.Χ. και απόκειται στο Μουσείο Ηρακλείου: στις αναφερόμενες εκεί λέξεις μπορούν να προστεθούν και πολλές άλλες όπως κοτ-Υ-λη, γο-Υ-ττος, τρ-Υ-βλίον, π-Υ-ξίς, αμφορε-Υ-ς, β-Υ-τίον, λ-Υ-χνος, πρόχο-Υ-ς, σκε-Υος κλπ. -όλες με την σημασία του κοίλου αντικειμένου), αλλά και πλείστες άλλες λέξεις όπως κ-Υ-ησις (κυρτότητα της κοιλιάς της εγκ-Υ-ου γυναίκας), κ-Υ-μα (κυρτότητα ή κοιλότητα στην επιφάνεια της θάλασσας), κρ-Υ-πτη (κοιλότητα εδάφους), Υ-πό (η πρόθεση:κοιλότητα κάτω από μία στάθμη ή επίπεδο), Υ-πέρ (η πρόθεση: κυρτότητα πάνω από μία στάθμη ή επίπεδο=Υ-ψος), όλες οι λέξεις που έχουν ως πρώτα συνθετικά τους τις προθέσεις Υ-πό και Υ-πέρ, που ανέρχονται σε εκατοντάδες, αλλά και χιλιάδες άλλες. Η μεγαλοφυής αυτή ανακάλυψη, την οποία δυστυχώς η επίσημη επιστήμη επί 8 χρόνια εξακολουθεί να "αγνοεί", αν και αποτελεί συνέχεια και ολοκλήρωση της λησμονημένης Πλατωνικής προσεγγίσεως του προβλήματος της γλώσσας ("Κρατύλος"):

  1. Διαλύει οριστικά την θεωρία, ότι η ελληνική Γλώσσα προήλθε από άλλη (την δήθεν "Ινδοευρωπαϊκή"), δεδομένου ότι αποδεικνύεται ως η μόνη μη συμβατική γλώσσα του κόσμου, η μόνη γλώσσα δηλαδή που παρουσιάζει αιτιώδη σχέση μεταξύ του σημαίνοντός της (λέξεως) και του σημαινομένου της (του πράγματος που ονομάζει η λέξη).
  2. Κατ' επέκταση αποδεικνύει, ότι είναι η πρώτη και η μόνη δημιουργηθείσα γλώσσα του ανθρωπίνου είδους, από την παραφθορά της οποίας απέρρευσαν οι συμβατικές γλώσσες (δηλαδή αυτές όπου υπάρχει αναιτιώδης σχέση μεταξύ σημαίνοντος και σημαινομένου), όπως είναι όλες ανεξαιρέτως οι λοιπές γλώσσες του πλανήτη.
  3. Αποδεικνύει κατά μη επιδεχόμενο καμία λογική αμφισβήτηση τρόπο, ότι το Αλφάβητο έγινε από τους Έλληνες, για να αποδώσουν με τα κωδικά τους 24 ή 27 γράμματα τις έννοιες των ελληνικών λέξεων -και μόνον αυτών.
  4. Δείχνει συγκριτικά, ότι τα σύμβολα της φοινικικής γραφής και οι ονομασίες τους («αλεφ»=βόδι, «μπεθ»=καλύβα, «γκιμέλ»=καμήλα κ.λπ.) όχι μόνο δεν περικλείουν κωδικές ονομασίες, αλλά συνάπτονται ή παραπέμπουν σε πρωτόγονες ζωικές καταστάσεις.

γ. το απόσπασμα του Ηροδότου

'Όλοι οι αρχαίοι Έλληνες συγγραφείς που αναφέρονται στο Αλφάβητο ("Γράμματα", όπως το έλεγαν), το θεωρούν πανάρχαια ελληνική εφεύρεση (του Προμηθέα, του Παλαμήδη, του Λίνου κλπ.). Η θεωρία του "Φοινικικού" Αλφαβήτου πάντοτε στηριζόταν και στηρίζεται ακόμη από τους υποστηρικτές της σε μία εξαίρεση του κανόνα αυτού. Την εξαίρεση αυτή αποτελεί ένα απόσπασμα του Ηροδότου, που ο ίδιος παρουσιάζει ως προσωπική γνώμη του («ως εμοί δοκέει» = όπως μου φαίνεται...), την οποία σχημάτισε, όπως αναφέρει σε προηγούμενη παράγραφο, «αναπυνθανόμενος» (=παίρνοντας πληροφορίες από άλλους).Αλλά ας δούμε το κείμενο του Ηροδότου ("Ιστορία, Ε 58"):

«58.Οι δε Φοίνικες ούτοι οι συν Κάδμω απικόμενοι τών ήσαν Γεφυραίοι άλλα τε πολλά οικήσαντες ταύτην την χώρην εισήγαγον διδασκάλια ες τους Έλληνας και δη και γράμματα, ουκ εόντα πριν Έλλησι ως εμοί δοκέει, πρώτα μεν τοίσι και άπαντες χρέωνται Φοίνικες· μετά δε χρόνου προβαίνοντος άμα τη φωνή μετέβαλλον και τον ρυθμόν των γραμμάτων».

[58.Οι δε Φοίνικες αυτοί, που μαζί με τον Κάδμο αφίχθησαν, εκ των οποίων και οι Γεφυραίοι, και σε πολλά άλλα μέρη κατοικήσαντες την χώραν αυτήν εισήγαγαν και τέχνες (νέες ή άγνωστες) στους Έλληνες και μάλιστα και (κάποια) γραφή, η οποία δεν ήταν γνωστή πριν στους Έλληνες, καθώς εγώ νομίζω, πρώτα αυτήν την γραφή την οποίαν και όλοι οι Φοίνικες μεταχειρίζονται· μετά όμως με την πάροδο του χρόνου (οι Φοίνικες) μετέβαλλαν μαζί με τη γλώσσα (τους) και το είδος αυτό της γραφής.]

Στο απόσπασμα αυτό το σημαντικώτερο είναι, ότι στην κρίσιμη φράση («άμα τη φωνή μετέβαλλον και τον ρυθμόν των γραμμάτων») αποκαλύπτεται, ότι οι Φοίνικες-Γεφυραίοι, που πήγαν στην Βοιωτία με τον Κάδμο, έφεραν από την Φοινίκη κάποια γραφή τους, αλλά καθώς οι Φοίνικες άλλαξαν τη γλώσσα τους (έμαθαν πιά δηλαδή τα Ελληνικά), άλλαξαν και αυτή τη γραφή τους (έγραφαν πιά δηλαδή με την υπάρχουσα στη Βοιωτία πανάρχαια ελληνική γραφή). Στη δήλωση λοιπόν αυτή του Ηροδότου οι μεταφραστές δίνουν το νόημα, ότι οι ντόπιοι Ελληνες Βοιωτοί και όχι οι Φοίνικες μετανάστες άλλαξαν την δική τους γλώσσα και γραφή και υιοθέτησαν τη φοινικική!

Στην γενικά ασυνάρτητη αυτή αναφορά στον Αλφάβητο, όπως διασώθηκε, είναι προφανείς και οι παρεμβάσεις-αλλοιώσεις που ακολουθούν στο κείμενο και που διαπράχθηκαν άγνωστο από ποιούς και πότε. Αλλά ας δούμε την ύποπτη συνέχεια του κειμένου, όπως έφθασε σ' εμάς:

«Περιοίκεον δε σφέας τα πολλά των χώρων τούτον τον χρόνον Ελλήνων Ίωνες οι παραλαβόντες διδαχή παρά των Φοινίκων τα γράμματα, μεταρυθμίσαντες σφέων ολίγα εχρέωντο, χρεώμενοι δε εφάτισαν, ώσπερ και το δίκαιον έφερε εισαγαγόντων Φοινίκων ες την Ελλάδα, Φοινίκηια κεκλήσθαι».

[Κατοικούσαν δε πέριξ αυτών (των Φοινίκων) στα περισσότερα μέρη κατ' εκείνο τον χρόνο (του Κάδμου) εκ των Ελλήνων Ίωνες, οι οποίοι παραλαβόντες διά της επαφής ή και διδασκαλίας παρά των Φοινίκων τη γραφή τους αλλάξαντες την μορφή της γραφής αυτών oλίγα μετεχειρίζοντο. Μεταχειριζόμενοι δε αυτά είπαν, καθώς ήταν δίκαιο, επειδή τα εισήγαγαν στην Ελλάδα Φοίνικες, να ονομάζωνται Φοινικά.]

Η αναφορά αυτή, κατά των Η. Τσατσόμοιρο ("Δαυλός", τ.118), ότι δηλαδή εκ των Ελλήνων οι Ιωνες οι κατοικούντες πέριξ των Φοινίκων παρέλαβαν τη Φοινικική γραφή και λίγα γράμματά της μεταχειρίζονταν, αφού τα τροποποίησαν, και χάριν του δικαίου, επειδή οι Φοίνικες τα εισήγαγαν στη Ελλάδα, τα ονόμασαν Φοινικικά, αποτελεί κραυγαλέα αντίφαση και συνεπώς πρόκειται για πλαστή υποπαράγραφο, δήθεν επεξηγηματική, η οποία σκοπεύει να καταστήσει αβαρή την προηγηθείσα πληροφορία «άμα τη φωνή μετέβαλλον και τον ρυθμόν των γραμμάτων». Και όμως η "Φοινικική Θεωρία" θεμελιώθηκε εξ ολοκλήρου και συντηρείται πάνω στο θεμέλιο της προφανούς αυτής πλαστογραφίας.

Η "Φοινικική Θεωρία" καθιερώθηκε στην Ευρώπη σε μία εποχή που, όπως γράφει ο διαπρεπής σύγχρονος Αγγλος κλασσικός φιλόλογος S.G.Rembroke ("The Legacy of Greece,εκδ. Oxford University Press,1984), «στους Φοίνικες γενικά εδίδετο ένας ρόλος ενδιαμέσων», που ξέφευγε από οιαδήποτε πληροφορία της ιστορίας, ένας ρόλος δηλαδή μεταφορέων της σοφίας και του πολιτισμού του περιουσίου λαού του Ισραήλ στους απολίτιστους λαούς και δη στους Έλληνες. Αυτά βέβαια είναι συγχωρητέα, αφού λέγοντας περί τα τέλη του Μεσαίωνα, οπότε ο θρησκευτικός φανατισμός και ο σκοταδισμός είχαν φθάσει σε τέτοιο σημείο, ώστε να θέλουν την κόρη του Αγαμέμνονος Ιφιγένεια ως κόρη του Ιεφθά, τον Δευκαλίωνα ως Νώε, τον Απι ως σύμβουλο του Ιωσήφ, τον Απόλλωνα, τον Πρίαμο, τον Τειρεσία και τον Ορφέα ως διαστροφές του Μωυσή, την ιστορία των Αργοναυτών ως διάβαση των Ισραηλιτών από την Αίγυπτο στην Παλαιστίνη και άλλα πολλά παρόμοια. Αυτές τις επισημάνσεις τις κάνει ο Rembroke.

Και καταλήγουμε εμείς: Τότε ο Ελληνισμός, ευρισκόμενος από άποψη εθνικής αυτοσυνειδησίας σε κωματώδη πνευματική κατάσταση και από άποψη ιστορικής αυτογνωσίας σε αφασία, ήταν εντελώς ανίκανος να υπερασπιστή την ιστορία του και τον πολιτισμό του, και γι' αυτό δεν αντιδρούσε και δεν μπορούσε να αντιδράσει.


Δημήτρης Ι. Λάμπρου - εκδότης του περιοδικού "Δαυλός"

Η Θεραπεία καρκίνου είναι εδώ! Συνταρακτικό βίντεο.


ΥΜΝΟΣ ΣΤΟΝ ΕΡΩΤΑ

Χαίρε αθάνατε Δαίμονα !
Συ συνεργητής του Διός επί της τεύξεως της ζωής.
Χαιρετώ σοι Έρωτα, συ ποιείς την αγνότητα της ψυχής,
Συ μεστοίς ύπαρξιν δια της ιερότατης ριπής,
του βέλους ιμέρου ζωοποιίας,
Συ η ιερότατη ριπή Διός εκ της οποίας ανθρώπινες ψυχές ετέχθησαν.
Συ ει καθάρσιος Δαίμων της ψυχής,
Συ ποιείς την γλυκή ριπή ηδονής,
Συ οδηγέτη νυμφεύματος,
Συ θεμελιωτή εστίας,
Συ ει η αρχή της δημιουργίας ζωής,
Συ ποιείς τέκνα ανθρώπων,
Συ ψυχαγωγείς εις την γέννησιν,
Συ πολύμορφος αντιπλάσσει εις αγάπιν τλησίπονη
Συ ει πάσαν γλυκηθυμία αγάπης συντρόφων
Συ νικηφόρος δύναμις Διός εις τας ατυχίας υλαίου βίου
Συ Αλεξίκακος Δαίμων φυλάκτωρ ανθρώπων
Συ περιαιρείς κακίαν δια της ιερής δυνάμεως ζωής,
Συ ει ορμή Διός,
Συ ει ορμή Ζωής,
Συ η δύναμις αθανασίας,
Συ Σωτήρ δεινών Άδου,
Συ ο Αφέσιος Χθόνιος Ζευς,
Συ μεθίης τας αμαρτάδας και ψυχαγωγός αναστάσεως ψυχών εκ Άδου,
Συ η Ανάστασις ψυχών,
Συ ο Έρως ο ιερός,
Συ το πόθημα των σοφών,
Συ ενοποιείς Θεούς και ανθρώπους,
Συ ο Θεοποιός,
Συ άρρητη δύναμις του Ενός,
Συ το φως και η ευδαιμονία ψυχών,
Συ ανθοφορείς ηλιακό στεπτήριον,
Συ λάμπεις ως το φως της ανοίξεως,
Συ προπέμπεις ζωήν.
Συ η χαρά Θεών.
Συ διαπληροίς το Παν,
Χαίρε ιερέ Δαίμονα της ψυχής μου!

Η ιστορία του Αγγέλου της Αθάνατης Ζωής – ο ΕΩΣΦΟΡΟΣ

Την εποχή του βασιλιά Ήλου γνωστού με το μυθολογικό όνομα Κρόνος ο αστρολόγος γραμματέας του Τάαυτος γνωστός με το μυθολογικό όνομα Ερμής ο Τρισμέγιστος μυθολογεί το φίδι και δημιουργεί την θεολογία γύρω από την δύναμη της ζωής που είναι ο Έρωτας.
Το φίδι στα αρχαία χρόνια έχει την ονομασία δράκος και έτσι δημιουργείται η μυθολογία της δύναμης του Έρωτα σαν η μυθολογία των Δρακόντων.
Η κυριότερη ιδιότητα του φιδιού είναι η αναγέννηση του δέρματος του πράγμα το οποίο μυθολογήθηκε σαν την δύναμη της ζωής που δεν επιδέχεται τον θάνατο !
Έτσι στην εποχή του Τάαυτου το φίδι γίνεται σύμβολο της δύναμης της αθάνατης ζωής και χαρακτηριστικό όλων των αρχαίων Θεών στους διάφορους πολιτισμούς οι οποίοι είναι το αρχέτυπο του ηγέτη της Ζωής. Έτσι στην Ελλάδα έχουμε τον Δία να κρατά τον κεραυνό, στην Βαβυλώνα την Αστάρτη να κρατά τον συστρεφόμενο Όφι και στους Εβραίους ο Γιαχβέ να σχηματίζει με το χέρι του τον συστρεφόμενο Όφι στους Ινδούς τον Ίντρα να κρατά τον κεραυνό κτλ….
Έρωτας – Ανάσταση – Μετενσάρκωση
Ένα άλλο χαρακτηριστικό της μυθολογίας του Δράκου είναι ότι την εποχή εκείνη που είναι διαδεδομένη η αντίληψη της μετενσάρκωσης διάφοροι Θεοί με την δύναμη του Έρωτα οδηγούν της ψυχές προς τον κόσμο των νεκρών (τον Άδη) αλλά και πίσω προς τον κόσμο των ζωντανών.
Έτσι με την δύναμη των Δράκων που κάνουν έρωτα δημιουργείται το σύμβολο του Ερμού στους Έλληνες και του Ανγκχ στους Αιγυπτίους με τα οποία είναι γνωστό σε όλους ότι οι Θεοί Ερμής και Άνουβις οδηγούν τις ψυχές στον Άδη κρατώντας τα ψηλά και ακολουθώντας οι ψυχές σαν πρόβατα πίσω από τους Θεούς.
Την ίδια θεολογία συναντάμε λίγο διαφορετικά ειπωμένη στον Πλούταρχο και στα Χριστιανικά χρόνια από τον Άγιο Αντώνιο όπου δια της δυνάμεως του Έρωτα η ψυχή του νεκρού (δλδ την ώρα που βρίσκεται στον Άδη) ουρανοδρομεί προς τον Αγαθό Νοητό Ήλιο.
Έτσι μαθαίνουμε ότι αφού κάποιος έχει πεθάνει η δύναμη του Έρωτα είναι η επιθυμία της ψυχής για το Αγαθό που την οδηγεί στον Νοητό Ήλιο αλλά και ότι ο Άδης στην ουσία δεν είναι ένας τόπος σκοτεινός μέσα στην Γη αλλά ένας ουράνιος τόπος όμοιος με τον νυχτερινό ουρανό με τα άστρα και το Νοητό Ήλιο για αυτό και η ψυχή πλέον ουρανοδρομεί !
Έτσι τίθεται η βάση της μεταθάνατον ζωής της Ελληνιστικής εποχής που πηγάζει από τις απόκρυφες ιδέες του Ερμού με το Κηρύκειο και του Άνουβι με το Ανγκχ!
Έχουμε την ίδια φιλοσοφική ιδέα με αλλαγμένη περιγραφή του μύθου.
Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν τον Ερμή με το Κηρύκειο ο οποίος είναι πτεροπέδιλος και ουρανοδρομεί.
Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι τον Άνουβι με το Ανγκχ.
Και οι Χριστιανοί την ουρανοδρομία της ψυχής με την δύναμη του Έρωτα προς τον Αγαθό Νοητό Ήλιο!
Τρεις διαφορετικές περιγραφές για την ίδια φιλοσοφική – θεολογική άποψη!
Αυτό που λείπει όμως από τους Χριστιανούς και δύσκολα διακρίνει κανείς στους Αρχαίους είναι ότι όσοι πίστευαν στην ιδέα της μετενσάρκωσης η ίδια δύναμη του Έρωτα δλδ η επιθυμία προς κάθε τι Αγαθό (Κηρύκειο, Ανγκχ κτλ) είναι αυτή που βγάζει ή ανασταίνει την ψυχή από τον Άδη! Αλλά εδώ σταματάει η περιγραφή αφήνοντας ένα κενό που οι άνθρωποι δεν μπόρεσαν ποτέ να βρουν το πως αυτό γίνεται!
Έτσι αντί να κατανοήσουν ότι με τον φυσικό Έρωτα δύο ανθρώπων γεννιέται πάλι ένας άνθρωπος και ότι μια ψυχή πάλι θα ζήσει πάνω στην γη δημιούργησαν επί Χριστιανισμού την άποψη της ανάστασης νεκρών με τρόπο που οι πιο πολλοί σήμερα νομίζουν ότι ή θα είναι κάτι πνευματικό π.χ. Ανάσταση σε μια παραδείσια κατάσταση ή πιο αγράμματοι νόμιζαν ότι θα σηκωθούν οι νεκροί από τους τάφους θα αποκτήσουν σάρκα και θα ξαναζήσουν.
Κανείς όμως δεν σκέφτηκε το πιο απλό το φυσιολογικό έρωτα δύο ανθρώπων!
Ο φυσιολογικός σαρκικός και συναισθηματικός έρωτας δύο ανθρώπων είναι κατά την άποψη μου πιο κοντά η ερμηνεία της ανάστασης μιας ψυχής από τον Άδη. Η οποία αυτή άποψη οδηγεί στην ιδέα της μετενσάρκωσης. Άλλωστε με έναν ισχυρό έρωτα δύο ανθρώπων η πνευματική κατάσταση εκείνης της στιγμής είναι ένας μικρός Παράδεισος στον οποίο γεννιέται μια ψυχή ξανά σαν ένα βρέφος στην υλική ζωή. Δλδ κάθε βρέφος γεννιέται πρώτα στον συναισθηματικό Παράδεισο των γονιών του.
Σε αυτήν την ιστορική αναδρομή των φιλοσοφικών / θεολογικών / μυθολογικών απόψεων είδαμε πως ξεκινήσαμε από τον Τάαυτο μέχρι τα Χριστιανικά χρόνια.
Στην μυθολογία όμως του Δράκου – Έρωτα προστέθηκαν και άλλα στοιχεία.
Οι φιλόσοφοι βρήκαν ότι μετά από κάθε Έρωτα γεννιέται μια ζωή. Δλδ πρώτα το ζευγάρι ερωτεύεται και μετά με την σεξουαλική πράξη τεκνοποιεί δημιουργώντας μια ζωή.
Επομένως ο Έρωτας προηγείται της Ζωής.
Αυτό το φιλοσοφικό δίδαγμα μυθολογήθηκε με την εμφάνιση του άστρου της Αυγής στον ουρανό λίγα λεπτά πριν γεννηθεί το φως από τον φυσικό ήλιο κάθε πρωϊνό!
Η μεταφορά αυτής της αστρονομικής παρατήρησης στα πνευματικά σήμαινε ότι το άστρο της Αυγής δλδ ο Εωσφόρος παίζει τον ρόλο του Έρωτα που εμφανίζεται πριν από κάθε γέννηση δλδ πριν την γέννηση του Φωτός του Νοητού Ηλίου !
Έτσι Εωσφόρος – Έρωτας – Δράκος ταυτίστηκαν σε ένα μυθολογικό πρόσωπο!
Το οποίο πρόσωπο είναι ο Άγγελος της αθάνατης Ζωής του Φωτός το οποίο Φως γεννιέται από τον Νοητό Ήλιο!
Και είναι Άγγελος Ζωής διότι κάθε Άγγελος παίζει τον ρόλο του μεταφορέα μηνυμάτων.
Έτσι ο Εωσφόρος ή Έρωτας ή Δράκος προαναγγέλλει την γέννηση του Φωτός!
Έτσι έχουμε την σύνδεση του φιδιού – Δράκου με τον Έρωτα και τον Εωσφόρο όχι σαν αντίπαλο του Φωτός αλλά σαν Άγγελο Ζωής !
Η μεγάλη κόντρα και η μεγάλη παρεξήγηση!
Όμως στις μέρες μας έχει περάσει το ακριβώς αντίθετο στην ιστορία της θεολογίας και μυθολογίας!
Σήμερα όλοι λίγο πολύ ξέρουμε την κόντρα του Εωσφόρου με τον Αγαθό Θεό της Ζωής και ότι ο Εωσφόρος “έπεσε” από τον ουρανό!
Το πως βγήκε όλη αυτή η παραφιλολογία είναι πραγματικά γελοίο αν κανείς μάθει τι ακριβώς έγινε και του πως βγήκαν αυτές οι απόψεις.
Το μυστήριο λύνεται αν κανείς μάθει για τις αντιλήψεις μερικών μυστών της Ανατολής οι οποίοι θεώρησαν ότι το άστρο της Αυγής εφόσον βγαίνει πριν από την γέννηση του Φωτός αλλά λάμπει είναι επαναστάτης προς τον Ήλιο και ο επαναστάτης των άστρων αφού όλα τα άλλα άστρα υποκύπτουν στο φως της ημέρας και χάνονται από τον ουρανό. Μόνο ο Εωσφόρος μένει λαμπερός στο φως της ημέρας πριν βγουν οι πρώτες ηλιαχτίδες του ήλιου.
Έτσι λοιπόν για το ίδιο αστρονομικό γεγονός πλήθος άλλων ανθρώπων μυθολόγησαν το φαινόμενο αυτό σαν προάγγελο της ζωής και μια μερίδα μυστών της Ανατολής μυθολόγησε το ίδιο φυσικό γεγονός σαν αντίθεη πράξη και αντίπαλο του Θεού της Ζωής.
Από αυτές τις δύο αντίθετες μυθολογικές προσεγγίσεις βγήκε η κόντρα σχετικά με τον Εωσφόρο, τον Έρωτα και το Φίδι!
Έτσι όσοι ήταν λάτρεις της αρχαίας Θεολογίας υποστήριζαν την θεολογία του Έρωτα – Δράκου – Εωσφόρου και όσοι ήταν αντίπαλοι της αρχαίας Θεολογίας άρχισαν την διδασκαλία περί του εχθρού του Θεού ο οποίος ήταν ο Εωσφόρος!
Οι Χριστιανοί βέβαια πήραν θέση εναντίων της αρχαίας θρησκείας των Ελλήνων και λίγο πολύ η διδασκαλία τους είναι γνωστή σχετικά με το αν συμπαθούν ή όχι τον Εωσφόρο.
Όμως αποδεικνύεται ότι αν και οι σημερινοί Χριστιανοί διαλαλούν ότι ο Εωσφόρος είναι ο Άγγελος που έπεσε ο ιδρυτής του Χριστιανισμού διαλαλεί ότι είναι Αυτός ο ίδιος ο Εωσφόρος.
Αποκαλυψις Ιωαννου
(ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 22)
13 Εγώ είμαι το Άλφα και το Ωμέγα, ο πρώτος και ο έσχατος, η αρχή και το τέλος».
16 «Εγώ, ο Ιησούς, … είμαι … ο αστέρας ο λαμπρός, ο πρωινός». (Δλδ ο Ιησούς είναι ο Εωσφόρος, Αυγερινός, το άστρο της Αφροδίτης όπως θα λέγανε οι αρχαίοι Έλληνες, είναι ο Έρωτας ο Αγαθός)
Αυτή η άποψη ότι ο Ιησούς είναι ο Εωσφόρος – Έρωτας – Δράκος την εποχή του μεσαίωνα είναι ακόμη έντονη και η Χριστιανική Εκκλησία προσπαθεί να εξαφανίσει κάθε αναφορά και κάθε παγανιστική σύνδεση προς το Ιησού. Αφήνοντας όμως άθικτη την Αποκάλυψη του Ιωάννη.
Από αυτό το μικρό εδάφιο μαθαίνουμε ότι και ο Ιωάννης και ο Ιησούς γνωρίζουν και αποδέχονται μια πιο μυστική θεολογία που είναι πολύ κοντά στην μυθολογία της αρχαίας Ελλάδας.
Και ο ευρύτερος κύκλος των πιστών Χριστιανών γνωρίζει άλλα αντιφατικά πράγματα και ζει μέσα σε πάθη και μίση έναντι άλλων θρησκευτικών ομάδων αλλά και ιδεών.
Το πιο τραγικό η σύγχρονη άποψη περί Εωσφόρου είναι πλήρως αντίθετη με την άποψη της Αποκάλυψης του Ιωάννη και του Ιησού που είναι η αρχαία Ελληνική θεολογία του Έρωτα σαν αναστάσιμη δύναμη!
Ενώ δλδ ο Ιησούς λέει “Είμαι ο Εωσφόρος” σήμερα ο Εωσφόρος είναι ο υπαριθμόν ένα αντίπαλος του Χριστιανισμού!
Την εποχή του μεσαίωνα πολλοί άνθρωποι γνώστες των απόψεων αυτών περί Έρωτα – Δράκου – Εωσφόρου – αλλά και πλέον Ιησού συνεχίζουν την σειρά αυτή της μυθολογίας και έρχονται σε κόντρα με την Εκκλησία.
Έτσι ο El Greco το 1595-1604 ζωγραφίζει τον Ευαγγελιστή Ιωάννη να προσφέρει την Θεία Κοινωνία σε δισκοπότηρο που περιέχει τον Ιησού – Δράκο!
El Greco, Απόστολος Ιωάννης ο Ευαγγελιστής
Η Ευδαιμονία, και ο Δαίμονας της Συνείδησης, το μονοπάτι προς τον Παράδεισο!
Πάμε πάλι πίσω στην εποχή των αρχαίων Ελλήνων.
Για τους Πλατωνικούς το μέγιστο Αγαθό που μπορούσε να φτάσει κάποιος θνητός ήταν να ζει ως Ευδαίμων!
Αλλά τι είναι αυτή η περιβόητη Ευδαιμονία;
Για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε την έννοια της Ευδαιμονίας πρέπει να γνωρίζουμε ότι οι αρχαίοι πίστευαν ότι κάθε ψυχή έχει τον δικό της Δαίμονα ο οποίος αποτελεί τον σύμβουλο της και καθοδηγητή του θνητού στην υλαία ζωή.
Με άλλα λόγια ο Δαίμονας του εαυτού όπως έλεγε ο Σωκράτης είναι η εσωτερική σκέψη του ανθρώπου με την οποία κρίνει και σταθμίζει τα γεγονότα και λαμβάνει αποφάσεις.
Είναι αυτό που σήμερα γνωρίζουμε ως συνείδηση!
Ο άνθρωπος είναι ικανός να ευτυχήσει όταν συμβουλεύεται τον Δαίμονα του Εαυτού του δλδ ακολουθεί την συνείδηση του η οποία προσπαθεί να τον ωθήσει προς το Αγαθό.
Για να γίνει αυτό όμως πρέπει και το ίδιο το άτομο να θέλει και να επιθυμεί το Αγαθό!
Αν δλδ ο θνητός έχει σαν οδηγό κάθε του απόφαση να έχει αγαθούς σκοπούς και μέσα επίτευξης τότε επιθυμεί το Αγαθό και έτσι δεν αδικεί, και δεν αμαρτάνει εύκολα.
Αν λοιπόν κάποιος ακολουθεί την συνείδηση του και θέλει να πράττει πράξεις αγαθές τότε η σχέση που έχει με τον Δαίμονα του Εαυτού του είναι στην βέλτιστη κατάσταση ή αλλιώς η ψυχή αυτή βρίσκεται στην Ευδαιμονία.
Επομένως βλέπουμε ότι Ευδαιμονία δεν είναι η ευτυχία ή ο παράδεισος αλλά η βέλτιστη σχέση της ψυχής με τον σύμβουλο της!
Πρακτικά όμως αυτό έχει σαν αποτέλεσμα αυτή η ψυχή σε ευδαιμονία να οδηγείται νοητά και συναισθηματικά σε καταστάσεις ευτυχίας ή αλλιώς στον Παράδεισο.
Δλδ η ψυχή σε Ευδαιμονία οδηγείται σε αυτό που ξέρουμε ως πνευματικό “Παράδεισο”.
Όμως η συνείδηση για να λειτουργήσει προϋπόθεση είναι να επιθυμεί και το άτομο αυτήν την κατάσταση. Δλδ ελευθέρως το άτομο να επιθυμεί την ευτυχία ή την δυστυχία του βάσει όμως του τι έχει προκαθοριστεί από τον Θεό ως ευτυχία ή δυστυχία το οποίο όμως οι άνθρωποι μαθαίνουν κατά τον βίο.
Με άλλα λόγια με ελεύθερη βούληση ο άνθρωπος μπορεί να προσεγγίσει ή να απομακρυνθεί από τον Θεό μέσω των επιθυμιών του.
Όταν π.χ. Κάποιος επιθυμεί τον πλούτο αλλά με τρόπο απόκτησης που θα βλάψει άλλους και θα κάνει αισχρές πράξεις απομακρύνεται από το Αγαθό. Ενώ αν άλλος επιθυμήσει το πλούτο και έχει πάντα τον νου του να μην αλλοιωθεί από την δύναμη της υλικής ευμάρειας τότε οδηγείται στο Αγαθό.
Κάθε λοιπόν ψυχική επιθυμία είναι με άλλα λόγια ένας Έρωτας της ψυχής.
Όμως αυτός ο Έρωτας αν δεν είναι Αγαθός το αποτέλεσμα είναι η δυστυχία ή θεολογικά η πνευματική κόλαση.
Επομένως το μονοπάτι προς τον πνευματικό Παράδεισο είναι η άρνηση κάθε κακίας σε επίπεδο σκέψης και η εγρήγορση του Έρωτα προς κάθε τι Αγαθό.
Επειδή όμως κατά την θνητή ζωή η σκέψη είναι διαρκής η άρνηση της Κακίας και η επιθυμία της Καλοσύνης (σε αντιστοιχία με τον μύθο του Ηρακλή) είναι και αυτή συνεχής σε κάθε σκέψη που θέλει να γίνει πράξη.
Αυτή η διαρκής άρνηση της Κακίας και η επιθυμία της Καλοσύνης είναι ένα αιώνιο βάπτισμα σκέψης, η αιώνια απόταξις της Κακίας από τον νου αλλά ταυτόχρονα και ο αιώνιας Έρωτας προς την Καλοσύνη.
Η διαδικασία όμως αυτή στο διάβα της ζωής ενέχει λάθη τα οποία διορθώνονται με νέες εμπειρίες ζωής η οποίες εκπαιδεύουν τον θνητό και την ψυχή του.
Αυτή λοιπόν την διαδικασία της επιλογής μεταξύ του καλού και του κακού μυθολόγησαν αρκετοί αρχαίοι λαοί όπως οι Έλληνες στον μύθο της Κακίας και Καλοσύνης του Ηρακλή, οι Βαβυλώνιοι και μετέπειτα έλαβαν τον μύθο οι Εβραίοι ο οποίος σήμερα είναι γνωστός ως ο μύθος του Αδάμ της Εύας και του Παραδείσου με το ίδιο θέμα “Επιλογή μεταξύ Κακίας Καλοσύνης” αλλά και με το μυστικό στοιχείο της ψυχικής επιθυμίας ως Δράκος – Έρωτας βάση της μυθολογίας του Τάαυτου!
Στον μύθο αυτό εκτός από το ζευγάρι Αδάμ – Εύα πρωταγωνιστής είναι και ο Δράκος.
Όμως είπαμε ότι όπου Δράκος βλέπε Έρωτας!
Με άλλα λόγια ο Έρωτας φυλάει την γνώση για το Καλό που οδηγεί στην Ευτυχία ή Παράδεισο αλλά και στο Κακό που οδηγεί στην Κόλαση.
Η ψυχή που αρχίζει να επιθυμεί δλδ να Ερωτεύεται ψυχικά καταστάσεις (όπως πλούτο, φήμη, σεξ κτλ) κινδυνεύει από άγνοια να πέσει είτε σε καλή ή σε κακή κατάσταση. Όμως το μονοπάτι αυτό μεταξύ του καλού και κακού οδηγεί είτε στην Θέωση είτε στην Κόλαση.
Κατά σύμπτωση …. η Σωτήρια δύναμη στην άγνοια του ανθρώπου είναι ο Έρωτας ο Αγαθός δλδ ο Δράκος του Δένδρου του Καλού και του Κακού ή ο Ιησούς Εωσφόρος-Δράκος του Ιωάννη!
Ο οποίος μέσω της συνείδησης συμβουλεύει την ψυχή αιωνίως στο να κάνει ή να μη κάνει την σκέψη πράξη!
Αυτή η αιώνια φωνή της συνείδησης ο Έρωτας ο Αγαθός (η επιθυμία του καλού) ή ο Εωσφόρος ή ο Δράκος ή ο Ιησούς διαλέξτε όποια θεολογία σας ταιριάζει είναι η κατάσταση της Ευδαιμονίας για όποιον ακολουθεί την αγαθή συνείδηση του. Αυτός λοιπόν είναι και ο δρόμος προς τον Παράδεισο!  ΠΗΓΗ

ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΕΥΧΗ

Ὢ Ὑπέροχη Θέαινα γενεθλῶν, Ἀκραία Ἄρτεμη καταδέχου τοῦτον σεμνὸν ὕμνον καὶ ἴστη μεγάδωρος εὐλογίας εἰς τὸν ….
γεναθλιαζόμενος ὑπάρξεως αὐτοῦ ἐντὸς ὑλαίου πεδίου.
Σὺ προσδωρεῖ κορυφαῖον δῶρον Ἀνυσιδώρα ἀφιείης δῶρον ὑγίειας, εὐδαιμονίας, νοητικῆς καὶ ὑλαίας βλαστημοσύνης, ἀγαλλιάματος, εὐθυμίας, καὶ παντὸς ἑτέρου ψυχικοῦ ἢ ὑλαίου δώρου Σὺ κρίνεις ὑπὲρ ἀρετοδρομίας ὑπάρξεως.
Ἴστη ἀρωγὸς ὑπάρξεως ταύτης καὶ Εὐπλόκαμος, ἐκτείνουσα ἄριστους ἀτραποὺς ἀρετῆς, ἄγουσι εἰς ἀριστεῖα αἰώνια ὡς ψυχὴ ἐξεικονίζοι Σὸν Εὐστέφανη χάριν.
Καθαρὰ Θέαινα, φύλασσε ἄχραντη ψυχὴν ἐκ πάσας κακοσύνης.
Μεγαλώνυμη καὶ Ὀλβιόμοιρη Θέαινα, δωροφόρει ὕψιστη εὐδαιμονία μοίρας ὡς Περασὶα ἴστη ἀρωγὸς σκέψεως ἐλευσομένη ἀσφαλὴς ἐντὸς ἀναζητήσεων αὔτης.
Σαόφρων δωροφόρει ὑγιῆ σκέψην.
Σεμνὴ Θέαινα δωροφόρει σεμνότητα καὶ σέβας εἰς τούτη ὕπαρξην.
Ὢ Ἔνδοξη Θέαινα ἐσὲ ὑμνωδῶ καὶ ἀφιερόω τοῦτον τὸν ὕμνον γενέθλης πρὸς Τέι.
Ω κορυφαία Θεά των γεννήσεων, Ακραία Άρτεμη δέξου αυτόν τον σεμνό ύμνο και χάρισε την ευλογία σου στον …. που γιορτάζει την ημέρα της γεννήσεως του στο υλαίο πεδίο της ύπαρξης. Εσύ που δίνεις το τέλειο δώρο Ανυσιδώρα χάρισε δώρα υγίειας, ευδαιμονίας, πνευματικής και υλικής ανάπτυξης, χαράς, ευθυμίας, και κάθε άλλου ψυχικού ή υλικού δώρου που εσύ κρίνεις για την αρετοδρομία της υπάρξεως.
Στάσου Βοηθός της υπάρξεως τούτης και Ευπλόκαμος, στρώνοντας άριστους δρόμους αρετής που οδηγούν σε έπαθλα αιώνια ώστε η ψυχή να ομοιάζει την Ευστέφανη χάρη Σου.
Καθαρά Θεά, κράτα αμόλυντη την ψυχή από κάθε κακό.
Μεγαλώνυμη και Ολβιόμοιρη Θεά χάρισε την μέγιστη ευτυχία της μοίρας ως
Περασία βοήθησε την σκέψη να οδεύει ασφαλής από τις αναζητήσεις της.
Σαόφρων χάρισε υγιή σκέψη.
Σεμνή Θεά δώρισε την σπουδαιότητα και τον σεβασμό σε τούτη την ύπαρξη.
Ω Ένδοξη Θεά εσένα υμνώ και αφιερώνω αυτόν τον ύμνο της γενέθλιας μέρας σε Σένα.                  ΠΗΓΗ

Περιμένοντας την εξέγερση ...

Δικαίωμα η εξέγερση                                 Του Κώστα Καπνίση                                      Δικαίωμα η εξέγερση
“ Η καινούρια χρονιά που ξημέρωσε οφείλει να ανατρέψει όλο το φαύλο σύστημα αλλά αυτό δε μπορεί να γίνει με ευχολόγια, δε μπορεί να γίνει με λόγια του αέρα αλλά με πράξεις ”

Το 2012 ανήκει πια και επίσημα στο παρελθόν και μια καινούρια χρονιά ήρθε να πάρει τη θέση της στο καλεντάρι της σύγχρονης νεοελληνικής Ιστορίας. Πολλές ευχές ακούστηκαν και πάλι. Οι μέρες που πέρασαν ήταν γεμάτες από αυτές. Σε αυτές είμαστε πάμπλουτοι. Η αλήθεια είναι ότι έστω και υποσυνείδητα πολλοί έχουν κατανοήσει ότι οι «γιορτινές» μέρες πέρασαν σα νεράκι και η ώρα της αναμέτρησης με τα προβλήματα είναι και πάλι στο προσκήνιο ενός θλιβερού παρασκηνίου. Η νέα χρονιά δεν άλλαξε κάτι.



Δε βιαζόμαστε να κρίνουμε το 2013 αλλά το ξημέρωμά του κάθε άλλο παρά αισιόδοξο μπορεί να είναι. Γιατί να είναι άλλωστε; Σε όσους αρέσκονται να κάνουν μια βόλτα έξω από το σπίτι λίγα λεπτά πριν αλλάξει το έτος και να μπαίνουν λίγα λεπτά μετά και πάλι μέσα είναι σίγουρο ότι διαπίστωσαν για άλλη μια φορά ουρλιαχτά ευχαρίστησης, πυροτεχνήματα και μουσική στη διαπασών, άνοιγμα φελλών κρασιού από τους έχοντες την αυτή ιδιότητα ιδιοκτήτες τους. Πέρα από όλα αυτά τα τραγελαφικά που βλέπουμε και θα εξακολουθήσουμε να βλέπουμε από τις τελευταίες (θέλουμε να ελπίζουμε) παραστάσεις του θλιβερού θιάσου της τρικομματικής που σύντομα γίνεται μονοκομματική και «μπετοναρισμένη» για την αποφυγή τυχόν ατυχημάτων, έρχεται άλλο ένα κακόγουστο θέατρο σχετικά με τις λίστες των ληστών. Η «υπεύθυνη» συγκυβέρνηση του 48% (τόσοι την ψήφισαν, ας μη το ξεχνάμε αυτό) φαίνεται να βρίσκει άλλο ένα τέχνασμα επιβίωσής της στο πρόσωπο του πρώην «τσάρου» Γ. Παπακωνσταντίνου.



Το έχουμε ξαναγράψει ότι το διαπλεκόμενο σύστημα μιντιοκρατίας – πολιτικής- επιχειρηματικής ελίτ θα «δώσει» πολλούς δικούς του αρκεί να εξασφαλίσει με κάθε κόστος και με κάθε τίμημα την εξουσία. Το γεγονός αυτό βέβαια από μόνο του μας αφήνει παγερά αδιάφορους. Το θέμα είναι ότι κοντά σε αυτούς την πληρώνουν και οι μισοί και πλέον Έλληνες. Ξεκίνησαν πάλι οι «πληρωμένες» αναλύσεις των «αυθεντιών» της τηλε – ζούγκλας περί κάθαρσης του πολιτικού συστήματος και άλλων τέτοιων αστείων που αν η κατάσταση δεν ήταν τόσο σοβαρή θα μας είχαν κάνει να πέσουμε κάτω ξεκαρδισμένοι από τα γέλια. Το «πολιτικό» προσωπικό της χώρας μόλις πριν λίγες ημέρες «έχασε» μια ακόμα ευκαιρία καταψηφίζοντας την πρόταση για σύσταση εξεταστικής επιτροπής για το μνημόνιο και το πώς φτάσαμε ως εδώ. Τώρα αυτό το «πολιτικό» σύστημα βγήκε ξανά στο σεργιάνι για να πείσει τους χαχόλους ότι πρέπει να γίνει προανακριτική η οποία θα επικεντρώνει τα «πυρά» του σε ένα και μόνο πρόσωπο. Η περίπτωση του Α. Τσοχατζόπουλου πάλιωσε βλέπετε και χρειάζεται νέο κούτσουρο στη φωτιά. Είναι αλήθεια. Η «αιθαλομίχλη» που πρωταγωνιστεί τα τελευταία είκοσι χρόνια πάνω από τα κεφάλια μας ετοιμάζεται να «γυρίσει» νέα επεισόδια «κάθαρσης». Αυτό που καταλαβαίνουμε είναι ότι το «κοινό» θα είναι και πάλι ο λαός. «Τηλεθεατές» υπάρχουν βλέπετε και είναι παντός καιρού. Κοντά στα τούρκικα και στις ατελείωτες εκπομπές μαγειρικής θα πάρουν και ένα «καθαρτικό» έτσι για να υπάρχει και ποικιλία. Χρόνος βέβαια δεν υπάρχει και τα πράγματα είναι ελαφρώς στριμωγμένα.



Ο Ιανουάριος είναι εδώ και οι νέες περικοπές μπροστά μας. Με τόσο «μαγείρεμα» βέβαια υπάρχουν πιθανότητες να γίνει για άλλη μια φορά ένα μεγάλο τίποτε και το πιάτο να παραμείνει άδειο. Θεάματα χωρίς άρτο και όποιος αντέξει. Υπάρχει και το άλλο που «έσκασε» το γνωστό και ως σκάνδαλο ΕΟΤ. Εκεί και αν θα δούμε «κάθαρση». «Επιταγές» των καιρών βλέπετε. Τίποτε δεν έχει μείνει όρθιο. Κι όμως αυτή η «κυβέρνηση» είναι ακόμα εκεί. «Αγέρωχη» και στη θέση της. Ο επονομαζόμενος και ως πρωθυπουργός είπε στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του: «Δουλειά στους άξιους και ικανούς και οι υπόλοιποι θα απολαύσουν ένα δίκτυ προστασίας». Σαφέστατος και ξεκάθαρος. Τις δουλειές θα παίρνουν οι δικοί μας και οι υπόλοιποι τραβάτε στο «νοιάζομαι – μοιράζομαι». Το αξιοπερίεργο είναι ότι πολλοί ανταποκρίνονται σε αυτό το κάλεσμα ξεχνώντας ότι πολύ εύκολα μπορεί να γίνει αυτό που απεύχονται και ο τροχός να γυρίσει. Αλήθεια αν η κατάσταση ανατραπεί και αλλάξει πως θα τους φανεί αν οι ίδιοι και τα δικά τους παιδιά πηγαίνουν στα συσσίτια και στις «φιλανθρωπίες»; Δε μιλάμε για τους «πολιτικούς». Αυτοί το έχουν κάνει το κουμάντο τους. Μιλάμε για αυτούς που στηρίζουν ακόμα και τώρα αυτή την επικίνδυνη για τα συμφέροντα της χώρας «κυβέρνηση». Πρέπει να φτάσουμε εκεί ως κοινωνία για να ξυπνήσουμε; Τι άλλο πρέπει να γίνει; Να φτάσει η ανεργία στο 40%; Να χάσουν και άλλοι τα σπίτια τους; Να μεταναστεύσουν και άλλοι στο εξωτερικό; Να χάσουμε ακόμα και εδαφική κυριαρχία; Γιατί; Τι θα έχουμε επιτύχει τότε; Τι θα πούμε; Ότι κάναμε λάθος; Ότι αναλαμβάνουμε την ευθύνη; Όταν θα είναι αργά; Πρέπει να επέλθει κοινωνική ή εθνική καταστροφή για να συνειδητοποιήσουμε το βάρος της ατομικής μας ευθύνης; Κάποιος είπε ότι αυτή η χώρα έχει πολλούς ήρωες γιατί πάντα αυτός ο λαός ήταν δειλός και περίμενε από λίγους «τρελούς» να βάλουν το στήθος μπροστά και να θυσιαστούν κυριολεκτικά για τους πολλούς. Τι πρέπει να γίνει; Εμφύλιος; Ως πότε θα κοιτάζει ο καθένας το προσωπικό του όφελος μπροστά στο κοινό καλό; Δε βλέπουμε το γκρεμό μπροστά μας;



Άσχετα από το πώς διαβιώνει ο καθένας χωριστά πρέπει να γίνει κατανοητό ότι είμαστε όλοι επιβάτες στο ίδιο τρένο και η γέφυρα μπροστά είναι κομμένη. Έχει καμιά σημασία το αν θα είναι κάποιος επιβάτης στην Α’ ή στην Β’ ή στην Γ’ θέση; Το τέλος θα είναι ίδιο για όλους και αυτό θα επέλθει πολύ πιο σύντομα από όσο πιστεύουν κάποιοι. Δε μας αξίζει αυτό. Δε μιλάμε απλά για μια κρίση αλλά για μια παρακμή της κοινωνίας μας. Είναι κάτι πολύ πιο άσχημο. Η κρίση κάποια στιγμή θα περάσει. Οι αξίες όμως, τα όνειρα, τα ιδανικά, η ίδια η ζωή δε θα μπορούν να γυρίσουν πίσω. Θα έχουν χαθεί στο βωμό του εκάστοτε προσωπικού συμφέροντος. Δε μπορεί να μη γνωρίζουμε την Ιστορία μας. Αυτό δε μπορεί να γίνει αποδεκτό σε καμιά περίπτωση. Δε μπορεί να μη διδασκόμαστε από τα θλιβερά λάθη του παρελθόντος. Αυτό που έρχεται δε θα έχει καμιά σχέση με όσα δεινά έζησε τούτος ο τόπος στο παρελθόν. Δε θα υπάρχει επιστροφή. Αν αυτή η κατάσταση δεν αλλάξει δεν έχουμε γυρισμό. Δε μπορεί οι χρήσιμοι ηλίθιοι να είναι περισσότεροι από αυτούς που έχουν την κοινή έστω λογική. Είναι παρανοϊκό. Δε μπορεί να συμβαίνει αυτό σε εμάς. Δεν είναι δυνατόν αυτή η χώρα που έβγαλε τόσους ποιητές, που έδωσε νικηφόρα τόσους πολέμους, που πέρασε τόσα δεινά αλλά άντεξε να πέφτει τώρα αμαχητί. Να παρακολουθεί με καρτερία και παγερά αδιάφορη τον αφανισμό και εξανδραποδισμό της. Δε μπορεί να το χωνέψει ο κοινός ανθρώπινος νους. Ξεπερνά κάθε φαντασία αλλά ταυτόχρονα δείχνει και μια τραγική ασέβεια προς τις γενιές που πέρασαν και κράτησαν αυτόν τον τόπο όρθιο.



Η καινούρια χρονιά που ξημέρωσε οφείλει να ανατρέψει όλο το φαύλο σύστημα αλλά αυτό δε μπορεί να γίνει με ευχολόγια, δε μπορεί να γίνει με λόγια του αέρα αλλά με πράξεις. Δεν είναι δυνατόν να παρέχουμε νομιμοποίηση και κάλυψη σε όσους μας καταστρέφουν τις ζωές. Δε μπορεί στον τόπο που γέννησε την Δημοκρατία να κυβερνά η μιντιοκρατία. Δε γίνεται στη χώρα που γέννησε μεγάλους φιλόσοφους, ποιητές και πολιτικούς να κυβερνούν σήμερα κάποια καλοπληρωμένα ανδρείκελα. Δε γίνεται το θύμα να δίνει στον δολοφόνο το όπλο του εγκλήματος. Δεν είναι δυνατόν να πιστεύουμε ότι ο κόσμος άλλαξε με κουβέντες ή προσευχές. Πάνω από όλα δε μπορούμε να καμωνόμαστε πια ότι δεν ξέρουμε την αλήθεια. Όσοι δεν το καταλαβαίνουν αυτό δεν είναι απλά καλοπληρωμένοι ηλίθιοι αλλά κινούνται και πράττουν με δόλο είτε είναι πολίτες είτε κυβερνήτες. Ας μην περιμένουμε λοιπόν να έρθει κάποιος άλλος ήρωας να μας σώσει. Κανείς δεν πρόκειται να μας δώσει ότι αξίζουμε ως αξιοπρεπής και έντιμη κοινωνία αν εμείς δεν το διεκδικήσουμε δυναμικά και ανυποχώρητα. Δε μπορούμε άλλο πια να περιμένουμε την εξέγερση αλλά να την κάνουμε οι ίδιοι ο καθένας ατομικά και όλοι μαζί στους δρόμους. Έτσι κερδίζεται ο σεβασμός και η αξιοπρέπεια. Έτσι κάνουν οι ελεύθεροι άνθρωποι όταν τους σκλαβώνουν. Σπάνε τις αλυσίδες. Έτσι μόνο έχουν μέλλον και προκοπή. Σε αντίθετη περίπτωση η ύπαρξή τους είναι απλά μια επιβεβαίωση της μίζερης, δυστυχισμένης και χωρίς κανένα νόημα ζωής τους και αυτό μπορεί να είναι δική τους επιλογή αλλά μέχρι του σημείου που δεν καταδικάζουν και τους άλλους ανθρώπους να ζήσουν έτσι.

Τα λόγια του Μπρεχτ μας δείχνουν αναμφίβολα τον δρόμο: «Αν μείνουνε τα πράγματα όπως είναι, είσαστε χαμένοι. Φίλος σας είναι η αλλαγή, η αντίφαση σύμμαχός σας. Από το τίποτα πρέπει κάτι να κάνετε μα οι δυνατοί πρέπει να γίνουν τίποτε. Αυτό που έχετε απαρνηθείτε το και πάρτε αυτό που σας αρνιούνται»…  ΠΗΓΗ