ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ

ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ

Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2011

Απο τον Εφιάλτη των Θερμοπυλών...στον Παπακωνσταντίνου του μνημονίου! | Ανδρέας Παπανδρέου - Ο "χαρισματικός" Προδότης...!! (Α' Ενότητα)


 ΟΣΟΙ ΖΗΣΑΤΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ, ΘΥΜΗΘΗΤΕΙ! 
ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΤΑ ΖΗΣΑΤΕ, ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΕΡΕΥΝΗΣΤΕ! ΕΙΝΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΑΓΚΗ!

Γράφει ο Πύρινος Λόγιος

Εδώ και μέρες, ξεκινήσαμε αυτήν την αναγκαία "Βουτιά" στα Αδυτα της Ελληνικής Ιστορίας, προσπαθώντας να καταγράψουμε τους Μαύρους Προδότες 
του Εθνους μας, να παραδειγματιστούμε και να αποτινάξουμε πλέον μια και καλή ενα σάπιο καθεστώς 190 χρόνων! Σήμερα το 4ο Μέρος - Ανδρέας Παπανδρέου. Ο "χαρισματικός" Προδότης (Α' Ενότητα)

Ασφαλώς και μιλάμε για τον μοιραίο άνθρωπο, που άλλαξε για πάντα την Ιστορία του τόπου μας. Εναν άνθρωπο, που μέ το επικοινωνιακό του χάρισμα, και τις τεράστιες δυνατότητές του, θα μπορούσε να δώσει στην πατρίδα μας την πιο λαμπρή πορεία που ονειρεύτηκε ποτέ.

Αντ' αυτού, ΤΗΝ ΠΡΟΔΩΣΕ, τη ΣΗΜΑΔΕΨΕ και τη ΧΤΥΠΗΣΕ ΑΝΕΠΑΝΟΡΘΩΤΑ.

Ηταν 18 του Οκτώβρη του 1981. Ημέρα Κυριακή, ημέρα εκλογών. Μια μέρα, που θα μου μείνει ΑΝΕΞΗΤΗΛΑ χαραγμένη στη ψυχή μου για πάντα.

Ημουν παιδάκι ακόμη, μόλις 15 ετών. Δεν πολυκαταλάβαινα τι γινόταν γύρω μου, ούτε και μπορούσα να συνειδητοποιήσω το μέγεθος και τη βαρύτητα των εκλογών αυτών. Εμένα μου άρεσε όλο αυτό το νταβαντούρι που γινόταν, σημαίες πράσινες και μπλέ, κόσμος να συγκεντρώνεται στις πλατείες, τραγούδια στα μεγάφωνα, ατέλειωτες συζητήσεις και...καυγάδες μεταξύ των φίλων του πατέρα μου και τον ίδιο, με θέμα τον έναν και μοναδικό ΑΝΤΡΕΑ. Εκείνα τα χρόνια, τα χρόνια της "αθωωτητας" όπως τα λέγαμε, εμείς τα παιδιά, ηρωοποιούσαμε ο,τι μεγάλο και σπουδαίο βλέπαμε και ακούγαμε. Θές ο τρόπος που μας μάθαιναν την Ιστορία στο σχολείο, θες οι εθνικοπατριωτικές ταινίες που  βλέπαμε στο σινεμά, θες τα βιβλία που διαβάζαμε της Πηνελόπης Δέλτα ως επέκταση του μαθήματος των Νέων Ελληνικών, άμα ακούγαμε για κάποιον ο οποίος εθεωρείτο σπουδαίος για το Εθνος, μια γλυκιά ένταση μας συνέπαιρνε.

Και τότε, ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν ένας απ αυτούς.
Θυμάμαι, στεκόμουν και τον χάζευα στις προεκλογικές αφίσσες, την ώρα που περίμενα τους γονείς μου να βγούν απ το εκλογικό τμήμα όπου ψήφιζαν. Χαμογελαστός, αισιόδοξος, με θαρραλέο αλλά και καλοσυνάτο βλέμμα, απίστευτα συμπαθής και οικείος, σαν να ήταν ένας απο μάς, καθημερινός, δικός μας άνθρωπος. Ετοιμος να σου πεί "κουράγιο πατριώτη, εδώ είμ' εγώ." Απ' την άλλη, κοίταζα το βλοσυρό, αυστηρό βλέμμα του Γεωργίου Ράλλη. Κι έλεγα μέσα μου, "μα είναι δυνατόν να νικήσει αυτός ο τζιγγρός τύπος με τη στριγγιά φωνή,  που δε μπορεί καλά-καλά να πεί το "ρο" και το έλεγε "γο"; Σωστά, αν ήταν δυνατόν δηλαδη. Ελα μου ντε!

Εκείνη τη μέρα, όλοι ήταν χαμογελαστοί και αισιόδοξοι. Δεν έβλεπες ούτε μια φάτσα σκυθρωπή. Ενα παράξενο πράμα. Λές και γιορτάζαμε καμμιά εθνικοαπελευθερωτική γιορτή.
"Ναι γιέ μου, μου λέει ο πατέρας μου. "Σημερα γιορτάζουμε την Ανάσταση της πατρίδας"...
Αχ ρε πατέρα... Εσύ έφυγες νωρίς...
Εκεινο το βράδυ των εκλογών, ήταν σαν όντως να απελευθερώθηκε η Πατρίδα. Με το που ακούστηκε το πρώτο εκλογικό αποτέλεσμα, στις 9.00 περίπου το βράδυ απο το ραδιόφωνο του Δευτέρου Προγράμματος στο τάδε χωριό, στη δείνα περιφέρεια, "Ν.Δ. 678 ψήφους, ποσοστό 18%, ΠΑΣΟΚ 2.235 ψήφους, ποσοστό 67% έγινε ΣΕΙΣΜΟΣ!!!  Φωνές, ζήτω, σημαίες, κόρνες, τραγούδια, ένας απίστευτος σαματάς, που όμοιό του δεν είχα ξαναδεί ποτέ στη ζωή μου... Ο Ανδρέας Παπανδρέου, έπαιρνε με τον πιο πανηγυρικό τρόπο, την καθολική λαικη εντολή να κυβερνήσει την Ελλάδα...

Ποιός ήταν όμως ο Ανδρέας Παπανδρέου και γιατί ο Λαός τον αγάπησε τόσο πολύ και του εμπιστεύτηκε τις τύχες του;

Πέρασαν τέσσερα ολόκληρα χρόνια απο τότε, δευτεροετής φοιτητής της Παντείου πλέον, όταν ήρθε η  ώρα να αρχίζω να μαθαίνω ΠΟΙΟΣ ΣΤΑ ΑΛΗΘΕΙΑ ΗΤΑΝ και τι πρέσβευε ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ... Ο Ανδρέας Παπανδρέου, γόνος του μεγάλου Γεωργίου Παπανδρέου, γεννήθηκε στη Χίο το Φλεβάρη του 1919, όταν ο πατέρας του ήταν εκεί Νομάρχης επί Ελευθερίου Βενιζέλου.

Μεγάλωσε με τα ιδεώδη της Δημοκρατίας και ο πατέρας του φρόντισε απο νωρίς να του δώσει  σπουδαία μόρφωση. Τέλειωσε το γυμνάσιο με άριστα και μπαίνει στο Πανεπιστήμιο το 1938,  και τότε δημιουργεί εναν μικρό επαναστατικό πυρήνα αντίστασης κατά του Φασιστικού Καθεστώτος του  Ιωάννη Μεταξά. Ομως, δεν αργεί η δράση του να γίνει αντιληπτή απο την Ασφάλεια και συλλαμβάνεται απο τους Ασφαλίτες την ώρα που τύπωνε προκυρήξεις. Ο Ανδρέας οδηγείται την ίδια  μέρα στο γραφείο του ίδιου του Υπουργού Ασφαλείας, του περιβόητου Κων/νου Μανιαδάκη, πασίγνωστου για τα βάρβαρα βασανιστήρια που εφάρμοζε εναντίον των αριστερών του ΚΚΕ και τις  γκαιμπελικές μεθόδους προπαγάνδας και προβοκάτσιας.

Ο Μανιαδάκης άλλο που δεν ήθελε, κάτι τέτοια "βουτυρόπαιδα και γιαλαντζή επαναστάτες" ήταν  βούτυρο στο ψωμί του πρωινού του. Με τη πρώτη "σφαλιάρα", ο ...επαναστάτης αρχίζει και λυγάει. Ο Μανιαδάκης ξέροντας οτι είναι γόνος του πολιτικού Παπανδρέου και με την ελπίδα οτι έβγαλε "λαγό", του προτείνει να τον αφήσει ελεύθερο να φύγει, αρκεί να του αποκαλύψει  τους συνεργάτες του και τους σκοπούς του πυρήνα. Και δε σταματάει εδώ, ασφαλώς και βάζει στο παιχνίδι και τον ίδιο τον  πατέρα του. Τα πράγματα δυσκολεύουν για τον νεαρό "επαναστάτη" που δεν είχε απλά συναίσθηση ούτε του τί είχε κάνει ούτε της σοβαρότητας της κατάστασης. Αυτός, το μόνο που ήθελε ήταν να  πάει....σπίτι του!

Ο Μανιαδής του ρίχνει και το μεγάλο δόλωμα! Ενα διαβατήριο, θεωρημένο για τις ...ΗΠΑ! Αυτό ήταν!
Ποιά δημοκρατικά ιδεώδη και...κουραφέξαλα! Εδώ είναι ο Σώζων εαυτόν σωθήτω!
Και στο φινάλε, αντε να τον βρούν στην Αμερική...
Κι έτσι, ο Παπανδρέου τα "ξερνάει" όλα, τους  σκοπούς του πυρήνα, τους συνεργάτες του, όλους.

Ανάμεσά τους κι ο μεγάλος μετέπειτα Φιλόσοφος και Διανοητής Κορνήλιος Καστοριάδης.
Αυτή, ηταν η ΠΡΩΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ.
Μια προδοτική πράξη, που κατάφερε να την κρατήσει επτασφράγιστο μυστικό για 43 ολόκληρα χρόνια! Μετά την  αποφυλάκισή του, ενα μήνα αργότερα φεύγει για την Αμερική και γράφεται στο Πανεπιστήμιο του  Χαρβαρντ.  Στο μεταξύ, η Ιταλία του Μουσσολίνι, μέσω του πρέσβη της στην Ελλάδα Αντόλφο Τσιάνο, παραδίδει τελεσίγραφο υπογεγραμμένο απο τον ίδιο τον Μουσσολίνι για παράδοση της Ελλάδας και διέλευση των Ιταλικών στρατευμάτων δια μέσου αυτής. Ο Μεταξάς το σκίζει και του δείχνει τη πόρτα και μ΄αυτή του την πράξη ΕΞΙΛΕΩΝΕΤΑΙ για τα δεσμά που είχε ρίξει τη πατρίδα με την 4η Αυγούστου. Ο Λαός μας χύνει το αίμα του δίνοντας τον υπ0ερ πάντων Αγώνα στις χιονισμένες κορφές της Πίνδου, γράφοντας το μεγαλύτερο Επος ηρωισμού του 20ου Αιώνα σε ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΕΠΙΠΕΔΟ! Κι ο ...επαναστάτης Παπανδρέου; Αυτός επιλέγει τη...ζεστασιά του κρεββατιού του στη φοιτητική εστία του Χαρβαρντ, αφήνοντας τους άλλους να πολεμούν. Ετσι κι αλλοιώς η Ελλάδα γι αυτόν είχε πάψει να υπάρχει απο τότε που το 'σκασε αφήνοντας πίσω του τους συντρόφους του στα χέρια του παρανοικού Μανιαδάκη.

Το 1941, η Αμερική μπαίνει κι αυτή στο πόλεμο και ο Ανδρέας κατατάσσεται ως εθελοντής στο Αμερικανικό Ναυτικό ως ...Νοσοκόμος, καθαρά για να πάρει μέσω αυτής την Αμερικανική Υπηκοότητα, την οποία και διατηρούσε ώς το τέλος της ζωής του, που πρακτικά σημαίνει οτι ενώ ήταν πρωθυπουργός της Ελλάδας, ήταν ταυτόχρονα και Υπήκοος των ΗΠΑ!
ΑΥΤΗ ΗΤΑΝ Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ!
Στην Αμερική, όλα κυλούσαν τέλεια για τον νεαρό και φιλόδοξο Ανδρέα. Το 1943 έλαβε το  διδακτορικό του δίπλωμα από το Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ, όπου και διορίστηκε  ως αναπληρωτής καθηγητής (associate professor). Tο 1947 διορίστηκε επίκουρος και στη συνέχεια τακτικός καθηγητής του Πανεπιστημίου της Μινεσότα και του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια (Berkeley),  όπου και διετέλεσε πρόεδρος του Τμήματος Οικονομικής Επιστήμης από το 1956 ως το 1959. Στο μεταξύ, είχε ήδη παντρευτεί την πρώτη του σύζυγο, Χριστίνα Ρασιά, Ελληνοαμερικανίδα Ψυχιάτρο, που τον στηρίζει με όλες της τις δυνάμεις στο να ολοκληρώσει τις σπουδές του. Αμέσως σχεδόν μετά, τη  χωρίζει και παντρεύεται την αμερικανίδα Μαργαρίτα Τσάντ, η οποία του χαρίζει και 4 παιδιά, τον Γιωργάκη (σημερινό πρωθυπουργό), τη Σοφία, τον Νίκο και τον Αντρίκο.

Τον Γενάρη του 1961, ο Κων/νος Καραμανλής, πρωθυπουργός τότε, τον καλεί να έλθει στην Ελλάδα, παρ'ότι ήταν γιός του μεγαλύτερου πολιτικού του αντιπάλου, για να αναλάβει τη θέση  του επικεφαλής του νεοσύστατου Κέντρου Οικονομικών Ερευνών, όπου και εργασθηκε ως σύμβουλος στην Τράπεζα της Ελλάδος. Μια μεγάλη πολιτική πράξη απο τον Καραμανλή, που έδειξε και έμπρακτα οτι το μόνο που τον ένοιαζε ήταν η πρόοδος και η ανάπτυξη της χώρας, γράφοντας στα παλιά του τα παπούτσια το γεγονός οτι ο Ανδρέας ήταν ο γιός του Γεωργίου Παπανδρέου, που τον κατηγορούσε με Ανένδοτο αγώνα ως "σφετεριστή" της πρωθυπουργίας και "αλλοιωτή" των εκλογικών αποτελεσμάτων! Ετσι  είναι. Οι Μεγάλοι πολιτικοί Ανδρες κρίονονται απ τις πράξεις τους.

Κι ο Καραμανλής, ΗΤΑΝ μεγάλος πολιτικός άνδρας!
Τέλος πάντων, στις εκλογές του 1964, ο Γεώργιος Παπανδρέου δεν θεωρησε και πολύ καλή ιδέα το  γεγονός οτι ο γιός του, με το όχι και τόσο άμεμπτο παρελθόν και με το γεγονός ότι συνεργάστηκε με τον Καραμανλή στο Υπουργείο Οικονομικών, να έβαζε υποψηφιότητα με το κόμμα του, την Ενωση  Κέντρου, για βουλευτής. Στο τέλος όμως υπέκυψε κι έτσι ο Αντρέας μπαίνει θριαμβευτικά στην  πολιτική εκλεγόμενος βουλευτής Αχαίας. Μετείχε στην κυβέρνηση του πατέρα του, αρχικά ως  υπουργός Προεδρίας και λίγο αργότερα ως αναπληρωτής Yπουργός Συντονισμού. Απο δώ όμως  ξεκινάνε και οι φιλοδοξίες του, φτάνοντας στο σημείο να πριονίζει σιγά σιγά τη καρέκλα του ίδιου του πατέρα του, "διαφωνώντας" συνεχώς μαζί του σε θέματα πολιτικού συντονισμού και σιγά-σιγά  συσπειρώνει γύρω του την αριστερίζουσα πτέρυγα της Ενωσης Κέντρου, δημιουργώντας αντιπολιτευτικό πυρήνα μέσα στο ίδιο του το κόμμα! Ο πατέρας του, έξαλλος με την απαράδεκτη  συμπεριφορά του, φτάνει στο σημείο να δηλώσει σε συνεργάτες του "Αλλοίμονό σε σας και στο τόπο, αν ποτέ φτάσει στο σημείο ο γιός μου να πάρει την εξουσία να τον κυβερνήσει'!

Αχ, μεγάλε Γέρο της Δημοκρατίας! Πόσο ΤΡΑΓΙΚΑ ΠΡΟΦΗΤΙΚΟΣ ΗΣΟΥΝ...
Και νά ταν μόνο αυτά; Η καταστροφική δράση του Παπανδρέου δε σταματάει μόνο εδώ. Δυό χρόνια  αργότερα, το 1965, τη λεγόμνενη "Χρονιά της Αποστασίας", ο Παπανδρέου συγκλονίζει τον πολιτικό κόσμο της χώρας, κατηγορούμενος ως εμπνευστής και αρχηγός της συνομωτικής οργάνωσης  ΑΣΠΙΔΑ («Αξιωματικοί Σώσατε Πατρίδα, Ιδανικά, Δημοκρατίαν, Αξιοκρατίαν») που στόχο είχε την  ανατροπή του καθεστώτος και με πραξικοπηματικό τρόπο την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Ο στρατηγός Γρίβας είχε στείλει στον τότε Υπουργό Εθνικής αμυνας Πέτρο Γαρουφαλλιά σχετική  έκθεση καταγγέλοντας το γεγονός και ο Γαρουφαλλιάς παρα λίγο να πάθει συμφόρηση, βλέποντας το όνομα του ίδου του γιού του Πρωθυπουργού να φιγουράρει πρωτο -πρώτο, στην αρχηγία και στην έμπνευση της οργάνωσης!!!

Διατάσσονται αμέσως έρευνες τις οποίες αναλαμβάνει ο
αντιστράτηγος Σίμος, ο οποίος κατεβαίνει σε χρόνο μηδέν στην Κύπρο και να διεξαγάγει ανακρίσεις για το ζήτημα.  Ο αντιστράτηγος ερευνά τα στοιχεία, εξετάζει 93 μάρτυρες και αποφαίνεται οτι ναί μεν απεδείχθη οτι υπήρχε η οργάνωση αυτή, αλλά κανείς δεν ομολόγησε οτι ο Παπανδρέου ήταν ο αρχηγός της. Παρ' όλα αυτά, όσοι στρατιωτικοί συνελήφθησαν, τιμωρήθηκαν με μικρές ποινές. Τέσσερις Λοχαγοί αποτάχθηκαν και άλλοι έξη απλώς ελέχθησαν πειθαρχικά. Ο Γεώργιος Παπανδρέου, έξαλλος με την όλη ιστορία, πιέζει το γιό του να του πεί την αλήθεια, ο Ανδρέας όμως όχι μόνο αρνείται τα πάντα, αλλά τον απειλεί κιόλας με διάσπαση στο κόμμα τους! Στο μεταξύ δίνεται και η αφορμή στον νεαρό τότε Βασιλιά να ανακευτεί στα  πράγματα κατά παράβαση του Συντάγματος (τέτοιες εποχές, τι περιμένει κανείς) και απαιτεί η υπόθεση να πάει στο Στρατοδικείο. Ο Γέρος της Δημοκρατίας δέχεται, αλλά με την προυπόθεση να σταλεί μαζί και η υπόθεση του Σχεδίου "Περικλής" που περιγράψαμε στο 3ο μέρος και που είχε πρωταγωνιστή τον άλλον προδότη, Γεώργιο Παπαδόπουλο. Οι υποθέσεις αυτές πήγαν τελικά στο δικαστήριο, αλλά στο μεταξύ η ζημιά είχε ήδη γίνει.

Η αναμπουμπούλα αυτή δημιουργεί τεράστια πολιτική κρίση που τελικά οδήγησε στα Ιουλιανά, γνωστά και ως Αποστασία, μια ομάδα δηλαδή βουλευτών της Ενωσης Κέντρου που ήραν την εμπιστοσύνη  τους στη κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου και στήριξαν διάφορες κυβερνήσεις που γελοιοποίησαν τον πολιτικό κόσμο και ήταν η αφορμή για το έγκλημα της 21ης Απριλίου με αρχηγούς τους δύο ΠΡΟΔΟΤΕΣ Γ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ και Δ. ΙΩΑΝΝΙΔΗ που περιγράψαμε στο προηγούμενο μέρος.

Υπεύθυνος και ηθικός αυτουργός όλης αυτής της ανωμαλίας, ο ένας και μοναδικός, ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ. ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΤΡΙΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΟΥ!

Μετά το ξέσπασμα των Απριλιανών γεγονότων το 1967, ο Ανδρέας Παπανδρέου συλλαμβάνεται στο σπίτι του απο τους πραξικοπηματίες, καθώς και οι περισσότεροι πολιτικοί, συμπεριλαμβανομένων των αποστατών και του ίδιου του Γεωργίου Παπανδρέου. Ο Ανδρέας ομως βάζει λυτούς και δεμένους στη ...δεύτερη πατρίδα του, αυτή των ΗΠΑ, φωνάζοντας μέσα απο τα κελλιά των φυλακών οτι είναι  και...Αμερικανός Πολίτης και έχει δικαιώματα!!!! Φυσικά οι της Αμερικανικής Πρεσβείας  θορυβούνται και με την απειλή του ξεσπάσματος άλλου σκανδάλου (ήδη τους κατηγορούσαν όλοι  πίσω απ τις κουίντες ως υπεύθυνους για την ανωμαλία αυτή στην Ελλάδα) πιέζουν τον δικτάτορα και Αρχιπροδότη Παπαδόπουλο να αφήσει ελεύθυερο τον Ανδρέα Παπανδρέου και όλη την οικογένειά  του, συμπεριλαμβανομένου και του πατέρα του.

Ο Παπαδόπουλος τελικά ενδείδει στις πιέσεις και διατάσσει να αποφυλακιστούν οι Παπανδρέου. Ο Μέγας Γέρων όμως αρνείται, διαμηνύοντας στους προδότες "Αποφυλακίστε πρώτα τη Δημοκρατία και τελευταίον εμένα! Η θέση μου είναι μαζί της!" Ο Ανδρέας όμως δεν είχε κανένα πρόβλημα να την άφηνε μόνη της τη Δημοκρατία, φυλακισμένη. Κι έτσι, το Δεκέμβρη του ίδιου χρόνου, πετάει προς την ελευθερία, αφήνοντας πίσω του τα συντρίμμια που ο ίδιος δημιούργησε.

Όλα τα μέρη του αφιερώματος συγκεντρωμένα εδώ:

Σε μορφή PDF για εκτύπωση και ελεύθερη διανομή εδώ:
Χωρίς την μαύρη μπορντούρα γύρω από τις εικόνες, ώστε, η εκτύπωση να μην καταναλώνει μεγάλες ποσότητες μελάνης. Επιμέλεια Στράτος Ν.



ΠΗΓΕΣ:

  • Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ, Ανδρέας Παπανδρέου, εκδόσεις ΜΑΛΛΙΑΡΗ, 1978
  • 20ος ΑΙΩΝΑΣ, ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ, Κορνήλιος Καστοριάδης, εκδόσεις ΣΠΥΡΙΔΩΝ, 1982
  • ΤΟ ΑΠΟΡΡΗΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΣΤΟ ΚΑΣΤΡΙ, Βασίλης Κεραμάς, εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ, 1988
  • ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΒΑΛΚΑΝΙΩΝ, Robert D. Kaplan,εκδόσεις ΟΙΣΤΡΟΣ, 1978
  • ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ, εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ, 28 Φεβρουαρίου 1977
  • Η ΛΙΑΝΗ ΣΤΗΡΙΖΕΙ ΤΗΝ...ΑΛΛΑΓΗ, Γιώργος Καρατζαφέρης, 1988
  • Η ΥΠΟΘΕΣΗ "ΑΣΠΙΔΑ", Νικηφόρος Μανδηλαράς, φάκελλος υπεράσπισης, πειραματική έκδοση 1978
  • Η ΜΑΥΡΗ ΒΙΒΛΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ, ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ, Αθανάσιος Στριγάς, εκδόσεις ΝΕΑ ΘΕΣΙΣ, 1985
  • Η ΔΙΑΚΥΡΗΞΗ ΤΗΣ 3ης ΤΟΥ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ, εκδόσεις ΠΑΣΟΚ, 1975
  • ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑ, Αμαλία Φλέμινγκ, 1977
  • ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΚ ΣΤΟ ΠΑΣΟΚ, Ανδρέας Παπανδρέου, 1975
  • ΑΛΕΚΟΣ ΠΑΝΑΓΟΥΛΗΣ, Οριάννα Φαλάτσι, 1979
  • Η ΙΔΡΥΣΗ, Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΚΑΙ Η ΜΕΤΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ: ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΤΩΝ ΜΑΖΩΝ ΣΤΟ "ΚΟΜΜΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ", Χρήστος Βερναρδάκης, άρθρο, 2004
  • ΑΥΡΙΑΝΙΣΜΟΣ, ΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ, Αρης Παπάνθιμος,εκδόσεις ΟΡΟΣΗΜΟ, 1988
  • ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ, Σάκης Καράγιωργας, ομίλία, ΠΑΝΤΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ, 1974
  • ΑΙΓΑΙΟ, Η ΘΑΛΑΣΣΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ, Αθανάσιος Στριγάς, εκδόσεις ΝΕΑ ΘΕΣΙΣ, 1992
  • ΑΠΟ ΤΗ 4η ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΣΤΗΝ 21η ΑΠΡΙΛΙΟΥ, Σάκης Καράγιωργας, ΠΑΝΤΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ, ΟΜΙΛΊΑ, 1979
  • ΠΡΑΣΙΝΟΣ ΦΑΣΙΣΜΟΣ, Βασίλης Ραφαηλίδης, εκδόσεις ΕΘΝΟΣ,19888
  • ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ, "Από το τέλος του Εμφυλίου πολέμου έως την άνοδο της Ένωσης Κέντρου" τόμος ΙΣΤ' εκδόσεις ΑΘΗΝΩΝ
Links
ΠΗΓΗ:logioshermes.blogspot.com
         Υ.Σ.  ΕΣΕΤΑΙ ΗΜΑΡ ΣΑΝ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΔΕΝ ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΕ ΜΕ  1.ΟΤΙ Ο Κ. ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ ΗΤΑΝ ΜΕΓΑΛΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΑΝΔΡΑΣ ΚΑΙ ΟΤΙ Ο Γ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΗΤΑΝ ΠΡΟΔΟΤΗΣ.

Η μεγάλη ληστεία της Ελλάδος (1981 - 2011! Πως το ΠΑΣΟΚ κι ο Α. Παπανδρέου δημιούργησαν μια "τριτοκοσμική χώρα"

ΠΡΟΛΟΓΟΣ
απο τον Πύρινο Λόγιο

Οταν παρουσιάσαμε εδώ στον Λόγιο Ερμή, την πολιτική και ιστορική πραγματεία "Απο τον Εφιάλτη των Θερμοπυλών ώς τον Παπακωνσταντίνου του μνημονίου", για την ενότητα "Ανδρέας Παπανδρέου, ο Χαρισματικός Προδότης" δεν είχαμε τότε στη διάθεσή μας ακόμη πιο ακριβέστερες πηγές που να μας δίνουν μιαν ακόμη περισσότερο εμπεριστατωμένη εικόνα για το μέγεθος της καταστροφικής και ανείπωτου κόστους πολιτικής προδοσίας ενός ανθρώπου, που την διετέλεσε παρακινούμενος απο ποταπά ελατήρια και προσωπικές επιδιώξεις. Αλλά φαίνεται πως η Ιστορία, για τον Ανδρέα Γ. Παπανδρέου, δεν έχει ακόμη τελειώσει την καταγραφή του τρισμέγιστου κόστους του περάσματός του στη πατρίδα μας.

Το γεγονός και μόνο, οτι ολοένα και περισσότερο βγαίνουν στο φώς νέα συγκλονιστικά στοιχεία, αποδεικνύουν του λόγου το αληθές. Ευχαριστούμε μέσα απο την καρδιά μας τον συγγραφέα του άρθρου αυτού Αθανάσιο Χ. Παπαδόπουλο για την ιστορική του αυτή κατάθεση και την παρουσίαση νέων συγκλονιστικών στοιχείων, για να μάθει επιτέλους ο ελληνικός λαός ποιοί στ' αλήθεια υπήρξαν οι βιαστές  και οι καταστροφείς του και ποιοί τον έφεραν στη σημερινή εξαθλίωση που βιώνει. Αλλά και να βάλει σε σκέψεις και σε τάσεις σκληρής αυτοκριτικής, όλο εκείνο το κομμάτι του λαού μας, που δέθηκε στο άρμα του Παπανδρεισμού, που εξαγοράστηκε, που φανατίστηκε εν ονόματι μιας πλαστής ευημερίας, που δεν έμελλε να έρθει ποτέ για τη χώρα μας.

Κύριοι Δήμαρχοι και κοινοτάρχες όλης της Ελλάδας! Αποκαθηλώστε επιτέλους απο τις οδούς και τις πλατείες το όνομα του μεγαλύτερου Εθνικού Εφιάλτη που έχετε τοποθετήσει προς...τιμήν του! Αντικαταστήστε το με αρχαιοελληνικά ονόματα ή ονόματα επιφανών ηρώων, σύγχρονων ή του παρελθόντος! Καμμιά πλατεία ή δρόμος δεν πρέπει να φέρει πλέον το όνομα "Ανδρέας Παπανδρέου"! Είναι Εθνική Υβρις! 

Η μεγάλη ληστεία της Ελλάδος (1981 - 2011) 
Πως το ΠΑΣΟΚ κι ο Α. Παπανδρέου δημιούργησαν μια "τριτοκοσμική χώρα"

Γράφει ο Αθανάσιος Χ. Παπαδόπουλος

Είναι μία βροχερή Τετάρτη του Φεβρουαρίου 1981. Το βράδυ, σε μια ψαροταβέρνα του Χαλανδρίου, στον δρόμο προς Χολαργό, κοντά στο σπίτι του Χαρίλαου Φλωράκη, Γενικού Γραμματέα τότε του ΚΚΕ, συνευρίσκονται οι Ανδρέας Παπανδρέου, αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, Άκης Τσοχατζόπουλος, Γεράσιμος Αρσένης, Κωστής Βαΐτσος, Βάσω Παπανδρέου, Μένιος Κουτσόγιωργας και ο μετέπειτα δήμαρχος Χαλανδρίου Νίκος Πέρκιζας. Ο Ανδρέας Παπανδρέου είναι σίγουρος για την εκλογική νίκη του «Κινήματος» στις εκλογές του Οκτωβρίου και η συζήτηση είναι πού θα βρεθούν τα απαραίτητα κεφάλαια για να μοιραστούν στις ορδές των «μη προνομιούχων» που ανυπόμονοι περιμένουν την ώρα της μεγάλης εισβολής. (Διαβάστε το όλο. Θα αυξηθεί κατακόρυφα η οργή σας και δεν θα πιστεύετε τις αποκαλύψεις οι οποίες λόγω του έγκριτου δημοσιογράφου είναι όλες τεκμηριωμένες).

«Πρόεδρε, δεν υπάρχει πρόβλημα», λέει ο Γεράσιμος Αρσένης, μετέπειτα «τσάρος της οικονομίας», στον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ. «Το διεθνές σύστημα», επιμένει, «έχει μεγάλη ρευστότητα και θα βρούμε αρκετό χρήμα να φέρουμε στην Ελλάδα. Εξάλλου, τα επιτόκια είναι χαμηλά, όπως και το ελληνικό δημόσιο χρέος. Υπάρχουν έτσι περιθώρια να αντιμετωπίσουμε και αιτήματα για παροχές, αλλά και μία πιθανή φυγή κεφαλαίων στις ξένες τράπεζες από βιομηχάνους και μεγαλοεισαγωγείς…».

«Δηλαδή λεφτά υπάρχουν, Μάκη», τονίζει ευχαριστημένος ο Ανδρέας Παπανδρέου. «Θα μπορέσουμε έτσι να δείξουμε στον λαό ότι μοιράζουμε χρήμα. Ποιος ποτέ θα μάθει ότι αυτό είναι δανεικό… Θα λέμε σε όλους τους τόνους ότι είναι το χρήμα του κατεστημένου, που τώρα ανήκει στους Έλληνες…», προσθέτει ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και δείχνει να απολαμβάνει το ουίσκι που πίνει.

«Οι γιαπωνέζικες τράπεζες ψοφάνε να δανείζουν χρήμα στην Ευρώπη, κύριε πρόεδρε», λέει στον Ανδρέα Παπανδρέου ο Κωστής Βαΐτσος, που είχε διεθνή εμπειρία από τη συμβουλευτική θητεία του σε χώρα της Λατινικής Αμερικής. Γνώριζε επίσης ο ίδιος – όπως και ο Ανδρέας Παπανδρέου – ότιστην διεθνή κεφαλαιαγορά κυκλοφορούσε και άφθονο μαύρο αραβικό χρήμα σε πετροδολάρια, που άλλο που δεν ήθελε να τοποθετηθεί σε χώρες όπως η Ελλάδα. Το χρήμα αυτό ήταν καλοδεχούμενο από τον Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος ήθελε να το χρησιμοποιήσει για να εξαγοράσει στην κυριολεξία ψήφους και οπαδούς, ώστε να μονιμοποιήσει την παραμονή του στην εξουσία. Αυτό ήταν το μεγάλο όραμά του και, για να το αναλύσει κανείς, απαιτούνται πολλές σελίδες.

Με απλά λόγια, λέμε ότι, όταν το 1974 ο Ανδρέας Παπανδρέου ίδρυσε το ΠΑΣΟΚ, δύο πράγματα τον ενδιέφεραν: Πρώτον, να διαλύσει την μισητή του – όπως είχε αποκαλύψει στον γράφοντα – Ένωση Κέντρου-Νέες Δυνάμεις (ΕΚΝΔ) και, δεύτερον, να καταλάβει την εξουσία. Επειδή μάλιστα γνώριζε ότι δεν θα μπορούσε να καταλάβει την εξουσία υποσχόμενος σοσιαλδημοκρατικού τύπου μεταρρυθμίσεις, οι οποίες εξάλλου ήσαν μέσα στο πρόγραμμα της ΕΚΝΔ, εφάρμοσε μία ριζοσπαστική, λαϊκιστική, τριτοκοσμικού τύπου στρατηγική, αξιοποιώντας τα κατώτατα δυνατά ερείσματα και ένστικτα που μπορεί να διαθέτει ένας λαός.

Σπουδασμένος στην Αμερική και οικονομολόγος, επηρεασμένος από τη σχολή της οικονομετρικής προσέγγισης των πραγμάτων, ο Ανδρέας Παπανδρέου –ο οποίος απεχθανόταν την Ευρώπη και την κουλτούρα της– ήταν ένας πολιτικός με ικανότητα τολμηρών τακτικών ελιγμών, που μπορούσε με άνεση να κινείται στρατηγικά στη βάση ορθολογικών επιλογών. Ένα σημαντικό την εποχή εκείνη στέλεχος του Κινήματος χαρακτήριζε τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ «κινούμενο ηλεκτρονικό υπολογιστή». Μελετούσε κάθε κίνησή του και, κυρίως, στην Αμερική είχε διδαχθεί από ειδικούς επικοινωνιολόγους να καταλαβαίνει την ψυχολογία του όχλου, να συνθηματολογεί και να μπορεί να διαισθάνεται τι θέλει να ακούσει ο ακροατής.

«Ύστερα», γράφει ο Στάμος Ζούλας, «ο Ανδρέας είχε διαπιστώσει ότι στην Ελλάδα η πιθανότητα να αποκτήσει κάποιος δημοσιότητα είναι η εκπροσώπηση απόψεων με τρόπο που να διεγείρει, που να συγκινεί, και ιδιαίτερα σε θέματα που το συναισθηματικό στοιχείο είναι πολύ έντονο». Ακόμη και όσα οι πολιτικοί του αντίπαλοι θεωρούσαν ως ανερμάτιστη πολιτική και οβιδιακές μεταμορφώσεις, στην ουσία δεν ήταν παρά ένας συνειδητός και προσχεδιασμένος τακτικισμός που είχε ως πρωταρχικό –αν όχι αποκλειστικό– στόχο την κατάληψη της εξουσίας»[1]. Και η τελευταία όντως κατελήφθη τον Οκτώβριο του 1981 και έμελλε να κρατήσει, την πρώτη περίοδο, το ΠΑΣΟΚ και τον αρχηγό του στο τιμόνι της χώρας έως τον Ιούλιο του 1989.

2. [Η δημιουργία των μηχανισμών]Εννέα χρόνια παραμονής στην εξουσία ήσαν αρκετά για το ΠΑΣΟΚ και τον ιδρυτή του να δημιουργήσουν αρθρώσεις και καταστάσεις που δύσκολα θα μπορούσαν αρθούν από φιλελεύθερες πολιτικές δυνάμεις. Ακόμα χειρότερα, την πασοκική περίοδο εμπεδώθηκε στην Ελλάδα και μία αντιδραστική τριτοκοσμική ιδεολογία η οποία σήμερα μόνον δεινά επιφυλάσσει στη χώρα. Εξάλλου, η ιδεολογία αυτή, σύμφωνα με τα γνωστά από τα ολοκληρωτικά καθεστώτα πρότυπα, χρησίμευε ως άλλοθι στους μηχανισμούς που έπαιρναν σάρκα και οστά στην Ελλάδα σε αντικατάσταση του αποκαλούμενου «κράτους της δεξιάς». Μετά λοιπόν την επιχείρηση του Φεβρουαρίου 1982, όταν μία Κυριακή οι πρασινοφρουροί έκαναν δοκιμή πραξικοπήματος, σταδιακά εγκαταστάθηκαν στην Ελλάδα μηχανισμοί του πασοκικού κράτους που δημιουργούσαν και νέες κοινωνικο-οικονομικές αρθρώσεις.

Κοντολογίς, ο Ανδρέας Παπανδρέου επεδίωξε –και σε μεγάλο βαθμό κατάφερε– να δημιουργήσει μία φιλική προς το ΠΑΣΟΚ μεσαία τάξη, εσωστρεφή και εχθρική προς κάθε φιλελεύθερη και ευρωπαϊκή ιδέα. Επρόκειτο για μία τάξη που διψούσε για χρήμα, αλλά ήθελε να το αποκτήσει χωρίς κόπο και, κυρίως, όχι μέσα από μηχανισμούς της αγοράς και του οικονομικού ανταγωνισμού που συνεπάγεται η ελεύθερη οικονομία.

Έτσι, την περίοδο 1981-1985, εισρέουν στην Ελλάδα απίστευτα ποσά, δανεισμένα από ξένες τράπεζες, κυρίως ιαπωνικές, και δαπανώνται ασυστόλως στο όνομα της «καμένης γης», για να εκκολαφθεί η πασοκική εξουσία, η οποία ήταν και σαφέστατου τριτοκοσμικού χαρακτήρα. Την προαναφερόμενη περίοδο, η Ελλάδα δανείστηκε από το εξωτερικό περί τα 50 δισ. δολάρια, παράλληλα δε εισέπραξε και άλλα 26 δισ. δολάρια από κοινοτικές επιδοτήσεις. Μέσα σε μία τετραετία, δηλαδή, η χώρα είχε δεχθεί το ισόποσο ενός έτους Ακαθάριστου Εγχωρίου Προϊόντος (ΑΕΠ). Όσο για το δημόσιο χρέος της, από 28% του ΑΕΠ το 1980, είχε εκτιναχθεί στο 47,8% στα τέλη του 1985[2]. Είχε, δηλαδή, σχεδόν διπλασιασθεί χωρίς να γίνει στη χώρα ούτε ένα έργο!

Αντιθέτως, η κατανάλωση είχε πάει στα ύψη, με αποτέλεσμα την αλματώδη άνοδο του ισοζυγίου εξωτερικών συναλλαγών, το έλλειμμα του οποίου έφθασε να αντιπροσωπεύει το 14,5% του ΑΕΠ και να είναι το υψηλότερο κατά κεφαλήν στον κόσμο!

Στο επίπεδο της παραγωγής, όμως, η Ελλάδα υποχωρεί σημαντικά, οι εξαγωγές της παραμένουν στάσιμες, ενώ η βιομηχανία της ξεφτίζει και σταδιακά χάνεται. Το ΠΑΣΟΚ, ωστόσο, εδραιώνεται κοινωνικά και εξαγοράζει ψήφους, συνειδήσεις, συνδικαλιστικές οργανώσεις, αγροτικούς συνεταιρισμούς, δήμους, κοινότητες. Όπως ψιθυρίζεται στους ευρωπαϊκούς διαδρόμους, το «Κίνημα» του Ανδρέα Παπανδρέου αποκτά καθεστωτικό χαρακτήρα και το ότι παραμένει στην Ευρώπη οφείλεται στο χρήμα που εισρέει στην Ελλάδα από τα διάφορα κοινοτικά Ταμεία. Τα τελευταία χρησιμοποιούνται για πλουσιοπάροχες επιδοτήσεις ημέτερων αγροτών, συνδικαλιστών, δημοσιογράφων, επιχειρηματιών, εκδοτών, ανώτερων και ανώτατων στελεχών επιχειρήσεων και, βεβαίως, κομματικών μηχανισμών.

Δημιουργείται έτσι σταδιακά ένα παρακράτος μαφιόζικου τύπου, το οποίο διεισδύει όλο και βαθύτερα στην πολιτική και κυριολεκτικά μολύνει τη δημοκρατία. Απίθανοι και αδίστακτοι εκπρόσωποι αυτού του παρακράτους δημιουργούν δίκτυα επικοινωνίας και επιρροής και αξιοποιούν στο έπακρο μια φαύλη «προοδευτική» δημοσιογραφία και ακόμα πιο φαύλους βαρόνους των μέσων μαζικής επικοινωνίας (ΜΜΕ). Αν δε κατά καιρούς τα σκάνδαλα, οι καταχρήσεις και οι λεηλασίες αυτού του παρακράτους βγαίνουν στη δημοσιότητα, αυτό οφείλεται αποκλειστικά σε εσωτερικούς ανταγωνισμούς και σε προσωπικές έριδες των ανθρώπων που δεσπόζουν στο παρακράτος. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς… Ο Κοσκωτάς, ο Μαυράκης, ο Σταματελάτος, η Αγρέξ, τα καλαμπόκια, η Προμέτ, ο Οργανισμός Ανασυγκροτήσεως Επιχειρήσεων είναι μερικά από τα 200 σκάνδαλα του ΠΑΣΟΚ που είχε καταγράψει ο Γιάννης Λάμψας και είχε περιγράψει αναλυτικά σε άρθρα του στα τότε Επίκαιρα του Γιάννη Πουρνάρα.

Συγκλονιστικά και απολύτως ελεγμένα στοιχεία για εκείνη την περίοδο περιέχονται σε ένα αποκαλυπτικό και πολύ σημαντικό βιβλίο του Δημήτρη Στεργίου, αρχισυντάκτη τουOικονομικού Ταχυδρόμου την εικοσαετία 1979-1999 και διευθυντή σύνταξης του ίδιου περιοδικού το 2000. Στο βιβλίο Το Πολιτικό Δράμα της Ελλάδος 1981-2005[3], ο συγγραφέας προέβλεπε την πτώχευση της χώρας από το 1989, όταν στην ουσία η Ελλάδα είχε απειληθεί με αποβολή από την Ευρωπαϊκή Ένωση – χωρίς να ιδρώσει κανενός το αυτί. Την αποκάλυψη αυτή είχε κάνει ο υπογράφων από τις στήλες του Οικονομικού Ταχυδρόμου, δεχόμενος τόνους ύβρεων λάσπης από τους πραιτοριανούς της «Αλλαγής».
Την ώρα, λοιπόν, που κάποιοι ψάχνουν για «επαχθή χρέη» και παραπλανούν τον κόσμο, θα πρέπει κάποια πράγματα να τα δούμε από κοντά. Ειδικότερα δε θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι σε μία χρεοκοπία δεν υπάρχουν αμέτοχοι – κυρίως όταν η χρεοκοπία είναι απότοκος συλλογικής ληστείας, τους καρπούς της οποίας άλλοι γεύονται περισσότερο, άλλοι λιγότερο και κάποιοι ίσως καθόλου.

3. [Αριθμοί και γεγονότα]Ο υπογράφων δέχεται ότι τα τριανταπέντε τελευταία χρόνια αρκετοί πολιτικοί πλούτισαν και κάποιοι υπερπλούτισαν ασκώντας το επάγγελμα του «εκπροσώπου του λαού». Δέχεται επίσης ότι στο πολιτικό μας σύστημα υπάρχει αυξημένη διαφθορά. Όλα αυτά, σε μία δημοκρατία είναι ανιχνεύσιμα και κολάσιμα. Γι’ αυτό, «επαχθή χρέη» υπάρχουν και αναγνωρίζονται
μόνον στις δικτατορίες τριτοκοσμικού και κομμουνιστικού τύπου. Αντιθέτως, στη δημοκρατία, η διαφάνεια – η οποία είναι και ένας από τους όρους λειτουργίας της – αποτελεί αντίδοτο στη διαφθορά και ενίοτε την αποτρέπει. Ωστόσο, ειδικά στην χώρα μας, υπάρχει μία άλλη, και πραγματική, διάσταση «επαχθούς χρέους» την οποίαν ουδείς τολμά να αναφέρει και, ακόμη περισσότερο, να αναδείξει. Γι’ αυτό, στο παρόν κείμενο θα προσπαθήσουμε να δώσουμε μία μερική διάσταση αυτού του «επαχθούς χρέους» προβάλλοντας στοιχεία που με πολύ κόπο αναζητήσαμε και καταγράψαμε.

Επισημαίνουμε, έτσι, ότι από το 1979 έως και το 2010 έγιναν στην Ελλάδα 5.280 γενικές και κλαδικές απεργίες, σε ποσοστό 96% του δημοσίου τομέα, με αποτέλεσμα να χαθούν 1.385 ημέρες εργασίας. Σε σημερινά ευρώ, το κόστος αυτών των εργάσιμων ημερών, που είναι 45 τον χρόνο, αντιστοιχεί σε 135 δισ. ευρώ, ήτοι στο 39% του συνολικού δημοσίου χρέους της χώρας ή στο 55% των χρεών των ασφαλιστικών ταμείων. Σημειώνουμε ότι οι απεργούντες ναι μεν δεν προσήλθαν στην εργασία τους, πλην όμως εισέπραξαν το σχετικό ημερήσιο κόστος της τελευταίας – και το συνολικό αυτό ποσόν είναι αδύνατον να υπολογισθεί. Σίγουρα, όμως, σωρευτικά αντιπροσωπεύει κάποια δισεκατομμύρια ευρώ. Οι περισσότερες από τις προαναφερθείσες απεργίες – ο αριθμός των οποίων είναι τριπλάσιος του αντιστοίχου κοινοτικού μέσου όρου πριν τη μεγάλη διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ενώσεως (ΕΕ) – είχαν εκβιαστικό χαρακτήρα και κατέληξαν στην απόσπαση απίθανων προνομίων. Τα τελευταία –όπως, για παράδειγμα, τα δωρεάν ταξίδια με την Ολυμπιακή Αεροπορία όλων των μελών των οικογενειών των εργαζομένων (;) στην εταιρεία, στην πρώτη θέση– επιβάρυναν, σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, το κόστος παραγωγής της ελληνικής οικονομίας κατά 4% του ΑΕΠ περίπου. Έτσι, σωρευτικά τα τριάντα τελευταία χρόνια η ελληνική οικονομία επιβαρύνθηκε με άλλα 140 δισ. ευρώ, χάνοντας ταυτοχρόνως και σημαντικό μέρος από την ανταγωνιστικότητά της. Στην απώλεια αυτή θα πρέπει να προστεθεί και η κατά 2% σωρευτική επιβάρυνση του ΑΕΠ από τα κλειστά επαγγέλματα, η οποία επίσης υπολογίζεται σε άλλα 120 δισ. ευρώ.

Επίσης, από το 1993, μετά την πτώση της κυβερνήσεως Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, έως και το 2009, προσελήφθησαν στην ευρύτερο δημόσιο τομέα περί τα 600.000 άτομα, με αποτέλεσμα το κόστος του δημόσιου τομέα να επιβαρυνθεί με το απίστευτο ποσόν των 500 δισ. ευρώ – κόστος το οποίο ξεπέρασε κατά τέσσερις ποσοστιαίες μονάδες το αντίστοιχο μέσο της ΕΕ των 15 χωρών-μελών. Το ποσοστό αυτό σήμερα αντιπροσωπεύει 11 δισ. ευρώ ετησίως και είναι η βασική αιτία της δημιουργίας δημοσιονομικών ελλειμμάτων. Ακόμα χειρότερα, επιβαρύνει και την εξυπηρέτηση του δημόσιου δανεισμού σε επίπεδα που είναι δύσκολο να υπολογισθούν. Στις παραπάνω απίστευτες επιβαρύνσεις θα πρέπει να προσθέσουμε και την χορήγηση στην Ελλάδα 180.000 συντάξεων με μηδενική ανταπόδοση, οι οποίες σε μία εικοσαετία επιβάρυναν το υπερχρεωμένο ασφαλιστικό σύστημα της χώρας με 24 δισ. ευρώ, στα οποία θα πρέπει να προστεθούν και κάποια δισεκατομμύρια εφάπαξ. Την περίοδο 1990-2009 καταγράψαμε επίσης για την Αθήνα 180 δήθεν φοιτητικές διαδηλώσεις, οι οποίες κατέληξαν σε καταστροφές δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας και σε λεηλασίες πανεπιστημιακών ιδρυμάτων ανυπολογίστου αξίας. Την εικοσαετία αυτή, οι καταστροφές που προκλήθηκαν μόνον στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο υπολογίζονται στα 30 εκατ. ευρώ σωρευτικά, συμπεριλαμβανομένων και των κλοπών επιστημονικού υλικού. Από κοινωνικής δε πλευράς, οι βάρβαρες αυτές εκδηλώσεις οδήγησαν σε απώλειες δεκάδων χιλιάδων θέσεων εργασίας στο κέντρο της Αθήνας και στο κλείσιμο περίπου 10.000 εμπορικών και άλλων επιχειρήσεων.

Αποκαλυπτικά επίσης στοιχεία για το μέγεθος της μεγάλης ληστείας μπορεί να εντοπίσει κανείς σε ένα θαυμάσιο βιβλίο του αείμνηστου Νικολάου Θέμελη, υπουργού Προεδρίας στην Οικουμενική Κυβέρνηση Ζολώτα το 1990, με τίτλο Τον δρόμον τετέλεκα [4]. Στο βιβλίο αυτό, ο συγγραφέας, που ήταν και πρόεδρος του Ελεγκτικού Συνεδρίου, περιγράφει τις απίστευτες εμπειρίες του. Σε οποιαδήποτε δημοκρατική και ευνομούμενη χώρα, το βιβλίο αυτό θα είχε προκαλέσει θύελλα αντιδράσεων και εισαγγελικών επεμβάσεων. Εν Ελλάδι πέρασε απαρατήρητο. Ο λόγος απλός και ευκόλως κατανοητός: ο συγγραφέας περιγράφει όργια καταχρήσεων και σπαταλών στη δημόσια διοίκηση και αναφέρει σοβαρότατες ατασθαλίες σε δήμους και κοινότητες. Ατασθαλίες που, συνολικά, ξεπερνούσαν τα 20 δισ. δραχμές την εποχή εκείνη. Το ποσόν αυτό, βέβαια, ανεβαίνει σε αστρονομικά ύψη αν διαβάσει κανείς τις εκθέσεις του Λ. Ρακιντζή, Επιθεωρητού Δημοσίας Διοικήσεως, ο οποίος, στην γνωστή έκθεσή του, περιγράφει τα σημεία και τέρατα που συμβαίνουν στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοικήσεως, στις πολεοδομίες, στα Ελληνικά Ταχυδρομεία και γενικά σε δημόσιους οργανισμούς. Σύμφωνα με υπολογισμούς του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Αναπτύξεως (ΟΟΣΑ), το κόστος της διαφθοράς στην ελληνική δημόσια διοίκηση αντιπροσωπεύει περί το 2% του Ακαθαρίστου Εγχωρίου Προϊόντος (ΑΕΠ) της χώρας, ήτοι, με τα σημερινά δεδομένα, ένα ποσόν της τάξεως των 5 δισ. ευρώ. Έτσι, σε επίπεδο τριακονταετίας, φθάνουμε αισίως τα 120 δισ. ευρώ.

Είναι, λοιπόν, ηλίου φαεινότερον ότι το ελληνικό δημόσιο χρέος είναι όντως «επαχθές», όχι όμως για τους λόγους που επικαλούνται κάποιοι νομικοί, που, υποκρίνονται ότι τώρα ανακαλύπτουν τον τροχό της διαφθοράς και της γραφειοκρατικής ασυδοσίας. Αυτοί που αναζητούν ενόχους και αποδιοπομπαίους τράγους για το αποκαλούμενο ελληνικό «επαχθές χρέος» και απειλούν με μηνύσεις και άλλα παρόμοια, καλά θα έκαναν να μάθουν …γραφή και ανάγνωση. Το ελληνικό δημόσιο χρέος είναι το γνήσιο προϊόν της καταληστεύσεως του δημοσίου πλούτου από συντεχνίες, συνεταιρισμούς, συνδικαλιστικά σωματεία, δημόσιες επιχειρήσεις και κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες.

Όλος αυτός δεσμός της ελληνικής, σοβιετικού τύπου, κλεπτοκρατίας δίνει σήμερα τον υπέρ πάντων αγώνα για να καταρρεύσει η χώρα. Είναι η μόνη ελπίδα τους. Διότι, μία ελληνική κατάρρευση θα αφήσει άθικτους όλους τους μηχανισμούς της διαφθοράς και θα ενισχύσει τις εξουσίες των συντεχνιών. Για παράδειγμα, επιχειρηματίες που τροφοδοτούν τις διάφορες φιλολογίες περί επιστροφής στην δραχμή, είναι ξεκάθαρο τι επιδιώκουν. Έχοντας τεράστια χρέη στο εσωτερικό και γερές καταθέσεις στο εξωτερικό, σε περίπτωση που η Ελλάδα επιστρέψει στη δραχμή νομίζουν ότι θα εξοφλήσουν τα χρέη τους σε υποτιμημένες δραχμές, εισάγοντας υπερτιμημένα ευρώ. Θα συμβεί, δηλαδή, ό,τι συνέβη στην πάλαι ποτε Σοβιετική Ένωση, στην οποίαν οι ολιγάρχες της νομενκλατούρας αγόρασαν σχεδόν τα πάντα με υπερτιμημένα έναντι του ρουβλίου δολάρια που είχαν φυγαδεύσει στο εξωτερικό την περίοδο του κομμουνιστικού καθεστώτος. Με το χρήμα αυτό οι ολιγάρχες, όχι μόνον απέκτησαν αμύθητες περιουσίες, αλλά εγκατέστησαν και τις δικές τους πολιτικές εξουσίες. Έτσι, η σημερινή Ρωσία ελέγχεται από τους ολιγάρχες του χρήματος και αυτούς που αποτελούν το πολιτικό τους σκέλος.

Αυτό το μοντέλο «οραματίζονται» κάποιοι και για την Ελλάδα, γι’ αυτό και επιδιώκουν με κάθε μέσον να την αποκόψουν από την Ευρώπη. Δηλαδή, πέρα από τη μεγάλη ληστεία, οι κύκλοι αυτοί επιχειρούν σήμερα και μία πολιτικο-θεσμική ανατροπή. Το θέμα είναι τεράστιο και οι διάφορες πτυχές του θα αναδεικνύονται όλο και πιο αδρά όσο κυλά ο χρόνος. Και ο χρόνος κυλά εφιαλτικά γρήγορα.

Παραπομπές:


[1] Στάμος Ζούλας, Όσα δεν έγραψα…, Καστανιώτη, Αθήνα 2003, σ. 96.
[2] Το καλοκαίρι του 1985 η χώρα έφθασε στο χείλος της κατάρρευσης, όπως περιέγραψε ο τότε διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Δ. Χαλικιάς. Βλ. τη μαρτυρία του σε συνέντευξη στον Π. Βασιλόπουλο (Οικονομικός Ταχυδρόμος, 8.1.1988), η οποία παρατίθεται στο σχετικό άρθρο μου «Από το 1985 προβλεπόταν η πτώχευση», που είναι διαθέσιμο στο http://tiny.cc/j3jax
[3] Δημήτρης Λ. Στεργίου, Το πολιτικό δράμα της Ελλάδος 1981-2005, Παπαζήση, Αθήνα 2005.
[4] Νικόλαος Θέμελης, Τον δρόμον τετέλεκα, Ι. Σιδέρης, Αθήνα 1998.


Το άρθρο δημοσιεύεται στο τεύχος Νοεμβρίου 2011 της Athens Review of Books, και έχει τίτλο «Η μεγάλη ληστεία»                                                                                                                          ΠΗΓΗ:logioshermes.blogspot.com

ΔΕΝ ΩΦΕΛΕΙ Ο ΘΥΜΟΣ ΓΙΑ ΟΠΟΙΟΝ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΕΚΠΟΡΝΕΥΣΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ. ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΞΟΥΜΕ ΠΩΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΔΙΚΙΟ, ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ.

Εκπόρνευση των παιδιών μας για να επιζήσουν, κάπως έτσι οραματίζονται το μέλλον μας. Ενας οίκος ανοχής όπου οι νταβατζήδες, οι τσατσάδες διατάζουν και οι εκδιδόμενοι πολίτες τα κάνουν όλα για να επιβιώσουν. Μοιάζει φυσιολογικό και λογικό σε ανθρώπους που έχουν πλήρη ασυμβατότητα με τη λέξη αξιοπρέπεια. Το πρόβλημα είναι πως εμείς πρέπει να αποδείξουμε πως αυτά τα λεγόμενα είναι μια θρασύτατη βρισιά κι ένα "λέρωμα" που πρέπει να ξεπλύνουμε με κάθε τρόπο. Θα το κάνουμε?

Η εκπόρνευση ενός λαού έχει τα στάδιά της. Γίνεται σιγά σιγά, ύπουλα στην αρχή και πιο ξεκάθαρα μετά. Μια κουβέντα που πετάχτηκε τυχαία σε μια τηλεοπτική εκπομπή δεν είναι αθώα και αβάσιμη. Ο άνθρωπος που τη ξεστόμισε όπως και όλοι οι άλλοι που εδώ και δυο χρόνια ασελγούν επάνω μας χωρίς καμιά ενοχή έχουν δημιουργήσει την εντύπωση πως είμαστε εν δυνάμει πόρνες.

Δημιούργησαν αυτή την αντίληψη εδώ και πολλά χρόνια όταν έβλεπαν τους πελάτες να σέρνονται στα βουλευτικά γραφεία, να ζητάνε κάθε είδους χάρες και να ξεπουλάνε τη ψήφο τους ακόμα και σε άτομα που βγάζαν μάτι πως είναι λαμόγια, κλεφταράδες, απατεώνες. Οταν έβλπεπαν τους πολίτες να μολύνονται καθημερινά από την αρώστια της απληστίας, της αδιαφορίας για το κοινωνικό σύνολο, του πιο χυδαίου φιλοτομαρισμού, της προθυμίας να παρανομήσουν, να οικονομήσουν εύκολα, να πατήσουν πάνω σε κάθε είδους σκατά για να μασαμπουκώσουν αδιάφοροι ποιος ζει ποιος πεθαίνει κι αν όλο το κράτος καταρρέει κάτω από το ζυγό μιας απίστευτη ρεμούλας.

Βλέποντας λοιπόν αυτά και με δεδομένο ότι δίπλα σε όλη αυτή τη χυδαιότητα οι καλοζωισμένοι τότε γονείς πνευματικά στείροι παρόμοια ανατροφή έδωσαν στα τέκνα τους, τα μεγαλωμένα σαν άψογοι λοβοτομημένοι καταναλωτές και τηλεορασόπληκτοι, υπολογίζουν πως ένα βήμα πιο πέρα, δηλαδή να τα βγάλουν και στο πεζοδρόμιο δεν είναι και σπουδαίο πράγμα....

Ολα αυτά τα κάνουν, όλα αυτά τα λένε γιατί μας βλέπουν σαν ξεφτυλισμένα ανθρωπάκια που ούτε λόγο μπορούμε να αρθρώσουμε, ούτε να αντισταθούμε, ούτε να τους ξεβρακώσουμε. Κι έχουν αποκτήσει περισσότερη σιγουριά για την μιζέρια μας τα δυο τελευταία χρόνια. Μήπως εκπόρνευση δεν είναι να παρακαλάει κάποιος να δουλεψει με τρια κατοστάρικα ανασφάλιστος και να κάνει κωλοτούμπες στον εργοδότη μη τυχόν και τον διώξει? (ξέρεις πόσα κοριτσάκια αφήνουν το αφεντικό να τους πιάνει το κώλο για να επιβιώσουν αγανακτισμένε μου?)  Μήπως εκπόρνευση δεν είναι να βαράνε αλύπητα και να φουσκώνουν με χημικά ακόμα και παιδιά και γερόντους στις πλατείες και να τρέχεις να κρυφτείς φοβισμένος? (ξέρεις πόσοι γονείς λένε ακόμα και τώρα στα παιδιά ΄μη τυχόν και κατέβεις εσύ με εκείνους τους άλλου στη πλατεία, να καθίσεις ήσυχος και να κοιτάς τη δουλειά σου) Μήπως εκπόρνευση δεν είναι να σε αποκαλεί όλος ο κόσμος τεμπέλη, ρεμπεσκέ και κλεφταράκο και να λουφάζεις απλά συσωρεύοντας οργή που το πολύ πολύ όταν τη βγάζεις να κάνει τόσο θόρυβο όσο μια κούφια κλανιά?

Μήπως εκπόρνευση δεν είναι όσοι μάθανε τις κορούλες πως το άλφα και το ωμέγα στη ζωή είναι να φοράνε μοδάτα ρούχα, να περιφέρονται στις καφετέρειες και τα μπαράκια ντυμένες σαν καραγκιόζηδες με τα ακριβά κινητά στα χέρια , κούφιες , γεμάτες αγωνία μη πάρει δυο πόντους παραπάνω ο κώλος τους ? (ήδη είναι ουρές οι υποψήφιες που βολιδοσκοπούν πιο γεράκο θα βρουν να του τα πάρουν....)  Μήπως εκπόρνευση δεν είναι όσοι έμαθαν στους γιους να ξυπνάνε και να κοιμούνται με όνειρο ένα μάτσο παλιοσίδερα και διάφορους τρόπους να λουφάρουν και να βγάλουν εύκολη κονόμα? ( μήπως θέλετε να αναφέρουμε τι γίνεται στα κωλόμπαρα με τους κωλομπαράδες που προσφέρουν γη και ύδωρ για ένα πήδημα από τον νεανία?ακόμα και καινούργιο αμάξι?) Μήπως εκπόρνευση δεν είναι να βλέπεις τα παιδιά να δουλεύουν δώδεκα-δεκατέσσερις ώρες τη μέρα, με ψίχουλα, και να τους λες να το βουλώσουν για να κάνουν καριέρα? Μήπως εκπόρνευση δεν είναι να προωθείς τη κορούλα να βρει ένα καλό κορόϊδο ματσωμένο και το γιο να προσέξει μην τον τυλίξει καμιά ξεβράκωτη?

Τίποτα δεν γίνεται τυχαία. Οι κουβέντες μοιάζουν βαριές όταν τις ξεστομίζει κάποιος. Οπως βαρύ μας έπεσε και το μαζί τα φάγαμε, όπως βαρύ μας έπεσαν και τα εξώφυλλα στο focus που μας ξεφτυλίζουν, όπως πολύ βαρύς φυσικά μας έπεσε ο Καρατζαφέρης που μίλησε για τις μανάδες στην Ιταλία που προτίμησαν να δίνουν το κωλαράκι των παιδιών τους στους εισβολείς από το να τα αφήσουν να πεινάσουν. Και βγήκαν πάλι οι Σπαρτιάτες και οι Σουλιώτισσες στο προσκήνιο. Ομως δεν είναι ούτε τα λόγια που ξεστομίζει κάποιος ούτε η οργισμένη αντίδραση που καθορίζουν τις εξελίξεις.

Το αν τελικά θα εκπορνευθούν τα παιδιά μας ή όχι θα το δούμε στο μέλλον. Γιατί στο μέλλον θα φανεί πόσοι κατόρθωσαν να έχουν μεγαλώσει παιδιά που δεν θα στήσουν κώλο για να έοχυν ένα καλύτερο κινητό. Πόσοι μεγάλωσαν παιδιά που δεν θα γλύψουν τα παπούτσια σ΄ενα αφεντικό αλλά θα το στείλουν στο διάολο. Πόσοι μεγάλωσαν παιδιά που δεν θα μυξοκλαίνε γιατί δεν έχουν να πάρουν καινούργια ρούχα και αμάξια. Πόσοι μεγάλωσαν παιδιά που θα είναι ικανά να πεινάσουν αλλά να μην τους πιάσουν το κώλο.

Αν το έχουμε κατορθώσει αυτό κι αν βοηθήσουμε τα παιδιά μας με προσωπικές θυσίες και αγώνες να βγουν στον αγώνα της ζωής με το κεφάλι ψηλά και με όποιο κόστος ακόμα και τη πείνα, χωρίς ΄να φοβούνται, χωρίς να υποκύψουν σε τίποτα τότε μπορούμε να τρίψουμε στη μούρη κάθε πορνολάγνου τα αποδεικτικά στοιχεία της αξιοπρέπειάς μας. Μέχρι τότε όμως δεν ξέρω αν το έχετε καταλάβει, αλλά κάθε μέρα σε εκπόρνευση βρισκόμαστε κι εμείς και τα παιδιά μας και ακολουθούν και τα εγγόνια μας.                                                                                                                                    ΠΗΓΗ:vasiliskos2.blogspot.com

ΕΛΛΑΔΑ 800 ΜΕΡΕΣ ΜΕΤΑ...


O ιός έχει επεκταθεί παντού.  Εχει χτυπήσει όλο το πολιτικό σύστημα . Ο ιός που χτυπάει ύπουλα και με ταχύτατους ρυθμούς , αλλοιώνει την επαφή με την πραγματικότητα , οδηγεί σιγά σιγά τον όποιον κυβερνώντα έχει μολυνθεί από τον ιο,  σε μια παραληρηματική απομόνωση από την αληθινή ζωή. Δεν αναγνωρίζει μάνα, πατέρα, φίλο, γείτονα, λοιπούς συγγενείς.. τίποτα.  

Μέσα σε ένα συνεχές μαρτύριο του λεγόμενου χρηματοπιστωτικού πυρετού, βλέπει αριθμούς, τόκους, χρέη, δόσεις, οικονομικά διαγράμματα, ένα είδος λύσσας που ψάχνει απεγνωσμένα να βρει ανθρώπινη σάρκα όπου μυρίζει για να δαγκώσει.

Ενα μεγάλο μέρος του πληθυσμού έχει ήδη φαγωθεί από τα δυστυχισμένα ανθρωποειδή, ένα άλλο μέρος έχει χωθεί σε καταφύγια, σπήλαια, υπονόμους και αφουγκράζεται τους ήχους μήπως ανακαλυφθεί η κρυψώνα από τις στρατιές των μολυσμένων.

Η εμφάνιση του ιού είχε γίνει για πρώτη φορά πολλά χρόνια πριν με ένα γενικό εμβολιασμό του πληθυσμού, σε παγκόσμιο επίπεδο, με ένα νέου τύπου μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης. Λίγοι έδωσαν τότε σημασία στα πρώτα σημάδια παρενεργειών που το θανατηφόρο εμβόλιο άρχισε να εμφανίζει στον άνθρωπο. 

Υπήρχε μια συνεχώς αυξανόμενη διαπίστωση εγκεφαλικών αλλοιώσεων. Σε εξειδικευμένες ιατρικές εξετάσεις μπορούσε κανείς να δει μια διάβρωση στον εγκέφαλο , κοινώς ένα σκουλήκι έτρωγε τα μυαλά, μερικοί μάλιστα κυκλοφορούσαν πλέον χωρίς... μυαλό! Αλλά θεωρήθηκε πως η ανθρωπότητα μπορούσε να προχωρήσει με ανθρωποειδή στερούμενα εγκεφαλικής ουσίας.

Υπήρξε μια τάξη ανθρώπων που όχι μόνο δεν εμβολιάστηκε αλλά είχε και συγκεκριμένο αντίδοτο , μόνο για πάρτη της, κι αυτή η τάξη κατόρθωσε να κυριαρχήσει όπως ήταν φυσικό πάνω στις λεγεώνες ανεγκέφαλων ηγετών και λαών οι οποίοι πλέον στα προχωρημένα στάδια της νόσου είχαν χάσει κάθε επαφή με την πραγματικότητα.

Οι δικοί μας πολιτικοί δυστυχώς εμβολιάστηκαν. Κι από τους πρώτους, πρόθυμοι όπως πάντα να είναι τα πρώτα στη σειρά πειραματόζωα των παρανοϊκών επιστημόνων της νέας τάξης.  Μάλιστα τώρα που το σκέφτομαι , κοιτώντας πίσω στη νεώτερη ιστορία μας, οι πολιτικοί μας τωρινοί και περασμένοι μοιάζουν να έχουν γεννηθεί σαν πειραματόζωα. Δεν υπάρχουν ενδείξεις πως κάποια στιγμή λειτούργησαν σαν κανονικοί άνθρωποι...

800 μέρες ή περίπου τόσες... η Ελλάδα βιώνει τις επιπτώσεις ενός ύπουλου πολέμου χωρίς να μπορεί να αναπτύξει αντιστάσεις γιατί το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού ασθενεί είτε σε καλπάζουσα  μορφή είτε σαν υγιείς φορείς που μολύνουν όμως τους υπόλοιπους.

Οι ελάχιστοι που έχουν ξεφύγει ακόμα προσπαθούν να οργανωθούν για να χτυπήσουν τις εγκαταστάσεις της ευρωπαϊκής επιχείρησης ...Ομπρέλα... οπς συγνώμη κάπου εδώ σταματάω γιατί άρχισα να μπερδεύω  τους ιούς και τους αρρώστους, κι ακούω και κάτι γρυλίσματα έξω από τη πόρτα που κοιτάνε λυσσασμένα τη μισθοδοσία μου και το δώρο μου.

Κρύφτε τις αποδοχές, όσοι έχετε ακόμα σε κάποιο μυστικό υπόγειο και ραντίστε με κάποιο υγρό που να αλλοιώνει την οσμή γιατί τα ζόμπι έχουν ιδιαίτερα ανεπτυγμένη την όσφρηση και μπορούν από χιλιόμετρα μακριά να δουν αν έχεις κρυμμένο κάποιο ευρουδάκι ακόμα. Και μόλις μυρίσουν ευρώ, γρυλίζουν φριχτά σαν το γκόλουμ όταν μύριζε το δαχτυλίδι στον άρχοντα.... οπς ... κι αυτό είναι άλλο παραμύθι.

Κλείνω. Κρύβομαι μαζί με κάτι άλλους σε ένα αγρόκτημα. Προς το παρόν τρώμε κουτόχορτο αλλά που θα πάει θα καλλιεργήσουμε και κάτι άλλο. Που θα πάει....  
Αυτό που συμβαίνει  μόνο σαν αρρώστια μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε. 

Αλίμονο αν συνεχίσουμε να αναλύουμε τα γεγονότα σαν να είναι μια ακόμα καμπή της ανθρωπότητας. Δεν είναι. Είναι η πανδημία που οραματιζόντουσαν οι καστροφολόγοι, είναι τα ζόμπι του Ρομέρο, είναι οι κανίβαλοι του doomsday, είναι οι ακρίδες της Αποκάλυψης, είναι ... κάτι άρρωστο και αφύσικο που απειλεί τις ζωές μας. Αν το υποβιβάσουμε σε κάτι άλλο από μόλυνση, θα συνεχίσουμε να βάζουμε κάτι χαζό-τσιροτάκια στις πληγές κι εκείνες όλο και θα μολύνονται περισσότερο.

Σταματήστε τους τρελούς επιστήμονες και τα υπάκουα πειραματόζωα τους ΤΏΡΑ, όποιος έχει ακόμα τη δυνατότητα να αντιλαμβάνεται....                                                                                            ΠΗΓΗ:vasiliskos2.blogspot.com

ΟΣΟ ΜΕΝΟΥΜΕ ΥΠΟΤΑΓΜΕΝΟΙ ΣΤΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΠΟΥ ΕΦΤΙΑΞΑΝ ΟΙ ΚΑΘΕ ΛΟΓΗΣ "ΜΠΑΜΠΟΥΛΕΣ" ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΨΥΧΗΣ, ΘΑ ΠΡΟΣΘΕΤΟΥΜΕ ΣΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΠΕΤΕΙΟΥΣ ΘΛΙΨΗΣ...

http://oneiractive.pblogs.gr/files/40057-717572499_c12f885db4.jpg

 Τα έχουμε πει σχεδόν όλα κι όμως τα πιο σημαντικά  γιατί μένουν αναπάντητα. Μάλλον κάνουμε λάθος ερωτήσεις κι όλο μπλέκουμε σε λάθος μονοπάτια. Είναι η αιώνια πληγή του ανθρώπου να διστάζει μπροστά στα σταυροδρόμια και να περιμένει κάποιον να του φωνάξει που να πάει χωρίς να ρωτήσει μέσα του ποιος είναι ο σκοπός του ταξιδιού του. Να περιμένει μόνιμα κάποιον άλλον να του παρουσιάσει μια πυξίδα. Ακόμα κι οι πιο απλοί οργανισμοί στη φύση ξέρουν να διαβάζουν τη πυξίδα τους. Εμείς νοιώθουμε συνέχεια χαμένοι. Είναι εύκολο τελικά να κατευθύνει τους ανθρώπους κάποιος αν απλά τους κατασκευάσει μια ψεύτικη ελπίδα ένα ψεύτικο σκοπό. Αυτό δεν έκαναν πάντα όσοι εξουσίαζαν αυτό το κόσμο? Αυτό δεν κάνουν και τώρα? Χαρίζουν δεκανίκια στους ανθρώπους που αισθάνονται μόνιμα φοβισμένοι να περπατήσουν μόνοι τους κι όταν θέλουν να τους υποτάξουν τους τα τραβάνε απότομα να νοιωσουν ΦΟΒΟ. Φόβος. Το μυστικό της επιτυχίας του παρανοικού πολιτισμού μας. Ανασφάλεια. Αβεβαιότητα. Ενα συνεχές - ναι αν κάνω αυτό και μου συμβεί το άλλο...-  Και τότε από κάπου έρχεται η λύση λες και κολλάει γάντι - για να μην σου συμβεί το άλλο κάνε αυτό - Και κοστίζει τόσο.
http://pacific.jour.auth.gr/emmeis_wp/wp-content/uploads/2011/10/fovos.jpg


Ενας μεγάλος πόλεμος ,πάλι, έχει αρχίσει ήδη. Κι όχι μόνο εδώ. Σε όλο το κόσμο. Θα υπάρξουν θύματα πολλά. Θα υπάρξει όμως κι η ευκαιρία να δούμε τα πράγματα από άλλη οπτική αυτή τη φορά? Θα κατορθώσουμε να ανοίξουμε κάποιο παράθυρο ή θα περάσουμε από το ένα κακό στο χειρότερο, καθότι φύση μαζοχιστής ο άνθρωπος αισθάνεται μια συνεχή ενοχή σε ότι κάνει λες και τη ζωή την έχει κλέψει,  κι ένα σωρό παμπόνηροι που δεν πιστεύουν ούτε σε θεούς ούτε σε δαίμονες φυσικά γιατί έχουν αναγάγει το τομάρι τους στη θέση του Θεού,  του έχουν εμφυσήσει την ιδέα πως η ζωή του πρέπει να είναι ένα συνεχές βάσανο. Πολύ καλή τεχνική αν σκεφτεί κανείς πως οι Κατεργάρηδες ζουν και θρέφονται από τους ανθρώπινους φόβους. 

Η ανθρωπότητα με τη μορφή που έχει σήμερα βαδίζει πάνω σε ένα τεντωμένο σχοινί που ήδη έχει αρχίσει να σπάει...Σάπισε το νήμα και πολύ κράτησε .  Η μεγάλη επιλογή πλέον δεν είναι αν θα είμαστε το άλφα ή βήτα στρατόπεδο, αν θα είμαστε εχθροί ή φίλοι μεταξύ μας,  αλλά αν θα συνεχίσουμε να επιλέγουμε ότι πληγώνει συνέχεια τις ζωές μας ή αν θα συμφιλιωθούμε επί τέλους με την αληθινή ομορφιά της ζωής.  Αν θα κατορθώσουμε να αποκωδικοποιήσουμε το νόημα της ύπαρξής μας. Αν δείξουμε λίγο σεβασμό στον ευαυτό μας και σε ότι μας περιβάλλει. Δεν είναι πολύπλοκη η λύση. Πολύπλοκα είναι τα τεχνάσματα για να μην βρούμε την άκρη. Η μεγάλες αλήθειες είναι απλές. Και τα όνειρα που κάνει ένα παιδί όταν γεννιέται είναι απλά. Μετά φροντίζουμε σιγά σιγά να του τα μετατρέψουμε σε αβάστακτους εφιάλτες.

Οι σοφοί είπαν πως ο άνθρωπος είναι η φύση που απόκτησε συνείδηση. Τι θλιβερό να βλέπουμε αυτόν τον άνθρωπο να μην καταφέρνει να αποκτήσει συνείδηση ποια είναι η φύση του.... ΠΗΓΗ:vasiliskos2.blogspot.com

Αν ο μη γένοιτο...γίνει το μη γένοιτο...


thumb
Της Τζένης Κ.
Ρωτώντας παν στην πόλη… Ρωτώντας σκάβουν μια τρύπα κάτω από την πόλη. Ρωτώντας επιλέγουν να μείνουν εκεί μέσα μέχρι να περάσει η καταιγίδα… Κι επειδή προσωπικά, από μικροοικονομία μακροοικονομία και πραγματική οικονομία είμαι νούλα, ζήτησα εντατικά και εκλαϊκευμένα σεμινάρια από φίλους που δεν έχουν περάσει μόνο έξω από την ΑΣΟΕΕ. Από όλα αυτά που άκουσα (τα μισά μου έκαναν το μυαλό κουρκούτι και τα άλλα μισά, το στομάχι κόμπο) κρατάω και μοιράζομαι τα εξής (έτσι, επειδή, κουφάλα νεκροθάφτη, δεν πρέπει να τους κάνουμε τη χάρη και να πεθάνουμε… ποτέ) :
•  Άμα τη αφίξει του 2012, πρέπει να προνοήσουμε για τον επιούσιο. Επειδή το χρήμα στη χώρα δε ρέει πια (όπου χώρα, βάλτε τράπεζες), επειδή οι διαδικασίες εισόδου πρώτων υλών και έτοιμων προϊόντων στη χώρα έχουν γίνει ιδιαίτερα προβληματικές κι επειδή αυτοί που έπαιρναν τις αποφάσεις τις τελευταίες δεκαετίες φρόντισαν να είμαστε –τυπικά τουλάχιστον- ετερόφωτοι σε ό,τι αφορά την επάρκεια των αγαθών, αναμένεται από το Φεβρουάριο και μετά, να αρχίσουν να γίνονται εμφανείς οι πρώτες ελλείψεις σε βασικά είδη. Όποιος προλαβαίνει ας σπείρει στο μπαλκόνι του. Η σελινόρριζα πιάνει εύκολα στη γλάστρα. Θυμηθείτε τους θείους στα χωριά… Ο καιρός εγγύς…
•  Όσοι έχουν καταθέσεις (δεν ανήκω στην κατηγορία ούτε κατά φαντασίωση) θα πρέπει να γνωρίζουν ότι σε περίπτωση ελεγχόμενης, κυριλέ εξόδου από το ευρώ ή και ασύντακτης υποχώρησης, θα χάσουν ένα μέρος των χρημάτων τους, επειδή οι καταθέσεις θα μετατραπούν αυτόματα στο νέο νόμισμα (στην καλύτερη περίπτωση 1 ευρώ προς 1 απ’ ό,τι θα είναι το άλλο) ή θα μετατραπούν στο νέο νόμισμα με ταυτόχρονη υποτίμηση (1 ευρώ προς πολύ λιγότερο από 1 από το ό,τι θα είναι το άλλο). Κάποιοι λένε ότι μια συνετή κίνηση τη σήμερον ημέρα είναι να τηρεί κανείς καταθέσεις σε δολάρια. Όλα όμως έχουν να κάνουν με το τι θα προβλέψουν οι νόμοι που θα πλαισιώσουν το σκηνικό. Η εμπειρία έχει δείξει ότι οι κυβερνήσεις δεν κωλώνουν να επιβάλουν μετατροπή των συναλλαγματικών καταθέσεων, στο νέο -εκεί και τότε- εθνικό νόμισμα…
•  Όσοι έχουν δάνεια να ξέρουν ότι από τα δάνειά τους δε θα απαλλαγούν ποτέ (εκτός αν επιβεβαιωθούν οι Μάγιας). Το πιο πιθανό είναι τα τρισκατάρατα ποσά να μετατραπούν αυτόματα σε εθνικό νόμισμα… γιατί, αν παραμείνουν σε ευρώ, η ψυχή του δανειολήπτη θα βγαίνει, αλλά ευρώ δε θα βγαίνει (το γνωστό… ουκ αν λάβοις). Δεδομένου ότι ήδη ζορίζονται οι οφειλέτες, τι θα γίνει αν για κάθε ευρώ που χρωστούσαν, βρεθούν να χρωστάνε τρεις δραχμίες… δραχμόνες, δραχμίρες, δραχμούπες ή ό,τι άλλο… Θα πάνε οι αυτοπυρπολήσεις σύννεφο…
•  Όσοι έχουν τα ευρώ τους σε μασούρι… θα κερδίσουν, δεδομένου ότι το ευρώ θα θεωρηθεί ξένο νόμισμα και για κάθε «κομμάτι» που έχουν στην τσέπη, θα εισπράττουν ένα κομμάτι και κάτι από το «ό,τι θα είναι αυτό που θα είναι»… Το θέμα είναι… θα έχουνε οι τράπεζες λεφτά και αντοχή, για να ρευστοποιήσουν τα μασούρια;
•  Όσοι ενδιαφέρονται να μάθουν τι θα απογίνει η αγοραστική τους δυνατότητα θα πρέπει να έχουν υπόψη ότι στις προβληματικές συνθήκες μιας εξόδου από το ευρώ, ο πληθωρισμός θα πάθει πριαπισμό. Το πλέον λογικό και σίγουρο επίσης είναι ότι όλα τα εισαγόμενα προϊόντα θα γίνουν απλησίαστα. Λαϊκή και πάλι λαϊκή…                                                                                                      ΠΗΓΗ:topontiki.gr

My Chemical Romance :All I Want For Christmas Is You


SMASHING PUMKINS:Christmas time


Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου 2011

ΟΙ ΚΟΜΣΟΜΟΛΟΙ ΠΟΥ ΈΓΙΝΑΝ ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΔΙΕΥΘΥΝΤΕΣ ΤΩΝ ΜΜΕ!


Γιώργος Μπόμπολας: Ο ΕΠΟΝίτης που έγινε βαρόνος. Δε χρειάζονται πολλές συστάσεις. Καναλάρχης, μεγαλοεκδότης, κατασκευαστικές εταιρείες, τα πάντα όλα. Έχει ακόμα μεγάλη αδυναμία στο ΚΚΕ.
Σταύρος Ψυχάρης: Κληρονόμος-Πρόεδρος του ΔΟΛ (Λαμπράκη), Πρόεδρος του Δ.Σ. του mega κ.τ.λ. Από κομμουνιστική οικογένεια, έκανε τα πρώτα του βήματα στο ΚΚΕ.
Μάνια Τεγοπούλου: Εκδότρια Ελευθεροτυπίας, MEGA κ.τ.λ. Κόρη του καπετάνιου του ΕΛΑΣ, Κίτσου Τεγόπουλου, θεωρείται ακροαριστερή.
Κώστας Γιαννίκος: Γνωστός κομμουνιστής, προερχόμενος από την πρώην ΕΣΣΔ.
Για ένα φεγγάρι είχε αγοράσει την διεθνούς φήμης κομματική εφημερίδα «Πράβντα».
Είναι βασικός μέτοχος (και διευθύνων σύμβουλος) του καναλιού Alter, ιδιοκτήτης των ραδιοφωνικών σταθμών John Greek, Oasis, Captain Jack, ιδιοκτήτης της εκδοτικής εταιρείας Modern Times, των τηλεοπτικών περιοδικών Tivo και Avanti, των δισκογραφικών εταιρειών Legend, MBI, Eros, Κίνησις, ΛΥΡΑ κ.λπ.
Αναστασιάδης Θέμος: ΑΝΤ 1, ΚΝΕ.
Στρατής Λιαρέλης: Διευθυντής ειδήσεων του ΑΝΤ 1. ΚΝΕ.
Νίκος Ευαγγελάτος (ή Εισαγγελάτος): ΚΝΕ.
Όλγα Τρέμη…MEGA,ΚΝΕ.
Παύλος Τσίμας: MEGA, πρώην δημοσιογράφος του Ριζοσπάστη, ΚΚΕ.
Μανώλης Αναγνωστάκης: MEGA Σαββατοκύριακο, ΚΝΕ.   
Οι του Ιού της Ελευθεροτυπίας: ΚΚΕ εσωτερικού και εν συνεχεία Β’ Πανελλαδική (ακροαριστερή διάσπαση της νεολαίας του ΚΚΕ εσωτ., το 1978, εξέδωσαν το περιοδικό «Σχολιαστής»).
Στην Β’ Πανελλαδική συμμετείχαν επίσης και οι Χρύσανθος Λαζαρίδης, (της λεγόμενης «γενιάς του πολυτεχνείου»), σήμερα πολιτικός σύμβουλος του Αντώνη Σαμαρά.
Παναγιώτης Παναγιώτου, (ή Παν. Παν.): στέλεχος του Δημοσιογραφικού Οργανισμού του Μπόμπολα (Έθνος κ.α.)
Αλέξης Παπαχελάς: Καθημερινή, ΣΚΑΪ κ.λπ., ο οποίος μάλιστα ήταν Γραμματέας της Β’ Πανελλαδικής στο. Κολέγιο Αθηνών.
Σταύρος Λυγερός: Καθημερινή, της «γενιάς του πολυτεχνείου», ήταν και στην «συντονιστική επιτροπή» του πολυτεχνείου, ΟΣΕ («Οργάνωση Σοσιαλιστική Επανάσταση»).
Τάσος Τέλλογλου: ΣΚΑΪ, ΚΝΕ.
Βασίλης Λυριτζής: (ο επονομαζόμενος «Τρότσκι», λόγω καταπληκτικής ομοιότητος): στην πρωινή «Πρώτη Γραμμή» του ΣΚΑΪ, ΚΚΕ εσωτ.
Δήμος Βερύκκιος: Alpha, ΚΝΕ.
Λάκης Λαζόπουλος: Alpha, Κνίτης, ….το πουλάκι μας.
Γιώργος Κύρτσος: Ο. «φιλελεύθερος» εκδότης και τηλεσχολιαστής, κι αυτός στην ΚΝΕ ήτανε.
Μάκης Τριανταφυλλόπουλος (κοινώς. «Ταρζάν», «Ζούγκλας», ή «Κατακίτρινος»):
Αριστεριστής γενικώς, φίλος των Ξηρών και μόνιμος απολογητής της κόκκινης τρομοκρατίας, «αδέσποτος» σήμερα, άγνωστο αν ήταν κάπου οργανωμένος παλαιότερα.
Γιώργος Βαρεμένος: τηλεσχολιαστής, τελευταίως έχει χαθεί, ΚΚΕ, σπουδές Μόσχα.
Αλέξης Οικονόμου: Ο σημερινός. «αριστερός πατριώτης» του Καρατζαφέρη, προηγουμένως δημοσιογράφος του Ριζοσπάστη και στέλεχος του ΚΚΕ.
Παντελής Καψής: γιός του υπουργού του ΠΑΣΟΚ, αδερφός του Μανώλη, του
φανατικού. εκσυγχρονιστή του MEGA, Διευθυντής στα ΝΕΑ, νυν εκπρόσωπος Τύπου της Κυβέρνησης Παπαδήμου, ΚΚΕ εσωτ.
Χρήστος Μαχαίρας: Διευθυντής στο Έθνος του Μπόμπολα, ΚΚΕ εσωτ.
Θανάσης Τσεκούρας: ΝΕΤ, ΚΚΕ εσωτ.
Νίκος Μεγγρέλης: έχει περάσει από πολλά κανάλια (MEGA, ΑΝΤ1), τώρα είναι Διευθυντής Διεθνών Τηλεοπτικών Εκπομπών της ΕΡΤ Α.Ε., ΚΚΕ εσωτ.
Μπάμπης Παπαπαναγιώτου: ΝΕΤ τώρα ΣΚΑΪ, ΚΚΕ εσωτ.
Σεμίνα Διγενή: Έχει χαθεί τελευταία, ΚΝΕ και αυτή.
Γιάννης Λάτσιος: O κύριος, life style του ΑΝT1, ΚΚΕ εσωτ.
Σταμάτης Μαλέλης: Γενικός Δερβέναγας του. κουτσομπολίστικου καναλιού STAR και αναμφισβήτητος. άρχοντας του life style. Ακροαριστερός (τροτσκιστής) στα νιάτα του.
Γιάννης Βλαστάρης: Διευθυντής σύνταξης της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας, ΚΝΕ.
Δημήτρης Τσιόδρας: Πρώην διευθυντής του Flash (Κόκκαλης) και νυν υπεύθυνος πολιτικού της Ελευθεροτυπίας, ΚΝΕ.
Ηλίας Θεοφύλακτος: Διευθυντής στην εφημερίδα Ισοτιμία, ΚΝΕ.
Στέλιος Κούλογλου: «Ρεπορτάζ χωρίς σύνορα» στην ΝΕΤ (συμμετέχει και στο Δ.Σ. της κρατικής αυτής εταιρείας), TVXS κ.τ.λ. Στο. υπερεπαναστατικό ΕΚΚΕ ήταν ο κύριος (σύντροφος).
Μπήλιω Τσουκαλά: ΝΕΤ, στο ΕΚΚΕ κι αυτή.
Σπύρος Παπαδόπουλος: Ο ακριβοπληρωμένος της ΝΕΤ «στην υγεία μας βρε παιδιά» ή «στην υγεία σας κορόϊδα»), ΕΚΚΕ.
Ανδρέας Μικρούτσικος: Ο big brother. Έχει χαθεί τελευταία, αλλά δεν αποκλείεται να επανεμφανιστεί. Επαναστάταρος του ΕΚΚΕ κι αυτός.
Δημήτρης Ψυχογιός: Βήμα, οργανωτής της αριστερίστικης «20ης του Οκτώβρη».
Επειδή και οι δημοσκόποι έχουν άμεση σχέση με τα ΜΜΕ, ας μπούμε για λίγο στον θαυμαστό κόσμο τους:
Ηλίας Νικολακόπουλος: Ο. πατέρας όλων των δημοσκόπων. Παλιό δραστήριο μέλος αριστερίστικων οργανώσεων σε Ελλάδα και Γαλλία (29η Μάη, Curiel Apparat). Παλιά έγγραφα της ΚΥΠ τον ενέπλεκαν και με την τρομοκρατία. Ωστόσο, δεν αποδείχθηκε τίποτα.
Γιάννης Μαυρής: Γενικός Διευθυντής της Public Issue, ΚΚΕ εσωτ.
Χριστόφορος Βερναρδάκης: Γενικός Διευθυντής της VPRC, ΚΚΕ εσωτ.
Στράτος Φανάρας: Γενικός της Metron Analysis, ΚΚΕ εσωτ.
Τάκης Ρουτζούνης: Γενικός της Κάπα Research, τ. Γραμματέας Οργάνωσης Σπουδάζουσας της ΚΝΕ.
Τάκης Θεοδωρικάκος: Γενικός της GPO, τ. Γενικός Γραμματέας της ΚΝΕ.
Να πως διαμορφώνονται οι συνειδήσεις στην Ελλάδα.
Αυτά τα ολίγα.                                                                                                                                       ΠΗΓΗ:udemand.wordpress.com

Που πάει η Ελλάδα;


UDemand Προσεγγίσεις
Τον τελευταίο καιρό τα διεθνή δεδομένα αλλάζουν με τέτοια ταχύτητα ώστε τα think tanks θα πρέπει να βρίσκονται σε πλήρη σύγχυση με σενάρια που δεν τους βγαίνουν.
Ιδιαίτερα για την Ελλάδα έχει πλέον μεταστραφεί άρδην το γεωπολιτικό κλίμα.
Ποια ήταν τα δεδομένα:
1. Προωθούνταν, από μέρους της Ελλάδας τουλάχιστον, η ιδέα μιας καλής γειτονίας με την Τουρκία…σε βάρος της Ελλάδος βέβαια, μέσω ΕΛΙΑΜΕΠ-οικολόγων-Protagon κτλ.
Χαρακτηριστική η φράση του ΓΑΠ: “κι αν χάσουμε και κανένα “οικοπεδάκι” δεν πειράζει προκειμένου να έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο” !
2. Πίσω από αυτή την ιδέα κρύβονταν η προσπάθεια των think tanks και της παγκοσμιοποίησης ώστε: οι ανυπότακτοι και τεμπέληδες Έλληνες Χριστιανοί να αναμειχθούν με όλες τις φυλές και κυρίως με Ισλαμιστές ώστε να χάσουν την καταγωγή και τον τσαμπουκά τους. Σε λίγα χρόνια δεν θα ξέρουν και οι ίδιοι ποιοι είναι οι Έλληνες και ποιοι οι… βάρβαροι.
3. Οι υπέρμαχοι της παγκοσμιοποίησης ήξεραν ότι θα έχουν βασικά δυο εχθρούς: τους Έλληνες γιατί είναι ανυπότακτοι και παράγουν άναρχες ιδέες και τους Ισραηλινούς γιατί είναι υπερόπτες, οργανωτικοί και δυνατοί στρατιωτικά έτσι ώστε δεν θα δεχτούν εύκολα τον ζυγό της παγκοσμιοποίησης.
Έτσι ενώ αυτοί που προωθούν την παγκοσμιοποίηση είναι κατεξοχήν οι…

Εβραίοι Σιωνιστές με τα εξαπτέρυγά τους, τελικά θα έλθουν σε σύγκρουση με το ίδιο το γένος και τη φύτρα τους. Οι Ισραηλινοί το ξέρουν και προετοιμάζονται για την σύγκρουση.
4.Τα τελευταία γεγονότα στην βόρειο Αφρική με την υποτιθέμενη δημοκρατικοποίηση των απολυταρχικών καθεστώτων (για να επιβληθεί η παγκοσμιοποίηση χρειάζονται αδύνατες δημοκρατίες όπου εύκολα σφάζονται μεταξύ τους οι φυλές και έτσι επιβάλλονται οι εγκάθετοι, τα απολυταρχικά καθεστώτα άλλωστε είναι οι εχθροί της παγκοσμιοποίησης) άφησε έκθετο το Ισραήλ σε σχέση με τις προθέσεις και τις μελλοντικές δράσεις των γειτόνων του.
5. Το Ισραήλ αισθάνεται φοβισμένο σε μια Μεσόγειο με τριγύρω του μόνο εν δυνάμει εχθρικά κράτη, χρειάζεται επομένως συμμάχους όχι τόσο στρατιωτικά δυνατούς όσο για να του δώσουν χώρο για να αναπνέει και να κινείται. Ένας τέτοιος μοναδικός χώρος στο Αιγαίο είναι η Ελλάδα και το Ισραήλ θα επιδιώξει με κάθε μέσο και κυρίως με τη δύναμη που διαθέτει μέσω του εβραϊκού λόμπι στην Αμερική αλλά και παγκοσμίως να βοηθήσει μια τέτοια προσέγγιση. Η υποδοχή που έκαναν οι Ισραηλινοί στον Σαμαρά είναι εντυπωσιακή, δεν ήταν υποδοχή αρχηγού αξιωματικής αντιπολίτευσης αλλά αρχηγού κράτους. Το ίδιο είχαν κάνει και για τον Κύπριο πρόεδρο της Βουλής όταν είχε επισκεφθεί το Ισραήλ στέλνοντας ένα καθαρό μήνυμα στην Τουρκία. Για να κάνουν τέτοια υποδοχή στον Σαμαρά σίγουρα τον βλέπουν σαν τον νέο πρωθυπουργό της Ελλάδας σύντομα.
6. Το Ισραήλ είναι προσανατολισμένο φανατικά σήμερα στην ιδέα ότι πρέπει το συντομότερο δυνατό -επείγεται τρομερά- να επιτεθεί στο Ιράν και να εξουδετερώσει ή να προλάβει τον κίνδυνο να γίνει το Ιράν πυρηνική δύναμη. Αυτό μπορεί να το κάνει όταν έχει συμμάχους όπως η Κύπρος και η Ελλάδα σαν χώρους ανεφοδιασμού και μετόπισθεν.
7. Η Τουρκία κατέλαβε ηγετικό ρόλο σε αυτή την αναδιάρθρωση των ισλαμικών χωρών και θα τον προωθήσει καθώς φαίνεται δυναμικά. Όμως όταν εμφανίζονται ηγέτες όπως ο Ερντογάν που πάνε ενάντια στις προδιαγραφές των εξουσιαστών, τα δεδομένα αλλάζουν και τα think tanks της παγκοσμιοποίησης πρέπει να ανασυντάξουν τα σενάριά τους. Θα πρέπει να σκεφτούν πως και που θα χρησιμοποιήσουν τον νέο ηγέτη ώστε να τον κατευθύνουν εκεί που θέλουν. Εάν φανεί ότι θα αντιδράσει με μια δική του ατζέντα, σίγουρα θα φύγει, με …οποιοδήποτε τρόπο. Εάν όμως είναι πονηρός και δεν δείξει τς προθέσεις του (ο Νταβούτογλου σίγουρα είναι) μπορεί να ξαφνιάσει τα έξυπνα “πουλιά” της παγκοσμιοποίησης με απρόβλεπτες συνέπειες για την παγκόσμια ειρήνη.
Μια τέτοια κίνηση θα ήταν ένα είδος εισβολής στην Συρία για να αποκτήσει άμεση επιρροή στις εξελίξεις εκεί, κάτι που θα τρόμαζε το Ισραήλ και θα το ανάγκαζε να αντιδράσει.
8. Η Αμερική επεδίωκε και εξακολουθεί να επιδιώκει την κατάρρευση της Ε.Ε. και βλέπει σαν πρώτη φάση του ξηλώματος την αποβολή της Ελλάδας από τη νομισματική ένωση αλλά και από την Ε.Ε. ώστε η Ελλάδα να περιέλθει στον πλήρη έλεγχο της. Αυτή η στρατηγική θα εξυπηρετήσει την ανάγκη του Ισραήλ να έχει συμμάχους, εφόσον η Ελλάδα θα ενταχθεί τότε σε μια πολυμερή συμμαχία όπου Αμερική-Ελλάδα-Ισραήλ-Σκόπια-Αλβανία-Βουλγαρία θα είναι σύμμαχοι αλλά υπό την κηδεμονία της Αμερικής και με θεματοφύλακα στην περιοχή το Ισραήλ. Χωρίς την Ελλάδα η συμμαχία αυτή είναι σχεδόν άχρηστη για το Ισραήλ. Ωστόσο η Αμερική θα ήθελε μέσα σε αυτή τη συμμαχία και την Τουρκία άλλα το Ισραήλ είναι πεπεισμένο ότι μια τέτοια συμμαχία δεν μπορεί να δουλέψει πλέον και θα αντιδράσει πάλι μέσω του εβραϊκού λόμπι.
9. Επείγει επομένως για το Ισραήλ και κατά συνέπεια για το εβραϊκό λόμπι της Αμερικής -αλλά και για την γενικότερη στρατηγική της Αμερικής- η Ελλάδα να φύγει από την Ε.Ε. και να γίνει απόλυτα εξαρτημένη από την Αμερική, ώστε η Αμερική και το Ισραήλ να έχουν πρόσβαση σε Ελληνικά λιμάνια και αεροδρόμια.
Έτσι αδυνατίζει όχι μόνο η Ε.Ε. άλλα και το μακρύ χέρι της Ρωσίας που δεν μπόρεσε να εκμεταλλευτεί το άνοιγμα Καραμανλή.
Εάν κάποιος λάβει υπόψιν του αυτές τις συγκυρίες είναι εύκολο να φανταστεί ποιες αλλαγές πρόκειται να συμβούν στο κοντινό μέλλον όσον αφορά στην Ελλάδα.
1. Η Ελλάδα πρέπει να αδυνατίζει συνεχώς με το να δανείζεται ασύνετα χωρίς καμιά ανάπτυξη, τόσο ώστε να μην γίνει ποτέ δυνατόν να εξυπηρετήσει το χρέος της.
Επομένως η μόνη λύση είναι η παύση πληρωμών και η χρεοκοπία. Πως θα γίνει αυτό ώστε να μην εμπλακούν οι Έλληνες σε έναν εμφύλιο πόλεμο που θα προέλθει από την ταυτόχρονη εξαθλίωση των φτωχότερων Ελλήνων είναι πραγματικά το ζητούμενο.
2. Θα χρειαστεί επομένως να φτιάξουν γρήγορα έναν σωτήρα ! Πως θα γίνει αυτό?
3. Κατά πάσα πιθανότητα θα αφήσουν τον Παπαδήμο μόνο του να προσπαθεί χωρίς να τον βοηθούν ουσιαστικά με συνέπεια να βυθίζει την Ελλάδα όλο και περισσότερο στην ύφεση, χωρίς να του δίνουν τη δυνατότητα καμίας απολύτως ανάπτυξης.
Μια τέτοια θλιβερή κατάσταση μπορεί να διαρκέσει το πολύ μέχρι τον Μάιο όπου τα αποτελέσματα από την διακυβέρνηση Παπαδήμου θα είναι τόσο πενιχρά και τα αδιέξοδα τόσο τεράστια ώστε νομοτελειακά θα πάμε σε εκλογές τον Ιούνιο.
4. Η προετοιμασία Σαμαρά
Ο Σαμαράς θα πρέπει να αναδομηθεί (από τους εξουσιαστές) για να ξανακερδίσει τους χαμένους ψήφους της ΝΔ. Έτσι θα εμφανιστεί σαν εθνοσωτήρας υποσχόμενος ότι θα διώξει την Τρόικα και το ΔΝΤ, ότι θα καθορίσει την ΑΟΖ, ότι θα σταματήσει την παράνομη μετανάστευση, ότι θα λύσει το πρόβλημα με τα Σκόπια, ότι θα στείλει στα δικαστήρια τους ένοχους πολιτικούς που καταχράσθηκαν τα χρήματα του Ελληνικού λαού.
Σε όλα αυτά θα έχει την υπόσχεση ότι θα βοηθήσει η Αμερική και το Ισραήλ μέσω το Εβραϊκού λόμπι όπως πάντα. Μετά την επιστροφή του από το Ισραήλ ο Σαμαράς θα ασκήσει εθνική πολιτική αφαιρώντας όλα τα ατού, που ετοίμασε επί χρόνια ο Καρατζαφερης, ο οποίος θα μείνει στα κρύα του λουτρού.
5. Το Ισραήλ πράγματι θέλει τον καθορισμό της ΑΟΖ από την Ελλάδα και θα βάλει πλάτη για να συγκρατήσει την Τουρκία από οποιαδήποτε επιθετική δράση.
6. Συγχρόνως θα έλθουν χρήματα από επενδυτές της Αμερικής έτσι ώστε να μην διαρκέσει πολύ η δύσκολη περίοδος της μετάλλαξης προς τη δραχμή. Ήδη προετοιμάζεται συνεργασία Ελλήνων και Εβραίων επενδυτών που θα εμφανίζονται μαζί σε συνέδρια σε κοινές δράσεις και κοινά προγράμματα.
Το μεγάλο στοίχημα είναι βέβαια κατά ποσό θα προλάβουν να φέρουν τις μεταβολές αυτές πριν ξεσπάσει η θύελλα του εμφυλίου εξαιτίας της εξαθλίωσης των Ελλήνων.
Το όλο σκηνικό στα Βαλκάνια είναι τόσο εκρηκτικό που δεν χρειάζεται παρά η παραμικρή σπίθα για να εκραγεί και να συμπαρασύρει στον όλεθρο ολόκληρη την ανθρωπότητα.                                ΠΗΓΗ:udemand.wordpress.com

Ποιές επιλογές υπάρχουν;



  • Γράφει ο Μακεδών
Στο κατώφλι του νέου αιώνα οι Έλληνες ούτε στην πιο νοσηρή φαντασία διεστραμμένων εγκεφάλων δεν θα μπορούσαν να πιστέψουν για όλα αυτά που βιώνουν σήμερα τελειώνοντας το έτος 2011 και θα αντιμετωπίσουν το 2012.

Δεν γνωρίζουμε πλέον από πού θα έλθει το επόμενο κτύπημα. Προς ποια κατεύθυνση να δούμε για να διαγνώσουμε τι μας επιφυλάσσει το αύριο; Οι εξουσίες που διαφεντεύουν τον τόπο πολλαπλασιάσθηκαν και δεν έφθαναν οι ανίκανοι και διεφθαρμένοι εγχώριοι έχουμε και τους εισαγόμενους.

Επικεφαλής όλων η Μέρκελ που ζητά το κεφάλι του Έλληνα για να το αλλάξει. Η εξ ανατολικής Γερμανίας προερχόμενη και στερημένη από εκείνα τα διδάγματα που άλλαξαν τον κόσμο, την πολιτική φιλοσοφία του δίκαιου και συνετού κυβερνήτη, που έχει διδάξει ο Πλάτων και Αριστοτέλης και αντέγραψαν όλοι οι μετέπειτα φιλόσοφοι.

Έχοντας την μεζούρα των αριθμών όπως την επέβαλλαν οι τραπεζίτες που την στρατολόγησαν διαλύει ένα ιστορικό λαό αγνοώντας τουλάχιστον στοιχειωδώς την σύγχρονη ιστορία του τόπου, γιατί την αρχαία της είναι παντελώς άγνωστη.

Κάποιους από τους φιλέλληνες γερμανούς ας την ενημερώσει σε ποια χώματα ήλθε να περπατήσει με βοηθούς τους εγχώριους πρόθυμους ανθυπάτους.

Η πορεία αυτού του λαού δεν ήταν ποτέ εύκολη και ειρηνική. Τα εμπόδια και τα φράγματα ήταν για τον λαό αυτό καθημερινή υπόθεση. Η τεχνητή μεσαία τάξη των δημοσίων υπαλλήλων γνώριζε πολύ καλά πώς να υπηρετεί τους αφεντάδες της και να διευκολύνει τις ανομίες τους.

Οι Φούχτελ και Ράιχενμπάουμ ως τοποτηρητές της σύντομα θα καταλάβουν ότι εδώ είναι Βαλκάνια και τα δεδομένα δεν είναι ίδια με την πατρίδα τους.

Η τρόικα με επικεφαλής τον Πόλσεν αφού πέφτει από γκάφα σε γκάφα για τις όποιες προτάσεις κάνει θα αντιληφθεί ότι σε άλλους αποδέκτες πρέπει να απευθύνεται για εξυγιάνσεις και άλλα τέτοια κουραφέξαλα και όχι στον ταλαίπωρο Έλληνα.

Για τους ημέτερους ανθυπάτους δεν έχω να προσθέσω κάτι περισσότερο από αυτό που λέει η λαϊκή οργή, ότι θα εξαφανισθούν οριστικά σε σύντομο χρονικό διάστημα. Οι δε πληρωμένες δημοσκοπήσεις όσο και αν προβάλλονται από τα εναπομείναντα μέσα πληροφόρησης δεν είναι σε θέση να αλλοιώσουν την πραγματική εικόνα. Οδεύουν για πολιτική εξαφάνιση αρχικά και στην συνέχεια θα δούμε, γιατί το πλιάτσικο είναι απίστευτης έκτασης.

Μένει λοιπόν ο λαός, η μάζα που εξαθλιώνεται καθημερινά και συνεχώς δέχεται απανωτά κτυπήματα σε όλα τα επίπεδα της καθημερινότητας του.

Ποια θα είναι η διαφορά που θα χωρίζει ένα "δεξιό" συνταξιούχο από ένα ¨αριστερό¨ όμοιο του ηλικιακά; Η αδυναμία πληρωμών των λογαριασμών και των δύο πλευρών, η εξοστρακισμός τους από το σύστημα υγείας και η περιθωριοποίηση τους σε όλες σχεδόν τις κοινωνικές παροχές.

Ποια θα είναι η διαφορά που θα χωρίζει έναν άνεργο "δεξιό" από έναν όμοιο του "αριστερό" στις λίστες της ανεργίας; Καμιά διαφορά δεν υπάρχει στην αγωνία και την αναζήτηση ενός μισθού υποτιμημένου για να συντηρήσει την οικογένειά του. Αν μάλιστα έχουν δανειοδοτηθεί για την αγορά κατοικίας η περίπτωση τους χρήζει προσοχής από τις οικογένειες τους μη τυχόν και αυτοκτονήσουν από την υπερβολική πίεση και ντροπή που αισθάνονται.

Ποια θα είναι η διαφορά των επιχειρηματιών εκείνων που σταματάει η προεξόφληση των επιταγών από τις τράπεζες ; Είτε μικρή είτε μεγαλύτερη η επιχείρηση τα αδιέξοδα είναι τα ίδια. Λουκέτο και απολύσεις. με αντίκτυπο απορρύθμιση της αγοράς.

Ποια είναι η διαφορά των μισθών των διαφόρων συμβούλων και των ανθυπάτων που "κυβερνούν" την χώρα ; Ελάχιστες έως καμία. Δεν υπάρχει περίπτωση να μειωθούν οι δαπάνες για όλο αυτό τον κόσμο της εξουσίας, που έχει ένα λαό υποταγμένο στην μιζέρια της απελπισίας και της φτώχειας.

Επιλογή ωστόσο έχουμε να κάνουμε, και μάλιστα σύντομα, πέρα από την αλληλεγγύη που σιγά - σιγά κινείται για την ανακούφιση προσωρινά κάποιων ευπαθών ομάδων, οι εκλογές που θα έλθουν σύντομα πρέπει να έχουν ένα στόχο. Εξαφάνιση της κλεπτοκρατίας.                                               ΠΗΓΗ:kostasxan.blogspot.com

ΑΡΤΕΜΗΣ - "Λυκόσχημος Αμνός"


                                  Τό τραγούδι αὐτό, γιά τόν λυκόσχημο ἀμνό!
Ὁ κόσμος, σίγουρο πώς δέν τόν βλέπει,
κι ὅμως, δόξα καί τιμή τοῦ πρέπει!

Λυκόσχημος ἀμνός, πράκτωρ τοῦ φωτός,
ἐντός τοῦ κόσμου καί συγχρόνως ἐκτός,
στήν περιοχή τῆς βοώσας σιωπῆς,
ὁ ἀφανής, ἐργάτης τῆς ἀρετῆς.
Ἡ πνευματική ἀναφορά, μές στή φθορά,
ἡ εὐωδία τοῦ μύρου, στή δυσώδη ἀποφορά.
Φορᾶ τοῦ λύκου τή δορά· αὐτή εἰν' ἡ στολή του!
προσηλωμένος σταθερά στήν ἀποστολή του!
Σέ στάσιμη κίνηση κι ἀεικίνητη στάση.
Πίσ' ἀπ' τίς ἐχθρικές γραμμές καλεῖται νά δράσει.
Ἐθελοντής στόν πόλεμο κατά τοῦ matrix,
ἀπ' ὅταν πρωτοσήμανε χρυσόφωνη σάλπιγξ!

Φρουρός, ἐξ ὄρθρου ἄχρι νυκτός,
ὁ ἀληθινός, ὁ ὄντως πολεμιστής τοῦ φωτός,
σαμποτέρ πνευματικός, μέ σοφίαν ἐξ ὕψους,
γκρεμιστῆς τῶν τεχνασμάτων τοῦ κήτους!
Χάος ὁλόγυρα, βαβελική ἀτμόσφαιρα, κι αὐτός
κρατᾶ τῆς ἱερῆς παράδοσης τά ζώπυρα.
Ἀπαστράπτων σάπφειρος στόν βόρβορο,
ἱστάμενος μέσα στόν γενικότερο ὄλεθρο.
Τή βιοτή του καί τό ἦθος, δέν ὑποψιάζεται
τό πλῆθος, ἀφοῦ κρίνει ἐξ ὄψεως συνήθως.
Ὅλοι ξεγελιοῦνται ἀπ' τό ἐξωτερικό του σχῆμα
κι ὅμως αὐτός ἔχει τό ἀντίδοτο στοῦ ὄφεως τό δῆγμα.
Κάθε πράξη κάθε βῆμα, γίνεται ἱεροκρυφίως,
στούς πολλούς ἄγνωστος τελείως, παρότι
πρόκειται γιά τ' ἀόρατου πόλεμου τόν γνώστη,
τόν λυκόσχημο ἀμνό, τόν πυρφόρο στρατιώτη!                                                                      "Λυκόσχημος Αμνός" - κομμάτι Νο 5 από το Solo Album του Αρτέμη με γενικό τίτλο "Λυκόσχημος Αμνός"

Στίχοι - Ερμηνεία : Αρτέμης
Σύνθεση : Christian Cambas & Junior SP.
Ηχογράφηση - Μίξη - Mastering : Λάμπρος Κριτσιμάς           

Αρτέμης - Οδυσσεύς 2011 (1080Hd)


                           Ὀδυσσεῦ, αἰσθάνομαι τήν ἐσωτερική ἀνάγκη,
νά σέ πληροφορήσω, ὅτι ἔχει ἀλλάξει ἤ Ἰθάκη.
Στάχτη, τό μόνο πού ὑπάρχει ἀπ' ἄκρη σ' ἄκρη.
Δέν φύεται ἡ ἄμπελος,τό ρόδον καί τό στάχυ.
Κυριαρχῆσαν οἱ Ἀντίνοες, ὄντες πλείονες.
Κατεστραμμένοι κείτονται ἀνδριάντες καί κίονες.
Βεβηλωμένη ἡ γλώσσα καί τά ἵερα σύμβολα.
χάθηκαν οἱ ρυσίβωμοι, κι ἀπέμειναν τά σκύβαλα.
Ἐκεῖ πού ἄλλοτ' ἀκτινοβολοῦσε ὁ Ὑπερίων,
τώρα ἔχει πυκνότερο σκότος καί ἀπ' τήν χώρα τῶν Κιμμερίων.
Ἃπαντες, ἐπιλήσμονες τῶν πατρίων.
Χάσκοντες στή θέα ὀθνείων στοιχείων.
Κατέλαβαν τόν οἶκο σου μνηστῆρες ὑπερεθνικοί.
Οἱ Ἰθακίσιοι γίναν' ἔποικοι στήν ἴδια τους τή γῆ.
Ὕβρις καί βία, φτάνουν ὡς τόν σιδηροῦν οὐρανό.
Θ'ἀργήσουν οἱ βροτοί νά δοῦν τή ροδοδάκτυλο Ἠῶ!

Ὀδυσσεῦ, καλλίτερα νά ἔμενες στά ξένα,
ἤ ἀκόμη νά χανόσουν μέσα στόν οἴνοπα πόντο.
Ὀδυσσεῦ, καλλίτερα θά ἦτανε γιά σένα,
ἀπό τό νά βιώσεις στήν Ἰθάκη τόσο πόνο.
Ὀδυσσεῦ, καλλίτερα ἀπό ἀντιπάλου ἔγχος
νά ἔπιπτες νεκρός μέσα στοῦ Ἰλίου τήν πόλη.
Ὀδυσσεῦ, κάλυψε θανάτου μέλαν νέφος τήν Ἰθάκη
καί σ' ἔχουν λησμονήσει πλέον ὅλοι.

Ὀδυσσεῦ, ἄσχημα νέα ἀπό τήν πατρίδα γαία.
Αὐτοί πού κάποτε εἶχαν γιά σημαία τήν ἰδέα
καί λογίζονταν γιά φίλοι, ἔχουν πλέον ἐξοκείλει
κι ἔχουν καταπλάκωθει ἀπό τή βαρεία ὕλη.
Ὁμοιάζουν μᾶλλον μέ σκιές παρά μέ ἀνθρώπους
σάν αὐτές πού εἶχες συναντήσει στοῦ Ἅδου τούς δόμους.
Ὅλοι ἀκολουθοῦνε βίο συώδη
καί δέν ὑπάρχει κανείς, γιά νά τούς δώσει τό μώλυ.
Σέ βόρβορο βαρβαρικό μετέτρεψαν τό χῶρο,
σπέρνουν τοῦ κακοῦ τό σπόρο,
ἐκεῖ πού ἀνθίζανε τά κρίνα.
Βλέπεις, διδάχτηκαν νά λατρεύουν τήν ἀσχήμια
κι ὅλα ἐκεῖνα, τά πράγματα πού δέν ἔχουνε σχῆμα.
Φιμώσανε τίς Μοῦσες τῆς ἀληθείας,
κατέστησαν βαστάζοι κάθε ἀλλοτρίου ἰδεολογίας,
φεύγουνε τίς ἀρετές, πράττουνε λεωργά ἔργα,
γοργά, δυστυχῶς, ὁδηγοῦνται πρός τή Φλέγρα!                        

Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου 2011

ΕΥΘΥΜΗΣ:Ραψωδοί που είν οι πένες σας;;


Και στο τέλος... δεν έμεινε κανείς!

Πρώτα ήρθαν οι Αλβανοί
 Και πήραν τις δουλειές των χτιστών και των εργατών της γης
Κι εγώ, που δεν ήμουν τίποτα από τα δυό, είπα:Καλά είναι Γίνονται και οι δουλειές φθηνότερα 
Και μετά άρχισαν να κλέβουν τα σπίτια στα χωριά 
Αλλά εγώ, που δεν έχω σπίτι σε χωριό, είπα δεν πειράζειΤι κι αν μας μισούν, κι αν δεν συνυπογράφουν ΑΟΖ, 
Τι κι αν έδωσαν τον Αυλώνα ΜΑΣ στον προαιώνιο εχθρό για να ελλιμενίζει το Στόλο του στα νώτα μας και να μας χτυπήσει πισώπλατα; Ας είμαστε ανοιχτόμυαλοι
 Κι αυτά το ΟΥΚ και το Λιμενικό, όλοι Φασίστες είναι. Μα συνθήματα ήταν αυτά στην παρέλαση; Εκθέτουν τη χώρα διεθνώς! Πώς; Οι Αλβανοί γράφουν στα σχολικά τους βιβλία για Τσαμουριά και Μεγάλη (Φυσική) Αλβανία; Σιγά μην πέσουμε στο επίπεδό τους! Εμείς είμαστε Ελευθεριακοί!!! 
          

Μετά ήρθαν οι Μαύροι
Και άρχισαν πουλώντας CDs και DVDs πειρατικά, καταστρέφοντας τα μαγαζιά
Κι εγώ, που δεν είχα videoclub ή δισκοπωλείο, είπα: Δεν πειράζει
Αγόραζα και κανένα πειρατικό που και που
 Κι έκανα και το μάγκα στην παρέα παζαρεύοντας (άσχετα που τα μισά δεν «παίζανε»)
 Και φέρανε πρέζα με AIDS και εξαπλασιάστηκαν τα κρούσματα στους εξαρτημένους
Αλλά εγώ, που εξαρτώμαι μόνο από τα λεφτά, είπα και τι έγινε
 Βγαίνουν από τη μέση τα πρεζόνια
Αργότερα ήρθαν οι Κινέζοι
 Και έφεραν ρούχα φτηνά και παράνομα και ρήμαξαν τις βιοτεχνίες και τα μαγαζιά
 Κι εγώ, που φοράω μόνο ξένα επώνυμα, είπα άσε τη φτωχολογιά να ντυθεί φτηνά
Και τι με νοιάζει που η Ιταλική Μαφία είναι από πίσω
 Ή μπας κι έχω φυτείες βαμβάκι και θα χάσω έσοδα;
Κάπου τότε ήρθαν οι Ρουμάνοι
Κλέφτες με ακροβατική δεινότητα που έμπαιναν και στα πιο ψηλά σπίτια
Αλλά αγόρασα συναγερμούς και πόρτες ασφαλείας και χρηματοκιβώτιο
Και είπα: Άσε τους χαζούς να ανησυχούν
 Και θαύμαζα πώς σκαρφαλώνανε τόσο ψηλά κάθε που έκλεβαν γνωστό μου
 Μαζί ήρθαν και οι Ανατολικιές
 Και οι νέες κι όμορφες έγιναν πουτάνες και οι γριες γηροκομούσαν
 Και γαμήσαμε, εγώ κι οι φίλοι μου, μουνιά που δεν βλέπαμε ούτε στα όνειρά μας
Και οι συνταξιούχοι χήροι παντρεύτηκαν με δέλεαρ τη σύνταξή τους
 Και οι αναλογιστικές μελέτες των ταμείων τινάχτηκαν στον αέρα
 Αλλά είπα: Ας είναι καλά η ιδιωτική ασφάλεια, δεν έχω ν’ανησυχώ
 Κι αντί να υπάρχουν οργανωμένα και νόμιμα γηροκομεία,
 Όπου οι γέροι θα ζούσαν παρέα με επιστημονική φροντίδα
 Οι φίλοι μου τους άφησαν απομονωμένους με γηροκόμες που τους κλέβουν
 Και είπα: Καλύτερα, ας μείνουν στα σπίτια τους
 Ήρθαν όμως και οι Γεωργιανοί κι οι Ρώσοι
 Ανήλεοι εγκληματίες, για τους οποίους η ανθρώπινη ζωή δεν έχει καμμιά αξία
 Και πρώτα πήραν τον έλεγχο της νύχτας και την προστασία
 Και οι φυλακές έγιναν το φέουδό τους και τα Καλάσνικωφ καθημερινότητα
 Αλλά εμένα τι με νοιάζει; Μήπως έχω νυχτομάγαζο; Ας φροντίσει η Αστυνομία, τζάμπα (δεν) πληρώνω φόρους;;;
 Και οι Πολωνές και οι Ουκρανές
 Γίναν καθαρίστριες και υπηρέτριες και ξέμαθα να βάζω πλυντήριο και να σιδερώνω
 Και η γυναίκα μου κάνει μανικιούρ κάθε εβδομάδα, οπότε γιατί να τα χαλάει;
 Ούτως ή άλλως άμα δεν της έχω «γυναίκα» να καθαρίζει, κουράζεται και τσαντίζεται
 Ενώ τώρα είναι ξεκούραστη από το άραγμα όλη μέρα στον καναπέ
 Πώς πληρώνω; Εννοείται μαύρα, τρελός είμαι να μου βάλουν τεκμήριο;
 Και η Ελλάδα έγινε ένα απέραντο Εργοτάξιο
Κι αντί να ανακαινιστούν τα παλιά, ωραία κτήρια, χτίζονταν ολοένα καινούρια
 Και η Αθήνα απλώθηκε σα ροχάλα στο πρόσωπο της Αττικής
 Και τινάχτηκε στον αέρα κάθε αστικός προγραμματισμός
 Και χρειάστηκαν νέες γραμμές ΜιΜιΜι και ηλεκτροδότησης και υδροδότησης και αποχέτευσης και ΟΤΕ
 Αλλά έχουμε μεγαλύτερα σπίτια και επιτέλους γίναμε «Όπως Αμερική»
 Και κονομήσανε χοντρά οι εργολάβοι που χρησιμοποιούσαν ανασφάλιστο προσωπικό και φοροδιέφευγαν
 Αρκετά αργότερα έφτασαν οι ΑφγανοΠακιστανοΜπαγκλαντεσιανοί
 Καιρός ήταν γιατί οι Αλβανοί είχαν ακριβύνει πολύ
Άσε που σήκωναν κεφάλι και αγόραζαν και ακίνητα και γίνονταν κι εργολάβοι
Και τα σχολεία είχαν γεμίσει Ανατολικάκια (αλλά εγώ το δικό μου σε ιδιωτικό…)
 Αυτοί μας έφεραν Ελονοσία (που είχε εκριζωθεί το 1973) και Ηπατίτιδες
 Αλλά εγώ καίω ΚΑΤΟΛ όλη μέρα και βάζω ΑΟΥΤΑΝ και δε κινδυνεύω
 Κι εμβολιάστηκα (πάντα Δημοσία Δαπάνη – τζάμπα εισφοροδιαφεύγω…)
 Αυτοί κυττάνε τις γυναίκες μας σαν πουτάνες, γιατί δε φοράνε χιτζάμπ
 Και κλέβουν τσάντες στο δρόμο και μέσα από τ’ αυτοκίνητα
 Και χτυπάνε αλύπητα ηλικιωμένους και γυναίκες και κλέβουν τα κοσμήματα σκίζοντάς τους τα αυτιά και τα μούτρα
 Κι είπα στη γυναίκα μου: Δε θα φοράς κοσμήματα και αντί για τσάντα θα φορά κατάσαρκα τα χρήματα και καλύτερα να κινούμαστε μόνο με πλαστικό χρήμα. Τι πειράζει που έτσι θα παρακολουθείται κάθε αγορά μας; Είμαστε όμως ασφαλέστεροι
 Μετά ήρθαν κι αυτοί από το Μαγκρέμπ
 Και η Αραβική «Άνοιξη» γέμισε με τους καρπούς της την Ελλάδα (ας είναι καλά οι Τούρκοι δουλέμποροι που έβγαλαν πάνω από 20 ΔΙΣ ευρώ από όσους μας ξερνάνε)
 Κι αυτοί είναι χειρότεροι από όλους τους άλλους, γιατί είναι και φανατικοί Μουσουλμάνοι και απαίτησαν και Τζαμί στην Αθήνα, 200 χρόνια μετά που ξεφορτωθήκαμε το βδέλυγμα
 Αλλά εγώ, που δεν έχω πατήσει Εκκλησία 25 χρόνια τώρα, είπα: Τι διαόλο; Φτιάξτε τους ένα Τζαμί να προσεύχονται στο θεό τους που ζητάει τη σφαγή των αλλόθρησκων… Εμείς ας είμαστε ανοικτόμυαλοι!!!
 Και οι Γύφτοι όλης της Ευρώπης μαζεύτηκαν εδώ
 Διωγμένοι από τις οργανωμένες χώρες, που αναγνωρίζουν τη γάγγραινα και την κόβουν
 Και πήραν τον έλεγχο των χωματερών και έστησαν παράνομα παζάρια
 Και κλέβουν ζώα και ρήμαξαν τα μέταλλα και τα καλώδια της ΔΕΗ
 Και το ρεύμα κόβεται στα χωριά κάθε που κλέβουν μετασχηματιστές
 Και ο ΟΣΕ καταστρέφεται από το ρήμαγμα και οι ΟΤΑ το ίδιο
 Αλλά εμένα το μόνο που με πείραξε είναι που δεν είχαμε φώτα στο Λυκαβηττό όταν έκλεψαν κι από εκεί τα καλώδια για το χαλκό
 Εξάλλου δεν είναι πολιτικά ορθό να καταφέρομαι ενάντια στους Γύφτους, δείτε τι ωραίοι που είναι στις ταινίες και στην Ισπανία (άσχετο που εκεί η Χωροφυλακή ελέγχει κάθε εβδομάδα τους καταυλισμούς τους)
 Α, ναι: Και κατέλαβαν οικόπεδα και γη ιδιωτών και κρατική και την έκαναν καταυλισμούς και παράνομα χυτήρια.
 Και πληρώνει αποζημιώσεις το Κράτος και η αναπνοή μας γίνεται βαριά από τα ιχνοστοιχεία που γεμίζουν την ατμόσφαιρα, αλλά «άνθρωποι είναι κι αυτοί, πρέπει να ζήσουν»
 Άλλωστε βαριέμαι να πάω στην ανακύκλωση ή να φωνάξω το Δήμο. Οι Γύφτοι είναι πάντα εκεί για να πάρουν όποια παλιά συσκευή παρατήσω εκεί που δεν πρέπει…
 Μ΄αυτά και μ’ αυτά το Κέντρο έγινε ακατοίκητο
 Και πήρα τη γυναίκα και τα παιδιά και πήγα στα Βόρεια Προάστια
 Εδώ είναι καλύτερα, άσε τους φτωχομπινέδες να τα βρούνε με το συρφετό
 Κι αυτοί στον Άγιο Παντελεήμονα που φωνάζουν είναι Φασίστες
 Εγώ, γνήσιο τέκνο της Γενιάς του Πολυτεχνείου, δεν μπορώ να ακούω τις παραφωνίες τους: Ζήτω η Παγκοσμιοποίηση και η Ανεκτική Κοινωνία!!!
 Πώς είπατε; 20πλάσια πιθανότητα να εγκληματεί ο Αλλοδαπός; Μα φταίει η κοινωνία μας που δεν τους δίνει όσα ζητάνε! Και πρέπει να πάρουνε και Άσυλο, είναι όλοι Πολιτικοί Πρόσφυγες. Άσχετο που οι εταίροι μας σε αυτή την περίπτωση θα κλείσουν τα σύνορα…
 Και που ρήμαξαν τα μαγαζιά του Κέντρου, τι πειράζει; Εγώ μπαίνω στην Τζιπούρα (σιγά μην έπαιρνα station-wagon να με λένε οικογενειάρχη – SUV που δείχνει ότι είμαι περιπετειώδης, άσχετο που το έβαλα μια φορά στην άμμο και φώναζα την ΕΛΠΑ να με βγάλει…), χώνομαι στο, παράνομο – το ξέρω, διαβάζω εφημερίδες – MALL, ψωνίζω όσα αντέχει η κάρτα και φεύγω ασφαλής.
 Πώς είπατε; Τα ξενοίκιαστα ανήκουν στα Ταμεία και θα μείνουμε χωρίς συντάξεις; Καλά να πάθετε, είπαμε έχω ιδιωτική!!!
 Μόνο που να… τώρα τελευταία άρχισα να φοβάμαι πολύ…
 Είναι που μπαίνουν σε σπίτια Προαστίων και όχι μόνο κλέβουν αλλά και βιάζουν και χτυπάνε και σκοτώνουν. Κι ένας φίλος που τον έκλεψαν είπε απλά: Ήταν η σειρά μου
 Κι ένα σαν κι εμένα τον έσφαξαν λέει για μια κωλοκάμερα…
 Και στο ναό-Βασιλόπουλο μπήκαν μέρα-μεσημέρι με Καλάσνικωφ…
 Και οι φυλακές τιγκάρισαν και δε χωράνε άλλους…
 Και κάθε μήνα η Αστυνομία συλλαμβάνει 15-20.000, αλλά δεν έχουν πού να τους βάλουν και τους αφήνουν ελεύθερους και αυτοί ξαναεγκληματούν (να, ο Πακιστανός που έσφαξε για την κάμερα είχε αφεθεί με «αποσυμφόρηση» – και τι όρος είναι αυτός, λες και οι φυλακές είναι λεωφόρος…)
 Κι ούτε στην Εθνική κυκλοφορείς πια ήρεμος γιατί τρέχουν με κλεμμένα αυτοκίνητα οι λαθροδιακινητές και γίνονται πολύνεκρα όταν τους κυνηγούν. Άσε που πυροβολούν ενάντια στην Αστυνομία και μπορεί να με πάρει καμμιά αδέσποτη
 Και γύρισαν τα παιδιά μου δαρμένα και κλεμμένα από κάτι Αλβανάκια 2ης γενιάς…Φαίνεται τελικά δεν ενσωματώνονται (όπως γνωρίζουν οι εταίροι μας εδώ και δεκαετίες) και το περίφημο «χωνευτήρι» αποδείχτηκε ΜΥΘΟΣ σαν τη μπύρα, μόνο που δεν καταπίνεται…
 Και με την κρίση δεν έχω πια χρήματα για security και patrol, άσε που κι αυτοί αλλοδαπούς χρησιμοποιούν (βάλαμε τους λύκους να φυλάνε τα πρόβατα)…
 Είμαι κι αγύμναστος, γαμώτο. Και μου έμεινε ξενοίκιαστο και το πατρικό στην Πλ. Βικτωρίας (ποιός πάει να μείνει μέσα στους Μαύρους…) κι έχει κι έξοδα και εισφορές…
 Κι ο Στρατός; Τι κάνει ο Στρατός; Ξέχασα που εγώ έκανα μειωμένη σε θέση γραφείου (είχα σοβαρότερα πράγματα να κάνω…) και ζητάω να επέμβει να μας σώσει, γιατί μας τρώνε ζωντανούς…
 ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΑΚΟΥΕΙ ΚΑΝΕΙΣ: ΜΕΙΝΑΜΕ ΕΓΩ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ, ΠΡΩΗΝ ΕΥΠΟΡΟΙ, ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ ΤΟΥ ΣΑΛΟΝΙΟΥ ΚΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ ΤΟΥ ΚΑΝΑΠΕ, ΚΑΙ ΤΑ ΧΤΗΝΗ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΧΑΙΡΙ ΤΟ ΧΑΣΑΠΗ ΑΚΟΥΜΠΑΕΙ ΤΟ ΣΒΕΡΚΟ ΜΑΣ!!!

 Γιώργος Χατζιδάκης (εμπνευσμένο από ένα ποίημα του Μπ.Μπρεχτ)